Alþýðublaðið - 07.02.1967, Síða 4

Bitstjórar: Gylfi Gröndai (áb.) og Ber.edikt Gröndal. — Ritstjórnarfullv
trúi: Eiður Guðnason — Símar: 14960-14903 — Auglýsingasími: 14906.
j Aðsetur Alþýðuhúsið við Hverfisgötu, Beykjavik. — Prentsmiðja Alþýðu->
blaðsins. — Áskriftargjald kr. 105.00. — í lausasölu kr. 7.00 eintakið,
Útgefandi Alþýðuflokkurinn.
Samstarf við verkalýðirm
SÚ FURÐULEGA KENNING birtist í Tímanum
síftastliðinn sunnudag, að ríkisstjórnin sé fjandsamleg
vérkalýðshreyfingunni og þess vegna batni lífskjör
almennings ekki nægilega.
Ekki er þetta samhljóða þeim ummælum forseta
Alþýðusambandsins á síðasta sambandsþingi, að
vQrkalýðsbaráttan hafi borið meiri árangur, síðan
júnísamkomulagið svonefnda var gert milli ríkis-
stjórnar og alþýðusamtaka. Það samkomulag var um
sameiginlegt átak til margvíslegra 'aðgerða, er bæta
rnundu hag vinnandi fólks, og hefur án efa borið
mákinn árangur, þótt ekki hafi tekizt að gera allt,
sem báðir aðilar hefðu viljað.
Samstarf ríkisvaldsins við verkalýðshreyfinguna
allar götur síðan júnísamkomulagið var gert hefur
verið einn merkasti kafli stjórnarstefnunnar á þessu
tímabili, og hefur Alþýðuflokkurinn lagt megin-
áherzlu á, að þetta samstarf yrði eflt.
Það blés úr annarri átt í stjórnarbúðum árið 1955,
þegar framsóknarmenn sátu í ríkisstjórn með sjálf-
sæðismönnum. Þá tókst ekki „júnísamkomulag“ held-
nr var ráðizt gegn verkalýðshi’eyfingunni og liáð ein-
hver dýrasta verkfallsbarátta í sögu þjóðarinnav, Sýn-
ir reynslan raunar, að framsóknarmenn eru ávallt
í’eiðubúnir til þvingunaraðgerða og baráttu gegn
verkalýðnum, þegar þeir eru í stjórn. Hins vegar
þykjast þeir vera róttækir verkalýðssinnar, þegar
þeir eru utan stjórnar.
Það er fróðlegt, hvaða úrræði Tíminn bendir á til
að bæta lífskjör verkalýðsins hraðar en undanfarin
ár. Það á að efli atvinnuvegina með því að ,létta
af þeim lánsfjárhöftum og vaxtahömlum“. Nú veit
þjóðin, að mesti vandi hennar hefur verið verðbólg-
an, en trúir nokkur því, að stóraukin útlá’n og stór-
lækkaðir vextir mundu draga úr verðbólgu? Vita
ekki allir, að þessar ráðstafanir mundu verka eins og
olía á eld verðbólgunnar? Kemur nokkrum til hug-
ar, að framsóknarmenn mundu fylgja þessum ráð-
um Tímans, ef þeir væru við völd? Halda menn, að
íramsóknarráðherrar mundu eyða gjaldeyrisvarasjóðn
um í flýti, eins og Helgi Bergs er tekinn að boða?
Hætt er við, að framsóknarmenn mundu — ef þeir
kæmust aftur til valda — stíga á bremsurnar ná-
kvæmlega eins og núverandi ríkisstjórn hefur gert.
Þarf ekki 'annað en lesa ræður Eysteins Jónssonar
frá fyrri tíð, er hann var fjármálaráðherra, til að
sannfærast um, að svo mundi fara.
Af þessum augljósu ástæðum er áróður Tímans um
þessar mundir sérlega ómerkilegur. Tímamenn vita
sjálfir og öll þjóðin veit, að þeir rnundu ekki standa
vfe orð af því, sem þeir segja nú í stjórnarandstöðu,
efj þeir væru við völd.
4 7. febrúar 1967 - ALÞÝDUBLAÐIÐ
rjff
MMSXS)-
VANTAR BLAÐBURÐAR
FÓLK B
EFTIRTALIN HVERFI:
MIÐBÆ, I. og O.
HVERFISGÖTU,
NJÁLSGÖTU
LAUFÁSVEG
RAUÐARÁRSTÍG
ESKIHLÍÐ
TJARNARGÖTU
BRÆÐRABORGARSTÍG
GNOÐARVOG
SÓLHEIMA
SÖRLASKJÓL
LAUGAVEG, EFRI
LAUGAVEG, NEÐRI
SKJÓLIN
FRAMNESVEG
SÍMB 14900
Auglýsið í Alþýðublaðinu
Auglýsingasími ABþýðublaðslns er 14900
wmm i ■■■ . ■■.. asuL . ....... ..
krossgölum
★ ÓLÍK VIÐHORF.
Meiri snjór hefur verið hér sunn-
anlands í vetur en mörg undanfarin ár, að ekki
sé minnzt á aðra landshluta, sem liarðara hafa
orðið úti. Sem að líkum lætur, hafa snjóalögin og
tíðarfarið komið illa við bændur og búalið, ekki
sízt vegna þess, að heyfengur var víða með rýrara
móti siðastliðið sumar. En ekki kvarta allir yfir
snjónum. Skíðafólkið okkar hefur ekki í annan
tíma verið glaðlegra á svipinn og upplitsdjarfara
en í vetur, mér hefur ekki sýnzt betur en það
lyftist á því brúnin í hvert sinn, sem auglýst liefur
verið, að Hellisheiði væri ófær öllum bilum vegna
snjóa. Þetta er einmitt sá vetur, sem það hefur
lengi beðið um og beðið eftir. Svona geta viðhorf-
in verið andsnúin hvort öðru, og báðir aðilar þó
haft nokkuð til síns máls. Hins vegar er við
djarfan að deila um tíðarfarið og erfitt að kenna
ríkisstjórninni um snjóinn, þótt einhvern langaði
til þess, þegar farið verður að fiska eftir atkvæð-
um bændanna undir vorið.
★ HOLL OG SKEMMTILEG
ÍÞRÓTT.
I
Fátt er skemmtilegra en göngu-
ferð á skíðum i silkifæri og sólskini upp til fjalla.
Borgarfólki, sem hefur miklar innisetur og kyrr-
setur, er hreyfingin og útiveran líka nauðsynleg af
heilsufarslegum ástæðum. En ekki hafa allir upp-
götvað ágæti skíðaiþróttarinnar. Skíðafélögin hafa
að vísu unnið þarft verk á þessu sviði, en alltof
margir gefa þessari hollu vetraríþrótt lítinn
gaum. Sumir ganga líka með þá grillu, að fólk
þurfi að læra einhver ósköp í íþróttinni, til þess
að hafa gagn eða gaman af að fara á skíðum. Þetta
er mikill misskilningur. Það er að vísu með þessa
íþrótt eins og aðrar íþróttir, að alltaf er ávinning-
ur að kunnáttu og leikni, en í raun og veru er
hægt að komast af með nokkra æfingu í að taka
hvorn fótinn fram fyrir annan og flestir kunna
eitthvað í því fyrir.
★ OLÍUFJALLIÐ OG
HELLISHEIÐIN.
í
j
Undanfarið hefur borið nokkuð
á uppivöðslu og ólátum unglinga í bænum. — Ár
stæðulaust er að afsaka þess konar skrílslætL
Skýringin á ólátunum kynni hins vegar að liggja
að einhverju leyti í skorti á heppilegum viðfangs-
efnum handa þessum tápmiklu og óstýrilátu ungl-
ingum, þar sem þeir fengju líkamsorku sinni eðll-
lega útrás. Áreiðanlega hefði þetta unga fólk, sem
yfirleitt er á margan hátt vel af guði gert, gott a£
að reyna svolítið á sig líkamlega, t.d. með því að
bregða sér við og við á skíði upp til fjalla. En
unglingarnir virðast ekki rata á lausnina sjálfir.
Þess vegna er leiðbeininga þörf. Þeir sem með
æskulýðsmál fara, þurfa að hafa forystu og frum-
kvæmd í þessum málum og beina straumnum I
rétta átt. Hvernig væri t.d. að vopnahlé yrði sam
ið í deilum um grallarasönginn og brækur biskups
ins, en þess í stað byðu prestarnir söfnuðum sín
um í skiðaferð upp á Hellisheiði einhvern tímann
á útmánuðum og þá einkum og sér í lagi hinu
unga fólki sem vandamálin snúast um. Kristur fór
með mannfjöldann upp á Olíufjallið. Þjónar hans
þurfa ekki að skammast sín fyrir Hellisheiðina..
— Steinn.