Dagur - Tíminn Akureyri - 23.07.1997, Blaðsíða 4

16 —Miðvikudagur 23,\-júlí.19-97

UMBUÐALAUST
„HaJló Akureyri!“
Valur Hilmarsson
Jjölskyldufaðir á efri
brekku skrifar
Enn á ný verður haldin úti-
hátíðin Halló Akureyri, þó
í ár verði hún með
breyttu sniði frá því sem áður
var ef marka má orð fram-
kvæmdastjóra hátíðarinnar,
Magnúsar Más Þorvaldssonar, í
viðtali við Dag-Tímann mið-
vikudaginn 9. júlí sl.
Mikið þóttu mér það góð tíð-
indi þegar ég las þau, en ég var
ekki búinn að lesa langt í grein-
inni þegar ég komst að því að
breytingarnar ganga nær
eingöngu út á að færa unglinga-
tjaldstæðin uppá íþróttasvæði
KA og loka tjaldstæðinu við
Þórunnarstræti. Það hefur nú
þótt æði snjöll lausn, eða hvað
Magnús, að hvíla íbúana á
neðri brekkimni á blindfullum
börnum og ungu fólki og færa
vandamálið ofar á brekkuna,
það er heldur engin hætta á að
einhverjir „þreyttir og leiðir"
starfsmenn tjaldstæðisins á
neðri brekku fari að hleypa
einhverjum leiðindum af stað
eins og í fyrra þegar þeir fóru
að blaðra um þetta lítilræðis
fyllerí í íjölmiðlum.
Það vill nú reyndar þannig til
að ég og nokkur þúsund Akur-
eyringar vorum heima þessa
síðustu verslunarmannahelgi
og þurftum að horfa uppá sömu
ömurlegheit og umræddir tjald-
stæðaverðir.
Grenndarkynning
Ég hitti nágranna minn stuttu
eftir umrædda frétt, lýsti hann
áhyggjum sxnum af því að nú
fengjum við sem búum fast við
KA svæðið skarann inn á lóð til
okkar, við höfum jú enga
ástæðu til að ætla annað en það
bíði okkar það sama og ná-
granna okkar á neðri brekk-
unni, þ.e. að það verði ælt,
grátið og drullað í garðana okk-
ar, umræddur granni minn hef-
ur gert ráðstafanir til að koma
tjaldvagni og ýmsu öðru laus-
legu, sem vanalega telst óhætt
að skilja eftir á bílastæðinu við
blokkina okkar, í geymslu.
Það virðast nefiúlega ekki
eiga að verða neinar áherslu-
breytingar á samkomunni frá
því sem áður hefur verið.
Við sjáum jafnframt fram á
að geta hvorki farið að heiman
né verið heima þessa helgi
vegna þessarar yfirvofandi inn-
rásar.
Ég er í raun gáttaður á að
bæjaryfirvöld skuli ekki gera
tilraun til að kynna hugmyndir
um „nýtt og betra skipulag á
samkomuhaldi Halló Akureyri".
Því mér finnst það skylda, í það
minnsta lágmarks kurteisi, að
yfirvöld tilkynni það ef þau
samþykkja verulega röskun á
högum íbúa.
Þeim til upplýsingar þá hef
ég fundið að það eru fleiri en ég
og þessi eini nágranni minn
sem kvíða því að horfa upp á
ósómann um verslunarmanna-
helgina.
Hvers eiga svo börnin mín og
annarra að gjalda sem eru svo
heppin að búa við íþróttasvæðið
og nota það nær daglega til
leikja, þegar búið er að taka
það frá undir drykkjusamkomu
örlítið eldri barna.
Það verður varla geðslegt að
leika sér á svæðinu eftir á fyrir
utan að ég kæri mig ekkert um
að börnin mín fái ranghug-
myndir um það hvað er
skemmtun og verði vitni að
skrilslátum sem eru ekki mann-
eskjum bjóðandi.
Að samþykkja nauðg-
anir og barnafyllerí
Það er í raun óskiljanlegt að
fólk skuli reyna að réttlæta
svona samkomur.
Rökin finnast mér líka ótrú-
lega léttvæg, það að íþróttafé-
lögin muni hafa tekjur af sam-
komunni! Það er íþróttahreyf-
ingunni ekki til mikils sóma að
leggja nafn sitt við slíkt hvað þá
að það sé í anda hennar, því
þessari tegund samkoma fylgir
að jafnaði ótrúlegur ömurleiki,
s.s. líkamsárásir, svo og margar
nauðganir og heilmikið barna-
fyllerí.
Annað atriði sem mér þótti
athyglivert þegar ég las grein-
ina var að byggja á gæslu á
svæðinu upp með sjálfboðalið-
um og gefa launuðum tjald-
stæðavörðum frí, hvað ef þið fá-
ið ekki nægjanlega marga sjálf-
boðaliða, á þá að hætta við
samkomuna, takmarka Qölda
tjaldgesta eða láta ráðast hvort
þetta sleppur ekki bara til ein-
hvern veginn? Hvaða grunn
hafa þessir sjálfboðahðar til að
sinna þeim vandamálum sem
upp geta komið, t.d. þeim sem
nefnd voru hér að framan?
Á að leggja sam-
komuhald niður?
En ég er nú ekki verri en svo að
ég ætla að leggja til að áfram
verði haldið með Halló Akureyri
en það verði byggt á þeirri
menningararfleifð og þeirri
ímynd sem bærinn hefur í hug-
um margra, en það er að hér sé
fjölskylduvænn bær, hér er hefð
fyrir margskonar menningar-
starfsemi, öflugu íþrótta- og
skátastarfi og margt fleira væri
hægt að nefna, með því að
byggja á jákvæðum gildum er-
um við að heija bæinn okkar til
meiri virðingar en annars.
Og svona eitt í lokin, sem er
bara okkar í milli, við gætum
grætt miklu meira á því að fá
þannig hópa í bæinn.
GARRI
Snorri verður Pocahontas
Hæstvirtur forseti vor,
herra Ólafur Ragnar
Grímsson, og há-
virðuleg eiginkona hans, frú
Guðrún Katn'n Þor-
bergsdóttir, eru nú í
opinberri heimsókn
í Bandaríkjunum og
Kanada. Forseta-
hjónin hafa hitt að
máli varaforseta
Bandarikjanna, A1
Gore, og eiginkonu
hans, Tipper, for-
setinn hefur látið
svo h'tið að ávarpa
blaðamenn, sem reyndar átti
að sjónvarpa beint en ekkert
varð af vegna umflöllunar
frá bandaríska þinginu, og
svo munu þau hjónin láta
svo lítið að heimsækja ný-
lendu Vestur-íslendinga.
Forsetahjónin hafa verið
á faraldsfæti frá því þau
tóku við forsetaembættinu á
Bessastöðum fyrir tæpu ári
síðan og greinilegt að höfuð-
áhersla er lögð á að gamli
komminn og kjaftaskurinn
vinni þjóðina og svo verður
að halda virðuleika forseta-
embættisins í hámarki. Þetta
nálgast jú að vera kóngafólk.
Blessaður forsetinn reynir
að koma með frumkvæði og
hugmyndir þegar hann fer
út á meðal almúgans. Hann
vill fá sem jákvæðasta um-
Ijöllun heima og svo vill
hann auðvitað komast í Ijöl-
miðlana í útlöndum. Það er
ekkert gaman ef maður fær
ekkert að koma í sjónvarpið.
Kanarnir eru
uppveðraðir
Forsetinn hefur gert að um-
ræðuefni Vínlandsfund ís-
lendingsins Leifs heppna ár-
ið 1000 og bent Könunum
réttilega á að þeir eiga nátt-
úrulega að vera uppveðraðir
yfir þessu. Ilann vill halda
hátíð árið 2000 og þarna fá
Kanarnir loksins tækifæri til
að láta Ijós sitt skína. Forset-
inn vill fá þá með í alþjóð-
legan Ijölmiðlaviðburð og þá
verður nú ekkert hik á þeim.
íslendingar hafa nefnilega
ekkert að segja ein-
ir og sér og enginn
vill hleypa þeim í
sjónvarpið og blöð-
in en ef Kanarnir
fengjust til að vera
með á myndunum
þá yrði það kannski
svolítið öðruvísi.
Forsetinn var
löðrandi af hug-
myndum og þær
ultu upp úr honum hver
annarri betri. Hann vill
halda veislu með Könunum
á fæðingarstað Leifs heppna
í Dalasýslu og þá urðu Kan-
arnir heldur betur spenntir
því að auðvitað vilja þeir all-
ir íjölmenna í Dalasýsluna
og borða reykt kjet og hrúts-
punga, vera með ferðir vík-
ingaskipa frá íslandi til
Bandaríkjanna (og þá verður
sko ekkert klósett um borð!),
æsispennandi sýningar um
víkingatímann og ævintýra-
ferðir fyrir Kanana.
Pottþétt í bíó
Síðast en ekki síst og hér
kemur besta hugmyndin:
hinn hávirðulegi forseti vill
láta gera Pocahontas kvik-
mynd fyrir alla Ijölskylduna
sem verður sýnd út um allan
heim og þá ættu íslendingar
að fá þá umíjöllun sem þeir
ótvírætt eiga skilið. Kvik-
myndin á að íjalla um
Snorra Þorfinnsson. Snorri
verður þá indíánastúlkan
Pocahontas og... bíddu nú
við, er nóg af persónum í öll
hlutverkin? Að sjálfsögðu,
forsetinn er búinn að láta
kanna það mál. Best væri ef
Disney myndi framleiða
þessa mynd með alvöru
teiknimyndapersónum því
að annars verður hún ekki
ekta Pocahontas. Og þá er
líka öruggt að hún kæmist í
bíóhúsin. Garri.