Dagblaðið Vísir - DV - 03.05.1985, Síða 30

42
DV. FÖSTUDAGUR 3. MAI1985.
PAT METHENY GROUP - FIRST CIRCLE OG THE FALCON AND THE SNOWMAN:
MIKILL HÆFILEIKAMAÐUR
Þrátt fyrir ungan aldur er Pat
Metheny í dag einhver virtasti gítar-
leikari vestan hafs af þeim sem eru
aöallega í jassinum. Metheny stendur
á þrítugu, er samt búinn aö vera í eld-
línunni í ein ellefu ár. Hann var aðeins
nítján ára þegar hann hóf aö leika meö
víbrafónsnillingnum Gary Burton.
Síðan hefur mikiö vatn runnið til
sjávar, meöal annars tíu LP-plötur. Er
First Circle sú ellefta og Falcon And
The Snowman sú tólfta.
Pat Metheny viröist vera jafnvígur á
aliar geröir gítara. Það er sama hvort
hann spilar á kassagítar eöa gítar
synthesizers, allt leikur þetta í
höndunum á honum og snilldin er
mikil, þótt ekki sé hann eins áberandi í
gítarleik sínum og margir aörir
háttskrifaöir gítarleikarar.
Meöleikarar hans í Pat Metheny
Group fá vel að n jóta sín.
Sem lagahöfundur getur hann bæöi
samið melódísk lög sem og torræðnari
verk sem áheyrandinn þarf aö leggja
sig fram til aö heyra hvað hann er aö
fara. Félagi hans og samhöfundur á
síöari árum er Lyle Mays, hljómborðs-
leikari Pat Metheny Group og er
samstarf þeirra meö miklum ágætum.
iittleriver band
Þaö er nokkuö erfitt aö finna eitt orö
yfir tónlist Pat Metheny, fjölbreytnin
er mikil, þó leyna sér ekki suðræn áhrif
á First Circle. Platan er löng, einar
fimmtíu mínútur í spilun. Fyrsta lagiö
er Forward March sem er nokkuð
fráhrindandi viö fyrstu hlustun en
vinnur vel á. Þar er mest áberandi
trompetleikur Lyle Mays. Eftir þessar.
marstilraunir komast þeir á kunnari
slóöir, Yolanda You Leam er jass-fönk
lag, þar sem eins og á fleiri lögum á
First Circle, setur rödd Pedro Aznar
sterkan svip á heildarútkomuna. Þótt
söngrödd sé, þá beitir Aznar röddinni
frekar eins og hverju öðru hljóðfæri.
Titillagiö First Circle er lengsta lag
plötunnar og einnig þaö besta. Róleg
byrjun, þar sem Metheny handleikur
kassagítarinn af sannri snilld, gefur
tóninn fyrir þaö sem á eftir kemur.
Hægt og sígandi eykst hraöinn þar til
hápunkti er náð. Síðasta lagið á fyrrí
hlið plötunnar er If I Could, rólegt og
seiðandi lag þar sem kassagítarinn er
allsráöandi.
Seinni hliö plötunnar byrjar á Tell It
All og End Of The Game, góðum jass-
lögum þar sem rafmagnshljóðfærin
njóta sín best. Mas Alla er týpískt fyrir
þann suöræna blæ sem fylgir lögunum
og er Pedro Aznar þar fremstur í
flokki. Praise síðasta lagiö er jafn-
auömelt og Forward March var tor-
melt. Gott lag sem farið er mjúkum
höndum um.
First Circle er í heild mjög góð plata.
Pat Matheny Group sannar þar aö
hann er í fremstu röö í heiminum.
Tími Pat Metheny fer ekki eingöngu
í aö feröast um og spila meö hljóm-
sveiti sinni. Hann er í auknum mæli aö
snúa sér aö kvikmyndatónlist og er
The Falcon And The Snowman önnur
tilraun hans í þá átt.
Þrátt fyrir aö á sumum lögum sé
auðvelt aö heyra þá góöu tónlist sem
einkennir First Circle, þá er heildarút-
koma The Falcon And The Snowman
ekki nándar nærri eins góð og First
Circle. Skal engan undra. Pat Metheny
er ásamt meöhöfundi sínum Ly le Mays
að sjálfsögöu bundinn kvikmynda-
forminu.
Platan byrjar ög endar á sáimi sem
er í hefðbundnum stíl. Kór og sinfónía
mætt á staöinn. Aö sálminum
meðtöldum eru níu lög á The Falcon
And The Snowman. Þekktast þeirra er
aö sjálfsögöu This Is Not America,
sem David Bowie flytur og semur. Það
lag sker sig nokkuö frá öörum. Þrátt
fyrír ágæti sitt passar þaö lítt við
tónlist þeirra Methenys og Mays.
Bestu lögin eru Fiight Of The Falcon og
Daulton Lee, lög sem sverja sig vel í
ætt viö lögin á First Circle. Einnig má
nefna Extent Of The Lie og The Level
Of Deception, flókin lög, þar sem
nokkuð er impróviseraö.
Þrátt fyrir mörg afrek aö baki er Pat
Metheny maöur framtíöarinnar og er
ekki aö efa aö margt merkilegt á eftir
aö koma frá honum á næstu árum.
HK.
MICK JAGGER - SHE’S THEBOSS:
ENGIN HURRAHROl
LITTLE RIVER BAND - PLAYING TO WIN
LITIL SIGURVON
Það er greinilegt á nýjustu plötu
áströlsku hljómsveitarinnar Little
River Band aö þeir eru búnir aö dvelja
of lengi í Bandaríkjunum. Playing To
Win er púra amerískt léttrokk sem
flestir eru búnir aö fá leið á. Fyrir
nokkrum árum voru Little River Band
nokkuö ferskir. Áttu góð lög sem
komust ofarlega á vinsældalista. Og
allt fram á síðasta dag hafa þeir náö
eyrum fjöldans. Hræddur er ég um aö
breyting veröi á meö þessari nýju
plötu þeirra.
Playing To Win inniheldur tíu lög,
sem öll eru samin af þeim félögum.
Þaö er ekkert lag sem sker sig úr,
hvorki vegna gæða né á hinn veginn aö ‘
eitt sé verra en önnur. Lögin renna
saman í eina heild, sem kannski viö
fyrstu heyrn viröist sem eitthvað sé í
spunnið. En strax viö aöra hlustun
verður hvert lagiö ööru leiöinlegra.
Ekki er þó neitt athugavert við
upptöku eöa hljóöfæraleik. Platan ber
einkenni fagmannsins. AUt pottþétt,
þaö sem unniö er í stúdíói.
Það getur veriö aö tónlist sú sem
Litle River Band flytur okkur á
Playing To Win sé vinsæl í
Bandaríkjunum.
Það er mikið af vinsælum hljóm-
sveitum sem spila nákvæmlega eins
tónlist og Little River Band býöur upp
á hér. Ég held aftur á móti aö þeir ættu
aö fara á heimaslóðir og athuga sinn
gang. Þaö hefur margt góöra hljóm-
sveita komiö frá Astralíu. Einu sinni
var Little River Band í þeim hópi. HK.
Það eru auðvitað ýkjur aö segja um
þessa fyrstu sólóplötu Mick Jaggers:
Fyrst er hún vond, svo smáversnar
hún! Hinu er ekki aö leyna að að-
dráttarafl hennar dugöi í mjög
skamman tíma og fyrir mína parta er
útséö um aö hún lendi á lista yfir bestu
plöturársins.
Það á auðvitaö ekki að koma nokkr-
um manni á óvart að Mick Jagger geti
gefið út sólóplötu og hana þokkalega.
Hann gæti sosum spjaraö sig án Roll-
inganna (sem er meira en hægt er aö
segja um þá) en hvort hann á raun-
verulegt erindi viö rokkunnendur er
önnur saga. A þessari plötu er hann
varla mikiö meira en skuggamynd af
Rollingunum eins og þeir hafa veriö
bestir, — og hann gerir ekki minnstu
tilraun til þess að keyra út af þeirri ak-
braut sem Stóns hefur markað sér.
Ég skal viöurkenna að það er varla
raunhæft aö ætla manni eins og Mick
Jagger, sem hefur veriö meira en
tuttugu ár í rokkinu, aö f inna upp á ein-
hverju nýju á gamalsaldri. En hann
hefði getað sýnt lit, — er þaö ekki?
Hann heföi mátt sýna ofurlitla dirfsku,
taka obboðlitla áhættu. En svo er til
þess aö líta að svona kóngar þurfa þess
ekki og það er víst erfitt aö kenna
gömlum hundi aö sitja.
Og ef viö höldum áfram líkingunni
við hundana þá er Jagger enn á sama
lóðaríinu í textunum eins og ólofaður
unglingur í stelpuharki. Hann er aö
sönnu kjaftfor og dálítið óbeislaður í
talsmáta sem gefur textunum persónu-
leg einkenni en þar fyrir utan gefur
hann ekki mikiö af sjálfum sér í þetta*
verk. Mörg laganna eru skrifuð á hann '
einan en tvö eru samin í samvinnu við 1
Carl Alomar og eitt í félagi viö Keith -
Richard. Mörg stórmenni poppsins eru
samankomin á plötunni og fáar plötur i
sem skarta jafnmörgum stjömum;
MICK JAGGER
þaö er hins vegar engin regla að plötur
veröi endilega betri því fleiri sem
stjömumar em. Þaö er að minnsta
kosti erfitt að ímynda sér þessa plötu
stórum lakari þótt eitthvaö færri hefðu
komiö viðsögu.
Eg lái ykkur ekki þó ykkur finnist
tónninn í þessum skrifum fremur nei-
kvæöur. She’s the Boss er samt langt
því frá að vera slæm. En hún er ekkertf
til þess aö hrópa húrra fyrir.
-Gsal.
CANDY ROXX - SEX AND LEATHER
MEÐ DRASLIÐ A HREINU
Það er afar sjaldgæft aö erlendar
hljómsveitir sæki það stíft að fá aö
koma hingað til lands og halda
hljómleika. Nokkrar hljómsveitir
hafa þó veriö haldnar þessari undar-
legu áráttu en því miður hafa vin-
sældir þeirra ekki veriö miklar að
sama skapi hérlendis.
Ein þessara hljómsveita er sænska
glysrokkhljómsveitin Candy Roxx.
Hún kom hingað til lands í fyrrasum-
ar en lítið varö úr hljómleikahaldi
sökum skipulagsleysis og annarra
vankanta.
En Candy Roxx eru ekki á þeim
buxunum að gefa sig og stefna
ótrauðir að því að koma aftur hingað
í sumar og bæta fyrir ófarirnar frá í
fyrra.
Einn meðlima Candy Roxx var hér
á dögunum aö undirbúa væntanlega
komu og haföi meö sér plötu sem
hljómsveitin var nýbúin aötaka upp.
A þessari plötu, sem heitir því
mjög svo ófrumlega nafni Sex And
Leather, er að finna fjögur lög, þrjú
eftir meðlimi Candy Roxx og svo
þjóösöng glysrokkara, lagiö I’m The
Leader Of The Gang, sem Gary Glitt-
er geröi frægt hér um áriö.
Þessi tengsl glysrokkara viö kynlíf
og leður og reyndar keöjur og svipur
líka eru mér afar illskiljanleg því ég
get ekki skilið að þessir hlutir séu
tónlist þeirra glysrokkara til mikils
framdráttar.
Eg held hins vegar að allt þetta
keðju og leöurdrasl standi tónlist
glysrokkara fyrir þrifum. Þaö lýsir
sér þannig aö strákar eins og í Candy
Roxx sem stofna hljómsveit til aö
spila glysrokk falla auöveldlega í þá
gryfju aö halda að það sé nóg aö
kaupa sér kynstrin öll af keðjum,
svipum og öðru drasli, dressa sig svo
upp í leðurgalla frá toppi til táar og
setja svo græjumar í botn. Þetta sé
allurgaldurinn.
Því miður hafa Candy Roxx ein-|
mitt fallið í þessa gryfju og er tón-í
listarlega útkoman eftir því. Gamlirl
þreyttir frasar sem heyrst hafaí
mörg hundruö sinnum og eru eins (
frumlegir og hægt er að hugsa sér.
Þaö eina frumlega við þessa plöi
Candy Roxx er aö síðari hlið plötunn-
ar er sögö tekin upp á hljómleikum í
Reykjavík, en þetta mun gert til aö
vekja athygli á hljómsveitinni. Þaö ó
sumsé aö vera nokkurs konar gæða-
stimpill fyrir hljómsveitina að hún sé
fimavinsælá Islandi!
-SþS.
Sælnu! Sú titgáta reyndist því
miöur ekki á rökum resst að hvarf
Jim Summerville söngvara
Bronski Beat mætti skýra meó
því að hann hefði bara verió aó
rasa út. Hann kom reyndar til
baka en aðeins i skamman tíma
og hefur nú tifkynnt formlega úr*
sögn sina úr hljómsveitinni. Þetta
gerist á sama tíma og Bronski
Beat á lag hátt á breska listanum
(nr. 5) og það sem meira er... Jim
tilkynnti á sama tíma um stofnun
nýrrar hljómsveitar sem þegar er
tekin til starfa og kallast Comm
ittee. Gömlu félagarnir hyggjast
ekki gráta Björn bónda heldur
safna liói og láta sem ekkert C...
Flogió hefur fyrir að David Bowie
hafi þekkst hlutverk i kvikmynd
aö nafni Labyrinth sem Jim Hen
son leikstýrír en hann er maóurinn
bak við Muppet aevintýrið, þió vit
ið: Gonzo, Piggy og Körmit...
Fjölgun hefur oróió hjá tveimur
poppstjörnum upp á síókastiö,
Keith Richard í Stóns og frú eign-
uðust dóttur á dögunum og
Chrissie Hynde (í Pretenders) ól
stúlkubarn í síóasta mánuði. Faðir
þess er Jim Kerr, fyrirliói Simple
Minds... Hljómplötufyrirtæki
geta verið ansi haróir húsbændur
og poppstjörnurnar þar af leiðandi
stundum viljalaus verkfæri i hönd
um þeirra. Útgáfufyrirtæki Nik
Kershaw (nefnum engm nöfn)
karfóist þess af pilti aó hann tæki
ofan grftingarhringinn og lét alls
staóar í veóri vaka aó hann væri
laus og lióugur. Meó öðrum oró*
um: neitaði að viðurkenna tilvist
eiginkonunnar Sheri og gekk svo
langt aó neita henni að koma i
of the Pops. Þaó reyndi meiraó
segja að segja henni að það vasru
engir mióar til!... Anníe White*
head er nafn á ungri djasssöng
konu sem vert er aó leggja á
minnió. Hún hefur þegar unnió
meó Fun Boy Three, Elvts Cost*
ello, Style Counsil, Working Week
en leggur nú land undir fót ein*
sömul... Svo viróist sem diskó
aldan sé aó skella á okkur á nýjan
leik. Nánast öll lög sem fara á ein
hverjum hraða upp popplistana
eru komin út af diskólistunum í
beinan danslegg. Paul Hardcastle
er til dæmis fyrir löngu búinn aó
skapa sér nafn á dansstöðum i
Bretlandi og Bandarikjunum þó
vísitölupopparar séu fyrst að
heyra hans getið núna. Má benda
á fjóróa sæti Lundúnalistans á
hinni siðunni? ... Látum gott