Dagur - 04.03.1998, Blaðsíða 1
15 til 20 þúsund kveðjur á nærri fimm árum. Þegar
kveðjubunkanum erstaflað þarf aldeílis að halda við.
Þetta eru margar rúllur af faxpaþír, 15 handskrifaðar
stílabækur og fullur kassi af bréfum. mynd: gs.
Kastar
sonur.
kveðjum
Hún móðirmín á margrn, margra ára af-
mæli í dag og hún verður voða, voða ung.
Mamma mín vertu eins ogþú ert og hef-
ur alltafverið. Þinn eini og víttelskaði
Hver kannast ekki við afmæliskveðjurn-
ar í Hvítum mávum hjá Gesti Ein-
ari. Hverjum gæti hins vegar
dottið í hug að hann hefði
geymt hverja og eina afmælis-
kveðju frá árinu 1993. Um 15
til 20 þúsund kveðjur í allt.
Fáum getur maður ímyndað
sér. En svona er þetta víst með
hann.
IJmhverfisv.Tim útvarps-
maður
Gestur er sem sagt umhverfis-
vænn útvarpsmaður sem fannst
ekki hægt að henda öllum
þessum pappír sem kom inn
til hans í hverjum þætti. „Mér
fannst mun skynsamlegra að
safna öllu saman og senda
pappírinn einhvern tímann í end-
urvinnslu. Ég byrjaði ekki á
þessu strax en mig minnir
að Arnar Páll, forstöðumaður
Rúvak, hafi hvatt mig til
þess.“
Gestur segir að það hafi
bara æxlast þannig að
hann henti aldrei
kveðjubunkanum eftir
árið. „Þetta hrúgaðist
bara upp við hliðina
á skrifborðinu mínu.
Þangað lagði ég papp-
írinn eftir hvern þátt,
allt á sinn stað, og kveðj-
urnar söfnuðust saman.“
Þegar hann fór að líta fyrir al-
vöru á staflann þá var þetta orðið ansi
mikið og hann hugsaði með sér að hann
þyrfti að gera eitthvað í málunum.
Tími komiim á endurvinnslu
Þessi sleðaskapur hans, eða kannski
frekar árátta, hefur aldrei hneykslað
neinn samstarfsmanninn sem hefur fyl-
gst með kveðjubunkanum vaxa. „Þeir
eru farnir að spyrja mig að jm' núna
hvenær ég ætli að henda þessu blaða-
fargani. Þetta er nefnilega ekki alveg
nógu gott því að ég þarf orðið að geyma
þetta inni á skrifstofu hjá Arnari Páli.
Eg hef ekki pláss fyrir þetta í básnum
mínum."
Mau eftir sumiiin
kveöjunum
Gestur fær upp undir 40 kveðjur á fax-
inu á dag í Hvíta máva, fyrir utan allar
þær sem hann handskrifar sjálfur.
Pappírsmagnið er því ansi mikið. Marg-
ar rúllur af faxpappír og 15 handskrif-
aðar stílabækur. Þegar Gestur lítur yfir
kveðjuflóðið, tekur eitt og eitt bréf úr
hrúgunni og les, þá er ekki laust við að
hann muni eftir þessum kveðjum.
„Eg man eftir þessum skondnu og
sniðugu kveðjum. Sérstaklega þeim
sem fylgja skemmtilegar vísur. Þær eru
margar góðar en auðvitað margar mjög
slæmar líka. Það er náttúrulega synd að
henda öllum þessum kveðskap en það
er ekki séns að ég geti farið í gegnum
þetta. Það tæki mig margar vikur.“
Það er ýmislegt lagt í bréfin sem ber-
ast Gesti og þegar nokkur þeirra eru
skoðuð má sjá mörg hver fagurlega
skreytt blómum, sumum fylgja myndir
af afmælisbarninu, öðrum ljóð og vísur.
Töluvert er um að bréf og kveðjur ber-
ist frá útlöndum í gegnum tölvupóstinn
og segir Gestur að það hafi aukist mik-
ið eftir að Útvarpið hóf að senda út á
internetinu.
En má Gestur henda öllum þessum
pappír? Eru þetta gögn sem hann þyrfti
að skila af sér?
„Það er nefnilega það sem ég veit
ekki. Eg þyrfti að hringja í skjalavörð til
að athuga málið.“