Dagblaðið Vísir - DV - 25.06.1984, Blaðsíða 16

16
Spurningin
Hvafl er efst á baugi í Ólafs-
vík?
(SpurtíÓlafsvík.)
Árni Júlíusson, vinnur á lyftara: Þaö
ersvomargt.
Magnús Einarsson málari:
Skemmtanalifiö og böllin. Annars
alitaf þaö sama.
Haukur Randversson sjómaður: Ot-
geröin og þá einkum rækjuveiöarnar
sem haf a gengiö vel fram til þessa.
Hermann Kristinsson smlður: Bygg-
ingaframkvæmdir. Hér er veriö aö
reisa félagsheimili, elliheimili, heilsu-
gæslublokk og skrifstofuhúsnæði þann-
ig aö þaö er nóg aö gera.
Lilja Eysteinsdóttir verkakona:
Kjaftasögumar og böllin. Þau mættu
vera líflegri. Þaö er frekar dauft yfir
ölluhérna.
Guðmundur Hjartarson verkamaður:
Atvinnumálin og margumtalaöur
kvóti. Þaö er aö rætast úr honum núna
meö kola og trollveiðum. Einnig er
margt á döfinni í gatnagerð og bygg-
ingaframkvæmdum.
DV. MÁNUD AGUR2Ó. jtlNÍ19Ö4.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Óstjórn í Höllinni:
Brúnni hliðar-
tösku stolið
— peningar,
lyklarog
persónulegir
muniríhenni
Ein allslaus skrifar:
Ég er ein af þeim 6.000 sem mættu í
Laugardalshöllina þann 17. júni sl.
Þegar ég kom á staðinn gerði ég
heiöarlega tilraun til aö fara í biö-
röðina, ef biöröö skyldi kaiia. Ég
vissi ekki fyrr en mér var troöiö inn i
mannþröngina og „sogaöist” i bók-
staflegri merkingu þess orðs inn
fyrir dymar.
Þegar ég loks komst inn og gat náö
andanum fann ég aö handtaskan min
var horfin, fín taska með ölium
mínum persónulegu munum í, m.a.
seðlaveski meö ca 3.000 krónum í,
persónuskilríkjum, bíl- og hús-
lyklum, bankabók og snyrtiveski.
. Ég gerði dauðaleit á staönum en
fann ekkert og gekk síðan til lög-
regluþjóna sem vissu ekkert hvaö
gera skyldi. Ég stóö því þarna alls-
laus og átti ekki einu sinni fyrir
leigubíl heim né heldur komst ég inn
íibúðinamína.
Morguninn eftir notaöi ég til aö
leita aö hinum týndu munum, gefa
lögreglunni skýrslu, loka bankabók-
inni og skipta um skrá á íbúðar-
hurðinni.
Það er aldrei hægt aö kenna nein-
um einum um hvaö gerðist en ég
tel aö ilia hafi verið að þessu staðið
af hálfu listahátíðar og Æskulýös-
- ráðs. Betra heföi verið ef allar dyr
hefðu veriö opnar og miöasala aðeins
veriö í Gimli en ekki viö innganginn,
þá heföu allir komist áfailalaust inn.
Ef einhver manneskja er með
vonda samvisku og hefur brúna
hliöartösku undir höndum þá er hún
vinsamlegast beðin um aö skila heimilisfang mitt stendur skýrum þakklát aö fá þetta til baka og heiti
henni til lögreglunnar eða til mín því stöfum á skilríkjunum. Ég yrði mjög góðum fundarlaunum.
„Nótt hinna löngu hnífa" kalla sumir nóttina erilsömu i Laugardalshöllinni þegar bréfritari var rændur
tösku með dýrmœtu innihaldi. Á myndinnier eitt fórnariambiö borið af vettvangi.
SÁÁ-húsiö við Grafarvog. Brófritari vill að svipað átak og gert var við
byggingu þess húss verði gert i byggingu ibúða handa fólagi ungra for-
eldra.
BYGGINGASJÓÐUR UNGRA FORELDRA
Horft á sjónvarp. Brófritara likar illa
ástandið i textaþýðingum hjá sjón-
varpinu.
Ófremdar-
ástand í
textaþýðingum
sjónvarps
Aðalbjörn Amgrimsson skrifar:
I DV 13. þ.m. var fjallað um hve
textar sjónvarpsins með erlendum
myndum væru óheppilegir og illa gerð-
ir. 1 stað þess aö þjappa efninu saman
er lengd textanna slík að tæplega er á
færi hraölæsustu manna aö ná þeim og
eru þá not myndarinnar vitanlega aö
engu oröin.
Tel ég aö góður þýöandi eigi að geta
þjappaö efni myndar saman i texta án
þess að meginefnisþráöur slitni og má
þaö merkilegast kallast hve fáir hafa
bent á þetta ófremdarástand sem ekki
er nein ný bóla. Og minnist ég þess aö
ég hef áöur í þessu blaði bent á þá
erfiðleika sem þessir hraðtextar valda
og þá kannski sérstaklega eldra fólki
sem á vitanlega sama rétt og aörir til
aö n jóta þess sem boðið er.
En þaö má vera afsökun þeirra sem
aö þessum máium vinna, undir stjóm
yfirþýöanda aö því er virðist, hve fáir
hafa látið til sín heyra um þessi mis-
lukkuðu vinnubrögö.
I stuttu svari yfirþýðandans í DV viö
fyrirspurninni, telur hann aö vel sé
hægt að laga textann á skjánum og
gera hann læsilegan. Því held .ég að
þeir sem eru óánægðir meö núverandi
þýöingarform, og þaö held ég að hljóti
aö vera býsna margir, ættu aö láta til
sínheyra.
Samband veitinga-
oggistihúsa
Hefðiverið
næraðsegja
að leyfi þyrfti
- í staðinn fyrir að kæra
Rut Sigurðardóttir skrifar:
Ég get ekki látið ósvaraö grein í DV
þann 19.6. þar sem Hólmfríður Áma-
dóttir segir að viö sem erum meö gisti-
rekstur i heimahúsum borgum hvorki
skatta né gjöld af okkar tekjum. Þetta
nær aö minnsta kosti ekki til min og
svo hygg ég aö sé einnig um aðra. Það
er illt aö liggja undir slíkum sökum.
Nær heföi mér fundist að Samband
veitinga- og gistihúsa hefði sent
okkur bréf og bent á að viö
þyrftum tilskilin leyfi heldur en aö
senda á okkur lögreglu með kæru á
hendur okkur allt fram á miönætti á
föstudagskvöld.
Guörún Jakobsen skrifar:
Islenska óperan fæddist út á arf
bamlausra kaupmannshjóna. Vogur,
heilsuhæli endurfæddra áfengis-
sjúklinga, varð til fyrir samskot
þjóðarinnar. Kvennaathvarfiö er aö
komast i gagniö út á merki sem allir
keyptu. Þar hefur aldrei veriö stolin
eöa skemmd spýta.
Nú er mér aö detta í hug hvort ekki
færi hægt að virkja fjöldasamskotin í
fjórðu áttina — til að leggja grunn að
byggingarsjóði ungra foreldra eða
ungs foreldris. Allir þurfa aö eiga
öruggt þak yfir höfuöið, helst eigin
kof a meö smágarölús til aö rækta.
Ég held aö börn ungra foreldra, sem
Unnur
hringdi:
Ekki get ég skilið fólk sem sífellt er
aö kvarta yfir sjónvarpinu í gegnum
lesendadálkana. Fólk getur ekki búist
við þvi að fá dagskrána þannig aö þaö
geti setiö allt kvöldiö og glápt á
sjónvarp.
ekki þurfa aö eiga yfir höfði sér ævi-
langa baráttu við fjárhagsvandamál
eða öryggisleysi í húsnæðismálum,
komi síður til að að liggja fyrir fótum
okkar gömlu borgaranna eins og brotn-
ar brennivínsflöskur.
Þaö er varla meira fyrirtæki að drífa
upp snotur einbýlishúsahverfi en
Hallgrímskirkjuna á Skólavöröuholti.
Þessi sjóður mun vissulega verða
góöur til áheita, því Jesús er besti vin-
ur barnanna, og eigi efast ég um aö
einhverjir meðal þeirra sem aörar
eignir eiga en blessuö börnin. komi til
meö aö ánafna byggingarsjóöi bam-
anna eitthvert lítilræði við
vistaskiptin.
Sjónvarpiö veröur að þjóna lands-
mönnum og það verður að fara bil
beggja og í þeim málum finnst mér því
hafa tekist mjög vel upp og sé ástæðu
til aö koma á framfæri þökkum til sjón-
varpsins. Það hefur verið trútt sínu
hlutverki og staðið sig vel ef litiö er á
málin frá menningarlegu sjónarmiöi.
Sjónvarpið á allt gott skilið