Dagur - Tíminn Akureyri - 11.02.1997, Blaðsíða 6

18 - Þriðjudagur 11. febrúar 1997
Jktgrar-'ðSmtiTO
MENNING O G LISTIR
febrúar við miklar undirtektir
sýningargesta. Nýja þýðingu
textans gerðu þeir Þorsteinn
Gylfason (bundið mál) og Flosi
Ólafsson (iaust mál), en hinn
síðarnefndi sá einnig um leik-
gerðina þar sem ýmsu skoplegu
var stungið inn til að gleðja
fólkið. Leikstjóri er Andrés Sig-
urvinsson, hljómsveitarstjóri
Páll P. Pálsson, og í titilhlut-
Sigurður
Steindórsson
skrifar
íslenska óperan frumflutti Kátu
ekkjuna eftir Franz Lehár 8.
Kór Leikfélags Akureyrar
Kossar
og kúlissur
Samkomuhúsið
90 ára,
söngur, gleði, gaman
5. sýning
laugard. 15. febr. kl. 20.00.
Athugið breyttan sýningartíma.
Afmælistilboð
MiSaverS 1500 krónur.
Undir
berum himni
eftir Sfeve Tesich
S/ningar
á „Renniverkstæðinu"
(Sfrandgötu 49)
Föstud. 14. feb. kl. 20.30.
Föstud. 21. feb. kl. 20.30. Uppselt.
laugard. 1. mars. kl. 20.30.
Síðasta sýning
Sýningin er ekki við hæfi barna.
Ekki er hæat að hleypa gestum inn
i salinn eltir að sýning er hafin.
MiSasalan er opin alla virka daga
nema mánud. kl. 13.00-17.00
og fram oð sýningu sýningardaga.
Simsvari allan sólarhringinn.
Sími í miðasölu: 462 1400.
JDagur-Ctmímt
- besti tími dagsins!
þjóðleikhOsið
Stóra sviðið kl. 20.00
KENNARAR ÓSKAST
eftir Ólaf Hauk Símonarson
Fimmtud. 13. febr,- sunnud. 16. febr.
fóstud. 21. febr. Örfá sæti laus.
ÞREK OG TÁR
eftir Óiaf Hauk Símonarson
Föstud. 14. febr. Nokkur sæti laus.
Sunnud. 23. febr.
Ath. Fáar sýningar eftir.
VILLIÖNDIN
eftir Henrik Ibsen
Laugard. 15. febr. Uppselt.
Fimmtud. 20. febr. Nokkur sæti laus.
Laugard. 22. febr. Uppselt.
LITLl KLÁUS OG
STORI KLAUS
eftir H.C. Andersen
Sunnud. 16. febr. kl. 14.00. Nokkur sæti laus.
Sunnud. 23. febr. kl. 14.00.
Sunnud. 2. mars kl. 14.00.
Laugard. 8. mars kl. 14.00
Smíðaverkstæðið kl. 20.30
LEITT HÚN SKYLDI
VERA SKÆKJA
eftir John Ford
Fimmtud. 13. febr.
laugard. 15. feb Nokkur sæti laus.
föstud. 21. feb. Nokkur sæti laus.
laugard. 22. feb,- fimmtud. 27. feb.
Athygli skal vakln á að sýningin
er ekki við haefi barna.
Ekki er hægt að hleypa gestum inn
í salinn eftir að sýning hefst.
Litla sviðið kl. 20.30
í HVÍTU MYRKRI
eftir Kari Ágúst Úlfsson
föstud. 14. febr.
miðvikud. 19. feb. - sunnud. 23. feb.
Ekki er hægt að hleypa gestum inn
í salinn eftir að sýning hefst.
Gjafakort í ieikhús!
Sígild og skemmtiieg gjöt.
Miðasalan er opin mánudaga og þriðjudaga
kl. 13-18, frá miðvikudegi til sunnudags kl.
13-20 og til 20.30 þegar sýningar eru á þeim
tíma. Einnig er tekið á móti símapöntunum
frákl. 10 virka daga.
„Sieglinde Kahmann vann það afrek að þeytast um sviðið dansandi can-can og syngjandi um leið, og án þess að
blása úr nös á eftir að því er best varð séð.“
verkinu er Signý Sæmundsdótt-
ir. Káta ekkjan var frumsýnd í
Vínarborg 1905 og síðan má
segja að hún hafi verið sífellt á
fjölunum einhvers staðar í
heiminum en hér á landi er hún
nú sýnd í þriðja sinn.
Kampavínsveislur
ekkjunnar
Vinsældir sínar á óperetta þessi
að þakka mörgum skemmtileg-
um og alkunnum sönglögum og
fjörugum efnisþræði. Að vissu
leyti sver hún sig í ætt við sögur
Wodehouse um Bertie Wooster
og Jeeves, sem fjalla á græsku-
lausan hátt um
vitgranna og
náttúrulitla
iðjuleysingja
breskrar yfir-
stéttar. Heimur
Kátu ekkjunnar
er sem sagt
stanzlausar
kampavíns-
veislur, þar
sem lífið snýst
um dufl og dað-
ur og kjánaleg-
ar ráðagerðir til að ná í pen-
inga. Léttleiki og alvöruleysi
eru lykilorðin, og það sem helst
mátti að frumsýningunni finna
var einmitt ofurlítill skortur á
léttleika.
í svarl hvítu
Sýningin er afar stflhrein, mest-
megnis í svörtu og hvítu, og
bæði leikmynd Stígs Steinþórs-
sonar og stórglæsilegir búning-
ar Huldu Kristínar Magnúsdótt-
ir í nýlistarstfl en í hinni efnis-
miklu og vönduðu tónleikaskrá
er m.a. lærð ritgerð um art
nouveau, sem var áhrifamikill
stfll í listiðnaði kringum alda-
mótin. Þar eru líka prentaðar
allar söngvaþýðingar Þorsteins
Gylfasonar, sem skynsamir
óperugestir ættu að renna yfir
áður en þeir sjá Kátu ekkjuna,
því margt af þeim ágæta kveð-
skap fer fyrir lítið í munni
söngvaranna, þótt sumir skiljist
prýðilega. Hins vegar eru löng
talatriði inn á milli sem auðvit-
að skiljast fullkomlega og eru
hin smellnustu en þar mátti
kenna Flosa allur lýður, svo
orðheppinn sem hann er og
gefinn fyrir tvíræða gaman-
semi.
Camille kjánaleg
Kátu ekkjuna syngur, sem fyrr
sagði, Signý Sæmundsdóttir og
vinnur þar góðan sigur eins og
sagt er, bæði með söng og
kankvísum leik. Hennar fræg-
asta aría er Vilja, ó Vilja ... sem
hún söng mjög fallega. Helstu
vonbiðla hennar tvo leika Jón
Þorsteinsson og Stefán H. Stef-
ánsson sem voru eins og fæddir
í hlutverkin. Helsta ástarþrí-
hyrning óperettunnar, en þó
einn af mörgum, skipa þau
Marta Hall-
dórsdóttir (Val-
encienne), Sig-
urður Björns-
son (Zeta bar-
ón) og Þorgeir
Andrésson (Ca-
mille de Rosill-
on). Sigurður á
að baki langan
og frægan feril
í óperu- og
óperettuhúsum
Evrópu, enda
var hans frammistaða eftir því.
Marta er í hópi okkar glæsileg-
ustu ungu söngkvenna, með
fx'na rödd og örugga sviðsfram-
komu, og Þorgeir einn helsti
óperusjarmör þjóðarinnar í bili.
Leikur er ekki Þorgeirs sterka
hlið, og hjá honum þótti mér
Camille í allra kjánalegasta
lagi, þótt sagt sé að vísu að ást-
in geti gert menn að aulum.
Textameðferð Þorgeirs er jafn-
an til mikillar fyrirmyndar, og
flutningur hans á helstu aríu
Camilles, Væn eins og rós á
vori, var mjög vel lukkuð og
einhver nefndi hápunkt á söng-
ferh hans.
Garðar Cortes syngur og
leikur glaumgosann Danilo
greifa með miklum brag, enda
er stfll hans allur þarna mjög í
anda þessarar farsakenndu
óperettu. Og ekki má gleyma
Árna Tryggvasyni, sem að vísu
syngur ekkert, en prýðir sýn-
inguna mjög sem Njegus kansil-
isti. Og þá ekki Sieglinde Kah-
mann, sem söng kátu ekkjuna
árið 1978, þá nýkomin til
landsins, en nú eiginkonu Prit-
schitsch ofursta (Kristinn Halls-
son) og varrn það afrek að þeyt-
ast um sviðið dansandi can-can
og syngjandi um leið, og án
þess að blása úr nös á eftir að
því er best varð séð. Kristinn
Hallsson var þarna sem sagt í
smáhlutverki, og það var Magn-
ús Jónsson, sem söng Danilo
1978, líka ásamt með mörgum
öðrum.
Óperukórinn og
dansinn
Óperukórinn víðfrægi gegnir
þarna veigamiklu hlutverki, en
auk þess að syngja sýndu sex
stúlkur úr kórnum kraftmikil
dansatriði og fóru sumar um á
handahlaupum. Að vísu verður
því ekki neitað að dans þessi
hefði orðið stflhreinni en þarna
varð ef alvöru dansmeyjar
hefðu dansað í stað þessara sex
og Sieglinde Kahmann, en þó
var þetta ágætt, enda kannski
ekki til þess ætlast að þessar
gleðifellur (orð Flosa Ólafsson-
ar) af Maxim væru sérlega stfl-
hreinar.
Þessi sýning Andrésar Sigur-
vinssonar er semsagt mjög flott
en jafnframt laus við glys,
sviðshreyfingar og stöður eðli-
legar og nýta, ásamt leikmynd-
inni, furðulega vel hið grunna
svið Gamla bíós og maður hafði
það aldrei á tilfinningunni að
sviðið væri smátt. Páli P. Páls-
syni þótti takast vel stjórn Kátu
ekkjunnar 1978, og það tekst
honum líka nú, enda gerði
hann allt hvað hann gat til að
halda fjörinu uppi. Sem tókst í
aðalatriðum, því þetta er veru-
lega skemmtileg sýning sem
menn ættu alls ekki að láta
fram hjá sér fara. íslenska
óperan er nefnilega eitt af því
sem gerir lífið þess virði að lifa
því þrátt fyrir leiðinlegt veður
og lág laun.
„Hins vegar eru löng tal-
atriði inn á milli sem auð-
vitað skiljast fullkomlega
og eru hin smellnustu en
þar mátti kenna Flosa allur
lýður, svo orðheppinn sem
hann er og gefinn fyrir tví-
rœða gamansemi.