Dagur - Tíminn Akureyri - 06.09.1997, Síða 14

26 - Laugardagur 6. september 1997
JDaginr-®mrám
n Umsjónarmaður
O I “ö A N Magnús Geir Guðmundsson
Rúnar Júlíusson, rokkhetjan síunga, stendur m.a. að
undirbúningi rokkminjasafnsins í Keflavík.
Löngu
tímabært
safn
Þær fregnir sem bárust í byrjun vikunnar, að
hafinn væri undirbúningur að stofnun rokk-
minjasafns, og það að sjálfsögðu í Bítlabæn-
um Keflavík, verða að teljast í hæsta máta
ánægjulegar. Það er nefnilega löngu orðið tíma-
bært að setja á stofn slíkt safn, sem þá sérstak-
lega geymir muni frá blómatímanum á sjöunda og
áttunda áratugnum, því ekki er þessi hluti ís-
lenskrar menningarsögu aðeins merkilegur í tón-
listarlegu tilliti, heldur líka fræðilegu og því
lengra sem dregist hefur að koma ýmsum minjum
og hlutum frá honum í reglulegt horf, þeim mun
meiri hætta er á að eitthvað mikilvægt í tengslum
við hann glatist. Skaðinn er raunar þegar skeður
að einhverju leyti, margt hefur glatast sem ekki
verður endurheimt, en á móti hefur nú þegar í
kjölfar þess að undirbúningurinn fyrir safnið er
hafinn, ýmislegt komið í leitirnar samkvæmt
fregnum. Þar ber hæst hin merka mynd Thors-
hammers, eins og hljómar kölluðu sig er þeir
hugðust sigra heiminn, Umba-ra-bamba, sem
fannst í London nýverið.
Safnið verður sem fyrr segir í Keflavík og er
stefnt að opnun í byrjun október. Verður safnið
starfrækt í samvinnu við veitingastaðinn Glóin og
er fyrirmyndin að hluta sótt til staða á borð við
Planet Hollywood o.fl. í Ameríku og víðar. Einn af
þeim sem standa að undirbúningi safnsins er
sjálfur rokkgarpurinn Rúnar Júlíusson og er hægt
að leita til hans með nánast allt sem tengist þess-
um tíma í íslenskri rokksögu, myndir, föt, hljóð-
færi o.s.frv.

Led Zeppelin. Ein af merkustu sveitum rokksins sér nú
öll sín verk endurútgefin í upprunalegri mynd.
Zeppelin
er sígild
Iallri þeirri flóru sem tónlistarheimur dagsins
hefur upp á að bjóða er nánast allt til og allt
reynt. Eins og gengur er þar margt misjafnt að
finna, sem bæði geymist og eldist vel þegar frá
h'ður. Eitt af því sem elst hefur vel og má með
sanni segja að sé orðið sígilt í sögu rokksins, er
samstarf þeirra Roberts Plants söngvara, Jimmy
Page gxtarleikara, John Paul Jones bassaleikara
og hljómborðsleikara og John Bonhams trommu-
leikara, í hljómsveitinni Led Zeppelin.
Það þarf ekki að fara mörgum orðum um það,
að þessi sveit er ein sú merkasta og áhrifamesta í
sögu rokksins og telst án lítils vafa vera í flokki
með Bítlunum, Rolling Stones, Beach boys o.fl.
sem slík. (Bítlarnir þó auðvitað þar fremstir með-
al jafningja, sem eitt af helstu menningarfyrir-
bærum 20. aldar). Til að rökstyðja þetta væri
hægt að nefna margt, m.a. plötur sem selst hafa í
milljónatugum, en áhrifaríkast er hklega að draga
fram þá staðreynd að Zeppelin gaf ALDREI út
smáskífu á sínum eiginlega ferli frá 1969 til 1980
(sveitin hætti þá, eins og margir vita, í kjölfar þess
að trommarinn Bonham lét lífið á sviplegan hátt
eftir mikið drykkjusvall). Ástæðan fyrir að þetta er
reifað nú, er sú að um þessar mundir er verið að
endurútgefa allar plötur Zeppelin, þær m'u sem
komu út meðan sveitin vár og hét, 1,2,3.4, Houses
of the holy, Physical graffity, Precence, The songs
remains the same og In through the out door, auk
tveggja annarra, Coda, sem kom út tveimur árum
eftir að sagan var öll og geymdi áður óútgefin lög
og svo Remasters 1, sem fyrst var gefin út 1991
og er endurvinnsla af mörgum af helstu gullkorn-
unum. Um vandaða útgáfu er að ræða í uppruna-
legum búningi, sem enginn sannur rokkunnandi
ætti að verða svikinn af.
PoppKom
• Eins og við mátti búast var glatt á hjalla á tónleikunum
með Blur, Blood hound gang, Botnleðju og Kolrössu krók-
ríðandi, í Laugardalshölhnni um síðustu helgi. Þó fer tvenn-
um sögum af gæðum tónleikanna frá hendi þeirra sem
horfðu og hlustuðu grannt og á það sérstaklega við um
frammistöðu erlendu sveitanna tveggja. Flestir gestanna
voru að sjálfsögðu af yngri kynslóðinni og skemmtu sér vel,
en aðrir, e.t.v. aðeins eldri, voru heldur gagnrýnari. Var það
helst að Blur yllu sumum vonbrigðum, en einhvern neista
þótti vanta hjá Damon og félögum í heildina. Amerísku
rapprokkararnir í Blood hound gang þóttu einnig að sumra
mati ekki standa undir væntingum sem gerðar voru til
þeirra. Hins vegar stóðu íslensku sveitirnar vel fyrir sínu
sem við mátti búast.
• Fyrst sveitir sem heimsækja ísland til tónleikahalds eða
hafa heimsótt landið áður í því skyni, má minna á það að
hinir vinsælu rokkarar frá Wales, Super furry animals, sem
hingað komu fyrir ekki svo margt löngu, en voru líkt og
Blur nú „saltaðir" af upphitunarsveitunum íslensku (Botn-
leðja átti þar einmitt hka hlut að máli), eru nú rétt búnir að
senda frá sér nýja plötu, sem kallast Radioator. Fær gripur-
inn bara fína dóma og þykir standa vel undir væntingum.
• í gær héldu svo þriðju „íslandsvinirnir“ tónleika í höllinni
og það í annað sinn á skömmum tíma, Skunk Anansie. Hafa
þau Skin og félagar væntanlega ekki valdið vonbrigðum og
skemmt ÖLLUM sem mættu á tónleikana eins og í fyrra
skiptið.
• Tanya Donelly, söngkonan og gítarleikarinn framsækni,
hefur um nokkurt skeið átt erfitt uppdráttar eftir að hljóm-
sveitin hennar góða, belly, hætti með miklum látum fyrir
nokkru. Fékk hún m.a. vægt taugaáfall í kjölfarið að sveitin
hætti, en hefur hins vegar á síðustu vikum og mánuðum
verið að ná sér aftur á strik. Hefur hún nú hafið einherja-
feril og er fyrsta platan hennar, Lovesongs for underdogs,
að koma út nú þessa dagana. Er beðið með talsverðri
spennu eftir plötunni, sem ku vera mjög persónuleg.
• Skapönkurunum skemmtilegu og vinsælu, Rancid, hefur
ekki alveg gengið nógu vel að vinna nýju plötuna sína, sem
ætlað er að fylgja á eftir vinsældum forverans, ...And out
comes the wolves frá 1995. Átti m.a. upphaflega að vinna
plötuna í hljóðveri á Jamaica, en þar gengu hlutirnir ekki
upp, þannig að platan hefur tafist allnokkuð. Sveitin er nú
hins vegar komin á fulla ferð við upptökur í Los Angeles og
er áætlað að platan komi út í byrjun næsta árs hjá Epitaph-
útgáfunni.
Super furry animals þykja standa undir væntingum með nýju
plötunni.