Dagblaðið Vísir - DV - 02.09.1983, Síða 4
4
DV. FÖSTUDAGUR 2. SEPTEMBER1983.
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Risalúða á
landíBol-
ungarvík
Skuttogarinn Dagrún frá
Bolungarvík veiddi á dögunum fisk
sem menn teija aö sé stærsti fiskur
sem veiðst hafi hér við land í ára-
raðir.
Var þetta lúða sem reyndist vera
yfir 200 kg á þyngd — nánar tiltekíð
201 kg þegar búið var að koma henni
á vigtina í Bolungarvík. Þar var hún
og mæld og reyndist hún vera 2,60
metrar á lengd og U0 metrar á
breidd.
Risalúðu þessa veiddi Dagrún í
Þverálnum á um 70 metra dýpi.
Menn fyrir vestan telja sig aldrei
fyrr hafa séð eins stóran fisk og eru j
Vestfiröingar þó ýmsu vanir í þeim
efnum.
-kip-
Stórfelld naf laskoðun hafin f Þjóðviljanum
Mosfells-
hreppur
reynir að
laða til sín
Starfsmenn Þjóöleikhússins komu saman í leikhúsinu í gœr
eftir sumarleyfi. Hinn nýi þjódleikhússtjóri, Gísli Alfreðs-
son, spjallaði við starfsmenn hússins og eftirþað kom fólkið
saman á tröppum Þjóðleikhússins. Þar myndaði Ijósmynd-
ari DVstarfsmennina ígóða veðrinu.
DV-mynd Bjarnleifur.
Heimsmeistaramót æskumanna f skák:
Skrítin trúarbragðadeila er komin
upp í Alþýðubandalaginu. Þessi deila
fer auövitað fram í Þjóðviljanum og
kemur þeim einum við sem skoða á
sér naflann til að vita hvort hann er
rauðari en naflinn á næsta flokks-
féiaga. Árni Bergmann hefur tekið
að sér sem ritstjóri að svara fyrir
gagnrýni á málgagnið fyrir linkind
og aumingjaskap í pólitík, en
gagnrýnandinn er einhver rússneskt
menntaður fiskifræðingur. Virðist
deilan gefa til kynna, að Árni hafi
misst af einhverju fyrst hann fór
ekki í fiskifræðina í Moskvu, heldur
tók upp á þelm fjanda að læra fög,
þar sem hugurinn er látinn reika,
jafnvel alla leið út af sakramentinu,
ef trúa má orðum fiskifræðingsins.
Annars sýnir núverandi trúar-
bragðadeila hvað kommúnistum er
létt að ástunda hugmyndafræðf
margvislega, en stjórnarstörf þeirra
sýna hins vegar, að mælskufroðan
dugir lítt þegar kemur að raunveru-
leikanum. Vandamál daglegs iífs
verða ekki leyst með blaðagreinum
eða naflaskoðun.
Jafnframt þessari blaðadeilu um
kórréttan skilning á kommúnlsma,
fljúga draugar um hliðarsali i
Alþýðubandalaginu um þessar
mundir. Morgunblaðið lætur liggja,
að því i gærmorgun að púkum þess-
um blási Ólafur Ragnar Grímsson úr
púkablístru sinni yfir llð, sem situr
fyrir í fleti i þingsætum, sem hann
þarf að nota, og eru þar tilnefnd þau
heiðurshjúin Guðmundur J. og
Guðrún Helgadóttir. Virðist eiga að
senda Guðmund J. i þinglega útlegð
til New York, þar sem hann getur
bætt á sig nokkrum kilóum að nýju i
svonefndum „Deli-búðum”, en að
öðru leyti eytt timanum við að hlusta
á marklaust raus í marklausustu
stofnun heimsins, Sameinuðu
þjóðunum, á meðan pólitisku fylgi
hans er aö blæða út i Reykjavík. Er
það von okkar vina Guðmundar J. að
hann fari hvergi og léti glókollinn
sit ja úti í kuldanum, þegar þing byrj-
ar, þvi ólíkt er nú Guðmundur J.
þinglegri fulltrúi en Ólafur Ragnar,
' enda kemur hann fram af minna óða-
goti.
En þó deilt sé um trúarbrögðin i
Þjóðviljanum og nafli eins sé rauðari
en annar, þá þurfa menn að standa í
sinum daglegu stimpingum, sem
koma fræðikenningum litið við. Svo
var í Dagsbrún á dögunum, þar sem
næstum heilagir menn höfðu lengi
ráðlð rikjum, þ.e. menn, sem stóðu
ofan og utan við dægurþrasið og nutu
virðingar langt út fyrir mörk fræði-
púkaþvögunni í hliðarsölum
Alþýðubandaiagsins, en Dagsbrún er
borgið í bili, og skal þó engin ætlast
til að hún slaki á klónni.
Þannig standa margvíslegar
trúarbragðadeilur þvert í gegnum
Alþýðubandalagið, og því er lítið
pláss fyrir verkalýðssinna og þá,
sem vilja vinna í þágu þeirra fáu
verkamanna, sem ekki hafa gengið
og ætla sér ekki langskólaveginn.
Hins vegar hefur Alþýðubandalagið
komið sér upp einskonar „surrogat”
liði, sem heldur að rauður nafli sé
nóg til að geta talist til verkalýðs-
hreyfingar og er þá átt við lögfræð-
inga og skrifstofumenn með gráðu.
Guðmundur J. kallar þá gáfumanna-
lið á góðum stundum og mó nú
gjalda fyrir með harðnandi and-
stöðu. Auðvitað eru til einstakir
gáfumenn, sem Guðmundur getur
talað við, en því einungis að þeir telji
sig ekki verkamenn.
F.kkl verður séð á þessari stundu
hvort Guðmundiu- J. verði hrakinn tU
New York, og hvort glókoUlnum
tekst að gera hann landrækan út af
einu þingsæti. En hitt er ljóst að Ámi
Bergmann tapaði leiknum, þegar
hann forsmáði fiskifræðina í
Moskvu, enda er nafli hans fölur.
Svarthöfði.
kenninganna. Þar getum við nefnt
Sigurð Guðnason, Hannes
Stephensen, Eðvarð Sigurðsson og
Tryggva EmUsson. En þessi ágæta
og harðsnúna stofnun, hin raunveru-
lega baráttusveit fyrir bættum
kjörum verkamanna, sem fer nú
mjög fækkandi í landinu, enda allir
famir að útskrifast úr háskóla, hefur
orðið að setja niður vegna harðsnú-
inna stráka með eldrauðan nafla, en
minna vit á verkalýðsmálum. Jakinn
góði sá að við svo búið mátti ekki
standa og fékk einn af toppmönnum
flokksins og góðan vin tU að taka að
sér framkvæmdastjórnina í Dags-
brún. Um þá ráðstöfun er dettt í
Nú er að duga eða drepast
fyrirtæki
„Með þessu erum við að reyna að
ýta undir atvinnuuppbyggingu í
sveitarfélaginu og laða til okkar fyr-
irtæki,” sagði PáU Guðjónsson,
sveitarstjóri Mosfellshrepps, I sam-
taliviðDV.
Hreppsnefndin samþykkti á fundi
sínum þann 17. ágúst síðastUðinn að
bjóða fyrirtækjum betri greiðsiukjör
á gatnagerðargjöidum. Aö tiUögu at-
vinnumálanefndar var samþykkt að
fyrirtæki sem lóð fengju í MosfeUs-
hreppi greiddu þriðjung gatna-
gerðargjalds við úthlutun en afgang-
inn vaxtalaust á þremur árum.
„Þetta er ekki það eina sem við er-'
um að gera í þessum efnum. Það
Uggur fyrir samþykkt varöandi fyU-
ingarefúi. Til að létta undir meö
þeim sem byggja á svoköiluðum
„erfiðum ióöum” mun hreppurinn
leggja til frítt fyUingarefni,” sagði
sveitarstjórinn.
Hann nefndi einnig að á vegum
hreppsins væri í gangi könnun á
áhuga manna á iðngörðum.
-KMU
Eru okkar pUtar á heimsmeistara-
móti æskumanna í skák vestur í Chi-
cago að missa dampinn ?
Alitaf er það svona, tautaði von-
svikinn skákunnandi þegar fregnir
bárust af ósigrinum gegn USA, jafn-
teflinu gegn Þjóðverjum og hinum
nauma sigri yfir B-sveit Bandarikj-
anna.
Islendingar byrja aUtaf svo glæsi-
lega, sagði sá vonsvikni, en svo
missa þeir dampinn og hafna ein-
hvers staðar nálægt miðju. Það er
sama hvort það er handbolti eða
skák eða eitthvað annað — aUtaf er
það sama sagan, byrja vel og enda
iUa!
Það er kannski flugufótur fýrir
þessum dapurlegu ummælum en þó
er margs að gæta varðandi piltana
okkar í Chicago. Þegar í 2. umferð
mættu þeir Skotum, sem ekki eru
nein lömb að leika sér við, og ger-
sigruðu þá, 4—0. I 3. umferð tefldu
þeir við Rússa og héldu jöfnu eftir
æsispennandi viðureign og síðan
hafa þeir teflt við aðrar öflugustu
sveitir keppninnar, hverja af ann-
arri.
Þaö lætur að Ukum að þeir eru
orðnir nokkuö dasaðir og það liggja
æmar ástæður til þess að mótið hefur
mætt meira á þeim en öðrum
keppendum.
Hinar sveitirnar hafa á að skipa
fríðu föruneyti, Uðsstjóra, leiðbein-
endum og aðstoðarmönnum, en ís-
lensku piltarnir verða að sjá um sig
algerlega sjálfir. Þeir vinna sjálfir
úr biðskákum, senda sjálfir fréttir
heim tU fjölmiðlanna, útrétta sjálfir
það sem til þarf og eru þama allt í
öllu. Jafnvel afarmennin rússnesku
hafa tvo varamenn en Islendingar
bara einn, sem hvíUr þá tU skiptis.
Ef til má segja að þetta fyrirkomu-
lag sé á vissan hátt viðeigandi því að
það er í samræmi viö þá staðreynd
að pUtamir önnuöust sjálfir allan
undirbúning keppninnar, öfluðu
sjálfir ferðafjárins og sáu einir um
aUa skipulagningu, röðuðu sjálfir í
sætin og stjóma sér sjálfir á móts-
stað.
Skák
Baldur Hermannsson
Skáksamband Islands hefur verið
á flæðiskeri í fjármálum nú um hrið
og sá sér ekki fært að styðja pUtana
tU þessarar ferðar. Þeir gengu sjálf-
ir miUi fyrirtækja og stofnana og öfl-
uðu sér stuðnings og eiga alUr þessir
aðUar mikinn heiður skiUnn fyrh-
sinn skerf í þessu máli.
Það sem einkenndi taflmennsku
pUtanna framan af var óbugandi
baráttuandi og ótrúleg þrautseigja í
biðskákunum, sem bæði hafa verið
margarogerfiöar.
Keppikeflið er vitaskuld 2. sætið,
því að það fyrsta er svo gott sem frá-
tekið þegar Rússar eru með í leikn-
um. Þó að piltarnir hafi dálitiö slak-
að á klónni seinni part mótsins eiga
þeir ennþá góða von um að hreppa
hnossið, en tU þess að svo megi verða
má ekkert út af bera í tveimur síð-
ustu umferðunum.
Ekki verður teflt í dag, föstudag,
en á morgun verður lokarimman háð
og þá fæst úr því skorið hver fær
þann heiður að standa næst Rússum
'að leikslokum.