Dagur - 17.12.1997, Blaðsíða 3

MIÐVIKUDAGUR 1 7 .DE SEMBER 1997 - 19
Ttyftr.
LÍFIÐ í LANDINU
Hrafnhildur Björgvinsdóttir mamma félagsmiðstöðvarinnar sem ber nafnið Laufin og spaðarnir. Bak við hana er Gunnar Freyr Gunnlaugsson en hann segir að unglingar i Grindavlk séu geysilega stoltir af félagsmiðstöðinni.
Þegar laufin sofa
llggja spaðamir andvaka
Eftirað 18 árn sonur
hemiarfyrirfór sér, fór
HrafnhildurBjörg-
vinsdóttirað hugsa
um hvað væri hægt að
gerafyrir unglingana í
Grindavík. Það var
upphafið að því að
hún ogpresturinn
Jóna Kristín Þorvalds-
dóttir ásamt Hilmari
Knútssyni ákváðu að
komafélagsmiðstöð á
laggimar ogfengu til
þess afnot afgömlu
frystihúsi.
„Sonur minn var kominn í slík
vandræði að hann sá enga leið
færa aðra en að taka líf sitt,“
segir Hrafnhildur Björgvinsdótt-
ir húsmóðir í Grindavík og fjög-
urra barna móðir, en hún lenti í
þeirri hræðilegu lífsreynslu í
desember í fyrra að sonur henn-
ar, Hafliði Ottósson framdi
sjálfsvíg.
„Hér í Grindavík er ekkert fé-
lagslíf fyrir unglinga, það var
bara hægt að detta f það, fara í
partý eða keyra rúntinn í Kefla-
vík eða Reykjavík. Unglingarnir
höfðu engan samastað og það
ýtti undir áfengisneyslu, sonur
minn var orðinn alkóhólisti og
það var honum óbærilegt. Hann
vildi losna en gat það ekki sjálf-
ur.
Eg fékk Jónu Kristínu Þor-
valdsdóttur, prestinn okkar, í lið
með mér og Hilmar Knútsson
pabba kærustunnar hans Haf-
liða og við fórum að svipast um
eftir húsnæði. Það varð úr að
Finnbogi Alfreðsson fram-
kvæmdastjóri Fiskimjöls og lýsis
bauð okkur þetta húsnæði end-
urgjaldslaust í eitt ár en við
máttum gera það sem við vild-
um.“
Hrafnhildur segir að það séu
um 120 krakkar í Grindavík á
aldrinum 16 til 18 ára, en á
opnunarkvöld félagsmiðstöðvar-
innar mættu einnig eldri krakk-
ar, allt upp í tvítugt. „Það voru
allskyns krakkar sem komu,
mjög mörg þeirra hafa aldrei
fengist til að vera með í neinu.
Það hafa strax verið stofnaðir
leikhús-, myndlistar-, ljóða- og
íþróttaklúbbar og unglingarnir
hafa myndað stjórn en þau bera
ábyrgð á staðnum og taka stærri
ákvarðanir í samráði við okkur.“
Ótti við sjálfsmorðsbylgju
Hrafnhildur segist ekki geta
hugsað sér að neitt slíkt gerist
aftur og eina leiðin sé sú að
snúa unglingunum frá áfenginu.
„Það greip um sig ótti hér í
Grindavík því fólk var hrætt um
að sjálfsmorðsbylgja myndi ríða
yfir í kjölfarið en sem betur fer
hefur það ekki orðið. Presturinn
okkar stóð líka að mikilli
fræðsluherferð í kjölfarið til að
koma í veg fyrir að slíkt gæti átt
sér stað. Við Grindvíkingar erum
svo Iánsöm að eiga alveg frábær-
an prest. Nú höfum við snúið
vörn í sókn og krakkarnir eru
himinlifandi að hafa loksins
fengið samastað og bæjarbúar
Hafliði Ottósson framdi sjálfsvíg ífyrra 18
ára gamall. Mamma hans reyndi að vinna
úr sorginni með því að koma ungling-
unum í Grindavík til bjargar.
hafa brugðist skjótt við og fært
okkur ýmislegt nytsamlegt. Við
höfum fengið gefins mynd-
bandstæki, sjónvarp, sex sófasett
og billjarð- og borðtennisborð og
krakkarnir hafa lagt nótt við dag
í vinnu við að gera þetta allt sem
best úr garði. Kvenfélagið styrkti
okkur um 150.000 og Grinda-
víkurbær er búinn að veita
600.000 króna styrk til að skipta
um hita, rafmagnslagnir og sal-
erni. Við höfum lagt inn beiðni
fyrir starfsmann til að halda
utan um starfsemina en höfum
ekki fengið svar. Það trúði eng-
inn að þetta yrði að veruleika
þegar við fórum af stað í upp-
hafi en núna eru unglingarnir
geysilega stoltir. Þau héldu
vinnumaraþon til að Ijúka við
staðinn og settu upp í leiðinni
íjögur stutt leikrit sem voru flutt
við opnunina."
Hefði Hafliði sonur þinn orðið
glaður?
„Hann er glaður, það er eng-
inn spurning. Hann er hérna
með okkur. Hann var ákaflega
stríðinn og þegar rafmagnið fór
af í gær, sögðu Krakkarnir,
„Þetta er bara Hafliði." Núna er
hægt að kenna honum um allt
sem aflaga fer.“
Ég er aftur orðin mamma
Hrafnhildur segir að vinnan við
Félagsmiðstöðina hafi dreift
huganum og örugglega hjálpað
henni til að takast á við sorgina.
„Það er mjög gefandi að
vinna með ungu fólki og ég
sagði við opnunina að mér fynd-
ist ég vera orðinn mamma einu
sinni enn. Félagsmiðstöðin væri
eins og bamið mitt.“
Nafnið á félaginu er Laufin
og spaðarnir, en Hrafnhildur
segir að Hafliði hafi alltaf verið
með einhver orðatiltæki á tak-
teinunum. Eitt þeirra hefði ver-
ið: „Meðan laufin sofa liggja
spaðarnir andvaka.“
„Hafliði var mjög vinsæll,
gamansamur og hrókur alls
fagnaðar þar sem hann kom. Eg
hafði ekki orðið vör við að hann
væri þunglyndur fyrr en
skömmu áður en hann dó.
Ótímabær dauði hans kom því
afar flatt upp á krakkana í bæn-
um. Ég hafði ekki hugmynd um
að neitt væri að fyrr en tveimur
vikum áður, þá kom hann til
mín og trúði mér fyrir því að
hann ætti í vandræðum með
áfengisneyslu og hefði prófað
fíkniefni. Hann sagði að sér liði
ákaflega illa yfir öllu saman og
hann vildi losna.
Hann var sjómaður og bróðir
minn er skipstjóri á bátnum.
Hann var lengi í útilegum og ég
veit fyrir víst að hann var ekki í
neyslu þar. En honum leið svo
illa að hann ákvað að fara inn á
Vog og fá aðstoð. Þá sagði hann:
„Mamma þetta er svo slæmt að
ég hef oft hugsað um að fyrir-
fara mér.“ Hann dvaldi þó ekki
nema í sólarhring þar inni og
sagði mér þegar hann kom að
þarna væru ekki nema forfallnir
alkóhólistar sem gætu varla
haldið á kaffibolla.“
Dauði Hafliða var ekki eina
áfallið sem reið yfir fjölskylduna
í fyrra því mágkona Hrafnhildar
fyrirfór sér þann 21. desember,
átta dögum fyrir dauða Hafliða.
„Þegar Hafliði bar sig upp við
mig með vandamál sín áttum við
öll um sárt að binda því sjálfsvíg
mágkonu minnar hafði nýlega
dunið yfir. Eg ætlaði þá að bíða
fram yfir jarðarförina þar til ég
gæti snúið mér heilshugar að því
að hjálpa Hafliða en það var um
seinan. Það er mjög erfiður tími
framundan í fjölskyldunni og við
ákváðum að fara öll til Kanarí-
eyja fyrir jólin, 25 saman, og
gera okkur þetta léttbærara en
ella." ÞKÁ