Dagur - 13.01.2001, Page 1
Laugardagur 13. janúar - 2. tölublað 2001
Mörgum þykir tarotspilin traustasti vegvísirinn til að sjá hvað framtíðin ber i skauti sér. Hér eru þau spil sem merkja fortið, nútíð og framtíð.
Völur eru bein úr kindarfæti. Þær voru mjög notaðar til spádóma allt fram
á þessa öld. En völubein voru til fleiri hluta nytsamleg. Til að mynda eru
sagnir um að úr þeim hafi verið gerðar brynjur. Og til þess eru þær vel
brúklegar. Þúsundþjalasmiðurinn Andrés Valberg hefur sýnt það og sann-
að, en hann fann sjálfur út hvernig brynjur voru gerðar úr völubeinum og
er hér íklæddur slíkri „ flík “. mynd: gva
Skyggnst ínn
í framtíðina
Vala úr kmdarfæti, stjömuspeki og runir em
meðal þeirra fyrirbæra sem notuð em til að sjá
fyrir óorðna hluti og ókomin örlög
TAROTSPIL
Frá ómunatíð hafa menn reynt
að skyggnast inn í framtíðina og
notað til þess ýmsar aðferðir. I
Makbeð eftir William
Shakespeare segir frá þremur
nornum sem spá fyrir um óorð-
na hluti. Grikkir til forna báru
mikla várðingu fyrir völvum en
spásagnir þeirra v'oru fólgnar í
spá um ókomna tíð og ráðlegg-
ingum til spyrjandans. I Biblí-
unni sjálfri segir frá því þegar
Sál konungur bað konuna í
Endró, sem hafði spásagnar-
anda, að leita frétta fyrir sig. ( 1,
Sam. 28:7 -14 ). Einn þekktasti
spámaður allra tíma var
Nostradamus sem sagði fyrir
um brunann mikla í Lundúnum
árið 1666, en spádómar bans ná
til ársins 2769.
Indiánar spáðu í skýin, grösin,
blómin, þytinn í vindinum
hegðun fugla og annarra dýra.
Seyðmenn þeirra þroskuðu með
sér innsæisgáfu en sumir með
misjöfnum árangri.
I Augurs - skólanum í Róm til
forna sögðu prestar fyrir um
ókomna atburði með athugun á
hegðun fugla, þeir spáðu í inn-
yfli dýra, réðu drauma og litu á
mynstur eldinga sem boðskap
um ókomna tíma. Sumir prestar
lærðu stjörnufræði og nýttu sér
í spádómum sínum gang himin-
tunglanna. Þá var algengt að
ríkir Rómverjar hefðu sérstakan
stjörnuspámann. Mjög var litið
upp til spámanna vegna sérgáfu
þeirra.
Með tilkomu kristinnar trúar
fór spádómum hnignandi en allt
slíkt var talið til djöfladýrkunar.
Þeir sem gæddir voru sérgáfu á
þessu sviði létu lítið á sér hera
af ótta um líf sitt. En áfram
hlundaði þráin í manninum að
sjá fýrir óorðna hluti.
Undanfarin fimmtíu ár hefur
áhugi á dulspeki aukist til muna
og framför orðið á rannsóknum
í þá v'eruna. Dr. Rhine við Duke
háskólann í Bandaríkjunum
hefur fært fram sannanir á fjar-
skynjun, auk þess að rannsaka
skyggnigáfu fólks.
Spámenn og spákonur nota
misjafnar aðferðir til þess að
komast í samband, eins og krist-
alkúlu, bolla sem te eða kaffi
hefur v'erið drukkið úr og hluti
sem viðkomandi hefur með sér,
en þessir hlutir eru einungis
notaðir til þess að festa hugann.
Bein úr kindarfótum voru
mikið notuð hér á landi til bein-
na spurninga. Beinið kallaðist
v'ala. Ef hún skaut upp kúptari
hliðinni sagði hún já við þeirri
spurningu sem að henni var
beint, nei ef holari hliðin vissi
upp. Á átjándu og nítjándu öld
og frameftir tuttugustu (ildinni
var valan afar vinsæl hjá ungum
stúlkum sem gcymdu hana í
kistuhandraðanum eða á öðrum
öruggum stað. Oft var valan lit-
uð, en litirnir voru oftast jurta-
litir. Þegar v'alan var spurð var
henni snúið á hvirfli spyrjand-
ans og hún síðan látin detta á
gólfið. Framhald á bls.3