Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.1981, Síða 6

6
Spurningin
Ertu myrkfælinn?
Gréla Hermannsdóllir: Nei, ekki eins
og er, en vei má vera að ég hafi verið
myrkfælin á mínum yngri árum.
Hrefna Hauksdótlir: Nei, en það
kemur stundum fyrir.
Sigríður Slefánsdóttir: Nei, og ég hef
aldrei verið myrkfælin. Ég kann bara
vel við mig í myrkrinu.
Jóhanna Stefánsdótlir: Nei, ekkert
æðislega.
Sigrún Hrafnsdóttir: Já, ég held að
það megi segja að ég sé frekar
myrkfælin. En þaðtfer eftir aðstæðum
hverju sinni.
ívar Björnsson: Nei, ég hef aldrei verið
myrkfælinn. Ég veit ekki einu sinni
hvað þaðer.
DAGBLAÐID&VÍSIR. ÞRIÐJUDAGUR 8. DESEMBER 1981.
Lesendur Lesendur Lesendur Lesen
Vegna Svarthöfðagreinar:
„BÆÐISTÓRVELDIN LÖGD AÐ JÖFNU”
leggja spámannsstarfið á hilluna.
Nú vill svo til að við undirrituð
vorum þátttakendur á hátíð þessari
sem þú hefur að öllum líkindum
hlustað á eftir að þú skrifaðir
greinina. Ef svo er, þá hefur þú sjálf-
stigt tekið eftir því að í þeirri umræðu
sem þar átti sér stað voru bæði stór-
veldin lögð að jöfnu. Reyndar var rík
áherzla lögð á það, af aðstandendum
hátíðarinnar, að þessi umfjöllun yrði
laus við alla hleypidóma og falska
dýrkun á einum aðila öðrum fremur.
Þúgefuriskyn að við vinstrimenn HÍ
föllum undir það sem í daglegu tali
kallast Rússadindill. Hvað þú hefur
fyrir þér í því, Svarthöfði góður,
liggur ekki ljóst fyrir. Hins vegar
getum við tekið undir ýmislegt sem
þú og fleiri hafa sagt um sovézka
skrifræðið og eins það að
framgangur sovézku byltingarinnar
hafi ekki tekizt sem skyldi. Þvi
verður þó ekki neitað að vinnubrögð
þín minna óneitanlega á vinnubrögð
þau sem fyrrnefnt stjórnarfar hefur
verið gagnrýnt fyrir.
Það var okkur því hryggðarefni,
kæri Svarthöfði, að sjá hvernig þú
kaust að fjalla um málefni stúdenta á
fullveldishátíðinni. Við höfum líka
trú á menntunarmætti lífsins og við
hefðum því álitið að menn sem skrifa
undir þeim merkjum, væru
tiitölulega lausir við slíka hleypidóma
sem þú virðist vera uppfullur af.
En ekki er öll nótt úti enn. Við
vonum í fyllstu einlægni að ganga þín
í skóla lífsins eigi eftir að bera meira
úr býtum hér eftir en hingað til.
Ólína Þorvarðardóttir, Sigurður
Pétursson, Birna Baldursdóttir og
Gerður Stefánsdóttir skrifa:
Kæri Svarthöfði!
Við höfum lesið grein þína sem
birtist í Dagblaðinu og Vísi
miðvikud. 2. des. og því tilefni
skrifum við þér þetta bréf.
Fram til þessa hefur það tíðkast
meðal gagnrýnenda að skoða vel og
reyna þau viðfangsefni sem til
umfjöllunar eru hverju sinni áður en
dómur er felldur. En þetta eru
sennilega úrelt vinnubrögð þeirra sem
ekki hafa öðlast þann þroska „sem
kemur með aldri (og) stendur allri
menntun ofar, eins og hún er stunduð
I dag,” eins og þú kemst sjálfur að
orði. Þetta eru sennilega „bláeygir
sakleýsingar” sem enn hafa ekki
tekið upp ,,ný og betri” vinnubrögð
á borð við þau, að fela sig á bak við
dulnefni, atandi menn og máiefni
auri úr myrkum skúmaskotum.
I umræddri grein segir þú orðrétt:
„Þótt háskólahátíðinni hafi ekki
verið útvarpað þegar þetta er skrifað,
er spáin sú, að kjarnorkan verði öll
skrifuð á Bandaríkin en friðurinn á
Sovétríkin.”
Kæri spámaður, við verðum að
hryggja þig með því að þessi spá
reyndist alröng. Við ráðleggjum þér
því eindregið að fálma ekki út í þessa
hluti á jafnröngum forsendum og þú
hefur byggt á. Reyndar ættir þú að
Stúdentar minntust fullveldisdagsins, 1
stóratburð á landsmælikvarða væri að
. desember, með samkomu i Háskólabiói „og var henni útvarpað eins og um
ræða,” sagði Svarthöfði m.a. daginn eftir i pistili er bréfritarar vitna til.
Síðbúið svarbréf:
NÍD VAR UPPISTADA RITSMÍÐARINNAR
Rósa B. Blöndals skrifar:
Nokkuð er nú langt um liðið síðan
mér barst frétt af grein sem kom í
Vísi i sumar og kölluð var:
Brauðlausir prestar.
Þótt varla sé hægt að virða þann
mann svars sem lætur ekki nafn sitt
fylgja níðinu, sem var uppistaða rit-
smíðarinnar, þá á hann ekki skilið að
við því séþagað.
Bæði var greinin óverðskulduð
ádeila á forseta vorn fyrir móttökur
að Bessastöðum og ekki síður
móðgun við prestana, sem boðið
þágu, að koma með opinbert van-
þakklæti fyrir þeirra hönd. — Það er
ekki góð blaðamennska að taka slíka
grein til birtingar af einhverjum
nafnlausum manni.
Greinarhöfundur lætur að því
liggja að það hafi valdið prestum
nokkrum vonbrigðum að ekki voru
hafðar vínveitingar um hönd á
Bessastöðum rétt fyrir biskups-
messu og altarisgöngu.
í sama máta á ekki að hafa verið
nóg af brauði með þeim drykk sem
veittur var.
Ég varð ekki vör við
brauðskortinn. En hafi einhverjir
komið svo seint, að eigi væri nóg
brauð handa þeim, þá ættu þeir að
hugsa út í það að þjóðhöfðingjar eru
ekki sjálfir i eldhúsinu þegar þeri
halda veizlu. — Veizluföngin hafa
aðrir með höndum. — En eins og
áður sagði, varð ég þess ekki vör, að
neitt skorti í því ágæta heimboði.
Greinarhöfundur dylgjar um að
margir prestar hafi skilið bíla sina
eftir við Háskólann og stigið þar upp
í rútur til þess að þurfa ekki að neita
sér um vín á Bessastöðum. Ástæðan
fyrir því var einfaldlega sú að
öngþveiti hefði myndazt á hlaði
Bessastaða ef þar hefðu mætt á
annað hundrað bílar í einu.
Þá vil ég sér í lagi geta þess hvað
mér þótti vænt um að forsetinn sýndi
gestum sinum að hægt er að hafa
Ijúffengan ávaxtadrykk á borðum
með sama sniði eins og þegar vín er
veitt með smábrauðum, þegar tekið
er á móti miklum mannfjölda.
Sökum annríkis hefur ekki orðið
úr því fyrr hjá mér að svara hinni
óverðskulduðu vanþakklætisgrein
sem nafnlaus maður setti í blað.
Vona að einhver prestur hafi mót-
mælt ádeilunni þó það hafi ekki
komið mér fyrir sjónir.
En að þessu tilefni gefnu langar
mig til að senda forseta vorum
innilegar þakkir fyrir sérstaklega
skemmtilega stund á Bessastöðum.
Móttökur þjóðhöfðingja vors voru
einstaklega yndislegar. Bæði
viðtökur hennar og þátttaka í
biskupsmessu með okkur í sinni
heimakirkju voru þakklætis- og
gleðiefni.
Stundina á heimili forseta
geymum við í glaðri minningu. Ég
sendi forseta vorum hugheilar óskir
um heillaríkt starf.
Rósa B. Blöndals sendir forsetanum, Vigdfsi Finnbogadóttur, hugheilar óskir um heiilarikt starf og kveðst geyma stund á
Bessastöðum i glaðrí minningu.
DV-mynd: Einar Ólason.
Fyrirspurn til borgarstjóra ;r«ttrbotnlanga
Árni Jón Jóhannsson hringdi:
Mig langar til þess að beina þeim
fyrirspurnum til borgarstjórans í
Reykjavík, Egils Skúla Ingibergs-
sonar, hver hafi tekið ákvörðun um
lagningu þessa vegaspotta, sem
kallast Gufunesvegur, og hvað
kostar þessi vegalagning okkur borg-
arbúa?
Við þennan vegarspotta standa
aðeins 4 bráðabirgðahús, sem voru
reist sem vinnuskúrar vegna bygging-
ar Áburðarverksmiðjunnar fyrir
einum 25—30 árum síðan.
Borgarverkfræðingurinn i Reykja-
vík, Þórður Þ. Þorbjarnarson, svarar
þessari fyrirspurn:
„Spurt er, hver beri ábyrgð á gerð
á gerð Gufunesvegarins þar sem
standa „4 bráðabirgðahús sem reist
voru sem vinnuskúrar.” Ennfremur
hvað þessi vegalagning hafi kostar.
í daglegu tali er Gufunesvegurinn
sá vegur sem liggur frá Vesturlands-
vegi. fyrir botn Grafarvogs og að
Áburðarverksmiðjunni í Gufunesi.
Hins vegar gefur fyrirspurnin ástæðu
til að ætla að hér sé spurt um veg sem
lagður var á árinu 1980 að 4
íbúðarhúsum, sem standa austanvert
við Áburðarverksmiðjuna í Gufunesi
og ennfremur að eignarlóð fyrir-
tækisins Hydrol hf„ en sú lóð er
norður og austur af lóð Áburðar-
verksmiðjunnar á Gufunesi.
Vegalagning þessi kostaði á árinu
1980 38,584 millj.gkr.
Nokkurs misskilnings gætir í
fyrirspurninni þegar fullyrt er að
vegurinn liggi að 4 bráðabirgða-
húsum sem reist hafi verið sem
vinnuskúrar. Hið rétta er að hér er
um að ræða 4 íbúðarhús sem reist
voru til frambúðar fyrir starfsmenn
verksmiðjunnar. Hús þessi eru hins
vegar ekki lengur í eigu Áburðarverk-
smiðjunnar heldur eiga starfsmenn
verksmiðjunnar húsin.
Að lokum skal upplýst að ræsi var
lagt í umræddan veg og að í þessari
vegalagningu felst lágmarks þjónusta
sem Reykjavíkurborg veitir
lóðarhöfum almennt.”
-FB.