Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.1983, Síða 4

4
DV. FÖSTUDAGUK15. APRtL 1983.
Forseti læknadeildar:
MÁL PÓLSKA UEKNISINS
MIROSLAW STEFAN SALBERT
Vegna skrifa DV um pólska lækninn
MiroslawStefanSalbert laugardaginn
9. apríl, þriöjudaginn 12. apríl og síöast
í leiöara blaðsins 13. apríl 1983 vill
læknadeild koma á framfæri upplýs-
ingum um íslenzk lög, reglur og sam-
þykktir, sem snerta veitingu lækninga-
leyfa á Islandi.
I læknalögum nr. 80/1969 meö breyt-
ingum nr. 108/1973 og 76/1977 segir
svo:
1. grein.
Rétt til þess að stunda lækningar hér
á landi og kalla sig lækni hefur sá
einn, sem til þess hefur fengið leyfi
heilbrigöisráöherra.
2. grein.
Leyfi samkvæmt 1. gr1. skal veita
þeim, sem lokiö hafa prófi frá lækna-
deild Háskóla Islands svo og fram-
haldsnámi í sjúkrahúsi eftir reglum,
sem læknadeild setur og heilbrigðis-
ráðherra staöfestir.
Framhaldsnámi, samkvæmt 1. máls-
grein, skal lokið hér á landi eöa er-
lendis viö sjúkrahús, sem fullnægir
skilyrðum heilbrigðisstjórnar og
læknadeildar Háskóla Islands.
Þeir einir geta hlotiö ótakmarkaö
lækningaleyfi, sem hafa til þess meö-
mæli læknadeildar Háskóla Islands
og landlæknis.
3. grein.
Ráðherra getur veitt manni, sem
lokiö hefur sambærilegu prófi og um
getur í 2. gr., lækningaleyfi (tak-
markað eöa ótakmarkað) og þar
meö rétt til þess að kalla sig lækni
hér á landi, enda uppfylli hann skil-
yrði 2. gr. að ööru leyti.
Læknadeild Háskóla tslands getur
sett þaö skilyröi fyrir meðmælum
sínum, aö umsækjandi sanni fyrir
henni, aö próf hans sé sambærilegt
að gæöum viö próf frá deildinni.
Ráöherra getur einnig veitt mönnum
takmarkaö lækningaleyfi, ef þeir
hafa til þess næga þekkingu aö dómi
landlæknis og hann mælir með leyfis-
veitingunni að höfðu samráöi við
læknadeild Háskóla Islands.
Pólski læknlrinn Stef an SalDen.
5. grein.
Enginn læknir má kalla sig sérfræö-
ing nema hann hafi fengið til þess
leyfi ráðherra. Læknadeild háskól-
ans setur reglur um nám sérfræö-
inga, er ráðherra staðfestir, og getur
enginn fengiö leyfi til aö kalla sig
sérfræöing nema hann sanni fyrir
læknadeildinni, aö hann hafi lokiö
slíku námi.
Læknir á rétt á leyfi til að kalla sig
sérfræðing, ef hann sannar fyrir
læknadeild háskólans, að hann hafi
lokið tilskildu sérfræöinámi og land-
læknir mælir meö leyfisveitingunni.
I umsögnum sínum um beiðni um
lækningaleyfi og sérfræðileyfi styöst
læknadeild viö reglugerö um veitingu
lækningaleyfa og sérfræöileyfa nr.
39/1970 ásamt breytingu nr. 249/1976.
Á Noröurlöndunum, Bretlandi,
Bandaríkjunum og Kanada hafa veriö
settar reglur um próf, sem haldin eru
fyrir erlenda lækna, sem óska lækn-
ingaleyfis í viðkomandi löndum. Eng-
ar þessara þjóöa veita útlendingum
lækningaleyfi án undangenginna
prófa. Til samræmis viö þaö sam-
þykkti stjórn læknadeildar Háskóla Is-
lands 5. des. 1979 reglur varðandi
lækna með erlend læknapróf. Undir
DV-mynd GVA.
þær reglur falla einnig Islendingar,
sem lokið hafa læknaprófum viö er-
lenda háskóla, en síöustu ár hafa
margir Islendingar sótt læknanám til
Danmerkur og Svíþjóöar.
„Læknar, sem ekki hafa íslenzkt
embættispróf, en óska eftir lækninga-
leyfi hér á landi skulu áður en lækna-
deild veitir lögboðna umsögn sína,
gangast undir próf, sem er ætlað fyrst
og fremst til að skera úr um hæfni
þeirra til að starfa við séríslenzkar að-
stæður, en í vissum tilvikum einnig ætl-
að að tryggja, að þeir hafi til aö bera
lágmarks faglega kunnáttu. Þessi
próf, sem fara fram á vegum lækna-
deildar geta í megindráttum verið með
tvennu móti.
a) Próf í íslenzkum lögum og reglum er
snerta hina ýmsu þætti heilbrigöis-
mála og framkvæmd þeirra, þar
með ritun lyfseöla, réttarlæknis-
fræöileg ákvæöi o.s.frv.
b) Auk þess, sem tilgreint er undir liö-a
skal prófa í verklegri lyflæknisfræði,
handlæknisfræöi og ef til vill einnig í
heimilislæknisfræöi eöa í öörum
þeim greinum, sem deildarráöi
þykir ástæða til hverju sinni.
Þeir, sem féllu einungis undir a-Iið
væru fyrst og fremst læknar með há-
skólapróf frá Norðurlöndum eöa
öðrum háskólastofnunum vel þekkt-
um hér á landi. Deildarráö ákveöur í
hverju einstöku tilviki hvemig prófa
skal. Deildarráö getur sett skilyröi
um reynslutíma á íslenzkri heil-
brigðisstofnun áöur en umsögn er
veitt.
Þá skal og gera kröfur, aö útlending-
ar er sækja um lækningaleyfi hér á
landi skuli vera nægilega vel aö sér í
íslenzku máli, aö mati sérfróöra
manna.”
Athygli er sérstaklega vakin á því,
að nauðsynlegt er aö útlendingar er.
sækja um lækningaleyfi hér á landi séu
mælandi á íslenzku og er þaö einnig í
samræmi viö reglur, sem aðrar þjóöir
setja varðandi veitingu lækningaleyfa
til útlendinga. Til dæmis þurfa íslenzk-
ir læknar, sem óska lækningaleyfis í
'Svíþjóð, að leggja fram staöfest vott-
orö um sænskukunnáttu.
Þann 3. ágúst 1982 barst læknadeild
bréf frá landlækni þar sem óskaö var
umsagnar um umsókn Miroslaw Stef-
an Salbert um almennt lækningaleyfi á
Islandi. I samræmi við 3. gr. læknalaga
ákvaö læknadeild aö óska eftir því aö
umsækjandinn sannaöi fyrir henni aö
próf hans væri sambærilegt aö gæðum
viö próf frá deildinni. Var honum því
sent eftirfarandi bréf dags. 28.8.1982:
„Læknadeild H.I. hefur til umfjöll-
unar umsókn yðar um almennt lækn-
ingaleyfi hér á landi, sbr. bréf yöar
til heilbrigðis- og tryggingamála-
ráðuneytisins dags. 22.06.1982.
Læknadeild óskar eindregiö eftir aö
þér látiö henni í té, ef mögulegt er,
ljósrit af námsskipulagi læknaskól-
ans „Selsiska læknaakademian
nefnd eftir L. Warynski KAT-
OWICE” þar sem þér voruð við nám.
Ég geri ráö fyrir aö læknadeild geri
þá kröfu, aö þér gangist undir próf í
lyflækningum og handlækningum
(skriflegt, munnlegt, „klinik”) og
auk þess próf í íslenzkum lögum og
reglum er varða heilbrigðis- og fé-
lagslæknisfræði sem og réttarlæknis-
fræði og ritun lyfseðla. Slíkar reglur
fyrir kandidata frá erlendum háskól-
um voru samþykktar í læknadeild
H.I. í des. 1979. Endanlegt svar deild-^
arinnar verður sent landlækni eftir
að bréf hefur borist frá yöur meö
umbeönum upplýsingum.”
Þar sem svar barst ekki var mál Sal-
bert læknis tekið aftur fyrir á fundi í
deildarráöi læknadeildar þann 20. okt.
1982 og bréfi landlæknis frá 3.8. 1982
svarað á eftirfarandi hátt:
„Á fundi sínum þann 20. okt. 1982
fjallaði deildarráö um umsókn Miro-
slaw Salbert læknis um lækninga-
leyfi hér á landi.
Þann 28.8. 1982 sendi deildarforseti
lækninum bréf, sem fylgir hér meö í
ljósriti. Svar læknisins hefur ekki
borist, en samkvæmt símtali mun
hann ekki getað lagt fram umbeöin
gögn.
I desember 1979 geröi læknadeild
samþykkt um reglur fyrir kandidata
frá erlendum háskólum, sem sækja
um lækningaleyfi á Islandi. Fylgja
reglurnar hér meö í ljósriti.
Niðurstaöa deildarráösfundar var
sú, aö Miroslaw Salbert þurfti aö
ganga undir próf í lyflækningum og
handlækningum og auk þess próf í ís-
lenzkum lögum og reglum er varöa
heilbrigðis- og félagslæknisfræði
sem og réttarlæknisfræði og ritun
lyfseðla áöur en hægt er aö f jalla um
umsókn hans um lækningaleyfi.”
Læknadeild harmar þaö hvernig mál
Salberts læknis er komiö. Læknadeild
hefur ekki haft heimild til að breyta
gildandi lögum, reglugerðum og sam-
þykktum sérstaklega fyrir Salbert
lækni og hefur því afgreiðsla hans
máls veriö samkvæmt því. Það skal
viðurkennt, aö hann hefur töluveröa
sérstöðu sem flóttamaöur, og má vera,
aö hann hafi goldiö þess nokkuð.
Læknadeild vísar frá sér þeim um-
mælum ritstjóra DV aö Salbert læknir
hafi veriö beittur fantabrögðum meö
því að farið var eftir íslenzkum lögum,
reglugeröum og samþykktum deildar-
innar, sem gerðar voru tæpum þremur
árum áöur en umsókn Salberts um
lækningaleyfi barst deildinni.
Jónas Hallgrímsson prófessor,
forseti læknadeUdar.
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Allir vilja flokkamir með íhaldinu ganga
Nú ganga hin ógurlegu kærumál á
víxl. Alþýðubandaiagið sakar
Framsókn um að vilja samstarf með
ihaldinu og Framsókn sakar
bandalagiö um aö óttast að tUhugalíf
þess og Sjálfstæðisflokksins leiöi
ekki tU hjónabands, þ.e.
samsteypustjórnar. Sama dag og
þetta kemur fram í Timanum segir
ÞjóðvUjinn, aö Matthias Bjarnason
hafi á Vestfjörðum svaraö bónorði
Framsóknar um sterka stjórn
játandi, þ.e. samsteypustjórn íhalds
og Framsóknar. Þannig boöa nú
báðir stjórnarflokkarnir ákaft
samsteypustjórnir með íhaldinu eftir
kosningar, tala mikiö um hjónabönd
og bónorö, eins og vonbiðlar á bak
við fjöliin háu, eða harðgift hjón,
sem hugsa stift til framhjáhalds.
Þetta röfl er kjósendum boðið upp á,
á tíma, þegar menn ræöa jafnvel að
rikisgjaldþrot geti verið framundan.
Aldrei hafa verið Ijósari en nú þeir
annmarkar, sem fylgja í kjölfar
samsteypustjórna, þar sem viðræður
flokkanna snúast gjarnan upp í að
bera svip af markaðstorgi. Einn
býöur hugsjón, sem hann hefur
haldið mjög að kjósendum fyrir
aðstöðu tU að geta haft stjórn á mála-
flokki, sem einhver fjármálaklíkan
vUI ekki láta undir stjórn samstarfs-
flokks. Fræg dæmi um þetta eru
samningar Alþýöubandalagsins við
borgaraflokkana um að halda kjafti
um hermálin og Nato, þegar þeir eru
í samsteypustjórnum. í gær birti
Þjóðviljinn hins vegar tvær opnur
um hermálin, af því kosningar eru í
nánd. Þeir gera þetta einkum tU að
reyna að ná fylgi af Framsókn, sem
er andstætt varnarliði og Nato og vUl
kannski heldur láta svíkja sig í
Alþýðubandalaginu.
HlægUegastar eru þó ákærur gam-
alla samsteypubræöra, Framsóknar ,
og allabaUa um aö annar hvor /
aöilinn ætli aö svíkja og fara í stjórn .
meö ihaldinu. Þetta eru orðræður,
sem eiga að standa fram aö
kosningadegi og hafa áhrif á
kjósendur. Eðlilegast væri að halda
báðum þessum flokkum utan
stjórnar næsta tímabU, þó að ekki
væri til annars en kæla glókollana.
Báöir vUja þeir auövitaö ólmir í
stjórn með íhaldinu aö kosuingum
loknum, það leynir sér ekki. Þeir
telja aö það gæti orðið eins konar
„moral oprustning”. En auðvitaö
gengi þá helmingi erfiöar að taka tU í
þjóðfélaginu á eftir, og vafamál
hvort forðaö yröi því sem menn eru
að spá — ríkisgjaldþroti.
TUbeiðsla Framsóknar og aUa-
baUa á Uialdinu, og ákærur því
samfara, minna um margt á gamla
granna noröur í Húnavatnssýslum,
sem áttu í deilum, en settust síöan á
greni til að vinna ref, báöir samt, og
urðu við þaö sáttir. Um þessa sætt
kvað Torfi Sveinsson frá Hóli í Svart-
árdal:
Þeir sátu um grenið
og sigtuðu á rebba
og samninga gerðu
um vináttu trygga.
Siggi átti aö hætta
að steia frá Stebba
og Stebbi átti að hætta
aðljuga uppáSigga.
Þessi verður nefnilega sættin hjá
Framsókn og allaböUum að
kosningum loknum, fái þeir til þess
fylgi kjósenda að mynda samsteypu-
stjórn. Kosningar fyrir þessum
flokkum eru ekkert annað en refa-
veiöar, sem miða aö því að veita
þeim brautargengi tU frekari
gjaldþrotsaðgerða. Til að losna viö
ófarnað samsteypustjórna geta
kjósendur eflt einn flokk til meiri-
hluta. Þeim tókst að gera þaö í
Reykjavik í síðustu sveitarstjórnar-
kosningum, og árangurinn hefur
ekki látið á sér standa. Slíkan
árangur þarf landið aUt. En auðvitað
trúa einhverjir enn á höndlara hug-
sjónanna og kjósa þá — mennina
með afsakanirnar. Þá er tvennt til,
að íhaldiö myndi stjórn meö
Bandalagi jafnaöarmanna, eða að
mynduð verði utanþingsstjórn, eins
og sú sem dr. Björn Þórðarson
myndaði foröum daga. Hann gat
tUkynnt við lok þeirrar stjórnar, að
verðbólga hefði ekki aukist um eitt
prósent. Nú þurfum við stjórn sem
kemur verðbólgunni niður fyrir tíu
prósent á skömmum tíma. Hún
verður vandmynduð ef
samsteypukerfið á enn að ráða
örlögum íslendinga.
Svarthöfði