Dagur - 24.08.2000, Qupperneq 7

X^ÍT'
FIMMTUDAGUR 24. ÁGÚST 2000 - 7
ÞJÓÐMÁL
Nýju kamramir keisarans
Guðmundur heitinn Ang-
Sami ríkissjóður og heldur krístnitökuhátíðir á Þingvöllum á tíföldu verði tímir ekki að kaupa
Hótel Valhöll á hálfvirði, segir greinarhöfundur.
antýsson var engum
manni líkur og betur
þekktur sem Lási kokkur.
Að vísu segir sagan að As-
geir Asgeirsson forseti hafi
kallað hann Nikulás mat-
reiðslumann þegar fund-
um þeirra bar saman á
Hrafnistu í eina tíð en það
gerir ekkert til. Tilsvörin
hans Lása eru löngu orðin
landsfræg og snar þáttur í
seinni tíma alþýðumenn-
ingu Islendinga.
Haust eitt var Lási kokkur til sjós við
vinnu sína og gaf á bátinn. Veðrið fór
versnandi og Ioks taldi skipstjórinn að skip-
ið mundi farast og vildi setja út björgunar-
bátinn: - Guð sé oss næstur! sagði þá Lási:
- Og ég sem á eftir að vaska upp!
\ýjn Kamramir Keisarans
Guðmundur Angantýsson kom víðar við
sögu með trúmennsku sinni en að vaska
upp til sjós í misjöfnu veðri. Pistilhöfundur
naut þeirra fríðinda að starfa með Lása
heitnum kosningasumarið 1971 hjá Ragn-
ari Jónssyni veitingamanni í þeirri sögu-
frægu Hótel Valhöll á Þingvallasléttunni
sem nú er á söluskrá. Lási hafði mörgum
hnöppum að hneppa í þjóðgarðinum ekki
síður en á sjónum og vaskaði bæði upp
potta hótelsins og þreif salerni Iandsstjórn-
arinnar sem áföst voru hótelinu. En ríkis-
stjórnin lét byggja kamra þessa fyrir 37
árum handa þjóðgarðsgestum til að Iosa
bæði hótelið og hótelgesti undan ágangi
ferðalanga sem þrifu sig á salerni hótelsins.
Stjórnarkamrarnir standa hjá Hótel Val-
höll enn í dag og eru orðnir frægustu
kamarhús á landinu. Kamrarnir eru bæði
þrætuepli stjórnvalda hér á landi og deilu-
efni í furstadæmum álfunnar. Slá meira að
segja út sögufræga eyrarkamra á hafnar-
bakkanum í Reykjavík, hvar Garðar Hólm
veraldarsöngvari kaus að kveðja þennan
heim í annálnum um Rrekkukotsfólkið.
Saga hafnarkamranna er nú öll og litlu
náðhúsin tvö í Bankastræti núll hafa ekki
ennþá náð að valda deilum í borgarstjórn-
inni og hvað þá milliríkjadeilum. Enda lét
ríkisstjórnin þjóðnýta kamrana í þjóðgarðin-
um með þinglýsingu árið 1973 og sérstök
Þingvallanefnd vakir yfir velferð þeirra. í
dag er ekki að fullu Ijóst hvort kamrarnir
eru á skrá yfir ríkiseignir í einkavæðingu
eins og Póstur og sími eða á þjóðminjaskrá
eins og Stjórnarráðið.
Kamrar í Þingvallasveit hafa því sett
sterkan svip á stjórnarsamstarfið í sumar og
eru að verða tímanna tákn í ríkisstjóminni.
Skemmst er að minnast þegar forsætisráð-
herra tók kristilegu kamrana á kristnihátíð í
sína vörslu og lokaði fyrir heiðingjum: Þar
kristilegu kamarhúsin spretta, í kring um
hitt og þetta! En sjaldan er ein báran stök
og nú hefur ráðherrann fengið aðra kamra
til að sýsla með í þjóðgarðinum. Nýju kam-
rana keisarans. Og áfram er deilt um keis-
arans skegg.
Veislur og pólitík
Lengst af ríkti friður með eigendum Hótel
Valhallar og handhöfum ríkiskamranna sem
þinglýst var við hótelið. Tólf ára setu Við-
reisnarstjórnar íhalds og Krata lauk sumar-
ið 1971 með hruni Alþýðuflokksins. Pisitil-
höfundi er í fersku minni að hitta Ragnar
Jónsson á kosninganóttina þegar úrslit lágu
fyrir og var vertinn óvenju daufur í dálkinn.
Pisitlhöfundur vildi hughreysta veitinga-
manninn og sagði að annar kjördagur kæmi
eftir þennan kjördag, svona væri nú pólitík-
in: - Pólitík, hver er að tala um pólitík!
sagði þá Ragnar Jónsson með kökk í hálsin-
um: - Það heldur engin ríkisstjóm aðrar
eins veislur og Viðreisnarstjórnin með Gylfa
Þom í broddi fylkingar!
Þannig studdu eigendur hótelsins og
handhafar stjómarkamranna hveijir aðra í
lífsbaráttunni og hafi einhver maður sakn-
að ráðherrastóls Gylfa Þ. Gíslasonar sárar
en Gylfi sjálfur var það Ragnar Jónsson vert
í Valhöll. En það er nú önnur saga og í dag
er öldin önnur í þjóðgarðinum.
Synir feðranna hafa tekið völdin á Þing-
vallasléttunni og Jón Ragnarsson rekur nú
Hótel Valhöll eftir föður sinn og Björn
Bjarnason tók við forræði stjórnarkamranna
eftir föður sinn, Bjarna ráðberra Benedikts-
son, í umboði núverandi forsætisráðherra.
En nú bregður svo við að Jón vert vill selja
hótelið sitt og ámm saman hefur ekki feng-
ist kaupandi á boðlegu verði. Illa gengur að
fá leyfi ríkistjómarinnar til að byggja við
hótelið umhverfis þinglýsta kamrana. Að
minnsta kosti tíu ár eru þó liðin síðan al-
þingi heimilaði ríkistjórninni að kaupa hót-
elið með manni og mús og sameina kömr-
unum. En allt kom fyrir ekki og sami ríkis-
sjóður og heldur kristnitökuhátíðir á Þing-
völlum á tíföldu verði tímir ekki að kaupa
Hótel Valhöll á hálfvirði.
Þrátefli við Páfann
Staðan er því sú í dag að ríkisstjórnin vill
hvorld kaupa hótelið né selja karnrana og
teflir álengdar við Páfann. En ríkisstjórnin
situr ekki ein í stjórnarandstöðunni og
stjórnarandstaðan er orðin kaþólskari en
Páfinn í ríkisstjórninni. Seinheppnir tals-
menn hennar vilja helst kviksetja hótelstjór-
ann í ríkiskömrunum og hreinsa þjóðgarð-
inn af auðkýfingum. Bæði Samfylkingin og
Vinstri grænir hafa gleymt að þó félagar
Brynjólfs Bjarnasonar hafi keypt ný spariföt
á karlinn þegar hann settist á þing þá
dreymir alla gamla kommúnista um að
verða auðkýfingar í þjóðgarði.
Eins og fyrri daginn kemur upphefð Is-
lendinga að utan. Breskur maður í fursta-
dæminu Mónakó stendur upp frá spila-
borðum og skrifar undir kaupsamning um
Hótel Valhöll á sannvirði. Enda tíðkast nú
bæði kaup og sala á lóðum og fasteignum á
milli Ianda og þykir ekki í frásögur færandi.
Viðbrögð ríkisstjórnarinnar eru áfram þau
ósjálfráðu mænuviðbrögð sem marka
stefnu ríkisstjórnarinar. Steyttur hnefinn
mætir kaupandanum, tæklingar og hótanir.
Forsætisráðherra hótar manninum að kaupi
hann eignina megi hann bera hótelið úr
þjóðgarðinum og setja niður annars staðar.
Menn vita ekki hvort þeir eiga að hlæja eða
gráta: Eða sjá menn fyrir sér að Tony Blair
ráðherra Bretaveldis rísi á fætur í Parla-
mentinu og hóti íslendingi nokkrum að
hann fái ekki keyptan timburkamar í
Englandi nema flytja hann af grunni sín-
um? Héldi breskur ráðherra velli eftir því-
líka uppákomu og jafnvel þó kamarinn sé
hrein eign krúnunnar?
í fótspor Ljósvetninga
Heiðnir menn og kristnir sættust á trúar-
brögð landsmanna á Þingvöllum og dugir
sáttin enn eftir eittþúsund ár. Ríkisstjóm
Islands getur ekki reynst minni maður en
Þorgeir Ljósvetningagoði þegar kemur að
nokkrum kömrum þó þinglýstir séu á ríkis-
sjóð. Annað hvort leyfír ríkisstjórnin hótel-
eigandanum að selja eign sína tafarlaust á
umsömdu verði eða ríkissjóður gengur inn í
kaupsamninginn og borgar hótelið sama
verði. Onnur meðferð málsins er hrein og
klár valdníðsla.
UMBUÐA-
LAUST
skrifar
Markmið í skólastarfi
„Eins og hefur komið fram hér að framan eru minni líkur á því að ímynd-
uð börn Garra fái leiðbeinendur fyrir kennara í borginni en I nánast öllum
öðrum sveitarfélögum landsins, “ segir Sigrún Magnúsdóttir m.a. i grein
sinni þar sem hún bregst við grein Garra fyrr í vikunni.
SIGRW
MAGNUS-
DOTTIR
FORM. FRÆÐSLURÁÐS
REYKJAVÍKUR
SKRIFAR
Það er stór stund í Iífí hvers barns
að byrja í skóla og mikilvægt að
hún verði sem ánægjulegust á alla
staði. Einnig er skólabyrjun á
haustin ákveðin áfangi hjá öllum
nemendum.
Skólaárið 2000 - 2001 er að
heljast í öllum skólum landsins og
því miður ætlar fremur neikvæð
umræða í garð skóla og fræðsluyf-
irvalda að yfirskyggja enn einu
sinni hið frábæra starf, sem unnið
er í skólunum.
Jafnvel ganga menn svo langt f
umræðunni að gagnrýna fræðslu-
yfirvöld í Reykjavík fyrir hálcit
markmið í skólastarfi. Það er sann-
arlega rétt að viö höfum sett okkur
leiðarljós og markmið, sem vísa
fram á veginn og á hverju ári tök-
um við síðan ákveöin skref til að ná
settum markmiðum. Að mínu mati
er algerlega nauðsynlegt að vita
hvert skal halda, einungis þannig
fínnum við leiðina að áfangastað.
Vissulega eigum við í Reykjavík í
nokkrum vanda um þessar mundir
í starfsmannamálum skóla, bæði
leik- og grunnskóla. Varðandi
grunnskólann þá höfum við sett
okkur það að manna alla skóla
með vel menntuðu og færu fólki.
Það þýðir m.a. kennaramenntað
fólk í allar kennarastöður, þess
vegna er erfið staða í Reykjavík að
hafa e.t.v. 90-95% kennaramennt-
að.
Staðreyndin er sú í Reykjavík að
í 26 skólum vantar einn kennara
eða engann. En vissulega er skort-
ur á einum kennara einum kenn-
ara of mikið.
Hins vegar vekur það furðu
mína þegar fjölmiðlar tala um að
vel gangi að manna stöður annars
staðar en Reykjavík, þegar þau
sveitarfélög miða e.t.v. einungis við
að 80% af kennarastöðum séu full
menntað fólk.
Mér finnst umræðan núna
gagnvart Reykjavík bera keim af
einelti. Einelti er eitt af því sem við
reynum mcð öllum ráðum að fyrir-
byggja í skólum.
Garri, dálkahöfimclur á Degi
Hingað til hef ég talið þann sem
stýrir penna Garra nokkuð íhugula
persónu og koma oft auga á hið
skoplega í nútímasamfélagi. Grein
Garra unr skólamál í blaðinu 22.
ágúst er hins vegar byggð á ótrú-
legri vanþekkingu. Eins og hefur
komið fram hér að framan eru
minni líkur á því að ímynduð börn
Garra fái leiðbeinendur fyrir kenn-
ara í borginni en í nánast öllum
öðrum sveitarfélögum landsins.
Til skamms tíma voru leiðbeinend-
ur um 50% kennara í sumum
landshlutum.
Samningur um ljósleiðarateng-
ingu allra grunnskóla borgarinnar
er eitt stærsta framfaraspor til
framtíðar sem gert hefur verið um
langan tíma fyrir skólabörn og
kennara. Aukin bandbreidd gjör-
breytir vinnuaðstöðu kennara og
gerir þeim mun auðveldara að nýta
möguleika internetsins í heimilda-
öflun, kennslu og samstarfi milli
skóla. Undirrituð er afar stolt af
skólastarfi í Reykjavík og einnig af
kröftugri uppbyggingu skólanna. I
haust verða 26 af 32 almennum
grunnskólum borgarinnar einsetn-
ir og vinnum við þar samkvæmt
grunnskólalögum, sem segja að
allir skólar skuli einsettir 2002.
Skólabyggingarnar kosta óhemju-
mikið fé og hef ég haldið sömu
ræðuna í sex ár í nánast hveijum
skóla borgarinnar, á foreldrafund-
um og með skólastjórnendum. Eg
hef stöðugt reynt að sýna fram á
nauðsyn þess að þenja ekki bygg-
ingamagnið of mikið út og að
spara eins og mögulegt er, til þess
að eiga heldur meira fé í innra
starfið, enda er ekkert samhengi
milli góðs gengis í skóla og fíott-
heita í byggingum, en auðvitað er
einnig nauðsynlegt að skólabygg-
ingin sé verðugur rammi íyrir gott
skólastarf.
Reykjavík jafnt og önnur sveitar-
félög eru að fara í gang með kjara-
viðræður við kennara sem og ýmsa
aðrar starfsstéttir. Vonandi gengur
það starf vel, þannig að við getum
haft skólastarf á jákvæðum nótum
næsta haust og glaðst yfir því
kröftuga starfi sem skólanir eru að
vinna.