Dagur - 30.10.1997, Blaðsíða 10

26 - FIMMTUDAGUR 30.0KTÓBER 1997

HEIMILISLIFIÐ I LANDINU
L
Luxussófi
Hvenær er sófi dýr og hvenær er sófi
ódýr? Um það má ef til vill deila, en
tveggja sæta sófi sem kostar um 200 þús.
krónur þykir kannski í dýrari kantinum.
Eiganda sófans, Guðrúnu Helgu Arnars-
dóttur, finnst það þó ekki miðað við nota-
gildi hans.
„Ég kaupi mér húsgögn sem hægt er
að nota," segir hún. „Þessi sófi er mjög
þægilegur og áklæðið er hægt að taka af
og þvo eins oft og manni sýnist og svo
fylgja honum þessir fjórir púðar.“ Það er
óneitanlega kostur að hægt er að þvo
áklæðið og svo ef eiganda sýnist svo, er
hægt að panta áklæði í öðrum lit og eiga
til skiptanna. Guðrún segist eiga annan
sófa með hvítu áklæði, sem hún þvær
reglulega og hann er alltaf eins og nýr.
Púðarnir eru stórir og veglegir, með ein-
litu baki og því hægt að skipta um útlit
bara með því að snúa þeim við.
„Sófinn er í tvennu Iagi þegar hann
kemur og því ekkert mál að flytja hann,“
segir Guðrún. „Það er helst að hægt er að
kalla það ókost við hann að maður vill
ekki standa upp úr honum aftur þegar
maður hefur sest í hann. Og svo er eigin-
lega ekki hægt að vera virðulegur í hon-
um, maður sekkur niður í hann og líður
alveg yndislega," bætir hún við.
Guðrún segist helst kaupa húsgögin
sín í Kompaní, þar sem hún keypti þenn-
an sófa. „Það eru bara svo góð húsgögn
þar og ég er sátt við allt sem ég kaupi
þar.“
Þær eru „fallega Ijótar“ þessar týrur sem Fríða býr til úr þakskífum. Fólki finnst þær annað hvort
mjög skemmtilegar eða forijótar, að sögn Fríðu.
Lj óstýrur úr þakfUsum
Á Garðatorgi er handverksmark-
aður aðra hverja helgi og stund-
um er þar bás með sérkennileg-
um týrum og ostabökkum. Á
skilti stendur að þarna sé um
endurunnar þakflísar að ræða
og það vakti forvitni okkar.
Fríða Ragnarsdóttir heitir sú
sem þetta vinnur, hún er fyrrv.
kennari í Hafnarfirði og byrjaði í
fyrra að vinna úr þakflísum.
„Þessar flísar voru teknar af
húsinu að Mímnisvegi 2, að ég
held,“ sagði hún. „Þær voru
búnar að flækjast lengi á milli
manna, bróðir minn átti þær um
tíma og svo fannst mér það ekki
hægt að láta þær eyðileggjast
svo ég tók þær til mín. Þetta er
talsvert magn af þakflísum og ég
fór að velta fyrir mér hvað hægt
væri að gera við þær.“ Fríða býr
líka til kort og endurnýtir niður-
suðudósir og fleira. Hún er
heimavinnandi núna með þrjú
börn heima, yngst fimm ára.
Hún segist hafa ákveðið eftir 24
ára kennslustörf að nota hug-
myndaflugið fyrir sig, í stað þess
að finna upp eitthvað nýtt fyrir
börnin.
„Þegar ég var búin að hugsa
mig um dálitla stund, fór ég að
prófa mig áfram og útkoman
varð þessi. Fyrst týrurnar og svo
ostabakkarnir og það er ekki
annað að sjá en að fólk kunni að
meta þetta," segir Fríða, sem
ekki telur sig listakonu, þó svo
margur listamaðurinn gæti verið
fullsæmdur af því sem hún gerir.
vs.
Heilsurúm
Hringið
og fáið upplýsingar.
Við sendum mynda- og
verðlista ef óskað er.
epol
Skeifunni 6
S. 568 7733
Fax 568 7740
Matarstell en vantar
mjólkurkönnu
Sigrún og Sigurgeir, ásamt Ftagnheiði Ingu dótturþeirm, tæpra tveggja ám, með matarstellið góða.
mynd: jón þórðarson
Matarstell efstáóska-
lista ungra bníðhjóna.
Sigrún Magnúsdóttir
og Sigurgeir Reynisson
vildu matarstell í brúð-
argjöf-ogfengu.
„Ég held að matar- og kaffistell
sé eftirlætisgjöf ungra brúð-
hjóna í dag. Að minnsta kosti
hafa flest þau brúðhjón sem ég
þekki sett þetta á óskalistann,"
segir Sigrún Magnúsdóttir á Sel-
fossi.
Sigrún og Sigurgeir Reynis-
son, gengu í heilagt hjónaband í
byrjun september sl., þegar sr.
Sigurður Sigurðarson gaf þau
saman við hátíðlega athöfn í
Skálholtskirkju. Þau hugleiddu
með sér, fyrir brúðkaupið, hvað
þau vantaði í búið og komust að
því að einna helst væri það
myndarlegt matar- og kaffistell -
og létu þau boð út ganga til ætt-
ingja og vina að þetta vildu þau
gjarnan fá.
„Við fórum í Tékkkristal í
Reykjavík, og fundum þar strax
stellið sem við vildum; stell af
gerðinni Natalia GuII. Það er
bvítt að Iit og með tveimur gyllt-
um röndum," segir Sigrún. „I
versluninni skildum við eftir
kort með ósk okkar um að svona
stell vildum við - og síðan sögð-
um við ættingjum að fá verslun-
arfólkið til að fletta uppá kort-
inu með nöfnum okkar, en á því
stæði hvað við vildum af því
þiggja í tilefni af giftingunni. Og
stellið góða fengum við síðan á
brúðkaupsdaginn.“
Einsog Emil í Kattholti
„Verslunin átti ekki alla hluti í
stellið á brúðkaupsdeginum, en
þeir hafa verið senda okkur
þetta að undanförnu," segir Sig-
rún. „Við erum komin með allt
kaffistellið og megnið af öllu í
matarstellið líka, en eigum eftir
að fá matardiskana,11 segir Sig-
rún. „Síðan fylgdi þessu stór tar-
ína, sem við erum búin að fá,
svona sósuskál einsog Emil í
Kattholti festi á hausnum á sér,“
segir hún og hlær við.
Sigrún segir að þau Sigurgeir
hafi mörgu viðað að sér í innbú
sitt á þeim fjórum árum sem
þau hafa ruglað saman reitum.
„Okkur vantar auðvitað sitthvað,
þó margt hafi komið í safnið síð-
ustu ár. Okkur myndi t.d. vanta
steikarfat og síðan man ég það
núna í augnablikinu að okkur
bráðvantar mjólkurkönnu," segir
hún.