Dagblaðið Vísir - DV - 02.11.1983, Síða 4

»or. r C‘»r7íTT<r?»trr T * i fim*rrr?,yrunrM irr?
4 DV. MIDVIKUDAGUR 2. NOVEMBER1983.
Strætisvagnar vinstri meiríhlutans uppseldir:
Skólakrakkar í Mosfells-
sve/t a/ía um í IKARUS
Nú hefur ræst úr þeim vandamál-
um sem vinstri meirihlutinn í
borgarstjórn Reykjavíkur lenti í
vegna Ikarus strætisvagnakaupa frá
Ungverjalandi á miöju kjörtímabili
en aldrei varö neitt úr ef frá eru
skildir þrír vagnar er hingað komu
til reynslu. Sjálfstæöismenn voru
aldrei hrifnir af kaupum Ikarus-
vagnanna enda voru þe'r ekki fyrr
komnir til valda en horfiö var frá
kaupum á þeim ungversku og í staö-
inn tekin upp viöskipti viö aöra og
vestrænniaðila.
Strætis vagnar Kópa vogs f estu kaup
á emurn Ikarusvagninum enda var
fyrirtækiö meö fleiri slíka vagna í
þjónustu sinni þegar hér var komið
sögu. En þá voru eftir tveir og hafa
þeir staðið ónotaðir allt frá valda-
árum vinstri meirihlutans í Reykja-
vík þar til fyrir fáeinum vikum aö
Matthías Sveinsson, rútubílstjóri í
Mosfellssveit, falaöist eftir j eim til
kaups og fékk.
„Þetta eru skínandi góðir vagnar
og henta mér og farþegum mínum í
MosfeUssveitinni ákaflega vel,”
sagöi Matthías Sveinsson er hann
var inntur álits á Ikarusvögnunum
umdeildu. ,,Eg nota þá til aksturs á
skólabörnum sem stunda nám í
Varmárskóla og til þess verks henta
þeir ákaflega vel, betur en venjuleg-
ar rútur sem veriö hafa í þessu áður.
Þaö er nægilegt rými í Ikarus-
vögnunum og svo gott aö geta hleypt
krökkunum út bæði aö aftan og
framan.”
Matthías sagöi um 400 böm og
unglinga nú stunda nám í Varmár-
skóla og væm Ikarusvagnamir tveir
á þeytingi nær allan daginn viö að
koma krökkunum í og úr skóla. I
Mosfellssveit fá allir krakkar sem
eiga lengra aö fara í skóla en 1 1/2
km rétt á akstri í Ikarusvagni og er
þá miðaö viö loftlinu.
Ekki vildi Matthías gefa upp verö
vagnanna en sagðist hafa fengiö
góða og nær því ónotaða vagna fyrir
sanngjamt verð. Hann væri ánægður
með vagnana og það sama væri að
segja um krakkana.
-EIR.
Bandarísk listiðnaðarsýning
Verk eftir meira en 80 bandariska
listiönaöarmenn veröa sýnd á stórri
sýningu „Crafts USA” sem opnuö
verður aö Kjarvalsstöðum næstkom-
andi laugardag. Taliö er að þetta sé
stærsta sýning á bandarískri listiðn
sem haldin hefur verið utan Bandaríkj-
anna og verða þar verk unnin í gler,
málma, tré, leir, leður, vefnaö og
önnur efni.
Sýningin er styrkt af bæöi opinber-
um aðilum og einkaaðilum. Stjómar-
nefnd var sett upp, undir forsæti
Pamelu Brement, eiginkonu
bandaríska sendiherrans í Reykjavík,
og áttu fulltrúar beggja þjóöanna sæti í
henni. Undirbúningsvinnu í
Bandaríkjunum önnuöust Cynthia
Boyer og Marian O’Brien.
Til þess aö tryggja þaö að sýning
þessi hafi varanleg áhrif hér á landi
mun ágóðanum af henni veröa varið til
aö stofna styrktarsjóð til aö aöstoöa
íslenska listamenn sem hyggja á nám
erlendis og til aö efla listræn samskipti
milli Bandaríkjanna og Islands. öll
verk á sýningunni verða til sölu. Hinir
bandarísku listamenn gefa 10% af
söluandvirðinu til hins nýja sjóðs.
Sýningin veröur opnuð 5. nóvember
og opnuð fyrir almenning á sunnudeg-
inum. Hún verður opin í þrjár vikur frá
2 e.h. til 10 að kvöldi. Aögangur fyrir
fulloröna mun kosta 100 krónur.
í dag mælir Dagfari
í dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
EGG OG BACON
Gæsin hefur þann eiginleika að
hversu oft sem maður stekkur á
hana vatni skal hún aldrei blotna.
Bústólpamir í landbúnaðinum eru
sömu kostum búnir. Nú er pakklð á
mölinni og sérvitringar sem kalla sig
neytendasamtök búnir að telja þjóð-
inni trú um, að til standi að setja upp
einokun í eggjasölu og hafa safnað
liði gegn eggjabændum i nafni
frjálsrar verslunar. Helst má likja
þessum ólátum við nútíma friðar-
hreyfingar en eins og allir vita láta
þær ófriðlega um þessar mundir.
Satt að segja hafa velviljaðir menn
haft áhyggjur af þeim framleiðslu-
ráðsmönnum og búist við að þeir létu
einhvem bilbug á sér finna eftir
síendurteknar áráslr.
Sem betur fer eru landbúnaðarfor-
kólfar vaxnir upp úr því að taka
mark á neytendum enda væri það
óðs manns æði fyrir bændur ef þeir
þyrftu skyndilega að stunda búskap
sinn samkvæmt pöntun að sunnan.
Hver veit nema neytendasamtökum
eða hverfafélagi I austurbænum
dytti i hug að heimta rjóma úr spena
eða slátrun að vori. Heimtufrekja
bláókunnugs fólks, sem kemur
hvergl nálægt landbúnaði og veit
þaðan af síður nokkurn skapaðan
hlut um hann, á sér engin takmörk.
Almenningur á að gera sér að góðu
að kaupa mjólkurvörurnar og getur
raunar þakkað fyrir meðan einhver
nennir enn að mjólka í sveitum.
Mjaltir standa langt fram á
sjóuvarpstímann og sumlr hafa ekki
einu sinni náð að moka flórinn fyrr
en komið er fram í miðjan Dallas.
Já, Framleiðsluráð landbúnaðar-
ins heldur sinu striki samkvæmt for-
dæmi gæsarinnar. Lætur ekkert á
sér hrfna. Nú skal ekki aðeins ein-
beita sér að eggjasölunni. Svinakjöt-
ið og kjúklingakjötið verður einnig
að fara undir sama hatt hvað sem
öllu kjaftæðl um einokun og frjálsa
verslun Uður.
Hvað eru menn sífeUt að f jasa um
frjálsa verslun? SkUur enginn maður
sunnan IngólfsfjaUs að hér er engin
einokun á ferðinni, hvað þá að frelsi
svina eða kjúklinga sé ógnað frekar
en áður. Það eina sem framleiðslu-
ráðið hefur óskað eftir er að þriggja
manna nefnd leggi á ráðin um verð-
lag og framboð vörunnar frá elnum
tima tU annars. Að einhverju leyti er
það gert fyrir neytendur sem auðvit-
að þurfa að geta gengið út frá
traustu og áreiðanlegu verði en aðai-
lega er þetta þó gert fyrir blessaðar
skepnurnar. Einkum þó kjúklingana.
En hver getur reiknað með því að
kjúkllngar gætti sig vlð einokun á
eggjasölu meðan þelr sjálfir eru
hafðir á frjálsri sölu? SUkt getur ekki
gengið og það sjá að minnsta kosti
talsmenn frjálsrar verslunar að
framboð og eftirspum eggja verður
að ráðast af viðgangi kjúklinga-
stofnsins.
Ef of margir kjúkiingar seljast
fækkar eggjum sem aftur hækkar
verðið. Ef hins vegar litið selst af
kjúklingum eykst framboð á eggjum
sem lækkar verðið. Þetta skilur hver
maður og allra helst náttúrugreindir
bústólpar i framlelðsluráðinu enda
væru þeir varia þangað komnir
nema einmitt fyrir þá sök að kunna
góð skil á iögmálum framleiðsl-
unnar.
Satt að segja er það óverjandl
framhieypni þegar óbreyttir borgar-
ar á mölinni vilja sklpta sér af elnka-
málum landbúnaðarlns. Þetta fólk
hefur ekki gert annað en að éta egg
og bacon á morgnana og kjúklinga á
kvöldin og telur sig síðan hafa rétt til
að ráðskast með hagsmunamál
bænda. Hvaða rétt hefur einhver
maður til að heimta að verð á
eggjum eða svínakjöti sé eins og
honum þóknast? Kannski vilja þeir
eggin frítt! Og hver hefur yfirhöfuð
að tala beðið þetta fólk um að éta
egg?
Dagfarl.