Dagur - Tíminn Akureyri - 05.03.1997, Qupperneq 1

Blað
LÍFIÐ í LANDINU
Miðvikudagur 5. mars 1997 - 80. og 81. árgangur - 44. tölublað
ívar Esa Henttinen, 29 ára
dagpabbi í Reykjavík, tekur
daglega á móti tíu börnum á
aldrinum hálfs árs upp í
tveggja ára ásamt vinkonu
sinni, dagmömmunni Báru
Margréti Benediktsdóttur. Á
myndinni eru frá vinstrl- Axel
Valur, Bjartur Fannar, Rakel
Ýr ífangi ívars, Irma Gná,
dóttir ívars, Birna íris og Vet-
urliðt Drengurinn í röndóttu
jotunum heitir Þórarinn.
Mynd: BG
IVAR ER EINIDAGPA331NN
Fáir karlmenn hafa starfað sem dagfeður enda eru
dagmœður að hefðinni til konur. Aðeins einn dag-
pabbi er starfandi núna í Reykjavík, ívar Esa Hentt-
inen, og segir hann að Jyrir sér sé það bara eðlilegt
að vilja hugsa um börn og vera dagpabbl Hann hafi
lítið velt fyrir sér að hann sé eini karlinn í stétt
dagforeldra.
Við höfum starf okkar
frjálslegt núna, kannski
fyrst og fremst af sam-
keppnisástæðum, og leyfum
foreldrunum að ráða hversu
lengi þeir hafa börnin sín í vist-
un hjá okkur. Þeir þurfa þá
bara að skipuleggja vistunina
fyrirfram og skrifa það niður
fyrir okkur,“ segir ívar Esa
Henttinen, 29 ára dagpabbi og
sálfræðinemi við Háskóla ís-
lands. fvar segir að það hafi
varla hvarflað að sér að hann
sé eini dagpabbinn í borginni
því að fyrir sér sé þetta svo
sjálfsagt auk þess sem það sé
þægilegt að hafa vinnuna heima
barnanna vegna.
„Mig langar til að taka þátt í
því að ala upp börn og nú er ég
líka með mitt eigið barn, sem er
að verða sex mánaða um næstu
mánaðamót. Það er ómetanlegt
að geta tekið þátt í að móta
þessi börn,“ segir fvar. Hann
segir að litla dóttirin sé ein af
ástæðunum fyrir því að hann
hafi ákveðið að fara út í dag-
pabbann. Vinnutíminn sé líka
frjálslegur þannig að hann geti
sótt samhliða námskeið í há-
skólanum þó að ekki sé rétt að
draga úr mikilvægi starfsins.
Reynir á þolinmæðina
„Þetta er ótrúlega mikil vinna.
Það má ekki vanmeta það. Það
er fullt starf allan daginn að
hugsa um börnin og það reynir
sífellt á andlegu hliðina. Maður
þarf að vera mjög þolinmóður í
þessu starfi," segir fvar og
bendir á að sálfræðin komi sér
vel því að í henni læri hann
meðal annars ýmis konar at-
ferlistækni, til dæmis varðandi
aðlögun barnanna.
„Börnunum finnst þægilegra
að hafa fastskorðaðar reglur,
hafa til dæmis matmálstíma á
föstum tímum. Við erum alltaf
með heimilismat og reynum að
hafa þetta heimilislegt. Við
reynum að draga úr frekju og
ólátum og örva jákvæða hegð-
un, til dæmis leik með öðrum
börnum,“ segir hann.
Vill stofna dagheimili
ívar og vinkona hans, Bára
“Mig langar til að taka þátt
í því að ala upp börn, “ segir
ívar Esa Henttinen, 29 ára
dagpabbl „Það er ómetan-
legt að geta tekið þátt í að
móta þessi börn. “
Margrét Benediktsdóttir, starfa
sem dagpabbi og dagmamma í
vesturbænum í Reykjavík og á
hverjum degi taka þau á móti
tíu börnum á aldrinum sex
mánaða upp í tveggja ára og sjá
um þau meðan foreldrarnir eru
í vinnu. Þau skipta starfinu
jafnt milli sín og ganga í öll
verk, elda mat og sinna börn-
unum. fvar hefur verið í fullu
starfi með Báru í tæpt ár eða
frá því hann fór á námskeið fyr-
ir dagmömmur hjá Dagvist
barna síðasta vor. Áður vann
hann hjá Báru sem aðstoðar-
maður.
ívar er staðráðinn í því að
starfa sem dagpabbi næstu árin
enda þykir honum vænt um
börn og hann hefur mikinn
áhuga á þroska barna en í dag
eru börn hjá dagmæðrum í
borginni í flestum tilfellum und-
ir tveggja ára aldri því að borg-
aryfirvöld stefna að því að öll
börn yfir tveggja ára eigi kost á
leikskólaplássi. í framtíðinni
langar fvar til að stofna dag-
heimili og starfa með eldri
börnum líka þó að það sé ekk-
ert auðhlaupið, ekki síst af
þeirri ástæðu að húsnæði undir
dagheimili verður ekki tínt af
trjánum.
„Það er bara svolítið erfitt að
stofna dagheimili því að það er
svo lítið af hentugu leiguhús-
næði í réttu hverfunum til að
geta stækkað við sig reksturinn
og ráðið til sín starfsfólk. Hinn
kosturinn er að kaupa húsnæði
undir dagheimili en þá vantar
fjármagn," segir ívar.
Sjaldséðir
hvítir hrafnar
Hjá Dagvist barna fást þær
upplýsingar að sjaldgæft sé að
karlmenn starfi sem dagpabbar
en það þekkist þó í nokkrum til-
fellum, sérstaklega þar sem
uppeldissinnaða feður langi til
að vera heima og taka virkari
þátt í uppeldi barna sinna. Að
minnsta kosti einn karlmaður
hafi starfað sem dagpabbi áður
en ívar hafi komið til sögunnar.
Sá hafi tekið sér leyfi en taki
hugsanlega aftur til starfa. Og
svo er aldrei að vita nema dag-
pöbbum fjölgi verulega á næst-
unni þvf að Dagvist barna hefur
einmitt verið að auglýsa eftir
dagmæðrum og -feðrum að
undanförnu.
í lokin fylgir hér stutt dæmi-
saga sem er ef til vill svolítið
lýsandi fyrir þjóðfélagið: „Einn
ágætur vinur minn, verkfræð-
ingur, sagði eitt sinn við mig: Er
þetta ekki ágæt vinna svona
tímabundið meðan þú ert í
námi? Það er kannski svolítið
lýsandi fyrir viðhorf fólks,“ seg-
ir fvar að lokum. -GHS