Dagur - 15.04.1999, Page 6

6 -FIMMTUDAGUR 1S. APRÍL 1999
ro^tr
ÞJÓÐMÁL
Utgáfufélag:
Útgáfustjóri:
Ritstjóri:
Aðstoðarritstjóri:
Framkvæmdastjóri:
Skrifstofur:
Símar:
Netfang ritstjórnar:
Áskriftargjald m. vsk.:
Lausasöluverð:
Grænt númer:
Simbréf auglýsingadeildar:
Simar auglýsingadeildar:
Netfang auglýsingadeildar:
Símbréf ritstjórnar:
■•-. hk»i
DAGSPRENT
EYJÓLFUR SVEINSSON
ELÍAS SNÆLAND JÓNSSON
BIRGIR GUÐMUNDSSON
MARTEINN JÓNASSON
STRANDGÖTU 31, AKUREYRI,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
460 6100 OG 800 7080
ritstjori@dagur.is
1.800 KR. Á MÁNUÐI
150 KR. OG 200 KR. HELGARBLAÐ
800 7080
460 6161
(REYKJAVÍK)563-1615 Ámundi Ámundason
(AKUREYRI)460-6191 G. Ómar Pétursson
OG 460-6192 Gréta Björnsdóttir
omar@dagur.is
460 6171(AKUREYRI) 551 6270 (REYKJAVÍK)
Duglegur maður, Kristján
í fyrsta lagi
Atli Magnússon blaðamaður sagði mér einhverju sinni sögu
sem hann kunni af sjónum og sjómennsku. Hún var um það
þegar Tryggvi Ofeigsson, síðar útgerðarmaður, var enn skip-
stjóri og Bjarni Ingimarsson var 1. stýrimaður hjá honum.
Bjarni mun hafa verið atorkumaður og mikil læti oft í honum
og asi. Einhverju sinni var hamagangurinn svo mikill og viljinn
til að láta Tryggva nú taka eftir sér, að Bjarni hljóp á járnbita
sem lá milli afturgálga og brúar og kallaðist bar, með þeim af-
leiðingum að hann rotaðist. Þegar Tryggi sá þetta mun hann
hafa sagt: „Duglegur maður hann Bjarni.“
í ödru lagi
Kristján Ragnarsson hefur komið fram og fundið nýgerðum
samningi við Rússa og Norðmenn um veiðar í Barentshafi allt
til foráttu. Kristján hefur komið fram í hverjum Ijölmiðlinum
af öðrum og tínt til að þessi sporður sé keyptur og annar sýnd
veiði en ekki gefin. Islendingar séu því þegar upp er staðið ekki
að fá 8.900 tonna þorskkvóta heldur aðeins um 5.000. Ekki
hefur verið á formanni útvegsmanna að heyra að nokkuð já-
kvætt sé við þerínan samning og eflaust telur hann sig vera að
vinna útgerðarmönnum mikið gagn af miklum dugnaði með
þessum málflutningi öllum.
í þriðja lagi
Hins vegar er Kristján einn á báti, ef frá eru taldir kollegar
hans í Noregi, sem hugsa á nákvæmlega sömu línum. Yfir-
gnæfandi flestir sem um þetta mál hafa fjallað fagna því að ná
í burtu þessum fleyg, sem verið hefur í vináttu þjóðanna.
Langflestir sjá að þarna munu nú opnast ný tækifæri og nýir
möguleikar í samstarfsverkefnum og samskiptum í sjávarút-
vegi t.d. í Rússlandi. Kristján er vissulega annálaður dugnað-
arforkur þegar kemur að hagsmunagæslu fyrir útgerðina. Um
það er auðvitað ekki nema gott eitt að segja. En þegar menn
eru komnir út í slíkan einstrengingshátt að þeir skilja ekki að
fleira er matur en feitt kjöt, styttist í að þeir roti sig á barinu.
Það má því segja eins og Tryggvi forðum: „Duglegur maður,
hann Kristján." Birgir Guðmundsson
Bömin og kosn-
ingabaráttan
Garri er ákaflega hrifinn af því
sem hann hefur séð og heyrt
enn sem komið er af kosninga-
baráttunni. Hrifinn er reyndar
ekki rétta orðið. Snortinn er
nær lagi. Sérílagi af kröftugum
auglýsingum nýja stjórnmála-
aflsins, sem kallar sig Samfylk-
ingu, en andstæðingarnir hafa
verið svo ósmekklegir að kalla
Fylkinguna þótt þeir viti sem
er að allir Fylkingarmennirnir
sem eitthvað vit er í hafi geng-
ið til liðs við rauðgræna fram-
boðið.
En hvað um það. Samfylk-
ingin hefur undanfarið birt
auglýsingar f sjónvarpi sem
hafa komið mjög
við viðkvæmt
hjarta Garra.
Þar sem sjá má
sviphreina og
huggulega fram-
bjóðendur við
Ieik og störf,
sumir dunda sér
í Bláa Ióninu en
aðrir við önnur skemmtileg
viðfangsefni. En það eru fyrst
og síðast börnin sem hreyfa
við Garra jafnvel þótt hann viti
að það sé eldgamalt „trix“ í
vinsældasöfnun að láta taka
myndir af sér með börnum.
Leiðtogar - og menn sem vildu
gjarnan vera leiðtogar - um all-
an heim hafa stundað þennan
leik. Meira að segja páfinn
sem „leggur hendur á börn,“
eins og fréttamaður útvarps
komst að orði þegar hans heil-
agleiki sótti Islendinga heim.
Garri veit þetta vel, en samt
bráðnar hann allur þegar hann
sér Rannveigu Guðmunds-
dóttur hossa litla, sæta krílinu
eða Ossur Skarphéðinsson
taka við kossi frá Iitlu
V
pabbastelpunni sinni, að ekki
sé talað um Bryndísi Hlöðvers-
dóttur með börnunum. Fjöl-
skyldustefna Samfylkingarinn-
ar er kannski óljós nema hvað
Garri veit að hún vill allt fyrir
fjölskylduna gera svo fremi
hún hafi litlar eða engar tekj-
ur. Samt fellur Garri fyrir
þessu bragði og trúir því eins
og nýju neti að fólk sem „legg-
ur hendur á börn“ hljóti að
vera flest allt til Iista Iagt, ekki
síst að stjórna Iandinu.
Míklu álirifarík
ara
Þetta er miklu
áhrifaríkara en
langorðaðar og
skrautlegar
heilsíðu auglýs-
ingar Fram-
sóknarflokksins
um gömul og ný
kosningaloforð.
Þetta er jafnvel
áhrifaríkara en að boða til
fundar með sjálfum Davíð
Oddssyni eins og sjálfstæðis-
menn hafa ákveðið að gera.
Forsætisráðherrann hefur
haldið sig til hlés og ekki nennt
að ómaka sig í kappræður við
hina forystumennina til þessa.
Hann hefur hins vegar ákveðið
að Iáta sjá sig á fundum sem
flokkurinn hefur boðað til í öll-
um kjördæmum og verður það
að teljast verulega sterkur leik-
ur hjá íhaldinu. Garri er samt
harðákveðinn í að kjósa barna-
fólkið, nema ef Davíð tekur
upp á því að „leggja hendur á
börn“. Þá vandast málin hjá
Garra. GARRI
51™
JÓHANNES
SIGURJÓNS-
SON
skrifar
Lengi var alið á Danaandúð hér-
lendis á þeim forsendum að
Danir hefðu um aldir farið svona
heldur illa með Islendinga í
margvíslegum málum, þó jafn
nærri sanni sé að Islendingar
hafi verið sjálfum sér verstir
löngum og eru kannski enn. En
alltént er tortryggni fyrrum ný-
lendubúa í garð fyrrum herra-
þjóðar eðlileg og sömuleiðis ekk-
ert undarlegt við það að herra-
þjóð líti svona heldur niður á
fyrrum þegna sína. Um slíkt eru
mýmörg dæmi í mannkynssög-
unni.
A síðustu áratugum' hefur orð-
ið nokkur hugarfarsbreyting á Is-
landi hvað varðar afstöðuna til
Dana. Við höfum gleymt fornum
og meintum ávirðingum og farið
að trúa því að Danir séu vinir
okkar og bræður og í það
minnsta skömminni skárri en
helvítis Norðmennirnir sem ekki
vilja leyfa okkur að veiða allan
þann fisk sem við teljum okkur
íslenskir „kjöltuhestar66
í Danaveldi
eiga heimtingu á að veiða. Og
svo hafa Danir verið að senda
okkur kóngafólk í roki og rign-
ingu sem hefur fokið um landið í
góðum fagnaði og verið vinsam-
legt í vindhviðum.
Danadramb
En við höfum samt
ávallt verið á varðbergi
gagnvart Dönum og
undir niðri hefur
blundað grunur um að
sitthvað sé rotið í
Danaveldi, hvað varð-
ar afstöðu þeirra til
okkar sem bræðra-
þjóðar. Að enn eimi
eftir af herraþjóðar-
hrokanum í okkar garð. Þetta
kemur m.a. fram í Iandsleikjum í
boltaíþróttum. Okkur þykir ekki
eins bölvanlegt að tapa fyrir
Dönum og áður, það sem við þol-
um alls ekki er hin staðfasta fyr-
irframvissa danskra að þeir vinni
okkur í öllum leikjum, það sé
sjálfgefíð að bursta Iitla ísland,
ekki kannski alltaf 14-2, en eitt-
hvað í námunda við þann
Ámunda.
Og þetta er sárt, án þess þó að
skapi hættu á vinslitum þjóð-
anna. Sú hætta yrði hinsvegar
veruleg ef Danir kæmu ein-
hverntímann og ynnu
Þingeyinga eða Is-
lendinga i lands-
flokkaglímunni. Og ef
þeir dirfðust að lítil-
læklia sjálft þjóð-
arstoltið, íslenska
hestinn, þá er voðinn
vís.
Löng prinsessa
Og voðinn er staðreynd, því
Danir hafa einmitt opinberað
hug sinn til íslensku þjóðarinnar
í verki með því að sproksetja okk-
ar einstæðu fagurfáka, og það í
sjálfu Morgunblaðinu!
I Mogga var sem sé greint frá
því að íslenskur dýralæknanemi
hefði á dögunum fengið styrk
danska Hestaverndunarfélags-
ins. Einhver Benedikta prinsessa
afhenti verðlaunin og lýsti því þá
yfir að íslenski hesturinn væri of
lítill íyrir sig, enda mikil beina-
sleggja. Þetta þýðir að sjálfsögðu
að íslenski hesturinn er af hár-
réttri stærð en prinsessan er bara
alltof löng. En það er ekki að
spyrja að dönsku drambi. Og
Benedikta þessi segir jafnframt
að íslenski hesturinn, þessi flug-
vakra konungsgersemi, hefði
verið notaður af dönsku kon-
ungsljölskyldunni til að draga
kerru fulla af hrínandi kónga-
krógum! Kjöltuhestur kónga-
fólksins! I þessari sömu frétt
kemur fram að íslenskum hest-
um sé lítið sinnt í Danmörku og
þeir iðulega Iátnir standa úti sem
ógni heilsu þeirra.
Og þarf ekki frekari vitnanna
við. Slítum stjórnmálasambandi
við Danmörku án tafar!
spurtla
svaiiraið
Hvemigfinnst þér
E urovis io n higid okka r í
ár?
Geirmimdur Valtýsson
tónlistamadur á Sauðárkróki.
„I takti og tón er
það svipað svo
mörgum öðrum
lögum og auð-
Iært. Fínt
Eurovisionlag.
Það er einsog
maður kunni
þetta lag, strax þegar maður heyr-
ir það í fyrsta sinn. Því gæti ég vel
trúað að þetta lag virki vel í aðal-
keppninni í Jerúsalem, ekki síst
vegna þess að sungið er á ensku.
En auðvitað er það líka ákveðinn
bömmer fyrir okkur Islendinga að
sungið sé á ensku."
Eva Ásrún Albertsdóttir
umsjónannaönrBrots úr degi á Rás 2.
„Þetta er fínt
popplag hjá Þor-
valdi og Selmu.
Það er spenn-
andi að vita
hvernig þetta Iag
kemur út í
keppninni í Jer-
úsalem, sem er með breyttu sniði
þar sem engin hljómsveit leikur
undir, heldur eru lögin meira og
minna flutt af bandi. Því munu
dæmigerð Eurovisionlög ef til vill
eiga undir högg að sækja. Mér
finnst allt í lagi að sungið sé á
ensku, það hefur sett fámennum
þjóðum skorður að mega ekki
flytja sín lög á tungumálum fjöld-
ans og það sjáum við að sigursæl-
ustu þjóðirnar eru enskumæl-
andi. Að gefa eftir hvað varðar
tungumál jafnar mjög möguleika
þjóða í keppninni."
Stefán Hílmarsson
„Þó einhverjum
þyld það hlálegt,
hef ég hingað til
horft á þessa
samkomu sem
menningarvið-
burð því þarna
koma saman
listamenn af ýmsu þjóðerni, hver
með sín sérkenni sem kristallast í
sjálfu tungumálinu. Mér finnst
skemmtilegast að fylgjast með
Iögum landa sem jafnan eru þjóð-
leg í lagavali, fasi og framkomu.
Eg hef blendnar tilfinningar
gagnvart því að sungið sé á
ensku, en skil kröfu þeirra sem
vilja velja sér tungumál, því ef
menn vilja eiga möguleika, þá
standa minni þjóðir - sér í lagi við
- aldrei jafnfætis þjóðunum sem
tala stóru tungumálin. Þó ég sé í
eðli mínu mótfallinn „keppni“ þá
er Eurovision góður vettvangur til
kynningar."
Pálmi Guðmimdsson
dagskrárstjóri á Mono.
„Alveg rosalega
fínt. Það er vel
saman sett og
vel sungið og ég
veit að Selma á
eftir að komast
vel frá sínu í Jer-
úsalem. Kannski
vantar sálina ofurlítið í þetta lag,
en alltjend er þetta þó góður
Eurovision slagari."
söngvan.