Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1982, Síða 4

4
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. FÖSTUDAGUR 26. MARZ 1982.
Grænlenddr
verzlunar-
skólanemar
í kynnisför
Þrir af kennurunum sem fóru með hópnum. Frá vínstri Karl Emil Jensen, reter
Raahej og Niels Shouby. DB-mynd: Einar Ólason.
„Þetta hefur verið stórkostleg ferð. „Móttökurnar hafa alls staðar verið
Við erum mjög ánægðir með hana,” frábærar. Hvarvetna sem við höfum
sagði Peter Raahoj. komið hefur verið tekið vel á móti
Þessa skemmtilegu mynd tók Einar Olason af grænlenzku verzlunarskólanemendunum ft hringstiganum ft
Loftleiðahótelinu skömmu fyrir brottför þeirra j síðastliðinn miðvikudag.
okkur og okkur boðið í kaffi og
kökur,” sagði Niels Shouby.
Þeir tveir eru kennarar við
Verzlunarskólann í Nuuk i Grænlandi.
Þeir skipulögðu kynnisferð þrjátíu
nemenda skólans hingað til lands í
þeim tilgangi aðallega að kynnast fisk-
vinnslunni. Vinna nemendur verkefni,
um aukna nýtingu sjávarafla, í tengsl-
um við förina.
Fjórir kennarar fóru með
nemendunum, sem eru á aldrinum 17
til 25 ára. Hópurinn dvaldi hér á landi í
vikutima, kom 17. marz en fór aftur til
Grænlands síðastliðinn miðvikudag.
Hópurinn skoðaði fiskiðjuver í
Reykjavík, Grindavík og á Akranesi.
Ennfremur var veiðarfæragerð
skoðuð, farið i heimsókn í álverið i
Straumsvík, Sementsverksmiðjuna,
Járnblendisverksmiðjuna, Garðyrkju-
skólann á Revkjum i ölfusi og
auðvitað voru Gullfoss og Geysir
skoðaðir. Þá heimsótti hópurinn stórt
innflutningsfyrirtæki, fataframleið-
endur, Bændaskólánn á Hvanneyri,
einnig nokkur söfn og síðast en skki
sízt var farið í Óperuna. .
Það verður því ekki sagt um Græn-
lendingana að þeir hafi ekki fengið
góða innsýn í íslenzkt atvinnu- og
menningarlíf. Enda voru forráðamenn
hópsins sannfærðir um að héðan færu
nemendurnir reynslunni ríkari. Það er
lika tilgangurinn. Er vonazt til að
reynsla nemendanna skili sér út í
þjóðfélagið grænlenzka er þeir fara að
taka til starfa.
-KMU.
Deilum um sér-
leyfin lokið
Náðst hefur samkomulag í deil-
unni um úthlutun sérleyfa á Austur-
landi.
Austurleiðir hf. og Sérleyftsbif-
reiðir Akureyrar sf., sem upphaflega
sóttu um sérleyfl á leiðunum Horna-
fjörður-Seyðisfjörður annars vegar
og Akureyri-Seyðisfjörður hins veg-
ar, hafa fallizt á þá breytingu, að
endastöð á Austurlandi verði Egils-
staðir. Ennfremur hafa fyrirtækin
boðizt til að veita sérleyfishöfum í
fjórðungnum aðstoð við
skipulagningu og auglýsingu ferða
innan hans.
Þá var samið um að ferðir milli
Seyðisfjarðar og Egilsstaða yrðu
skipulagðar með tengingu við komu-
og brottfarartíma bifreiða fyrr-
nefndra fyrirtækja þangað.
Undir samkomulagið rituðu
fulltrúi sérleyfishafa á Austurlandi,
Sveinn Sigurbjarnarson, Óskar
Sigurjónsson, f.h. Austurleiða hf.,
og Gísli Jónsson af hálfu Sérleyfisbif-
reiða Akureyrar sf. -JB.
Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði Svo mælir Svarthöfði
Kvennaframboðiðstefniráfjóra kjöma
Kvennaframboðið hefur séð
dagsins Ijós og sumt í því gleður
hjörtu okkar karlrembusvína, sem
teljum að sigur kvenna sé þegar í
höfn með framboðum flokkanna,
þar sem konur skipa efstu sætin vel
til jafns við karla. Þar verður barna-
heimilum og dagvistunarstofum og
öðrum legmálum ekki gleymt og
þess vegna að bera í bakkafullan
lækinn að vera að fara í kvenna-
framboð með stefnumið fram-
bjóðenda flokkanna. En þótt líf-
færaframboð af þessu tagi eigi erfitt
uppdráttar skal samt hafa í huga að
flokkarnir eru orðnir skíthræddir við
konur og áhrif þeirra í kjörklefanum,
enda hefur aldrei borið eins mikið á
konum i framboðum flokkanna og
nú, þegar þær loksins vakna með
sérframboð.
Karlrembusvin eins og Svarthöfði
á auðvitað ekki að vera að blanda sér
í þá liffærapólitík, sem borgar-
stjórnarkosningarnar eru að verða.
Sumir frambjóðenda eru nýbúnir að
fæða börn, aðrir ganga óléttir til
leiksins. Þetta eru staðreyndir, sem
náttúran sjálf vill ekki gefa eftir,
hvað sem liður uppvaskinu og því
þrautleiðinlega heimilisstússi við
börn og karl, sem velflestar konur
eru bundnar við. Væri satt að segja
óskandi að konum yrði vel ágengt á
pólitiska sviðinu, jafnvel þótt það
yrði ekki til annars en læða þeirri
hugsun inn hjá einstaka karlrembu-
svíni, að heppilegt væri að hann þvæi
upp og skeindi eitthvað af börnum
fyrir borgarfulltrúann.
Blaðið Kvennaframboðið er
svolítið viðvaningslegt. Það hefur
fengið fyrirsagnaletur Þjóðviljans
lánað og eitthvað af þeim
málflutningi sem þar er stundaður.
Grein er um nauðgun og grein er um
kvensemi, þessi tvö iþyngjandi um-
hugsunarefni, sem fróðlegt verður að
ræða á borgarstjórnarfundum. Þft er
síða með myndum af fram-
bjóðendum, og má ráða af listanum,
að konur ætla sér að fá fjórar
kjörnar i borgarstjórn. Það er
nefnilega Þórhildur Þorleifsdóttir,
sem er aðalnúmerið, en hún er höfð i
fjórða sæti. Svarthöfða hefði fundizt
nær sanni að hafa hana i öðru sæti,
en Þórhildur á erindi i borgarstjórn
sem skynsöm og ekki ýkja kredduföst
manneskja.
Það er satt að segja undravert
hvað þær konur eru komnar langt
með skipulegt framboð og blaðaút-
gáfu. Allt geta þær ef þær vilja, og
hefur ekki þurft að segja Svarthöfða
það síðan hann komst til vits og ára.
Manni leiðist aðeins að baráttan skuli
ganga út yfir einfalda en sérlega hluti
sem tengjast konunni meira en kari-
manninum. Mætti i framhaldi af þvi
hugsa sér að karlmenn færu að búa
til sérframboð, þar sem rikið kostaði
laxveiðar og rekstur sportbíla og gæfi
brennivin á föstudögum niðri á
Hallærisplani.
En fyrst konum finnst sér stórlega
misboðið, og fyrst þær vilja vera sér
til að prófa þrótt sinn og áhrif, þá er
alveg sjálfsagt að veita þeim brautar-
gengi. Þær eiga nú annað eins inni
hjá þjóðfélaginu — þessar mæður
kynslóðanna — þessar ekkjur sem
hafa misst menn sína fyrir aldur fram
vegna þrælkunar og taugastríðs á
vinnustöðum, ef þeir hafa þá ekki
farist af slysum.
Vandamál fylgja því að vera í
framboði og gefa út blað. Þá þarf nú
aldeilis að reka tryppin af klókind-
um. Fyrsta blaðið bendir ekki til þess
að breytt hafi verið til stórlegra
muna frá rauðsokkasiðu sáluga
Þjóðviljans. En allt stendur þetta til
bóta. Auðvitað þarf að beina máli
sinu til kvenna og ræða hugðarefni
þeirra, en sérmálin verða vist alltaf
heldur fátæklegt kosningaefni.
Þjóðmálin sem slík', og þá auðvitað
borgarmálin, hafa ætið snert konur.
Hitaveitugjöld og simtaxtar koma við
konur eins og karlmenn. Gatnagerð
og borgarskipulag einnig. Það má
t.d. ekki varpa þessum sameiginlegu
málum á dyr fyrir nauðgunum eða
kvensemi. Þess vegna eiga konur að
berjast á öllum vigstöðvum og tala
um öll mál. Sérhæfnin er ekki
trúverðug og færir frambjóðendum
litla kosningasigra inn i eldhúsin.
Svarthöfði.