Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.1982, Blaðsíða 8

8
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. LAUGARDAGUR 24. APRÍL 1982.
BMMAÐIBiWÆSIM
Útgáfufólag: Frjóls fjölmíðlun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. EyjóKsson.
Framkvœmdastjóri og útgófustjóri: Hörður Einarsson.
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Ellert B. Schram.
Aöstoðarritstjóri: Haukur Helgason.
Fróttastjóri: Sœmundur Guðvinsson.
Auglýsingastjórar: Póll Stefánsson og Ingólfur P. Steinsson.
Ritstjórn: Síðumúla 12-14. Auglýsingar: Sfðumúla 8. Afgreiðsla, áskriftir, smóauglýsingar, skrifstofa.
Pverholti 11. Simi 27022.
Sími ritstjórnar 86611.
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: Hilmir hf., Síöumúla 12.
Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 10.
‘ Áskriftarverö ó mánuöi 110 kr. Verö í lausasölu 8 kr. Helgarblaö 10 kr.
Diskó á vegum ríkisins
í þann mund sem fjármálaráðherra mælti fyrir
frumvarpi sínu um skyldusparnaðinn, boðaði Sam-
band veitingamanna til blaðamannafundar, þar sem
þeir kynntu opnun nýs veitingastaðar á vegum ríkisins.
Enda þótt ráðherrann af lítillæti og veitingamenn af
kurteisi hafi ekki bent á samhengi þessara atburða, þá
er hverjum manni ljóst, að veitingastaðir verða ekki til
af engu. Einhvers staðar verður að fá fé til að standa
undir svo nauðsynlegum framkvæmdum.
Þessi nýi veitingastaður er í gömlu Rúgbrauðsgerð-
inni og eftir lýsingum að dæma er hann til mikillar
fyrirmyndar. Þar eru dýrindis veislusalir, stórt og gott
dansgólf, fullkomið diskótek í sérhönnuðu borði, bar
og setustofa. Þessu til viðbótar eru minni samkomu-
salir, veislueldhús og notalegustu vistarverur á samtals
fjórum hæðum. Síðast en ekki síst eru þar rúmgóð
gufuböð með tilheyrandi baðaðstöðu, afslöppunar- og
búningsherbergjum.
Eftir því sem spurst hefur munu forsvarsmenn rikis-
ins hafa hugsað sér að nota þennan nýja veitingastað
til ,,funda og boða á vegum ráðuneytanna” en
veitingamenn upplýstu á blaðamannafundinum að
júbilantar úr menntaskólum hefðu fengið afnot af
staðnum. Þótt ekki sé vitað til þess að þeir jubileri á
vegum ráðuneytanna, þá sýnir sú ráðstöfun að
stjórnarráðið mun forðast allan klíkuskap þegar ,,al-
mennilegt” fólk vill gera sér glaðan dag.
í reglugerð, sem fjármálaráðuneytið hefur sjálft
samið af lítillæti um eigin umgengni og meðferð á
veitingastaðnum, segir að „fundarsalir skuluaraðeins
leigðir stofnunum rikisins, en fjármálaráðuneytið
getur heimilað frávik frá þessari reglu”.
Þetta frávik ber vott um víðsýni og eyðir þeim mis-
skilningi að staðurinn sé aðeins byggður fyrir ríkis-
bubba. Vildarvinir og skjólstæðingar fjármálaráðu-
neytisins geta auðveldlega fengið þar inni, auk þess
sem þetta fyrirkomulag sparar ríkinu það umstang að
rukka inn skemmtanaskatt, söluskatt, veitingaleyfi eða
hafa eftirlit með brennivínsálagningu hjá „almenni-
legu” fólki.
Nú hefur það að vísu ekki verið á vitorði
almennings, að „fundum og boðum ráðuneytanna”
fylgdi diskódans.en þegar betur er að gáð er auðvitað
ljóst, að vel fer á því, að gestir ráðuneytanna bregði
undir sig dansfæti. Menn sjá til dæmis fyrir sér, næst
þegar Muller og Maier og allir samningamennirnir frá
Alusuisse koma næst til fundahalda á íslandi, hversu
haganlegt það verður að geta boðið þeim í diskódans
og gufubað á einum og sama staðnum.
Engum þarf að koma á óvart, þótt næsta skrefið hjá
stjórnarráðinu verði að panta hingað skemmtikrafta á
borð við þá sem troðið hafa upp í Manhattan og
Glæsibæ.
Engar sögur fara af því, hvað þessi veitingastaður
ríkisins hefur kostað í uppsetningu og kemur vitaskuld
engum við, frekar en svo margt annað sem kerfið
aðhefst. Var ekki Seðlabankinn búinn að viða að sér
hinu vandaðasta bókasafni í kyrrþey og hefur ekki
Framkvæmdastofnunin reist sér gufuböð og nudd-
stofur fyrir sjálfsaflafé?
Vonandi fer nú ekki óbreyttur almúginn að gera
veður út af því, þótt ríkissjóður reki veitingahús og
bjóði ráðstefnugestum í diskódans að loknum erfiðum
fundahöldum!
Það á hverjum manni að vera ljóst, að fjármálaráð-
herra hefur ærna ástæðu til að leggja skyldusparnað á
skattgreiðendur. Veitingastaðir kosta sitt, jafnvel þótt
útgjaldanna sé hvergi getið.
-ebs.
Lengd einnar mínútu
veltur á því hvorum
megin við baðherbergis-
dymarþú stendur
Ég hef aðeins einu sinni farið í
veiðitúr og komið heim úr honum
meö eina fallega þriggja punda dós af
fiskbollum. Mér fannst því skjóta
skökku við þegar út úr páskaegginu
mínu valt núna fyrr i mánuðinum
miði með spakmælinu: Sá með
minnstu reynsluna veiðir alltaf
stærsta fiskinn.
Ég er þó siöur en svo aö rengja
þetta spakmæli. Reyndar fór ég í
veiöitúrinn beint með það í huga. Ég
hef oft séð nýliðana draga þyngstu
fiskana á meðan þeir með dýrustu og
vönduðustu tækin urðu að koma við
í fiskbúöinni á leiðinni heim. En sem
sagt, í minu tilfelli brugðust þessi lög-
mál náttúrunnar.
Ég lærði af þessu aö litlu lögmálin,
sem stjórna llfi okkar, bregðast um
leið og við reynum að nota þau okkur
til framdráttar.
Við vitum til dæmis að þvl verr
sem línan þín er flækt þeim mun
betra er fiskiriiö allt I kríngum þig.
Flækirðu hins vegar línuna af ásettu
ráði til að gefa félögunum möguleika
á góðu fiskiríi þá virkar þetta ekki.
Við vitum líka að það byrjar alltaf
að rigna daginn sem við þvoum
bílinn, en þvoi maður bflinn sinn
einungis til aö snapa sér rígningu A
skrælnaðan grasblettinn þá virkar
þetta ekki.
Það virkar heldur ekki aö fara I
bað til þess eins að fá vinina til að
hringja. Sé þetta hins vegar ekki
tilgangurinn þá hringja þeir allir um
leið og við erum komin oni.
Það getur þvi verið svolítið erfitt
að sanna að um lögmál sé að ræða
þegar við verðum fyrir barðinu á
sömu tilviljunum aftur og aftur.
Samt hafa vísindamenn óhikað
flokkað eftirfarandi undir lögmál:
Sendibréfalögmálið: Öruggasta
leiðin til að láta sér detta eitthvað
fleira í hug er að sleikja aftur
umslagið.
Bíólögmálið: Fólkið sem situr innst
kemur alltaf siðast.
Lögmál naglaklippunnar: Klukku-
tíma eftir að þú klippir af þér
neglurnar þarftu að skrúfa eða
plokka eitthvað upp.
Erlenda flugvallalögmálið: Fjar-
lægð útgönguhliðsins er í öfugu hlut-
falli við tímann sem þú hefur til að
ná vélinni.
Rúmfélagalögmálið: Sá sem hrýtur
hæst sofnar fyrst.
Símalögmálið: Þegar þú hringir í
vitlaust númer þá er aldrei á tali.
Bókaútgáfulögmálið: Það er alltaf
ein villa sem enginn tekur eftir fyrr en
bókin hefur verið prentuð.
Leigubílalögmálið: Þegar nokkrir
viðskiptafélagar taka saman leigubíl
lendir það á þeim i framsætinu að
borga. Viðbótartúlkun annarra
vísindamanna við leigubilalögmálið:
Það skiptir ekki máli hve margir þeir
eru né hver borgar, þeir setja allir
fullt fargjald á útgjaldareikningana
sina.
Fyrri sjúklingareglan: Því slitnari
og leiðinlegri sem tímaritin á biðstof-
unni eru þeim mun lengur þarftu að
biöa eftir að röðin komi að þér.
Úr rítvél
Jóns Björgvinssonar
Seinni sjúklingareglan: Jafnvel
vatn er vont ef þú þarft að taka það
inn samkvæmt lyfseðli.
Hið fræga lögmál um samskipti
kynjanna: Líkurnar á því aö ungur
maöur hitti töfrandi fallega og mjög
tilkippilega ógifta konu aukast til
muna ef hann er í för með: a) stúlku
sem hann átti stefnumót við, b)
konunni sinni, c) myndarlegri og
rikari vini sínum.
Lögmál hjónabandssælunnar:
Ending hjónabandsins er í öfugu
hlutfalli við kostnaðinn við brúð-
kaupið.
Músalögmálið: Allt sem gott er í
þessu Iífi veldur krabbameini í
músum.
Lögmálið um skoðanaágrein-
ing: Allt er mögulegt ef þú veist
ekki hvað þú ert að tala um.
Lögmálið um einföldu lausnirnar:
Við öllum flóknum vandamálum er
hægt aö finna einfaldar og
auðveldar, rangar lausnir.
Lögmálið um samþykktir: Það er
auöveldara að fá fyrirgefningu en
leyfi.
Vinalögmálið: Vinur sem þú
hjálpar í nauðum mun minnast þín —
næst þegar hann er í nauðum.
Lögmálið um varanleika
óhreininda: Til aö gera einn hlut
hreinan verður að gera annan hlut
skítugan.
Sumir visindamenn hafa fengizt
við fullyrðingar fremur en lögmál í
rannsóknum sinum.
Fullyrðing dr. Coit um afl
neikvæðrar hugsunar: Þaðer ómögu-
legt að koma bjartsýnismanni
skemmtilega á óvart.
Fullyrðingin um heildargáfur:
Heildargáfur mannkynsins breytast
ekki, það er bara mannfjöldinn sem
eykst.
Fullyrðingin um einst@klingsgáfur:
Fegurð sinnum heili er föst stærð.
Afbrotafullyrðingin: Ástæðan
fyrir því að glæpir borga sig ekki er
sú að þegar þeir gera það eru þeir
nefndir eitthvað annað.
Sérfræðingafullyrðingin: Sérfræð-
ingur nefnist sérhver sá sem sóttur er
út fyrir bæjarmörkin.
Bankastjórafullyröingin: Banka-
stjóri er sá sem lánar þér peninga ef þú
sannar að þú þurfir ekki á þeim að
halda.
Afstæðiskenning hins fræga dr. C.
Ballance: Lengd einnar mínútu veltur
á því hvorum megin við baðher-
bergisdyrnar þú stendur.
Margir visindamenn hafa líka
varið starfsævi sinni i að afhjúpa
nokkrar af mikilvægustu leiðunum
til árangurs í starfi. Hér eru nokkrar
af uppskriftum þeirra:
öll erfiðustu úrlausnarefnin skaltu
láta þeim lata í hendur hann finnur
alltaf auðveldustu lausnina.
Ef þú veizt ekki hver af þeim er
sérfræðingurinn veðjaðu þá á þann
sem spáir lengsta afhendingartíman-
um og mesta kostnaðinum.
Leyndardómurinn á bak við góðan
árangur er heiðarleiki. Strax og þú
getur þóst búa yfir honum ertu á
grænni grein.
Ef þú vilt að aðrir tali vel um þig
skaltu ekki gera það sjálfur.
Og svo að lokum ein fullyrðing um
svipað efni: Það góða við egóista er
að þeir tala ekki um aðra.
Þaö byrjar alltaf aö rígna daginn sam bíllinn er þveginn. En sé billinn þveginn til að útvega rigningu á
skrælnaöan grasblettinn dugar þaö þó ekki.