Dagur - 01.05.1998, Blaðsíða 15

FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 1998 - 31

LÍFIÐ í LANDINU
Þau búa áAkureyri oggeta eklti valið borgarstjóra höfuðborgarinnar. Það þýðir sarnt ekki að þau spái ekki ífrarnbjóðendumaÁma oglngi-
björgu Sólrúnu. Hvað ætliþau lesi úrþeirn myndum sern við sjáurn afborgarstjóraefnunurn ífjölmiðlurn?HallgrírnurIngólfsson innanhús-
sarkitektog Sigríður Sunneva Vigfúsdóttirfatahönnuðurrýndu í myndimar.
Ami Sigfásson
Þau byrjuðu á því að horfa á Arna. Stóru stúdíómyndina með
brúna bakgrunninum sem þau voru sammála um að væri engan
veginn sá rétti. Hallgrími fannst hann allt of ryðgaður og Arni
alls ekki klæddur í samræmi við hann. „Eg hefði ekki haft hann
í þessum grá-bláu fötum. Miklu frekar í selskinnsjakka frá
Sunnevu. Þarna þyrfti hann kóngabláan bakgrunn. Eg skil þetta
ekki alveg. Samt kann ég vel við hann. Þessi drengur virkar ekki
illa á mig en kosningabaráttan er hins vegar óttalega klaufaleg."
Sunnevu fannst bakgrunnurinn „natural" og vistvænn - Iit-
laus. „Það þarf að poppa þetta allt saman upp. Árni er alltof ljós
og huggulegur á þessari mynd og hann vantar bara tennisspað-
ann. Hann hefði átt að vera í flauelsjakkafötum." Hún bætti því
við að hann væri alls ekki sigurviss á þessari mynd. Hálf lúpu-
legur miðað við það hvað hann væri vinalegur og „gúddí“.
Engin glamor-glans ímynd
Þau voru á þeirri skoðun að glans-glamor ímyndin sem fylgt
hefði Sjálfstæðisflokknum væri hvergi sjáanleg á Arna.
Þetta stífa og oft „steríla11 útlit á frambjóðendum. Árni
virtist virkilega vilja vera f fjölskyldustemmningunni og
það fannst Hallgrími og Sunnevu hið besta mál.
Þegar hinar myndirnar voru skoðaðar var niðurstaðan
sú að þeim fannst Árni í raun eiga að vera í Reykjavíkur-
listanum. Hann væri eitthvað svo mannlegur og félags-
hyggjuvænn. „Köflótta skyrtan bendir til að hann sé alltaf
að gefa eitthvað af sér,“ sagði Hallgrímur. „Hann er til í
að vera í heimilisfötunum opinberlega." Sunneva sagði að
það væri augljóst að hann væri einlæglega tilbúinn til
þess.
„Hann klæðir sig samt eftir ákveðinni formúlu sem
hentar flokknum," sagði Hallgrímur og Sunneva bætti
við: „Árni virðist vera tilbúinn til að prófa ýmislegt til að
flokkurinn verði betri. Hann er samt með ímyndina á
hreinu, létt Hugo Boss útlit en reynir ekki að vera of stíf-
Ingibjðrg Sólrún
Hallgrímur og Sunneva horfðu lengi á stóru svart-hvítu myndina af
borgarstjóranum. Hallgrfmur rauf þögnina og sagði „þetta er ekki
góð mynd. Það er alltof mikill glamor í henni sem er ekki alveg
hún. Það er líka búið að taka einum of mikið af misfellum úr and-
litinu þannig að vissu leyti er hún smá barbíleg og það er ekki
hennar karakter. Hún þarf enga glansímynd því hún er falleg eins
og hún er.“
Sunnevu fannst sú staðreynd að myndin væri í svörtu og hvítu
hið besta mál en var sammála Hallgrími að myndin væri of mikið
unnin. Birtan í húðinni væri of mikil og augun of tindrandi. „Hún
er svolítið sigurviss á myndinni sem fer henni ekki vel. Samt er hún
alls ekki hrokafull. Hún segir bara hér er ég og ég er tilbúin til að
leiða ykkur inn í 20. öldina „without any trouble". Þetta er ekki
beint væmið en næsti bær við.“
Ekki dragtakona
Sunneva átti eitt orð yfir Ingibjörgu Sólrúnu á minni mynd-
unum. „Hún er krúsuleg. Hefur sjálfsöryggi til að vera alltaf
hún sjálf. Klædd á þann hátt sem henni sýnist. Sportleg í
lágbotna skóm ef henni hentar, í hælum ef hún er í stuði.
Ekki kona í verslunarleiðangri heldur borgarstjórinn okkar.“
Hallgrímur var hlynntur þessari afstöðu Sunnevu. Sagði að
hann hefði þessa ímynd af henni sem borgarstjóra og móð-
ur. „Hún er sterk og tekur afstöðu. Setur sig ekki í sérstakan
bás. Gerir og þorir.“
Þegar Hallgrímur hafði horft á vel á myndirnar og spáð í
þær sagði hann allt í einu. „Mér finnst ég aldrei taka eftir
því í hverju hún er. Það er yfirbragðið sem maður tekur eftir.
Hún er ekki klædd eins og sjálfstæðiskona í lögfræðinga-
stétt. Svona dragtakona. Hún sækir ekki í amerískt for-
setalúkk. Það er annað með Árna.“ „... já, undarlegt nokk,“
heyrðist bara í Sunnevu. „Yfirleitt er þessu öfugt farið. Það
er frekar tekið eftir klæðnaði kvennanna. Þetta er merki-
legt.“
Árni og Ingibjörg Sólrún fengu góða dóma af
þessum opinberu myndum. Þau virkuðu vel á Hall-
grím og Sunnevu og þeim fannst ímynd þeirra við
hæfi. Augljóst fannst þeim þó hversu ólík þau væru,
en bæði voru þau á því að þarna færu heilsteyptir
karakterar og ágætur manneskjur. HBG
s’-<.