Dagur - Tíminn Akureyri - 21.02.1997, Qupperneq 6

18- Föstudagur 21. febrúar 1997
Jlagur-Βmitm
Freyvangs-
leikhúsið
Frumsýnum fyrna-
fyndinn gamanleik:
„Meft vífib
í lúkunum"
eftir Ray Cooney
Föstudaginn 21. febrúar
kl. 20.30
Leikstjóri: Hákon Waage
2. sýning sunnud. 23.
febrúar. kl. 20.30
3. sýning þriðjud. 25.
febrúar. kl. 20.30
4. sýning föstud. 28.
febrúar. kl. 20.30
Miöasala og pantanir í sím-
um 463 1196 og463 1193.
± á i
iLiPlli írlanM .tiiiar r, i!
IniDinlíiiliJ BlulLitíiiiM
Lji’ýauiii 5 ij tI I % JLHj jvl'il
LEIKFÉLA6 AKUREYRAR
Kór Leikfélags Akureyrar
Kossar
og kúlissur
Laugard. 22. febr. kl. 20.00.
Föstud. 28. febr. kl. 20.00.
Athugið breyttan sýningartíma.
Afmælistilboð
MiðaverS 1500 krónur.
Börn yngri en 14 óra 750 krónur.
Undir
berum himni
eftir Steve Tesich
Sýningar
ó „Renniverkstæ&inu"
(Strandgötu 49)
Föstud. 21. feb. kl. 20.30.
Uppself. Síðasta sýning
Aukasýning
Laugard. 1. mars kl. 20.30.
Þetta er allra sí&asta sýning
Lótið hana ekki fram hjó ykkur fara
Sýningin er. ekki við hæfi barna.
Ekki er hægt a5 hleypa gestum inn
í salinn eflir að sýning er hafin.
Mióasalan er opin alla virka daga
nema mónud. kl. 13.00-17.00
og fram aS sýningu sýningardaga.
Símsvari allan sólarhringinn.
Sími í miöasölu: 462 1400.
- besti tími dagsins!
LEIKFELAGIÐ
BÚKOLLA
SÝNIR I UÓSVETNINGABÚÐ
GAMANLEIKINN ^ ^ ©
© ©
© © '| ©
eftir Rick Abbot í þýðingu Guðjóns Ólafssonar
Leikstjóri: SKULI CAUTASON
FRUMSYIUING:
LAU. 22. FEB. KL. 20:30
2. SYN. MANUD. 24. FEB. KL. 20:30
3. SÝN. FIMMTUD. 27. FEB. KL. 20:30
© ©
©
©
MIÐAPANTANIR f SÍMA 464 3550
í UÓSVETNINGAB. FYRIR SÝN. S: 464 3617
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ
Stóra sviöiö kl. 20.00
KENNARAR ÓSKAST
eftir Ólaf Hauk Símonarson
i kvöld, föstud. 21. febr. Uppselt
Fimmtud. 27. febr. - Föstud. 28. febr.
Sunnud. 9. mars- Laugard. 15. mars
VILLIÖNDIN
eftir Henrik Ibsen
Laugard. 22. febr. Uppselt.
Laugard. 1. mars Nokkur sæti laus.
Laugard. 8. mars
ÞREK OG TÁR
eftir Ólaf Hauk Símonarson
Sunnud. 23. febr. Nokkur sæti laus.
Sunnud. 2. mars - Föstud. 7. mars
Fimmtud. 13. mars
Ath. Fáar sýningar eftir.
LITLI KLÁUS OG
STÓRI KLÁUS
eftir H.C. Andersen
Sunnud. 23. febr. kl. 14.00. Nokkur sæti laus.
Sunnud. 2. mars kl. 14.00.
Laugard. 8. mars kl. 14.00
Sunnud. 9. marskl. 14.00
Sunnud. 16. marskl. 14.00
Smíðaverkstæðið kl. 20.30
LEITT HÚN SKYLDI
VERA SKÆKJA
eftir John Ford
i kvöld, föstud. 21. feb. Uppselt.
Laugard. 22. feb. Uppselt.
Fimmtud. 27. feb. Nokkur sæti laus.
Laugard. 1. mars. Uppselt.
Laugard. 8. mars
Athygli skal vakin á að sýningin
er ekki við hæfi barna.
Ekki er hægt að hleypa gestum inn
í salinn eftir að sýning hefst.
Litla sviðið kl. 20.30
í HVÍTU MYRKRI
eftir Karl Ágúst Úlfsson
Sunnud. 23. feb. Nokkur sæti laus.
Næst síðasta sinn.
Sunnud. 2. mars - Síðasta sinn
Ekki er hægt að hleypa gestum inn
í salinn eftir að sýning hefst.
Gjafakort í leikhús - sígild
og skemmtiieg gjöf
Miðasalan er opin mánudaga og þriðjudaga
kl. 13-18, frá miðvikudegi til sunnudags kl.
13-20 og til 20.30 þegar sýningar eru á þeim
tíma. Einnig er tekið á móli símapöntunum
frákl. 10 virka daga.
M í G I Ð í
SALTAN
S J Ó
Bölv og blíðmælgi
M Jonni á
1 j Uppsölum
egar sjómaður fer að
skrifa í dagblað er honum
aðallega einn vandi á
höndum. Hann verður að koma
sér upp stfl. Og af því að í hug-
um margra landkrabba er sjó-
maðurinn orðljótur náungi sem
bölvar í öðru hverju orði, verð-
ur mér stundum á að nota
svolítið af blótsyrðum. Bara
til að búa mér til stfl. Mér
flnnst það líka svolítið
karlmannlegt. Og þó að syst-
ir mín, sem þó mér sé málið
skylt, sé bæði góð og gagn-
merk kona, sé búin að
snupra mig fyrir bölvið á
ég stundum bágt með að
neita mér um smáformæ-
lingar. Ég vil bara full-
vissa alla aðila um það í
eitt skipti fyrir öll, að
mitt bölv er aðeins
spurning um orðaforða
en alls ekki ákall til hins
vonda.
I\aö hljóta líka allir að
sjá að það er mjög erfitt
að halda sínum hlut inn-
an um tuttugu og fimm
hraustmenni á togara ef
ekki má bölva svolítið. Það er
sterk hefð fyrir því á togurun-
um að bölva í hófi. Ef við erum
að veiða ufsa ber manni eigin-
lega skylda til að bölva ufsan-
um í sand og ösku og botna
ekkert í því af hverju kallinn fer
ekki í þorsk. Fari hann hins
vegar í þorskinn er reglan sú að
fara umsvifalaust í fýlu yfir því
hvað sé verið að asnast í þorsk
sem er fullur af ormi og hrista
hausinn yfir því að maðurinn
skuli ekki drífa sig í að leita að
ufsa. Og svo blótar maður
liressilega til þess að vera ekki
minni maður en aðrir. Þessi að-
ferð hefur gefist ákaflega vel
því að það er einhvernveginn
svo gott fyrir sálina að hafa vit
fyrir öðrum. Svo fremi að mað-
ur þurfi ekki að taka ákvarðan-
irnar sjálfur.
Það þykir heldur engum
mikið þó að vélstjórarnir bölvi
þegar þeir koma að stífluðu
klósetti. Við
svoleiðis kring-
umstæður er það eiginlega
spurning um mannréttindi að
fá að bölva dálítið. Og sé ein-
hver döngun í mannskapnum, á
alls ekki að vera prenthæft það
sem hann segir þegar trollið er
rifið eða þegar kokkurinn er
með hrossakjöt. Og hafi maður
ekki yfir neinu að kvarta má
alltaf formæla athyglissjúkum
sjóurum sem skrifa vitlausar og
leiðinlegar greinar í virt dag-
blöð. Og sárt bítur soltin lús í
þeim efnum þó það sé nú allt
önnur saga.
Fyrir ekki löngu síðan þótti
það sjálfsagt mál á togurunum,
að vildirðu sýna hvað í þig væri
spunnið, hófst sérhvert verk á
því að öskra af öllum lífs og sál-
ar kröftum og hlaupa svo af
stað. Kæmist maður ekki að
verkinu var best að hlaupa í
hringi og standa svo hálfbog-
inn, líta hvössum augum til
hægri og vinstri og passa sig á
því að hafa hátt. Þetta var gert í
von um velþóknun annarra. í
dag er það löngu aflagður siður
á flestum skipum og togarasjó-
menn orðin háttvís sjentilmenni
upp til hópa sem blóta ekki
nema þeir megi til. Og þó að
mér verði stundum á að segja
ljótt er ég þó það mjúkur
maður að ég er hamingju-
samur yfir því að á Sléttbak
EA gilda mannasiðir. Því
miður eru svo alltaf undan-
tekningar og nátttröll í flot-
anum sem hafa dagað uppi í
gömlum tíma og enn eru til
skipstjórnarmenn sem finnst
sjálfsagt mál að svívirða kall-
ana sína, æpa og bölva þeim,
ef nokkurt tækifæri finnst til.
Og meira að segja þó ekkert
tækifæri finnist til. En það verð-
ur auðvitað að virða þeim þetta
til betri vegar af því að það er
örugglega eitthvað mikið að hjá
þeim á öðrum vígstöðvum.
En þó mér þyki gott að skips-
félagar mínir séu prúðmenni
ætla ég samt rétt að vona að
það gangi aldrei svo langt að
Gunni Jó og ívan fari að hljóma
eins og Rósa Ingólfsdóttir í kall-
kerfinu. Þá er ég farinn!
Gullmoli frá Ástralíu
Noah Taylor (t.h.) leikur David Helfgott sem ungan mann.
Undrið (Shine) * ★ ★ '4
Handrit: Jan Sardi
Leikstjóri: Scott Hicks
Aðalhlutverk: Geoffrey Rush, Noah
Taylor, Armin Muellcr-Stahl, I.ynn
Redgrave, John Gielgud, Googie
Withers og Alex Rafalowicz
Háskólabíó
Öllum leyfð
Undrið er mynd sem situr í
manni. Hún er enda stór-
kostlega vel leikin og
gerð af miklum listrænum
metnaði og virðingu fyrir efn-
inu. Þegar í upphafi nær sagan
tökum á áhorfandanum, saga
David Helfgotts, undrabarns í
píanóleik, og því taki er ekki
sleppt svo glatt.
Myndin er sannsöguleg og í
byrjun er fylgst með uppvaxtar-
árum Helfgotts þegar ótrúlegir
hæfileikar hans gera vart við
sig. Hann er keyrður áfram af
ráðríkum föður en þótt það skili
honum áfram í píanóleiknum
þá verða örin á sálinni sífellt
fleiri eftir því sem hann eldist.
Eftir þrotlausar æfingar og
flutning á 3. píanókonsert
Rachmaninovs brotnar hann
loksins saman, þá í námi í
Lundúnum. Truflaður á geði
dvelur hann á stofnunum næsta
áratuginn og snertir ekki píanó.
Upprisa Helfgotts hefst síðan
þar sem myndin byrjar þegar
hann hálfpartinn ryðst inn á
bar nokkurn eftir lokunartíma.
Leikstjórinn, Scott Hicks,
hefur hingað til verið þekktast-
ur fyrir heimildamyndir og sú
reynsla kemur honum vafalaust
til góða. Hér leggst annars allt
á eitt. Handrit Jan Sardis er
gríðarlega vel skrifað, samtöl
og persónulýsingar stemma
feikivel og þetta elska leikarar.
Geoffrey Rush, sem leikur Helf-
gott á fullorðinsaldri, er lítt
þekktur enda hefur hann aðal-
lega leikið á sviði. Hvað sem því
líður þá vinnur hann mikinn
leiksigur, símalandi og léttklikk-
aður, og hlýtur að koma sterk-
lega til greina þegar Óskars-
verðlaunin verða afhent. Noah
Taylor er prýðilegur í hlutverki
Helfgotts sem ungs manns og
það er frábært að sjá þróunina í
persónunni og hversu trúverð-
ug skiptingin milli þeirra Rush
er. Það eru síðan engir „auka-
leikarar" sem leika helstu
aukapersónurnar. Þar er Armin
Mueller-Stahl í fantaformi sem
faðir Helfgotts, Lynn Redgrave
sýnir næman leik í hlutverki
eiginkonu hans og John
Gielgud, kominn á tíræðisaldur-
inn, „sannar“ sig rótt eina ferð-
ina í hlutverki kennara hans.
Undrið sýnir enn hve Ástralir
eiga margt hæfileikafólk í kvik-
myndagerð. Þetta er óvæntur
gullmoli sem hægt er að mæla
eindregið með.
Örn Markússon.