Dagur - Tíminn Reykjavík - 25.01.1997, Síða 10

10 - Laugardagur 25. janúar 1997
^Dagur-'SImrám
L
Landsvirkjun
ÚTBOÐ
Hágöngumiðlun
Landsvirkjun óskar hér með eftir tilboðum í gerð
Hágöngumiðlunar í samræmi við útboðsgögn
HÁG-01.
Verkið felur í sér að stífla Köldukvísl austan Syðri-Há-
göngu með jarðstíflu, gera botnrás með tilheyrandi
búnaði í stífluna, grafa yfirfallsrennu við enda stíflunnar
og steypa í hana yfirfallsþröskuld, hlaða jarðstíflu norð-
an Syðri-Hágöngu, leggja veg og byggja brú yfir að-
rennslisskurð Kvíslavatns (Eyvindarskurð). Helstu
magntölur eru áætlaðar:
Fyllingar 370.000 rúmmetrar
Steypa 2.000 rúmmetrar
Gröftur lausra jarðlaga 190.000 rúmmetrar
Sprengigröftur 35.000 rúmmetrar
Verktaki skal Ijúka verkinu eigi síðar en 1. desember
1998.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu Landsvirkjunar,
Háaleitisbraut 68, 103 Reykjavík, frá og með mánudeg-
inum 27. janúar 1997 gegn óafturkræfu gjaldi að upp-
hæð kr. 10.000 með VSK fyrir hvert eintak. Tilboðum
skal skila á sama stað fyrir kl. 12.00 þriðjudaginn 25.
febrúar 1997.
Tilboðin verða opnuð í stjórnstöð Landsvirkjunar að
Bústaðavegi 7, Reykjavík, sama dag, 25. febrúar 1997,
kl. 14.00. Fulltrúum bjóðenda er heimilt að vera við-
staddir opnunina.
m INNKAUPASTOFNUN
B REYKJAVÍKURBORGAR
I Frfkirkjuvegi 3 - Pósthólf 878 - 121 Reykjavík
/ Sími 552 5800 - Bréfsími 562 2616
ÚTBOÐ
F.h. Byggingadeildar borgarverkfræðings, er óskað eftir til-
boðum í að hanna, smfða, setja upp, prófa og stilla
hreinsikerfi, tilheyrandi hitakerfi og sótthreinsibúnað fyr-
ir nýja sundlaug og potta í Grafarvogi í Reykjavík.
Útboðsgögn fást á skrifstofu vorri. Hægt er að fá gögnin á
ensku.
Opnun tilboða: þriðjud. 25. febrúar 1997, kl. 11.00 á sama
stað.
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar f.h. sjálfseignarstofnun-
arinnar Skógarbæjar óskar eftir tilboðum í dúkalögn fyrir
hjúkrunarheimilið Skógarbæ að Árskógum 2 í Reykjavík.
Útboðsgögn fást á skrifstofu vorri gegn kr. 10.000 skilatrygg-
ingu.
Opnun tilboða: miðvikud. 5. febrúar 1997, kl. 15.00 á sama
stað.
Innkaupastofnun Reykjavíkurborgar f.h. sjálfseignarstofnun-
arinnar Skógarbæjar óskar eftir tilboðum vegna kaupa á
húsgögnum fyrir hjúkrunarheimilið Skógarbæ að Árskóg-
um 2 í Reykjavík.
Útboðsgögn fást á skrifstofu vorri frá og með þriðjud. 28.
jan. n.k. gegn kr. 10.000 skilatryggingu.
Opnun tilboða: fimmtud. 6. febrúar 1997, kl. 14.00 á sama
stað.
Próf fil réttinda
leigumiðlunar
Félagsmálaráðuneytið auglýsir hér með að próf fyrir þá
sem hyggjast sækja um leyfi til að reka leigumiðlun,
skv. 2. gr. reglugerðar nr. 675/1994 um leigumiðlun,
verður haldið 28. febrúar n.k.
Umsóknum um að gangast undir próf skal skilað til fé-
lagsmálaráðuneytisins fyrir 24. febrúar n.k. á þar til
gerðum eyðublöðum er liggja frammi í ráðuneytinu.
Félagsmálaráðuneytið,
sfmi 560 9100.
P JÓÐMÁL
Að slást við vindmyllur
Kári Arnórsson
fv. skólastjóri, skrifar
S
þeirri miklu umræðu sem
orðið hefur um skólamál,
sem í sjálfu sér var kærkom-
in, hafa menn velt upp ýmsum
þáttum kennslunnar og skóla-
skipulagsins sem hugsanlegum
blóraböggh vegna stöðunnar í
margfrægri Times-könnun. í
síðustu grein fjallaði ég um
uppeldis- og kennslufræðina,
sem er einn af undirstöðuþátt-
um kennaramenntunar. En það
sem nú verður tekið fyrir, er sú
firra að sú ákvörðun, sem tekin
var fyrir 30 árum, að hætta að
flokka nemendur eftir hæfileik-
um í bekki í þéttbýUnu væri lík-
legasta ástæðan fyrir slakri
frammistöðu í stærðfræði í dag.
Nú er það svo á íslandi að í
Upphrópanir af því
tagi, að blöndun í
bekki hafi leitt til
lakari árangurs eru
alveg makalausar.
Manni hlýtur að
bregða í brún þegar
slíkar fullyrðingar
eru settar fram á
hinu háa Alþingi af,
að maður hélt, viti-
bornum mönnum.
Vanþekking þeirra
er svo alger um
skólahald.
fleiri skólum en færri hafa nem-
endur alltaf verið í blönduðum
námshópum frá því að skófa-
hald hófst. Þannig var það, þó
farið væri að flokka nemendur
niður í blokkir í stærstu þéttbýl-
isstöðunum. Ekki hef ég heyrt
þess getið að þessir nemendur
þ.e. til sveita eða í minni
sjávarplássum hefðu hlotið ein-
hvern skaða af því að ganga í
óraðaðan heimaskóla eða væru
verr undir lífið búnir vegna
þess að ekki var hægt að raða í
þeirra skóla. Afburðanemend-
urnir í framhaldsskólum komu
nefnilega ekkert síður frá þess-
um dreifðu skólum.
Upphrópanir af því tagi, að
blöndun í bekki hafi leitt til lak-
ari almenns árangurs eins og
þess sem mældur var í Times,
eru alveg makalausar. Manni
hlýtur að bregða í brún þegar
slíkar fullyrðingar eru settar
fram á hinu háa Alþingi af, að
maður hélt, vitibornum mönn-
um. Vanþekking þeirra er svo
alger um skólahald. Kannski
liggur þar vandi skólanna í dag.
Framsóknarþingmaðurinn, sem
hélt þessari firru fram í þing-
sölum fyrir skemmstu, hefur
líklega ekki áttað sig á því að
núverandi ráðherrar Fram-
sóknarflokksins eru líklega allir
komnir úr óröðuðum bekkjum,
en hinn hluti ríkisstjórnarinnar
sennilega öll úr röðuðum bekkj-
um og því snemma flokkaðir
inn í lögfræðina. Ekki treysti ég
mér til að segja fyrir um hvað
afburðagreind hefur haft með
þetta að gera.
Niðurlægjandi flokkun
Menn hættu röðun í bekkina
vegna þess hve hún var niður-
lægjandi fyrir fjölda nemenda.
Menn hurfu frá því að stokka
þá upp í ákveðnar blokkir og
reyna með þeim hætti að setja
þeim bás fyrir lífstíð. Ég var við
kennslu og skólastjórn í rúm
fjörutíu ár og þekki vel þennan
feril og líka vel hvaða áhrif
þessi röðun hafði á nemendur
og möguleika þeirra síðar í líf-
inu.
Hitt er svo annað mál að
þegar þessi ákvörðun var tekin
að hætta röðuninni, þá var því
ekki fylgt eftir með því að þjálfa
kennara í breyttum vinnu-
brögðum, þ.e. vinna með bland-
aða hópa. Margir héldu áfram
að kenna eins og nemendur
væru allir eins, en í blönduðum
bekk þarf aðra kennslutækni.
Það þarf að beita meiri einstak-
lingskennslu, eins og menn
höfðu reyndar alltaf gert í
sveitaskólunum til langs tíma.
Þannig geta nemendur farið
mishratt yfir námsefni og engin
nauðsyn að þeir séu að vinna
allir það sama. Þeir sem gengur
vel í einni grein, t.d. stærðfræði,
geta þá haldið áfram, svo fremi
að námsefni sé fyrir hendi, eða
tekið sér eitthvað annað fyrir
hendur.
Opni skólinn svokallaði bygg-
ir einmitt á mikilli blöndun.
Hann gerir ráð fyrir því að hver
einstaklingur sé í skólanum á
eigin forsendum og geti unnið
þannig að námi sínu. Það er
engin raunveruleg skynsemi í
því að allir eigi að hafa sama
stundaíjölda í hverri grein. Sá
sem á auðvelt með stærðfræði
lýkur sínu námsefni á tveimur
tímum á viku, þegar annar þarf
fimm. Hann hefur þá tíma til að
kafa dýpra í efnið eða verja
tíma sínum til að fást við annað
þroskandi nám. En auðvitað
þarf að gefa skólunum kost á
því, m.a. hvað námsefnið varð-
ar, að vinna þannig með nem-
endunum. í einstaklingsbund-
inni kennslu er kostur að hafa
hópinn sem blandaðastan til að
forðast það að kennslan verði
miðstýrð.
En sú aðferð sem nú er
hrópað á, að flokka nemendur í
„Ástæðan fyrir frekar slöku gengi í
stærðfræði miðað við Evrópuþjóðir ligg-
ur í áhugaleysi fólks fyrir skólanum og
þeirri afstöðu ráðamanna að gæta þess
að eins Iftið fjármagn renni til mennta-
mála og frekast er hægt“ segir Kári
Arnórsson í grein sinni.
bekki eftir getu eingöngu, er af-
leit. Hún á ekkert skylt við það
að skipta bekkjum upp í náms-
hópa um einstök verkefni eða
áhugasvið í tímabundinni
vinnu. Eðli málsins samkvæmt
eru þessir hópar misjafnir frá
einu verkefni til annars. f þessu
kerfi geta hæfileikaríkir nem-
endur notið sín mjög vel.
Nám í skóla er ekki eingöngu
bundið við þekkingu í einstök-
um fögum, heldur ekki síður
þjálfun í því að vinna með öðr-
um og þjálfun í mannlegum
samskiptum. Það, sem sker úr
þegar námi lýkur, er hvernig
nemandanum tekst að vinna úr
þeirri þekkingu sem hann býr
yfir. Meginmál grunnskólans er
að efla þroska einstaklingsins
og búa hann á þann hátt sem
best undir lífið. Síðar tekst
hann á við þann þátt að mennta
sig til ákveðinna starfa.
Að slást
við vindmyllur
Skólinn hefur þá skyldu að gera
þetta sem best hann getur, og
breytir þar engu hvort bóknám
liggur vel eða illa fyrir hverjum
einstaklingi. Skólinn á að mínu
viti einnig að þjálfa nemandann
við að vinna í venjulegu um-
hverfi.
Áfangafyrirkomulagið í fram-
haldsskólunum gefur kost á því
að menn fari mishratt í einstök-
um námsáföngum. Þar er verið
að koma til móts við einstak-
linginn með svipuðum hætti og
nefnt er hór að framan.
Ástæðan fyrir frekar slöku
gengi í stærðfræði miðað við
Evrópuþjóðir hggur ekki í röð-
unarleysi. Þar eru menn að
slást við vindmyhur. Ástæðurnar
er að finna á allt öðrum stað,
nefnilega í áhugaleysi fólks fyrir
Menn hættu röðun í
bekkina vegna þess
hve hún var niður-
lægjandi fýrir fjölda
nemenda. Menn
hurfu frá því að
stokka þá upp í
ákveðnar blokkir og
reyna með þeim
hætti að setja þeim
bás fyrir lífstíð.
skólanum og þeirri afstöðu
ráðamanna að gæta þess að
eins lítið fjármagn renni til
menntamála og frekast er hægt.
Það hafa engir verið jafn öt-
ulir við að benda á það en
skólamenn sjálfir hvert stefndi
með áframhaldandi hætti. Ég
minni á þau skrif sem urðu þeg-
ar niðurskurðurinn var sem
verstur í menntamálum árið
1992. Þá var rækilega bent á að
slíkt gæti ekki leitt til annars en
þess að skólarnir hlytu að drag-
ast aftur úr miðað við aðrar
þjóðir. Vegna fámennis þyrfti ís-
land helst að standa framar
öðrum í menntun. Samkeppnis-
aðstaða dvergríkis krefst þess.
Sífelldur niðurskurður í
menntakerfinu hefur leikið okk-
ur hart á þessu sviði. Menntun-
in verður því aðeins bætt að
þessum hugsunarhætti verði
breytt, en kannski þarf þjóðin
og ráðamenn hennar alltaf að fá
ábendingarnar erlendis frá, því
öðru virðist ekki trúað.
Skilningur á því að skólinn
þurfi að geta brugðist við
breyttu samfélagi verður að
vera fyrir hendi. Það er ótækt
að ætla honum sífellt fleiri verk-
efni til úrlausnar, án þess að
sköpuð séu skilyrði til þess.
Um aðhald að skólanum,
agamál og ekki síst hvernig okk-
ur hefur tekist að vinna úr
þeirri menntun sem ungu fólki
býðst verður fjallað í næstu
grein.