Dagur - Tíminn Reykjavík - 21.03.1997, Blaðsíða 3

JUtgur-®ímtmt
Föstudagur 21. mars 1997 - 15
SORPLÍFIÐ í
LANDINU
Sorpmenning
Þingeyinga á uppleið
s
A degi hverjum göngum við
glaðbeitt út með halda-
-Z\.pokana með heimilisrusl-
inu og þeytum í þartilgerðar
tunnur. Við fögnum því að sjá á
bak beinum, roði, kafflkorg og
Mogganum og erum fegin því
að þurfa ekki að hafa frekari
kynni af þessum afurðum sem
þegar hafa verið gjörnýtt á
heimilinu. En við viljum gleyma
því að saga sorpsins er ekki öll
þegar út í tunnu er komið og
aðrir eiga eftir að hafa afskipti
af því og ekki alltaf ánægjuleg.
rúmaði svona einn og hálfan
meðalmann ef þrem fótum var
skotið út um dyr.
Skothríð úr ofninum
Stefán segir þetta mikla breyt-
ingu á aðstöðunni og raunar
byltingu. Hann segir að hins-
vegar hefði e.t.v. verið gagnlegt
að hækka reykháf stöðvarinnar
um eina 5 metra til þess að
koma alveg í veg fyrir að sýni-
legan reyk leggi annað veifið yf-
ir byggðina í óhagstæðum vind-
áttum. Lítil brögð hefðu reynd-
Áður en sorpeyðingarstöðin kom til, var sorpinu sturtað af vörubílum fram
af klettunum á þessum stað. Einu sinni fór piltur þarna fram af á reiðhjóli
og féll um 20 metra niður en slapp með skrámur, því hann lenti á mjúkum
sorphaugnum og komst hjálparlaust heim eftir fjörunni.
Sorp-
brennslumeistarinn
Hér á Húsavík kemur Ómar
Vagnsson, sem annast sorp-
hreinsum fyrir Sorpsamlag
Pingeyinga, á ruslabílnum sín-
um og tæmir tunnurnar og ekur
ruslinu sem leið liggur út á
Höfða þar sem hann losar bíl-
inn inn í sorpeyðingarstöðina.
Þar tekur sorpbrennslumeistari
Þingeyinga Stefán Sigtryggson
við afgöngum heimilanna á
Húsavík, með fork mikinn að
vopni sem hann pikkar í pok-
ana og mjakar ofan í logandi
ofninn, dag eftir dag, tonn eftir
tonn.
Þegar Dagur-Tíminn leit við í
Sorpeyðingarstöðinni á dögun-
um lá vel á Stefáni, sem upp-
runnin er í Steindal á Tjörnesi
og því gjarnan nefndur Stebbi
Steindal, nema hvað. Búið er að
gera umtalsverðar endurbætur
á stöðinni á síðustu mánuðum.
Sorpmóttakan hefur verið
stækkuð allnokkuð, og byggt við
stöðina hús sem rúmar hrein-
lætisaðstöðu, spilliefnamóttöku
og síðast en ekki síst rúmgóða
kaffiaðstöðu. Áður sötraði Stef-
án sitt kaffi inni á kompu sem
ar verið að slíku í vetur, en
hvimleitt þá gerðist. Aðferðin til
að koma í veg fyrir reykmengun
er sú að brenna við eins mikinn
hita og unnt er og einnig að
brenna ekki of mikið í einu.
Stefán segir að sorpmenn-
ingu Þingeyinga vaxi sífellt fisk-
ur um hrygg. Menn séu tiltölu-
lega duglegir að flokka sorpið
sem þeir koma með og lítið um
að spilliefni berist með húsa-
sorpi. Þó eru enn brögð að því
að fólk láti spraybrúsa í tunn-
urnar og dæmi um að þeir
splundrist í ofninum og brúsa-
lokin þeyttust upp úr ofninum
og strykjust við vanga
brennslumeistarans. Og einu
sinni stóð eldsúla upp úr ofnin-
um þegar gashylki sprakk og
vinnufélagi Stefáns brenndist
nokkuð. Þannig að starfið er
engan veginn hættulaust og all-
ur er varinn góður.
Handmokar
20 tonnum á viku
Magnið sem Stefán tekur við í
viku hverri er verulegt. Hann
sló á vikuskammtinn sem
reyndist vera 12 tonn frá heim-
ilum á Húsavík, tæp 8 tonn úr
Kelduhverfi, Bárðardal og Kinn

Sorpinu handmokað í ofninn.
og síðan slatti frá fyrirtækjum
og stofnunum. Þannig að þessa
viku bárust um 20 tonn í stöð-
ina.
„Magnið er síðan miklu
meira á sumrin. Þá vorum við
t.d. að taka á móti 10 tonnum
rvikulega bara úr Mývatnssveit.
Og við bætist sorp frá öðrum
fjölsóttum ferðamannstöðum
ts.s. Ásbyrgi.“
Þrátt fyrir endurbætur á
L'jgtöðinni, þá er tæknivæðingin
ékki meiri en svo að Stefán þarf
áð handmoka öllum þessum
tonnum ofan í brennsluofnin.
Og þar sem hann stendur með
forkinn og ryður poka eftir
poka ofan í logana, pikkar
gafflinum í gömul Andrésblöð,
mjólkurfernur og kredítkorta-
kvittanir í bunkum, já og jafn-
vel í þrautlesin eintök af Degi-
Tímanum og þrusar öllu í eld-
inn, minnir hann óneitanlega á
kyndara á gufuskipum til forna
og ekki síður kannski hjálpar-
kokka þess gamla úr neðra.
Jólarjúpunum bjargað
frá gjöreyðingu
En kemur það aldrei fyrir að
menn komi til Stefáns grát-
bólgnir af því að þeir hafa tap-
að einhverjum dýrindis ættar-
gripum, hárlokk af gömlum
kærustum eða frumútgáfu Bas-
ils fursta og telja þetta hafa lent
í sorpinu og biðja Stefán að
gramsa í nokkrum tonnum til
að finna umræddan fjársjóð?
Stefán segir að í raun sé
mjög lítið um slíkt. ;,Það kom
reyndar einn hérna rétt fyrir
jólin og hafði týnt jólarjúpunum
sínum. Hann hafði geymt þær í
potti úti við sorptunnu og það-
an höfðu þær horfið. Við biðum
svo eftir sorpbílnum, rjúpnaeig-
andinn og ég, fórum saman í
gegnum hauginn og fundum
reyndar pottinn með rjúpuninn
og björguðum þar með jólunum
fyrir viðkomandi," sagði Stefán
Sigtryggsson, sem gegnir
einhverju mikilvægasta starfi
sem unnið er á Húsavík. Og
handmokar örugglega fleiri
tonnum á vikum en nokkur
annar hér í bæ. js
Stefán við rafgeymastæðu í nýju spilliefnamóttökunni.
Myndir: js