Dagur - 09.05.1998, Síða 15

LAUGARDAGUR 9. MAÍ 1998- 31
LÍFIÐ í LANDINU
Framboðsfötin
Frambjóðendur í bæj-
ar- og sveitarstjómar-
kosningum hljóta að
hugsa vel um útlitið í
kosningabaráttunni.
Eða hvað?Dagur
spurði bæjarstjóraefn-
in áAkureyri hvortút-
lit ogfatnaður skipti
þá miklu máli þessa
dagana og bað þá
einnig að velja séreitt
,frambjóðendadress “
sem þeim líkarvel við.
Að fólk sjái mig eins og ég er
Asgeir Magnússon skipar fyrsta
sætið á Akureyrarlistanum.
Frambjóðendadressið hans er
„þægileg vinnuíöt" eins og hann
segir. „Eg vildi vera eins og ég er
oftast í vinnunni, í þægilegum
vinnufötum. Það er þá annað
hvort buxur og jakki eða buxur
og peysujakki. Að mínu mati er
það eðlilegt að frambjóðendur
séu huggulegir og þægilega
ldæddir þannig að þeir stingi
ekki í augun fyrir leiðinlegan
klæðnað. Einnig að þeir séu
snyrtilegir."
Aðspurður um það hvort hann
velji sér föt á kvöldin með það í
huga hvað hann þurfi að gera
daginn eftir játar hann því. „Það
þarf að gera. Ef ég er að fara á
stóra fundi þá fer ég ekki í galla-
buxum og peysu. Ég þigg líka
góða ráð frá eiginkonunni."
Asgeir segist ekki gera sér
grein fyrir því hvort kjósendur
spái i útlit hans því hann sé ekki
vanur að hugsa um fólk á þann
hátt. Oneitanlega hafi umbún-
aðurinn eitthvað að segja en
hann voni að það sé innihaldið
sem menn horfi í þegar þeir velji
forystusveit fyrir bæinn.
Hann keypti sér ein jakkaföt
fyrir kosningabaráttuna og segir
það hafa verið tímabært. „Ég
reyni ekki að skapa mér ein-
hvern kosningastíl. Ég hef minn
stíl og vil að fólk sjái mig eins og
ég er.“
Engin persónuleikasldpti í
gangi
Kristján Þór Júlíusson er í
fyrsta sæti á lista Sjálfstæðis-
flokksins. Hann valdi sitt fram-
bjóðendadress í samræmi við
tíðarfarið. „Ég á mér engin upp-
áhaldsföt, nema það helst að
mér líkar vel við þessa peysu
mína. Mamma prjónaði hana og
ég valdi peysuna fyrir hana. Mér
þykir mjög vænt um þessa
peysu."
Kristján segist klæða sig eftir
aðstæðum hverju sinni og hann
velji sér fatnað með það í huga
að honum líði vel. „Mér finnst
töluvert mikilvægt að menn al-
mennt klæði sig snyrtilega. Mál-
ið er bara að snyrtilegt fyTÍr einn
er það ekki endilega fyrir aðra.
Smekkur manna er mjög mis-
jafn.“
Hann segist stundum hugsa
um það kvöldið áður í hvað
hann eigi að fara daginn eftir og
hann kvelji konuna sína iðulega
með því hvað hann eigi að velja.
Allur gangur sé hins vegar á því
hvort börnin hjálpi honum.
Kristján er ekki mikill fatamaður
og segist stundum hálfgerður
vandræðamaður í þeim efnum.
Hann eigi sér þó ráðgjafa sem
hann leiti til, Ragnars í JMJ, og
fyrir kosningabaráttuna hafi
hann keypt sér einar buxur þar
sem farið var að sjá í gegnum
hinar. „Maður breytir sér ekki
fyrir kosningar og ég vona bara
að ég taki engum persónuleika-
skiptum þegar þetta er búið.“
Ekkert að breyta mér
Oddur Helgi Halldórsson er
bæjarstjóraefni L-listans, lista
fólksins. Hann kom í buxum og
skyrtu með bindi og sagðist líða
vel í þessum fötum. „Ég kom
ekki í jakka því ég er ekki mikill
jakkamaður enda vel einangrað-
ur. Ég er svo heitfengur að mér
verður of heitt ef ég er í jakka,“
segir hann. Oddur er sammála
Ásgeiri og Kristjáni Þór að það
skipti máli fyrir frambjóðendur
að vera vel til hafðir í kosninga-
baráttunni sem og alltaf. Hann
vinni hins vegar þannig vinnu að
ef hann skjótist á kaffi-
stofufundi þá fari hann bara í
vinnugallanum.
Það gerist nánast aldrei að
Oddur ákveði það kvöldið áður í
hvað hann ætlar næsta dag þar
sem vinnan hans er þess eðlis að
hann skellir sér bara í vinnugall-
ann. Það Iendir þvf ekki mikið á
makanum að leiðbeina við fata-
valið. „Hún er samt alltaf fús til
að hjálpa mér og ég spurði hana
t.d. áður en ég kom hingað
hvort ég ætti að fara í bláu eða
gulu skyrtuna. Hún valdi þá
bláu og þess vegna er ég í
henni.“
Annars segist Oddur leggja á
það áherslu að komast inn í bæj-
arstjórn í þeim fötum sem hann
notár dags daglega. „Ég er ekk-
ert að breyta mér og dressa mig
upp. Því er hins vegar ekki að
leyna að ég hef stækkað svo
mikið undanfárið að flest fötin
mín passá ekki lengur á mig. En
eitt af stefnumálum L-listans
átti líka að vera það að ég færi
undir 100 kílóin á kjörtímabil-
inu.“
Oddur eyðir því ekki miklu í
föt. „Ég hef keypt mér eina
skyrtu. Ég er þannig vaxinn að
hálsinn á mér er breiðari en
hausinn og frá því að ég man
eftir mér hef ég aldrei átt skyrtu
sem ég hef getað hneppt í háls-
inn. Ég ákvað núna að hneppa
en það þýðir að ég get haft fjöl-
skylduna með mér undir hönd-
unum.“
Ekki fatað mig sérstaklega
upp
Jakob Björnsson bæjarstjóri er í
fyrsta sæti á lista Framsóknar-
flokksins. Hann valdi sér föt
sem honum líkar vei við. „Ég er
búinn að nota þessi svolítið og
líður því vel í þeim. Mér er
nefnilega illa við ný föt. Ég þoldi
t.d. ekki þennan jakka þegar ég
keypti hann 1995. Núna kann
ég vel við hann. Þetta er einhver
ónáttúra í mér.“ Jakob er á þM
að frambjóðendur eigi ekki að
vera öðruvísi til hafðir í kosn-
ingabaráttunni en í annarri tíð.
„Það skiptir alltaf máli að vera
snyrtilega til fara. Fyrir mig
skiptir fatnaðurinn miklu máli
en ég legg mest upp úr því að
hann sé þægilegur. Ekki beint
hvað er akkúrat í tísku.“
Jakob segir að ef eitthvað sér-
stakt sé á döfinni hjá sér taki
hann til föt kvöldið áður. Venju-
lega passi hann sig hins vegar
meira á því að buxurnar séu
pressaðar og ekki óþarfa blettir í
þeim. Aðspurður um það hvort
eiginkonan hjálpi honum við
fatavalið segir hann að hún geri
það gjarnan. „Hún er svo sem
ekki að skipta sér stöðugt af því
en ef ég spyr hana þá gefur hún
góð ráð. Hún er h'ka útsjónar-
söm að velja saman liti og þess
háttar."
Jakob á það sammerkt með
hinum þremur frambjóðendun-
um að hann hefur ekki sérstak-
lega keypt sér föt fyrir kosninga-
baráttuna. „Það er að vísu ekki
langt síðan ég keypti mér jakka-
föt. Það voru ein að ganga úr sér
sem ég átti enda mæðir mikið á
þeim. Ég hef ekki fatað mig sér-
staklega upp.“ — HBG