Dagur - Tíminn Akureyri - 23.07.1997, Side 2

14 - Miðvikudagur 23. júlí 1997
^agur-'Œantrat
STEFÁNSDÓTTIR
VILTU SPYRJA EÐA LEITA RÁÐA? VILTU SKIPTA, GEFA, ERTU AÐ SAFNA EINHVERJU? FLÓAMARKAÐURINN ER
FYRIR þlG. VILTU KOMA EINHVERJU Á FRAMFÆRI? VIGDÍS ER VIÐ SÍMANN MILLI KL. 9 OG 10 þRIÐJUDAGA-
FIMMTUDAGA OG SÍMINN ER 563 1629, FAX 551 6270, NETFANG vigdis@itn.is

Maður getur alltaf á sig blómum bætt...
Geitur í verkalýðsfélagi!
IOakland Kaliforníu er
háskóli sem heitir Mills
College, sem er eingöngu
ætlaður konum. Skólinn á
135 ekru landsvæði, þar sem
gróðurinn er að mestu leyti
samsettur úr þyrnirunnum
og öðrum slíkum jurtum.
Sem sagt ekki beint fýsilegur
til útivista, alla vega ekki
fyrir berfætta. Nemendur og
kennarar í skólanum brugðu
á það heillaráð að fá til liðs
við sig 500 geitur, sem koma
á sumrin í 2 vikur í senn.
Konurnar kærðu sig nefni-
lega ekkert um mengandi
vélar á landareigninni,-
Geiturnar troða gróðurinn
niður og eta og skilja landið
eftir betra til ræktunar en
áður. Sem sagt, umhverfis-
væn og góð lausn.
En svo kom babb í bátinn.
Verkalýðsfélagið á staðnum
uppgötvaði nefnilega geitur-
nar og komst að þeirri at-
hyglisverðu niðurstöðu að
þær væru að taka vinnu frá
mannfólki. Það væri hreint
ekki gott og verkalýðsfélagið
yrði af talsverðu fé, sem
annars myndi renna í sjóði
þess.
Konurnar leystu vanda-
málið með glans. Þær ein-
faldlega innrituðu geiturnar í
verkalýðsfélagið! ’
Vatnsvörn
og þvottefni
Kona hafði samband við
blaðið og sagði farir sín-
ar ekki sléttar. Hún hafði
keypt forláta úlpu, með vatns-
vörn og fengið í hana blettj. Til
þess að vera viss um að
skemma ekki vatnsvörnina,
þvoði hún úlpuna í höndunum,
mjög varlega og notaði eitt af
nýju þvottaefnunum sem mikið
eru auglýst og eiga að henta
hverskonar þvotti.
Þegar úlpan þornaði, kom í
ljós að vatnsvörnin var ónýt.
Þvottaefnið hafði eyðilagt hana.
Konan hafði samband við selj-
anda úlpunnar og kvað hann
þetta ekki óalgengt. En það nær
ekki nokkurri átt, að fiíkur sem
ekki eru merktar sérstaklega,
megi ekki þvo og að þvottaefni
skemmi vatnsvörn án þess að
þess sé getið í notkunarleið-
beiningum.
Ef fleiri lesendur hafa slíka
reynslu, þá væri gott að heyra
frá þeim og athuga hvort um
sama þvottaefni er að ræða í
mörgum tilfellum.
Frá lesendum
• • •
Heimilisfengið <-n Dogur-Tímiim, Stirandgölu 31, pósthóif 58, 602 Akurcyri cða
I*vcrholti 14 Rcykjacik. Nctfeng; ritstjoriíi’dagur.is, feur. 460 6171
í fólskulegum
greipum forsendna
Berglind
Steinsdóttir
skrifar
Þannig er, að eftir 17. júní
birtist í DV frétt um frið-
sæla þjóðhátíðarnótt í
miðborg Reykjavíkur.
Einhverjum á Degi-Tímanum
fannst þessi frétt bera vott um
fátæklegan ritstjórnarfund
Þverhyltinga, dró fyrirsögnina
út úr og setti á hana nýja:
Gúrka?
Illuga, pistlahöfundi Dags-
Tímans og RÚV, (sem sjálfur er
reykvískur mið-
bæingur) varð
öðruvísi við
enda hafði
hann aðra sögu
að segja en sá
blaðamaður DV
sem leið hafði
átt um mið-
borgina þessa
nótt. Allir þessir
pennar snertu
mig með sama
hætti sem fyrr-
um miðborgar-
búa. Hefði ég
verið búin að gleyma því hefðu
þannig téðir blaðamenn riljað
upp fyrir mér marga svefnlausa
helgarnóttina í friðsælli Reykja-
vficurborg þegar skemmtistað-
urinn í götunni fyrir neðan hús-
ið mitt úðaði yfir hverfið allra-
handa heyrnarmengun langt
fram yfir leyfilegan opnunar-
tíma sinn og gerði ekki aðeins
Aðeins hjá borgar-
stjóra fékk ég þau
svör að einhvers
staðar yrðu vondir
að vera og ég hefði
vessgú valið mér
þetta hlutskipti.
mig brjálaða heldur alla sem ég
umgekkst, rændi ekki aðeins
mig og aðra fullorðna næturró
og -svefni heldur varð þess
valdandi að foreldrar gáfu ungu
barni sínu svefntöflur.
Hátalarar vörpuðu tónlist-
inni út á götu og brutu þannig
gegn lögreglusamþykktum
svefnfriði margra Reykjavíkur-
búa. Ég bar mig upp við ýmsa
embættismenn sem velflestir
skildu mig svo vel, jaáh, hjá fé-
lagsmálaráði, heilbrigðiseftirlit-
inu, lögreglustjóraembættinu og
þróunarfélaginu. Aðeins hjá
borgarstjóra fékk ég þau svör
að einhvers staðar yrðu vondir
að vera og ég hefði vessgú valið
mér þetta hlutskipti, og einn
nætursímavörð-
ur hjá lögregl-
unni bað mig
þess lengstra
orða að hætta
þessu væli, loka
glugganum og
fara að sofa
(nema hann var
ekki alveg
svona kurteis).
Ég er vissulega
þungamiðjan í
eigin lífi en ég
taldi mig samt
líta aðeins fram
fyrir naflann á mér.
Upplifun fólks á hlutunum
getur verið svona misjöfn. Vinir
mínir sögðu mér að ganga í lið
með ljendum mínum fyrst ég
gæti ekki sigrast á þeim - en
einhvern veginn vildi ég sjálf
ráða því hvar og hvenær ég
drollaði úti á næturnar. Og ég
þraukaði þangað til kaupandi
aumkaði sig yfir mig. Ég myndi
þakka mínum sæla ef ég héldi
að hann hefði átt einhvern hlut
að máli en ég held að ég verði
bara helst að prísa sjálfa mig
og kannski miskunnsama kaup-
andann.
Nú undrar mig stundum enn
hvað veldur þessu áhugaleysi
borgaryfirvalda og annarra á
böli miðbæinga. Varla getur
það verið peningavonin því að
ég fæ ekki betur séð en að
markaðurinn sé mjög hverfull
og fúlsi við vinsælum stað upp
úr þurru ef því er að skipta.
Þannig hefur meindýrið í lífi
mínu sem miðborgara trúlega
skipt árlega um nafn, útlit og
eigendur um leið og það sekkur
í botnlaust hyldýpi minnkandi
aðsóknar, vaxandi skulda og
yfirvofandi gjaldþrots. (Ég túlka
og met út frá mínum bæjardyr-
um, mér er ekki sýnt út um
aðrar.) Hér er ég aðeins að tala
um óhljóðin, ég nefni ekki einu
sinni óþrifin.
Þess vegna hefði ég fegin
viljað sjá meiri umræðu og
gjarnan einhverjar aðgerðir í
kjölfar þjóðhátíðarnæturinnar,
sjá blaðamenn klífa aðra sjón-
arhóla en sína eigin, víðsýna og
margátta, og annað hvort færa
mér heim sanninn um gildi
kvartana minna eða bera á það
sannfærandi brigður.
Þessa forsendu flótta míns úr
miðbænum getur að líta frá
mínum bæjardyrum.
Vegna skoðana
Brynjólfs á forsjárdeilu
✓
Degi-Tímanum lét Brynjólf-
ur í ljós skoðun sína á for-
sjárdeilu Sophiu Hansen.
Honum finnst ríkið eigi að bera
kostnað af málaferlunum og
greiða henni ýmis konar bætur.
Ég get að nokkru leyti verið
sammála Brynjólfi um ýmis at-
riði, en skoðun hans vekur upp
spurningar um öll þessi mál.
T.d manninn sem þurfti að
greiða allan kostnað til að
sanna að hann væri ekki faðir
af barni. Sýslumaður kvað láta
dæma hann föðurinn á veikum
grunni ef undirskrift hans lægi
ekki fyrir. Þetta var opinber
starfsmaður sem hótaði honum
og ungi maðurinn hafði ekki
efni á að standa í málaferlum.
Á hann ekki allan rétt á að fá
skaðabætur, ranglega greitt
meðlag og málskostnað greidd-
an frá rflcinu, Brynjólfur? Feður
sem þurfa að punga út milljón-
um í lögfræðinga, sálfræðinga
og dómstóla til þess eins að fá
manneskjulega umgengni við
börn sín, eiga þeir ekki rétt á
greiðslu frá rflcinu? Stjórnvöld
ota karlmönnum út í forsjár-
deilur vegna aldagamalla hefða
í þessum málaflokki. Margir
feður hafa ekki fjármagn til að
standa í málaferlum, tapi þeir
málinu (sem þeir gera nær allt-
af) lendir allur málskostnaður-
inn á þeim. Mæður valda börn-
um sínum, feðrum þeirra og oft
heilu íjölskyldunum ómældum
skaða með framferði sínu í um-
gengnis- og forsjármálum.
Drífa í Dómsmálaráðuneytinu
kallar það að feður vilja ekki
skipta sér af börnum sínum.
Eru þessar konur ekki skaða-
bótaskyldar? Eins og þú sérð
Brynjólfur er ekki ein báran
stök í þessum málum. Ég vona
svo sannarlega að þér finnist
ekki Sophia Hansen ein og sér
eiga kröfurétt á íslenska rflcið.
Við erum margir sem stöndum í
sömu sporum og hún, en hér á
íslandi! Einu löglegu lagabrjót-
arnir í íslensku þjóðfélagi eru
konur sem telja börn einkaeign
sína. Hvaða skoðun hefur þú á
þessu, Brynjólfur.
Sigurður Guðmundsson
Akureyri