Dagblaðið Vísir - DV - 10.05.1982, Side 16
16
DAGBLAÐIÐ & VlSIR. MÁNUDAGUR10. MAl 1982.
Spurningin
Eigum við að kaupa Álverið í
Straumsvfk?
Gnðni Sigurðsson. Það veit ég ekki, ég
hef ekkert spáö í þaö.
Jón Gunnarsson verzlunarmaöur.
Hlægilegt, mér finnst það bara fárán-
legt.
Ægir Jónsson. Þaö er nóg tap á öörum
verksmiðjum.
Steindór Arnason skrifstofumaður.
Hvað kostar það? Eg held ekki. Eg
held ð það sé öruggara að hafa
útlendinga með í þessu.
Anton Gunnarsson múrari. Því ekki
þaö, ef við höfum tök á því? Þá getum
við nýtt rafmagnið betur og fengið
betra verð fyrir það.
Þorvaldur Kjartansson vörubiistjóri.
Eg veit það varla. Skellum okkur bara
áþað.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesen
Vanrekstur þjóðarbúsins:
HVERS VEGNA ER EKKI
TEKIDÍ TAUMANA ?
— nær 20% þjóðartekna fara í greiðslur á erlendum lánum og kostnað við þau
Haraldur Slgurðsson, verkfræðingur
skrifar:
„Vilji er allt sem þarf,” sagði
forsætisráöherra í ræðu sem átti að
vera tímamótaræöa. En sá vilji
fyrirfannst í litlum mæli hjá þjóðinni
nema þá ef vera skyldi vilji til þess
að aðrir hertu sultarólina, en þeir
sjálfir væru „stikkfrí”.
Um langt skeið höfum við
Islendingar lifað um efni fram. Til
þess að kosta þjóðarreksturinn
höfum við tekið erlend lán á lán ofan
og jafiivel tekið lán til þess að borga
vexti og afborganir af eldri lánum.
Það sér hver heilvita maöur að
slíkur rekstur þjóöarbúsins getur
aldrei gengið svona nema örskamma
hriö. 1 okkar tilviki er sá timi löngu
kominn að snúa verður viö, enda
mun nú svo komið að nær 20%
þjóðartekna fara í greiðslur á erlend-
um lánum og kostnað viö þau.
Eg tel það engum vafa undirorpið
aö ráðamönnum okkar er þetta ljóst,
en hvað veldur þá þeim ósköpum að
ekki er tekið í taumana? Eru þeir
hræddir við að segja okkur hverra
aðgerða er þörf og framfylgja þeim
— eða eru þeir ekki færir um að
takast á við vandann? Eru
þrýstihópamir orðnir svo margir og
öflugir að Alþingi og bæjarstjórnir
fái sig ekki hreyft? Er þetta það lýð-
ræði sem við teljum bezt? Það skyldi
þó aldrei vera aö okkur sé að verða
bumbult á blessuðu lýðræðinu.
Alvarleg rýrnun
þjóðartekna framundan
Við höfum búið við efnahagslega
velgengni um nokkuð langan tíma og
þaö þarf sterk bein til þess að þola
slfkt. Sennilega hefur þessi vel-
gengni sljóvgað dómgreind of
margra og leitt okkur að því efna-
hagslega hruni sem nú blasir viö
okkur ef ekki verður við snúið. En
ráðamenn þekkja ekki Islendinginn
rétt ef þeir treysta honum ekki til
þess aö draga saman seglin um
stund. Það verður vandasamt verk
þvi ávallt verður uppi samanburður
og mörgum mun eflaust finnast þeir
bera þyngra en nágranninn. Slíku
erum við þó löngu vön og á ég þar viö
„Til þess að kosta þjóðarreksturinn
höfum vlð tekið erlend lán ó lán ofan
og jafnvel tekið lán til þess að borga
afborganir og vexti af eldri lánum.
Það sér hver heilvita maðnr að
rekstur þjóðarbúsins getur ekki
gengið svona nema örskamma hrið,”
segir Haraldur Sigurðsson, verk-
fræðingur.
skattaálögur, sem ljósast koma f ram
þegar skattskránni er flett.
Þjóðhagsstofnunin hefur nú spáð
alvarlegri rýrnun þjóðartekna,
loðnustofninn er hruninn sem nytja-
stofn þótt búast megi við bata á
komandi árum ef rétt er að staðið. A
mikilvægasta fiskmarkaði okkar, í
Bandaríkjunum, eigum við í erfiðri
samkeppnisbaráttu, skreiöar-
markaður okkar í Nígeríu er lokaður
umfram framleiðsla óarðbærra,
niðurgreiddra landbúnaðarafuröa
eykst, stóriðja á Islandi er rekin með
tapi og olíuverð fer hækkandi. Við
allt þetta bætast linnulausar kröfur
um aukna og bætta þjónustu hins
opinbera.
Ekki eruliðin nema 15 ár síöan
þjóðin þurfti að sigrast á áþekkum
erfiðleikum og þeim er nú blasa við
okkur. Þá tókst með samstilltu átaki
að rétta við þjóðarhag og snúa efna-
hagslegri vöm í sókn.
Háöamenn lands- og bæjarmála,
takið til hendinni. Þjóðin mun ekki
bregðast ykkur, finni hún að drengi-
lega séaömálumstaöið.
GöturíKópavogi:
Oft veríð slæmar en aldrei
þvílík martröð eins ognú
— hallærislegustu og verstu vinnubrögð sem ég hef séð, segir bæjarbúi
Kópavogsbúi, 4132—8932, skrifar:
Þar sem ég bý hér í Kópavogi og vinn
þannig vinnu hér einnig að ég er mikið
á ferð í bíl, þá get ég ekki lengur oröa
bundizt vegna þess ástands sem er hér
á gatnakerfinu. Oft hafa götumar hér i
bæ verið slæmar, sennilega frá upp-
hafi, en aldrei þvílík martröö eins og
nú í vetur og vor. Það er sama hvar
ekið er, alstaöar sama sagan, hola við
holu.
Jú, það hefur verið reynt að gera við
þetta, en þvílík vinnubrögð! Maður
horfir á 3—4 menn á vörubíl, sennilega
með olíumöl, sletta í holumar og
stappa svo ofaná með fótunum. Aö
sjálfsögöu er mölin farin upp úr holun-
um áður en dagurinn er liðinn.
Maður gæti haldiö að þeir menn sem
hafa meö þessi mál að gera hjá bæn-
um, hefðu aldrei séð neitt tæki eða vél
sem þjappar mölinni almennilega
saman. Þetta eru sennilega hallæris-
legustu og verstu vinnubrögð sem ég
hef séð.
Svo er nú tvennt annað sem mig
langar að nefna. Það er annarsvegar
gangstéttaleysið og svo hinsvegar
götulýsingin. Hér vantar mikið af
gangstéttum og götulýsing er mjög
léleg. Við hjónin eigum 6 ára dóttur
sem er í skóla, og emm búin vera hálf-
smeyk við að senda hana í skólann kl. verðug og mjög svo brýn verkefni fyrir Þið, sem ráðið þessu, vaknið og kom-
8.30 í vetur vegna þessa. Þetta eru allt stjómendur bæjarmála. ið þessu í lag. Strax í súmar!
„Jú, það hefur verið reynt að gera við þetta, en þvílík vinnubrögð! Maður horfir á 3—4 menn á vörubíl,
sennilega með olíumöl, sletta í holurnar og stappa svo ofaná með fótunum,” segir 4132—8932, sem hefur
lítið álit á viðhaldi gatna og skyldum málum í Kópavogi. DV-mynd: GVA
Um bannið á Rokk í Reykjavík:
Hvar eru lýðræðislegu vinnubrögðinhennar Huldu?
Kristin Asgeirsdóttir, 5725—0690,
skrifar:
Aðalástæðan fyrir þessu bréfi er
bannið á myndinni Rokk í Reykja-
vík. Mér finnst hálf undarlegt hvern-
ig K vikmyndaeftirlitið starfar.
I Kvikmyndaeftirlitinu er þrjár
manneskjur: Jón Gissurarson,
Erlendur Valdimarsson og Hulda
Valtýsdóttir. Eftir þvi sem ég hef
heyrt, vildi Jón láta banna myndina
innan 10 ára, Eriendur vildi engin
bönn, en Hulda vildi banna hana inn-
an 14 ára sem svo varð raunin á fyrst
framan af, þótt 12 ára aldurstak-
mark kaani síðar. Hvar eru nú lýð-
ræðislegu vinnubrögðin hennar
Huldu, sem hún talar um í Morgun-
blaðinu 22. þessa mánaðar? Kannski
eru þeir Jón og Erlendur bara í eftir-
litinu til þess að keyra Huldu á milli
kvikmyndahúsa.
Viötalið við Bjarna í Sjálfsfróun
varð til þess að Hulda vildi fara aö
byrgja brunninn. En Huidu hefur
ekki fundizt ástæða til að byrgja
brunninn fyrr í vetur þegar myndin
Up in smoke var sýnd bannlaust í
Laugarásbíói. Sú mynd var út í gegn
um menn sem voru að reykja hass.
Kannski heldur Hulda að unglingar
innan 14 ára séu ekkí læsir þar sem
þessi mynd var ekki íslenzk. En ef til
vill er bara svolitill pólitískur þefur
af þessu. Hulda er nefnilega til
hægri, en það get ég varla ímyndað
mér að Friðrik Þór sé eftir að ég sá
hanníFréttaspegli.
Að lokum vil ég hvetja alla for-
eidra barna innan 12 ára að drífa sig
á myndina. Það verður enginn fyrir
vonbrigðum.