Dagur - 19.05.1998, Blaðsíða 4
r
20-ÞRIÐJUDAGUR 19. MAÍ 1998
LÍFIÐ í LANDINU
UMBUÐA-
LAUST
Guðmundur
Andri Thorsson
skrifar
Fjölnismenn voru allir
„óreiðumenn í fjármál-
um“ og urðu allir gjald-
þrota, meira að segja Brynjólfur Péturs-
son sem var í vellaunaðri stöðu. Almennt
er þó talið að þeir hafi átt erindi í íslensk
stjórnmál. Finnur Magnússon prófessor
og leyndarskjalavörður konungs, maður í
háum stöðum, skildi eftir sjg þrotabú.
Samt er hann talinn hafa verið þjóðþrifa-
maður. Og Jón Sigurðsson varð gjald-
þrota, enda „óreiðumaður í fjármálum".
Þann mann höfum við kallað Sóma Is-
lands, sverð og skjöld.
Ég er ekki að Iíkja Hrannari Birni Arnar-
syni, frambjóðanda Reykjavíkurlistans við
sjálfstæðishetjurnar góðu. Hins vegar
myndu hinir splunkunýju siðferðismæli-
kvarðar Sjálfstæðisflokksins sem gilda
bara hér í Reykjavík hafa útilokað alla
þessa menn frá afskiptum af þjóðmálum.
Engum þeirra hefði Þuríður Pálsdóttir
treyst til áhrifa. Allir skildu eftir sig slóða
vanskila og óreiðu svo að augljóst var að
þarna var um mynstur að ræða, persónu-
Ieikabrest. Þeirra dæmi ættu að sýna að
ekki er einhlítt samhengi milli farsældar í
stjórnmálastarfi annars vegar og svo aftur
ráðdeildarsemi og aðgæslu í Ijármálum.
Að minnsta kosti var ekki svo á síðustu
öld þegar stjórnmál snerust um hugsjónir
og hugmyndir.
Hvað er það nákvæmlega sem Hrannar
Bjöm hefur gert sig sekan um? Hefur hann
hlaupist frá skuldum sínum að hætti svo
margra íslenskra athaf’namannar Nei. Hef-
ur hann brotið lög? Nei. Hver er þá glæpur
hans? Þegar hann var um tvítugt vegnaði
honum illa í fyrirtækjarekstri. Svo illa að
síðan hefur þetta verið bölvað basl. Hver
var iðja þessa þokkapilts? Hann var að
reyna að pranga inn á fólk ljóðum Jónasar
Hallgrímssonar, Mannkynssögu AB, Sturl-
ungu og þvílíku. Það er ekki eins og dreng-
urinn hafi verið að selja einhvern óþverra -
þetta var menningarstarfsemi. Á þeim
árum þegar hann lenti í erfiðleikum með
bóksölufyrirtæki sitt dundu mikil ósköp yfir
í íslenskri bókaútgáfu. Svart á hvítu fór á
hausinn. Almenna bókafélagið riðaði til
falls og fór loks á hausinn hægt og lengi.
Om og Orlygur fór á hausinn og dró Prent-
stofu G. Ben með sér í fallinu. Og þannig
mætti lengi telja.
***
Þegar prófkjör Reykjavíkurlistans var
„Árangur sinn get-
ur Hrannar Björn
þakkað því að
kjósendur mundu
vel framtak hans
fyrir rúmum fjórum
árum þegar hann
vann mjög ötullega
að því að sameina
vinstri flokkana um
eitt framboð, og
voru þó gríðarleg
Ijón í veginum."
Afram-
hald-
andi
við-
reisn
haldið snerist baráttan enn um stjórnmál.
Arangur sinn getur Hrannar Björn þakk-
að því að kjósendur mundu vel framtak
hans fyrir rúmum fjórum árum þegar
hann vann mjög ötullega að því að sam-
eina vinstri flokkana um eitt framboð, og
voru þó gríðarleg Ijón í veginum. Hann
lét þá kanna hug kjósenda til mögulegs
framboðs og þegar niðurstöður þeirrar
könnunar lágu fyrir var ekki lengur hægt
að þverskallast við vilja fólksins. I þessu
efni sýndi Hrannar áræði og hugkvæmni í
stjórnmálastarfi og fyrir það verðlaunuðu
kjósendur hann nú. Þótt fjármálaumsvif
hans mættu að sönnu vera glæstari hafa
hins vegar stjórnmálaafskipti hans til
þessa verið á þann veg að ástæða er til að
ætla að þar geti hann látið gott af sér
leiða.
***
Sjálfstæðismenn stunda það sem Verka-
mannaflokkurinn breski hefur verið sak-
aður um - að taka stefnu andstæðingsins
og gera að sinni. Flokkurinn sem mark-
visst dritaði hjólbarðaverkstæðum með-
fram sundunum vill nú skyndilega ekki
heyra á það minnst að fyrirtæki og íbúða-
byggð geti átt samleið á Geldinganesi.
Flokkurinn sem trassaði uppbyggingu á
leikskólum áratugum saman, enda væru
þeir nokkurs konar kommúnismi, er nú
skyndilega farinn að gera harða hríð að
borgarstjórnarmeirihlutanum fyrir að
hafa ekki staðið sig með nægum myndar-
brag í þeim málaflokki, jafnvel þótt allir
foreldrar finni hversu vel hefur verið þar
að verki staðið undir vaskri forystu Árna
Þórs Sigurðssonar, sem vel að merkja er í
baráttusætinu, því tíunda. Gott ef Sjálf-
stæðismenn eru ekki meira að segja farn-
ir að berjast á móti Ráðhúsinu hans Dav-
íðs. Að minnsta kosti eru þeir að reyna að
telja okkur kjósendum trú um að Guðrún
Pétursdóttir sé f framboði. Það er hún
naumast, hins vegar er í baráttusætinu
Kjartan Magnússon, feiknarlegur heim-
dellingur. Og skiptir ekki máli þótt hann
sé um þessar mundir geymdur inni í
skáp.
Sjálfstæðismenn eru ekkert sérstaklega
góðir í að leika vinstri menn, og fylgið
enda eftir því. Þangað til þeir grófu upp
allt baslið á Hrannari Birni. Það er brýnt
að kosningarnar nú snúist ekki um erfið-
leika í bókaútgáfu á fyrri hluta þessa ára-
tugar, heldur áframhaldandi viðreisn.
Raulað með borgarstjóra
Óhætt er að segja að kosninga-
barátta R-listans hafi verið kurt-
eisleg en um leið full deyfðarleg
enda virðist hún fram að þessu
hafa tekið mið af því að listinn
hafði í skoðanakönnunum um-
talsvert íylgi framyfir Sjálfstæðís-
flokkinn. Nú er staðan nokkuð
breytt og ekki annað séð en R-
listinn verði að bretta upp
ermarnar ætli hann að vera ör-
uggur um að halda borginni.
En þrátt fyrir nokkuð lífleysi í
kosningabaráttunni á R-listinn
góða lýríska spretti sem af einhverjum
ástæðum hafa farið hljótt en vert er að
vekja athygli á. Þar er um að ræða
geisladisk og bók sem sett hafa verið á
markað.
Ó borg mín borg er geisladiskur sem
geymir átján Reykjavíkurlög. Þar flytja
MEIVNINGAR
VAKTIN
Kolbpún
Bengþórsdóttip
skrifar
margir af þekktustu söngvurum
landsins Iög sem tengjast borg-
inni. Ríó tríó, Stuðmenn, Bubbi
Morthens og Hörður Torfason eru
þar á meðal. Þetta er Ijúfur diskur
með lögum eins og Fyrir átta
árum, Við Vatnsmýrina og Fröken
Reykjavík. Það er þó borgarstjór-
inn í Reykjavík, Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir, sem stingur alla aðra
af með flutningi sínum á Ó borg
mín borg, sem ég spila þessa dag-
ana minnst þrisvar á dag og fyllist
eldmóði í hvert sinn. Ingibjörg
Sólrún hefur ekki mikla rödd en það er
slíkur sjarmi og Ijúf innlifun í flutningi
hennar að ekki er hægt að komast hjá því
að hrífast. Það er furðulegt að R-listinn
skuli ekki nota einmitt þennan flutning í
auglýsingum sínum. Borgarbúar myndu
kolfalla fyrir söngnum.
Bókin og geisla-
diskurinn eru
geðfelld innlegg í
kosningabaráttu
sem að sumu
leyti hefur verið
fremur sóðaleg.
Hinar skemmtHegu Knur hér aö ofan um hanagal í Reykjavík,
er aö finna i nýútkominni smóbók, Ó borg mín, borg sem
Reykjavikurlistlnn hefur gefiö úl ásamt samnefndri plötu
meö Reykjavíkuriögum.
í bókinni ó borg mín, borg eru stuttir og fjöibreyttir textar um Reykjavík
fyrr og síöar í bundnu máli og óbundnu.
0 borg min, borg er vdnduð ^ »
Ó borg mín borg er einnig heitið á lít-
illi bók sem geymir ljóð og umsagnir um
Reykjavík. Það er Mörður Arnason sem
á heiðurinn af valinu sem er sérlega fjöl-
breytt og skemmtilegt. Þarna er mikill
skáldskapur, gnægð af húmor og merki-
legri borgarsýn. Hins vegar geri ég örlitla
athugasemd við það að Mörður skuli í
bókarlok birta lista yfir Reykjavfkur-
meistara í knattspyrnu og veiðistaði í
Elliðaánum. Það er full strákaleg niður-
staða í vel unninni bók.
Bókin og geisladiskurinn eru geðfelld
innlegg í kosningabaráttu sem að sumu
leyti hefur verið fremur sóðaleg. Þessir
lýrísku sprettir R-listans eiga skilið að ná
hjörtum Reykvíkinga - eins og listinn
sjálfur.