Dagur - 05.09.1998, Blaðsíða 6

LA~VG A RDA G UR~?. SEPTEMBER 19 9 8
rD^ir
ÞJÓÐMÁL
Utgáfufélag:
Útgáfustjóri:
Ritstjórar:
Aðstoðarritstjóri:
Framkvæmdastjóri:
Skrifstofur:
Simar:
Netfang ritstjórnar:
Áskriftargjald m. vsk.:
Lausasöluverð:
DAGSPRENT
EYJÓLFUR SVEINSSON
STEFÁN JÓN HAFSTEIN
ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
BIRGIR GUÐMUNDSSON
MARTEINN JÓNASSON
STRANDGÖTU 31, AKUREYRI,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
460 6100 OG 800 7080
ritstjori@dagur.is
1.680 KR. Á MÁNUÐI
150 KR. OG 200 KR. HELGARBLAÐ
Grænt númer: soo 7080
Símbréf auglýsingadeildar: 460 6iei
Simar auglýsingadeildar: creykjav(K)563-1615 Ámundi Ámundason
(AKUREYRI)460-6191 G. Ómar Pétursson
OG 460-6192 Gréta Björnsdóttir
Netfang auglýsingadeildar: omar@dagur.is
Símbréf ritstjórnar: 460 6171(Akureyri) 551 6270 (reykjav(k)
Sókn suður
I fyrsta lagi
Sókn Kaupfélags Eyfirðinga inn á matvörumarkaðinn fyrir
sunnan vekur athygli, því þar er snúið við blaðinu af hálfu
stórfyrirtækis á Norðurlandi með djarfri tilraun. Samkeppni
lágvöruverðsverslana á höfuðborgarsvæðinu er svo hörð að
KEA veitir ekki af ítrustu útsjónarsemi og smá skammti af lán-
semi til að ná fótfestu. Kaupfélag Arnesinga er í slagtogi með
öðrum inni á sama markaði og er allt gott um það að segja að
landsbyggðarfyrirtæki sæki í sig veðrið þar sem hagnaðar er
von.
1 öðru lagi
Hvort sem þessi tilraun heppnast eða ekki er hún hvatning til
fyrirtækja á landsbyggðinni að líta á höfuðborgina sem mark-
aðstækifæri en ekki ógn. Þegar helmingur landsmanna er að
ráðstafa þjóðarauðnum á lófastórum bletti liggur í augum uppi
að fyrirtæki verða að sækja þangað. KEA ræðst reyndar á garð-
inn þar sem hann virðist hæstur. A fjölmörgum öðrum sviðum
þjónstu og verslunar hljóta að liggja tækifæri fyrir landsbyggð-
arfyrirtæki að opna útibú og nýta sérþekkingu og reynslu.
Þetta er spurning um hugarfar.
í þriðja lagi
Og sóknarfærin eru líka spurning um stórhug. Með fullri virð-
ingu fyrir eyðslugetu neytenda á höfuðborgarsvæðinu er það
með smærri útnárum í veröldinni. Mörg sjávarútvegsfyrirtæki
um landið starfa á heimsmarkaði og kemur höfuðborginni í
raun ekki við. Möguleikarnir eru ótæmandi: fyrir lífrænt rækt-
að grænmeti, ferðaþjónustu og sérvöru í mat, listgripum og
hverju öðru sem mönnum dettur í hug, já vel á minnst, hugvit
líka. Engin ástæða er til að láta staðar numið í Mjóddinni.
Kjörorð Sykurmolanna var „heimsyfirráð eða dauði“ og hvar er
Björk nú? Landsbyggðarfyrirtæki gefi því gaum.
Stefán Jón Hafstein.
Far vel!
Römm er sú taug sem dregur
brottflutta íslendinga aftur til
Iandsins. Stundum virðist þó
ýmislegt annað en ást á landi
og þjóð kveikja heimþrá í hug-
um Islendinga í útlöndum.
Nýtt dæmi um þetta er um-
svifamikill athafnamaður í eit-
urlyfjabransanum. Hann var
handtekinn í Þýskalandi vegna
gruns um aðild að stórfelldu
fíkniefnasmygli í Túnis. Um
hríð var útlit fyrir að hann yrði
framseldur suður yfir Miðjarð-
arhafið til að
standa fyrir máli
sínu. Af því varð
ekki vegna aum-
ingjalegrar fram-
göngu löggunnar
þar suður frá
þeir hafa sýnilega
engan Georg
Kojak þar um
slóðir.
Þessi íslenski
kappi var ekki fyrr
kominn inn fyrir
tugthúsdyrnar f
Þýskalandi en far-
ið var að væla um það hér á
landi að bjarga þyrfti mannin-
um heim til íslands svo hann
neyddist ekki til að taka út
refsingu hjá hinum vondu
„hundtyrkjum" samtímans.
Merkileg árátta
Það er merkileg árátta sumra
að mega ekki sjá íslenska
glæpamenn í útlöndum án
þess að fara að berjast fyrir því
að koma þeim heim svo þeir
sleppi við að taka út hæfilega
refsingu fyrir afbrot sín. Fræg
var baráttan fyrir heimkomu
„Malaga-fangans“ hér um árið.
Þeim gráti lauk ekki fyrr en ís-
lensk stjórnvöld voru nánast
knúin til að koma manninum
heim svo hann gæti haldið
V
áfram iðju sinni í vinsamlegra
umhverfi.
Ekki er langt síðan upplýst-
ist að stjórnvöld væru að leita
út um allar trissur að íslensk-
um glæpamönnum til að flytja
heim. Kauðar sem höfðu flúið
undan réttvísinni hér heima
fyrir mörgum árum fengu boð
um að koma heim í heiðardal-
inn þar sem mildilegar er tek-
ið á sakamönnum en í flestum
eða öllum öðrum löndum ver-
aldarinnar. Eins og við höfum
ekki nóg fyrir af
glæpamönnum í
landinu.
Góðir gestir og
slæmir
Garri sá það í
Degi í gær að
hingað eru að
koma afkomend-
ur íslensku Bras-
ilíufaranna sem
héldu af landi
brott í leit að
betra lífi. Á hver-
ju ári koma einnig
afkomendur vesturfaranna
hingað. Slíkar heimsóknir eru
afar kærkomnar. Þetta er fólk
sem er landi og þjóð til sóma,
engu síður en heimalöndum
sínum hvort sem það er
Kanada, Bandaríkin eða
Brasilía. Þessa gesti viljum við
fá.
tslendingar þurfa hins vegar
ekkert á landflótta glæpa-
mönnum að halda. Ef þeir eru
handteknir og dæmdir erlend-
is eiga þeir auðvitað að taka
refsingu sína út í þeim lönd-
um. Við þá segjum við „far
vel!“ sem lengst.
GARRI
Höfum við ekki nóg af
glæpamönnum?
ODDIIR
ÓLAFSSON
skrifar
Nú er stjórnmálabaráttan að
komast á flugstig eftir Qögurra
ára tíðindaleysi, nema ef menn
vilja telja forseta- og hrepps-
nefndakosningar til stjómmála-
baráttu, sem fæstir gera af eðli-
Iegum ástæðum. Slagurinn um
útnefningu í prófkjörum, um að
komast í örugg sæti á framboðs-
listum er það sem máli skiptir fyr-
ir pólitíkusana og seinna meir
þurfa þeir að vinna saman að því
að tryggja sig inn á þing með því
að fá atkvæðin til að kjósa flokka
sína. Hin eiginlega stjómmála-
barátta fer nefnilega fram innan
flokkanna fremur en á milli
þeirra.
Sameiningarbrölt markaðs-
hyggjufólks á vinstri væng snýst
aílt um atkvæðasöfnun handa
einstaklingum. Klofningshópur
þjóðernissinnaðra sósíalista er
sömuleiðis á höttunum eftir
tryggum þingsætum handa fólki
sem sér rautt og fær grænar ból-
ur þegar kratar eru nefndir á nafn
Stjómmál í æðra veldi
eða eru í augsýn.
Tveir lýðræðisflokkar eru í upp-
siglingu og eru þegar farnir að
deila um hvað þeir eiga að heita,
rétt eins og sveitarstjórnarmenn
og Ornefnanefnd sem keppa um
hvor er ósmekklegri í nafnavali.
Kraftur í pólitikiuni
Þingmenn Framsóknar
tóku sér forskot á sæl-
una að klóra hver í ann-
an þegar þeir eygðu
möguleika á því að
troða sér í ráðherra-
stóla næsta kjörtímabil.
Akafinn við að hreppa
sæti Guðmundar
Bjarnasonar í örfáa og
aðgerðarlitla mánuði,
snérist allur um að
koma sér áfram í næstu ríkis-
stjórn, sem allir góðir Framsókn-
armenn og bærilegir Sjálfstæðis-
menn vita að verður óbreytt
vegna þess að þjóðin mun sýna í
verki, sem fyrr, hve óbilandi
traust hún ber til ástkærra og
mikilsvirtra leiðtoga sinna, þeirra
Davíðs og Halldórs. Þá daga sem
rimman stóð yfir fór þingflokkur-
inn að stunda pólitík af krafti.
Þá eru efnileg átök hafin hjá
íhaldinu. Ólafur G. hættur á
Reykjanesi og skilur
eftir sig fyrsta sætið og
forsetastól á Alþingi
sem er ígildi ráðherra-
sætis, því það fylgir
honum bíll frá Heklu.
Engar áhyggjur
Þingflokkur Kvenna-
listans á sér ekki aðra
andstæðinga en hinar
konurnar í hópnum.
Þar standa deilumálin
um hveijar þeirra eigi
að fá ríkisstyrki og hverjar eigi að
skilja út undan. Þá er bullandi
ágreiningur um í hvaða flokkum
öðrum er vænlegast að krækja sér
í þingsæti á ný. Ein þingkvenn-
anna ætlar ekki að taka þátt í
dellunni meir, en tvær stefna í
sitthvern flokkinn, sem enginn
veit raunar hvernig verða í laginu
þegar dregur að kosningum. En
skítt með það; ef framboðin geta
tryggt þingsæti þarf ekki að hafa
áhyggjur af stefnumörkun.
Haft er fyrir satt að óstofnaður
framboðsflokkur Sverris eigi í
miklum vandræðum með að
halda væntanlegum frambjóð-
endum frá samtökunum. Allir
vilja í framboð en óvissara er með
fylgi kjósendanna.
Enn er Ástþór kominn á stúf-
ana með allan sinn mikla auð,
sem á að fleyta honum inn á AI-
þingi, eins og ótal öðrum lukku-
riddurum.
Eins og sjá má er stjórnmála-
baráttan að komast í algleyming
og þurfum við atkvæðin i bæjum
og sveitum ekki að hafa neinar
áhyggjur, því í vor munum við
kjósa Ijórflokkinn okkar, bljúg og
undirgefin, eins og góðum þegn-
um sæmir.
Slagurinn um að
komast I örugg sæti
á framboðsiistum er
það sem máli skiptir.
Ætlarðu að horfa að leik
íslands gegn heims-
meisturum Frakka, og
hvemigfersá leikur?
Hálfdán Kristjánsson
bæjarstjóri í Ólafsjirði.
„Það er
engin
spurning
að ég sest
fyrir
framan
sjónvarp-
ið en því
miður
kemst ég
ekki til að
horfa á hann á Laugardalsvellin-
um, en ég hefði svo sannarlega
gert það hefði ég átt heiman-
gengt. Frakkarnir merja sigur
með einu marki, vinna 2-1 en ég
þori ekki að segja til um hver
skorar mark Islands, þar er um
marga að velja."
Þórunn Gestsdóttir
sveitarstjóri Borgaifjarðar.
„Já, það
ætla ég að
gera, en í
sjónvarpi.
Eg held
að sjálf-
sögðu
með Is-
landi og
úrslitin
verða
jafntefli, 1-1. Ætli Ríkharður
Daðason skori ekki mark Is-
lands, enda var hann í KR þó
hann sé nú í Noregi."
Valur Valsson
bankastjóri íslandsbanka.
Nei, ég
hef ekki
tök á því
þar sem
ég verð
ekki í
bænum
og hef
ekki tök á
því að
horfa á
Ieikinn í sjónvarpi. Utvarpið
verður að segja mér úrslitin. Ég
vil ekkert spá um úrslit enda er
þetta viðfangserfni sem að ég
hrærist ekki í daglega. Ég hef þó
áhuga á knattspyrnu enda spilaði
ég með KR í yngri flokkunum.
Ég á þó von á því að heimsmeist-
ararnir fara héðan af Iandi ósigr-
aðir, enda varla við öðru að bú-
ast.“
Stefán Baldursson
Þjóðleikshússtjóri.
„Það get-
ur meira
en verið
að ég
horfi á
leikinn,
en ætli ég
láti ekki
sjónvarp-
ið duga.
Ég horfi
svolítið á fótboita, þó ekki mikið
en læt ekki stórviðburði á knatt-
spyrnusviðinu fara fram hjá mér.
Nýkrýndir heimsmeistarar
Frakka vinna lslendinga 3-1, en
ég vil ekkert segja um það hver
skorar mark Islands."