Dagur - 30.10.1997, Blaðsíða 8

24 - FIMMTUDAGUR 30.0KTÓBER 1997
ro^ir
Leikfélag
Akureyrar
4 TROMPÁHENDI
*
Hart
S
bak
eftir Jökui Jakobsson.
á Renniverkstæðinu
Föstudaginn 31. október
UPPSELT
Laugardaginn 1. nóvember
aukasýning kl. 16.00
UPPSELT
Laugardagur 1. nóvember
kl: 20.30
UPPSELT
Föstudaginn 7. nóvember
UPPSELT
Laugardaginn 8. nóvember
aukasýning
kl. 16.00 laus sæti
Laugardagur 8. nóvember
kl.20.30
UPPSELT
Föstudaginn 14. nóvember
laus sæti
Laugardaginn 15. nóvember
nokkur sæti laus
Gagnrýnendur segja:
„Uppsetning LA á Hart í bak er
hefðbundin og verkinu trú. Örlög
og samskipti persónanna eru í
fynrrúmi ..."
Auður Eyilar íDV
„Leikritið Hart í bak er meistara-
lega samsett af hliðstæðum og
andstæðum, táknum og samblandi
af stílfærðu raunsæi og botnlausri
rómantík.
Sveinn Haraldsson í Mbl.
„Inn í dökkva söguþráðarins fléttar
hann (höfundur) fögur Ijósbrot og
spaugileg atriði auka dýpt
verksins."
Haukur Ágústsson { Degi
„Af því að ég skemmti mér svo
vel ."★★★
Arthúr Björgvin Bollason Dagsljós
♦ Á ferð með frú Daisy
Frumsýning á RenniverksUeðinu 21. des.
Titilhlutverk: Sigurveig Jónsdóttir
^ Söngvaseiður
Frumsýning í Samkomuhúsinu 6. tnars
Aðalhlutverk: Þóra Einarsdóttir
4 Markúsarguðspjall
Frumsýn 'mg á RmnwerksUedinu 5. apríl
Leikari: Aðalsteinn Bergdal
Leikfélag Akureyrar
Við bendum leikhúsgestum á að
enn gefst tækifæri til þess að
kaupa aðgangskort á allar
sýningar Leikfélagsins, tryggja
sér þannig sæti og njóta ljúfra
stunda í leikhúsinu á einstaklega
hagstæðum kjörum.
S. 462-1400
Munið Leikhúsgjuggið
flUGFÉlAG ÍSIANOS
sími 570-3600
er styrktaraðili Leikfélags Akureyrar
HEIMILISLÍFIÐ í LANDINU
Iistin að hengja upp listaverk
Svona er líka hægt að raóa á veggina, rammi við ramma en samt hárnákvæmur kross sem myndast. Hér er reyndar um fernu að
ræða sem myndar eitt listaverk og erþetta skipti-iistaverk. Haraldur lét Bárð Jákobsson, forstöðumann listasafnsins í Þórshofn, fá
mynd frá sér i staðinn.
Hverskyldi hún vera?
Við spurðumforstöðu-
mann Listasafnsins á
Akureyri, Haraldlnga
Haraldsson, og kíktum
á veggina heima hjá
honum.
„Tískan í þessu er líklega su að
hafa mikið rými, litlar myndir og
mikið rými sem eru áhrif frá
naumhyggju. Þau eru mikil hér
á landi og má oft sjá í Listasafn-
inu. Þetta er falleg stefna en ég
held að þetta hljóti alltaf að vera
spurning um persónulegt við-
horf til hlutanna. A heimilinu er
maður sjálfur að teygja það og
toga út úr hlutunum sem maður
vill, það á maður líka að gera.
Reglur mega ekki trufla.“
- Sú er sem sagt listin, að vera
með verk sem manni finnst vænt
um?
„Já, og að vera með verk sem á
einhvern hátt spegla þann sem
býr á heimilinu. Þetta er tjáning.
Síðan myndi ég ráðleggja fólki
við upphenginguna að lesa hinu
mörgu útgangspunkta. Hægt er
að fara þá leið að láta myndina
harmónera við hluti inni f íbúð-
inni en eins er hægt að bijóta
upp. Á mínu heimili skiptir það
þannig meira máli að ég finni
hugsanatengslin í kringum
myndirnar, frekar en að þær séu
hárnákvæmar samkvæmt flötum
og línum. Þess vegna hef ég sér-
stakan áhuga á því að tengjast
mönnum sem ég vinn með í
myndlistargeiranum og við höf-
um oftar en ekki leikið okkur að
því að skiptast á verkum, þannig
hef ég eignast mörg listaverk."
Veggteppi eftir mömniii
Heima hjá Haraldi Inga eru
myndirnar hengdar upp í augn-
hæð en eins og við þekkjum
hafa verið miklar sveiflur í því
hvar á veggnum myndir eiga að
hanga. Hann segir að það sé all-
ur gangur á því hjá fólki en tek-
ur undir að eldra fólk setji verk-
in oftast ofar á veggina.
Við förum með veggjum. „Hjá
mér eru myndirnar gjarnan
tengdar einhveiju. Eins og þessi
ljósmynd eftir Vigfús Sigurgeirs-
son sem mig grunar að sé fyrir-
myndin af Akureyrarmálverkinu
sem hangir uppi á bæjarskrif-
stofunum. Það er sérstaklega
gaman að eiga þessa mynd.
Hér er svo mitt stóra stolt,
þetta saumaði móðir mín 18 ára
gömul á kvennaskóla fyrir tæp-
um sextíu árum.“ Haraldur
bendir á veggteppi. „Þetta er ref-
ilsaumur sem er sama aðferðin
og baeux-refillinn er gerður eftir
en það er listaverk sem segir frá
innrás Vilhjálms sigurvegara inn
í Bretland árið 1066.“
- Nú hengir þú upp mjög ólíkt
verk við hliðina d veggteppinu
eftir móður þína.
„Já, það er allt í góðu lagi.
Þetta er tíu ára gamalt málverk
eftir mig. Aðalatriðið er að mað-
ur hafi gaman af verkunum og
geti notið þeirra. Eg sé ekkert
sem mælir á móti því að gjör-
nýta veggpláss og hef engan
áhuga á því á mínu heimili að
hengja upp eins og ég myndi
gera á Listasafninu. Þar er það
alltaf spurningin um sýninguna í
heild sem skiptir máli.“
Loki og Erró
„Hér er kötturinn, ég keypti mér
eina mynd,“ og auðvitað á Har-
aldur við málverk eftir Loka
listakött. Fyrir neðan er mynd af
köttum eftir Kötu saumakonu.
„Hér er síðan mynd sem ég
hef sérstakt dálæti á, það er
grafíkmynd sem er gerð um
1870 og er eftir Hirosida. Hún
fær tóm eða rými á veggnum.“
— Hugsarðu mikið um ramm-
ann og hæð myndanna d veggn-
um?
„Já en líklega mest ómeðvitað.
Eg hélt ég væri villtari í þessu,
en þegar ég fór að skoða þetta sé
ég hinar ýmsu línur og form í
uppsetningunni. Það eru alltaf
þessar ómeðvituðu reglur."
Við höldum áfram. „Hér er
mynd eftir Erró og hér er annar
listamaður sem ég hef miklar
mætur á, Jón Laxdal Halldórs-
son, sem er einn allra besti lista-
maðurinn hér í bænum. Þetta
gráa karton fer sérlega vel við
myndina.“
Þá komum við að teikningu
eftir dóttur Haraldar sem prýðir
eina hurðina og þá erum við
komin hring um stofuna og
ganginn.
— Nú ert þú húinn að sýna mér
hvemig þú raðar d veggina,
hverju ræður konan þín?
„Það er góð spurning. Hún er
alla vega mjög umburðarlynd
gagnvart öllum mínum dillum
með myndir og þegar ég kom
heim með myndirnar hans Bárð-
ar Jákobssonar var það hún sem
rak mig í að setja þær upp. Al-
mennt held ég að hún hafi gam-
an af að fylgjast með þessum
pælingum en hennar grein er
tónlist og ég er ekkert að skipta
mér af tónlistinni á heimilinu.
-MAR
Indverskir fílar í öndvegi
Indversk list erí önd-
vegi á heimili Önnu
Gunnarsdóttur og
Girish Hirlekar áAkur-
eyri, en hann erlnd-
verji að uppruna.
Indverskir munir af ýmsu tagi
prýða heimili hjónanna Onnu
Gunnarsdóttur og Girish Hirlek-
ar á Akureyri, en hann er Ind-
veiji að uppruna en hefur síð-
ustu 22 ár búið og starfað hér á
landi. í gegnum tíðina hafa þau
hjón viðað að sér ýmsum mun-
um frá Indlandi, en þá segir
Anna einkennast af mikilli og
sérstæðri smekkvísi.
Ævintýri þúsuml og eiimar
nætur
Það er einsog að ganga inn í æv-
intýri þúsund og einnar nætur
að koma á heimili þeirra Önnu
og Girish. Og þá er ekki aðeins
átt við Iistmunina frá heima-
landi hans, heldur má þar
einnig sjá muni frá Færeyjum,
Danmörku, Svíþjóð, Finnlandi
og Noregi, Bandaríkjunum,
Sviss og ýmsum fleiri löndum -
að ónefndu íslensku handverki
af ýmsum toga. Anna segist þó
enga dul draga á að indverska
Iistin skipi öndvegi í sínum
ranni. „Það eru þessi fíngerðu
mynstur og gylltu strengir í
indversku myndunum sem
heilla mig. Þær hafa einnig
milda útgeislun og gefa frá sér
orku,“ segir Anna.
Fíllinn í ðndvegi
Á stórum vegg í stofunni hefur
Anna mynd, málaða á silki, þar
sem indverskir guðir eru í aðal-
hlutverki. Einnig eru fílshausar
áberandi í mörgum myndanna
og einnig í púðum, sem eru í
stofunni, því fíllinn er einn af
landvættum Indlands „Fíllinn er
allsstaðar í táknum og myndum
frá Indlandi."
Listaverkin annarsstaðar frá í
heiminum eru af öðrum toga,
þótt þau eigi það vitaskuld öll
sammerkt að draga dám af
stefnum, straumum og trú í
hveiju Iandi. Sinn er siður í
landi hveiju og það endurspegl-
ast glögglega á þessu listræna
heimili í Kotárgerði á Akureyri.
-SBS
Anna og Girish á heimili sinu. Silkimynd með indverskum guðum er að baki þeim, en
sjálfhalda þau á púðum sem fílamyndir eru saumaðar i. mynd: -brink.