Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.1983, Blaðsíða 13

Dagblaðið Vísir - DV - 15.04.1983, Blaðsíða 13
DV. FÖSTUDAGUR15. APRIL1963. 13 einhverjum góðum útsýnisstað, t.d. á klöppunum norðvestan undir Vala- hnúk. Slík matsala gæti verið í tengsl- um við vitavörsluna. Grindavík og umhverfi er einnig áhugaveröur staður fyrir útlendinga. Mikil fiskvinnsla, sérkennileg höfn og innsigling og svo ólgandi hafið fyrir utan, óslitin víðátta allt suður á Suður- skautsland, nema Grænhöfðaeyjar vestan Afríku í leiðinni. 1 Grindavík þarf aö koma góður matsölustaöur með sjávarrétti sem sérgrein, og þaðan þarf að vera útsýni yfir innsigl- inguna og hafið. Slíkur útsýnis- og sjávarréttastaður ætti ekki síður að hafa aðdráttarafl fyrir Islendinga en útlendinga, sérstaklega ef hafið ólgar meira en venjulegt er. Stórbrim getur verið stórfenglegt. Svartsengi er nýtt aödráttarafl, ákaflega sérkennilegur og áhuga- verður staöur. Segja má, aö orkan sé sótt beint niöur í Atlantshafssprung- una, sem gera mætti meira meö í aug- lýsingum um landiö. Aöeins hér á íslandi liggur þetta sprungukerfi um stórt land og hvergi annars staöar er betra aö skoöa þessi sprungukerfi. Fyrir nokkrum árum fór ég í göngu- ferö á Reykjanesskaganum með dönskum verkfræöingi gagngert til aö sýna honum eitthvaö af þessum sprungum, og hann var bókstaflega himinlifandi glaöur yfir öllu sem hann sá þarna og var meö ótal kenningar á lofti um hvað þama gæti skeð. Fyrir psoriasis- og exemsjúklinga viröist heita saltvatniö í bláa lóninu hafa töframátt. Flýta þarf rannsókn- um á lækningamætti vatnsins og verði niðurstööur jákvæöar, svo sem ætla má, verður aö hefjast handa og koma upp fullkominni baöaðstööu eins og tíðkast víöa um heim þar sem heilsu- lindir eru. Þaö er ekki vafi, aö fjöldi erlendra gesta mundi leita sér lækn- ingar í Svartsengi ef von væri árangurs. Skammt fyrir austan Grindavík eru Selatangar og þar eru miklar minjar um sjósókn og fiskverkun, sem sýnir glögglega hvílíkt harðræöi menn hafa búiö viö áöur fyrr. Þessar minjar em verndaöar en hugsanlega mætti gera miklu meira úr þessum staö vegna ferðamanna, innlendra og erlendra, í fyrsta lagi með vegabótum niöur á ströndina frá ísólfsskálavegi og svo meö merkingum og skýringar- myndum. Þama gæti veriö einskonar s jóminjasafn þegar fram í sækir. Checchi-áætlunin Ég hef áöur minnst á Krísuvík og Checchi-áætlunina og hvaöa þátt Krísuvík átti aö eiga í feröauppbygg- ingu landsins samkvæmt þeirri áætlun. I fyrstu grein minni sagöi ég, aö Checchi-áætlunin heföi veriö okkur „Flýtaþarf rannsóknum á lækningamætti vatnsins og verðiniðurstöður jákvæðar, svo sem ætla má, verður að hefjast handa og koma upp fullkom- inni baðaðstöðu. . ." aö kostnaðarlausu, en svo mun ekki hafa verið, nokkur kostnaöur lenti á íslenska ríkinu. Þama er nægur jaröhiti sem allur fer forgöröum meðan ekkert er aöhafst og landiö er ekki nýtt á neinn hátt, hvorki til beitar né til annarra hluta. Þess vegna legg ég til, aö Hafnarfjaröarbær, sem er eigandi landsins, dragi Checchi-áætl- unina fram í dagsljósið á ný og kanni hvað hægt er aö gera og hvað æskilegt er aö gera. Þaö er ekki vafi aö uppbygging lúxushótels í Krísuvík yröi mikil búbót fyrir Hafnarfjörð og landið í heild. Þaö er eins með þessa fram- kvæmd og stóriöju, aö þaö borgar sig betur að bjóða verkið út með kosta- kjömm en aö taka sjálfur alia rekstraráhættu. 1 þessu máli höfum viö allt aö vinna og engu aö tapa. Álverið í Straumsvík er gott dæmi um þaö hvemig stórframkvæmd getur gerbreytt f járhagsstööu eins byggöar- lags. Ég hygg aö nú sé gersamlega horfinn allur barlómur og volæðistónn úr Hafnarfiröi, en Hjörleifur og hans nótar mega ekki komast áfram meö eyöileggingarvef sinn. Víöa eriendis eru orkuver og önnur mannanna verk eftirsóttir túristastaöir. Mér finnst álveriö og Straumsvík skoðunarvert jafnvel þótt aðeins sé horft álengdar, og jafnvel þótt vegagerðin hafi þurft að krafsa duglega ofan af hraun- unum þar í kring. Þaö ætti aö reyna aö græða þau sár sem fyrst, svo aö menn hætti aö kenna álverinu og álmengun umþá eyðingu. Sædýrasafnið er enn einn staöur í nágrenni Hafnarfjarðar, sem ætti aö hafa alla möguleika til aö draga aö sér ferðamenn. Uppbygging safnsins hefur veriö f járfrek og erfið og er fyrst og fremst árangur nokkurra áhuga- samra manna. Þaö væri ömurlegt ef nú ætti aö loka öllu, drepa og selja dýrin og láta allt fara í rúst. Svæsinn áróður hefur verið rekinn gegn safninu 'og ekki byggöur á staðreyndum. Ég veit ekki betur en að dýralæknir hafi eftirlit með öllu heilsufari þar, og í staö þess að loka þarf að opna saf niö á ný og leggja aukna rækt við fiskasafnið. Erlendum stássstofusamtökum, sem ekkert vita hvað þau eiga viö tíma sinn aö gera, má benda á, aö þeim væri nær aö vinna aö friðun dýrategundarinnar „homo sapiens”, aö fá menn til aö hætta aö misþyrma og drepa menn. Þar eru næg verkefni aö vinna aö. Reykjavík, höfuöstaöur landsins, hiýtur aö gegna höfuöhlutverki í ferða- mannaþjónustunni og í því aö laða hingaö erlenda gesti. En hafa stjóm- endur borgarinnar fyrr og síöar skiliö þann þátt, sem ferðamálin gætu haft í atvinnulífinu? Eru ekki ferðamálin jafnutangátta hér í Reykjavík sem annars staðar í stjórnmálum landsins? Einhvern veginn finnst mér aö svo sé. En hér er ég kominn aö svo stórum þætti í ferðamálunum, að ég verö aö taka heilan þátt í Reykjavík og nágrenni. Ginar Þ. Guöjohnsen. Hér í blaðinu ræddi ég fyrir nokkru um sænska búseturéttarkerfið, sem nýtur mikilla vinsælda þar í landi og hefur breiðst út þaðan meö nokkrum tiibrigðum. Þar er tvímælalaust umað ræða eina hagkvæmustu leið til lausn- ar húsnæðisvandans sem mögulegt er aö framkvæma án sérstakra róttækra aðgerða. Þessi aðferð er mjög hag- kvæm fyrir samfélagiö þar sem hún á aö tryggja aö húsnæðiö standi undir séra.m.k. aðmestu leyti. Kannski þarf ívissumtilvikumaögreiðaniöur leigu. Þetta kerfi er einnig hagkvæmt fyrir almenning vegna þess aö það ofbýöur ekki greiðslugetu manna, lækkar hús- næðiskostnað og jafnar honum eðlilega á nýtingartíma. Hér er raunhæft dæmi um húsnæðis- kostnað í vísitöluíbúð en þaö er 90 ferm íbúö, þriggja herbergja, í fjölbýlishúsi í Reykjavík. Slík íbúö kostaöi í bygg- ingu í janúar sl. ca 752 þús. kr. Sé íbúö- in byggö sem búseturéttaríbúð og lán veitt til lengri tíma, veröur kostnaöur- inn þannig: Gert er ráö fyrir 1/2% vöxtum og5% „insats”þaðergreiðslu fyrir búseturéttinn, sem er heldur hærra en algengast er í Svíþjóð td. Þá veröa eftir ea 714 þús. kr. og myndu af- borganir og vextir af þeim skiptast þannig á mánuöi eftir lengd lánstíma. Síðan er reiknað meö kr. 1.500 á mán- uöi í reksturskostnað. 30 ára lánstími, fjármagnskostn. kr. 2141,00 á mán. plús kr. 1.500,00 í rekst- ur. Alls kostn. á mánuöi kr. 3641,00. 41 árs lán (verkam.búst.kjör) fjár- magnskostn. kr. 1525,00 á mán. plús 1.500,00 í rekstur. Alls á mán. kr. 3025,00. 60 ára lán (eðlil. fyrningartími). Fjármagnskostn. á mán. kr. 1150,00 plús 1.500,00 í rekstur. AUs á mán. kr. 2650,00 Hvað á að gera? Athygli skal enn vakin á því aö hér er um kostnaöarleigu aö ræöa. Sam- kvæmt þessu myndi kosta nú kr. þrjú þúsund á mán. aö búa í búseturéttar- leiguíbúð, ef lánakjör eru eins og hjá Verkamannabústööum nú. Er þá allt innifaliö, líka hiti og rafmagn og þess háttar. Vinda þarf bráðan bug aö því aö koma þessu kerfi í framkvæmd. Gera þarf áætlun um aö reisa ca þús- und íbúðir hér á Reykjavíkursvæðinu af þeirri stærö sem hér var nefnd, eöa minni. Þaö myndi kosta ca 700 til 800 millj. kr. á núverði. Sé áætlað aö reisa þessar þúsund íbúðir á þrem árum, yröi kostnaðurinn ca 250 millj. kr. á nú- Dæmi um leiguibúðir i Sviþjóð. veröi til jafnaðar ár hvert. Þetta er hægt ekki satt? Viijinn erallt semþarf Stofna þarf byggingasamvinnufélag eöa -félög til aö reisa þessar íbúðir. Væri þá hugsanlegt aö fólk gæti unnið af sér „insatsinn” t.d. samkvæmt ís- lenskri hefð. Er ég þó ekki aö mæla með henni sérstaklega því aö ég tel að sú hefö hafi reynst dýrkeypt víða. Að lokinni byggingu gæti samvinnufélagiö breyst í sjálfseignarstofnun eöa félag sem þá tæki við rekstri íbúðanna. Þarna hefðu menn öruggan búseturétt án þess að þurfa að kaupa íbúðina. Slíkt fyrirkomulag hefur þá kosti m.a. að ekki þarf að fjármagna ibúðina upp á nýtt þegar íbúaskipti verða og fólk á ekki yfir höfði sér eignaupptöku þótt vandræði beri óvænt aö. Setja þarf lög um leigu og leigustyrki og tryggja þarf réttindi til búsetu í sérstökum vand- ræðum. Lenging lánstíma er brýnasta verk- efnið í húsnæöismálum hér. Slíkt skipt- ir aö mínu áliti meira máli en eignar- formið. En þegar búið er aö lengja lánstímann hættir séreignaformiö að skipta miklu máli og leiguformið verð- ur hagkvæmara. Þaö hefur veriö beint samband milli séreignastefnunnar og. þess aö greiða húsnæöi upp á skömm- umtíma. Hjá sumum starfandi byggingasam- vinnufélögum, eins og t.d. Bygginga- samvinnufélagi Kópavogs, greiða mennánúviröikr. 20þús.ámán.íþrjú ár. Slíkt fyrirkomulag leysir ekki húsnæðisvandann á íslandi nú. Eða hversvegna að greiöa upp á þrem ár- um hús sem trúlega stendur eina öld eöa lengur? Er nokkurt vit í því? Jón frá Pálmholti

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.