Dagur - Tíminn Reykjavík - 06.05.1997, Blaðsíða 4

16- Fimmtudagur 6. maí 1997
Jl;tgur-®hrttmt
Umbtíðalaust
Konur og karlar = menn
Ingunn St.
Svavarsdóttir
skrifar
Konur eiga að leggja niður sérsambönd kvenna samkvæmt greinarhöfundi.
Eg er eflaust ein af þeim
sem rekst illa í flokki, þó
ég hafi sjálf mjög gaman
af að reka fé í réttir.
Mér finnst t.d. kvennasam-
bönd innan stjórnmálaflokka
algjör tímaskekkja. Þau jafn-
gilda því, að mínu viti, að karl-
menn, sem kjósa Kvennalistann
mynduðu Landssamband
Kvennalistakarla (skammstafað
LKK!) og héldu sérfundi með
sér, um sömu mál og rædd eru í
Kvennalistanum, m.a. jafnrétt-
ismálin. Mér vitanlega hefur
slíkt ekki komið til hjá stuðn-
ingskarlmönnum Kvennalist-
ans, enda eru þeir alltof miklir
karlmenn til þess og réttsýnir
að auki.
í mínum huga erum við kon-
ur að „króa okkur af“ sjálfvilj-
ugar með því að viðhalda slík-
um sérsam-
böndum. Auð-
vitað eigum við
að taka þátt í
stjórnmála-
flokkum á ná-
kvæmlega sama
grunni og karl-
menn. Við höf-
um alla burði
til þess og þessi
sérsambönd
kvenna innan
flokkanna lýsa
hreinni minni-
máttarkennd -
sem er algjör-
lega óþörf í
dag. Það má
vera að hér áð-
ur fyrr hafi
þetta verið
nauðsynlegt,
þegar karlar
voru yfirleitt meira menntaðir
og þar af leiðandi sjálfsörugg-
ari, en konur - en nú er öldin
önnur sem betur fer. Konur
mennta sig meira, taka meiri
þátt í lífinu utan veggja heimil-
anna og sitja í fleiri ábyrgðar-
stöðum en nokkru sinni fyrr.
Af þessu
leiðir að konur
eru ekkert síð-
ur öruggari
með sig en
karlar og vita
alveg hvað þær
vilja - rétt eins
og þeir.
Ég tr.úi því
að konur innan
stjórnmála-
samtaka eigi
að rífa niður
„kvennabúrin“,
sem þær hafa
margar hverjar
hreiðrað um
sig í og heila
sér þess í stað
beint inn í
hringiðuna í
starfi flokk-
anna. Með því mætti koma í veg
fyrir tvíverknað og skörun og
vinnubrögðin yrðu markvissari.
Þannig kæmust sjónarmið
kvenna beint í æð inn í þunga-
viktarstarf flokkanna, í stað
ályktana frá þeim utan frá.
Það getur ekki verið rétt að í
stjórnmálaflokkum eigi apart-
heid-stefna rétt á sér - síst af
öllu eftir alla þá jafnréttisum-
ræðu sem átt hefur sér stað og
jafnréttisáætlanir flokkanna.
Ef takast á að koma þessum
áætlunum um jafnrétti kynj-
anna í framkvæmd þá þurfa
konur að taka upp ný vinnu-
brögð og brjóta upp þessa
gömlu aðferð og leggja niður
sérsambönd kvenna ellegar að
öðrum kosti að kreíjast þess að
karlmenn innan stjórnmála-
flokkanna myndi sams konar
landssambönd karla innan
flokkanna, fundi sérstaklega,
fái seturétt fyrir formenn sína á
þingflokksfundum til jafns við
kvennasamböndin, láti útbúa
sér karlamerki fyrir sig o.s.frv.
Það hljóta allir að sjá til
hvers slíkt myndi leiða. Nei - þá
skulum við nú heldur vinna
saman „eins og menn!“
Eg trúi þvt að kon-
ur innan stjórn-
málasamtaka eigi
að rífa niður
„kvennabúriní(,
sem þcer hafa
margar hverjar
hreiðrað um sig í
og hella sér þess í
stað beint inn í
hringiðuna í starfi
flokkanna.
'ZOGGl'
£/NN EMN/
Kvalir Þorsteins
Þá er hvalamálið enn á
ný komið í umræðuna.
Að þessu sinni var það
yfirlýsing frá Davíð Oddsyni
sem kom því á dagskrá.
Davíð fór að tala
um að það hefðu
verið mistök að
gagna úr Alþjóða
hvalveiðiráðinu og
að þeir sem væru
að tala um að
heija veiðar yðu
að tala skýrar
þannig að ljóst
væri hvers konar
og hversu mikla
veiði þeir væru að
tala um.
Auðvitað er
þetta sjónarmið
Davíðs ekki nýtt af nálinni,
hann hefur meira að segja
lýst svipuðum skoðunm á
Landsfundi nú síðast. Hins
vegar gegna þessar yfirlýs-
ingar Davíðs alltaf sama
hlutverkinu - að snupra að-
eins hann Þorstein. Sam-
særiskenningameistarar
sem Garri þekkir og sem
þekkja vel til í Sjálfstæðis-
flokknum segja einmitt að
Þorsteini séu aldrei boðnar
neinar stöður á vegum
flokksins til þess að auð-
velda honum útgönguleið-
ina úr pólitíkinni. Á sama
tíma er endalaust verið að
bjóða mönnum eins og Frið-
riki Sóphussyni feit emb-
ætti.
Hlutverk Þorsteins
Ástæðan er sú að Davíð vill
hafa einhvern í þingflokkn-
um sem hann getur sparkað
í annað slagið til þess að
undirstrika livað hann er
valdamikill. Þorsteinn er
eiginlega eini ráðherrann
sem kemur að gagni í þessu
skyni. Friðrik er að missa
vægið eftir að setningin
fræga „svona gerir maður
ekki“ hafði verið látin falla
við nokkur vel valin tæki-
færi. Björn er of traustur
vinur og bandamaður for-
sætisráðherrans til að nota
hann í svona hluti og Hall-
dór Blöndal hefur einhvern
veginn ekki vægið sem þarf
til að gera Davíð
merkilegan í
samanburðinum.
Og þess vegna er
sparkað í Þor-
stein. Fyrir vikið
treystir Þorsteinn
sér engan veginn
til að taka á
hvalamálinu sem
enn einn ganginn
velkist áfram í
óvissu þar sem
hvorki er ákveðið
að halda eða
sleppa. Þorsteinn
er meira að segja
farinn að kynna málið fyrir
forystu stjórnarandstöðunn-
ar til að kaupa sér einhvern
tíma áður en hann þarf að
kveða upp úr með málið og
segja samsæriskenningar-
smiðir Garra að slík lýðræð-
isást hjá Þorsteini jaðri við
persónulegt met hjá honum.
En það er vandlifað hjá Þor-
steini og erfitt að rísa undir
því að þurfa að taka af
skarið vitandi að það verður
einungis til þess að í hann
verður sparkað.
Hvalir úthafanna
Hvalamálið er því orðið að
miklu kvalamáli í sjávarút-
vegsráðuneytinu. Hvalir út-
hafanna eru kvalir Þor-
steins og því langh'fari sem
hvalir hafanna verða því
lengri, stærri og öflugri
verða kvalir sjávarútvegs-
ráðherrans. Það er því eng-
in furða þó nú séu menn
farnir að tala um tvenns
konar sérfræðinga í þessum
efnum; hvalasérfræðingana
á Hafró annars vegar og svo
kvalasérfræðinginn í forsæt-
isráðuneytinu hins vegar.
Garri.