Dagblaðið Vísir - DV - 31.08.1985, Side 18

18
DV. LAUGARDAGUR 31. ÁGUST1985.
— Viötal viö hetju bikarúrslitaleiksins í
knattspyrnu, PéturOrmslev, umskin
og skúrir á knattspymuvellinum
„Þaö var sérstaklega gaman að
skora í úrslitaleiknum. Ég hef lítið
skoraö í sumar og þess vegna var það
æðisleg tilfinning aö bæta það upp meö
tveimur mörkum. Það er ekki auðvelt
að lýsa því hvemig manni er innan-
brjóst þegar 5000 manns horfa á og
mikiðeraðgerast.”
Það er Pétur Ormslev, knattspymu-
maöur í Fram, sem hefur orðiö. Eins
og flestum ætti að vera kunnugt var
Pétur maður úrslitaleiksins í bikar-
keppninni um síðustu helgi. Eftir
fremur slakt sumar blómstraði Pétur
í stöðu sóknartengiliðs og skoraði tvö
falleg mörk. „Jú, maöur er tjúnaður
upp í svona leik og fagnar kannski enn
meira þegar skorað er. Spenntur fyrir
leikinn? Eg byrjaði að finna fyrir
spennunni á föstudeginum og laugar-
dagurinn var alveg agalegur. Spennan
náði svo hámarki á fundinum fyrir
leikinn. Maður fann „lyktina” af leikn-
um, hvemig mannskapurinn var og
hugsunin beindist aö andstæðingunum.
Þetta hvarf svo og þegar til kom vor-
um við grimmari en Keflvíkingamir.”
Það er eðlilegt að spyrja Pétur fyrst
um mörkin frægu sem hann skoraði í
úrslitaleiknum. En Pétur byrjaði ekki
aö leika knattspyrnu á sunnudaginn
var. Hann á f jölbreyttan feril að baki.
Hann var sem smápatti í KR, þaðan
fór hann í Val og spilaði með frægum
köppum eins og AtJa Eðvaldssyni, Guð-
mundi Þorbjöms og Magnúsi Bergs.
Síðan fór hann í Fram, komst í lands-
liðið og hélt í atvinnumennsku. Nú er
hann aftur kominn heim. Enda þótt
Fram hafi gengið vel í sumar hefur
Pétur ekki skarað fram úr eins og
margir bjuggust við. Ekki fyrr en í úr-
slitaleiknum. „Ég lék framar á vellin-
um en undanfariö. Ég var sóknartengi-
liður og í frjálsari stöðu. Það gekk vel
og ég býst við að ég leiki þá stöðu
áfram.”
Að leita sér
að vinnu
Pétur lætur mikið að sér kveða á
leikvellinum, ekki aðeins þegar hann
er með boltann heldur engu síöur
þegar röddin er eina vopnið. Maður
gæti haldið að hann væri skapmaður en
ég tók strax eftir hversu rólegur hann
er þegar ég hitti hann morgunstund
heima hjá honum.
„Ég er mjög rólegur yfirleitt, en það
bregöur við úti á vellinum að ég æsi
mig mikiö. Ég veit ekki af hverju. . .
kannski er þetta bara keppnisskap. Ég
held að þaö erfi það enginn viö mann
þótt maöur sé annað slagið með kjaft
enda gleymir maður því þegar leikur-
inn er búinn. En sumir hafa sagt mér
að ég mætti tuða aðeins minna! ”
Pétur er fyllilega sáttur við aö vera
kominn heim í áhugamennskuna.
Hann er þessa dagana að standsetja
nýja íbúð og svo ætlar hann aö leita sér
að nýrri vinnu. „Helst vildi ég að
tungumálakunnáttan kæmi aö notum.
Heldurðu að ég fái ekki fullt af tilboð-
um ef þú skrifar það?” segir Pétur og
hlær.
Pétur er í sambúö meö Helgu Möller
flugfreyju og á fósturdóttur, Maggý
Helgu. Hin síðamefnda lætur mikið að
sér kveða á meðan á viðtalinu stendur
og hefur bersýnilega ánægju af því að
kúldrast um með Pétri.
Það væri gaman
að kunna á saxa
Rás tvö sér um hljómlistina.
Pétur er sonur Gunnars heitins
Ormslevs, hins þekkta saxófónleikara,
og eiginkonan var ein þekktasta popp-
söngkona Isléndinga um skeið.
— Þú ert ekki af íþróttafólki kom-
inn?
„Nei, ég get ekki sagt það. Pabbi
spilaöi aö visu fótbolta þegar hann bjó í
Danmörku. Einhverjir frændur mínir
sparka en ekki alvarlega held ég.”
— Ertu músíkalskur eins og hann?
„Ég spila ekki á hljóðfæri en hlusta
mikið á plötur. Ég hef mjög gaman af
músík og sé eftir að hafa ekki látiö
pabba kenna mér á gamla saxann. Ég
fæ stundum þá tilfinningu að það væri
gamanað spila...”
— Þú hefur gert meira að því að
sparka fótbolta. Hefurðu alltaf verið í
Fram?
„Nei, ég byrjaði í KR og varð
Islandsmeistari með þeim í fimmta
flokki. Reyndar var það þannig að úr-
slitaleikurinn var við Vestmannaeyjar
og jafntefli varð. Þaö varð því að leika
annan leik daginn eftir en um morgun-
inn vaknaði ég með hettusótt. Ég bjó
alltaf í miðbænum, í Skólastræti, og
gekk í Miöbæjarskólann. Hann var
mitt á milli áhrifasvæða Vals og KR.
Ég kynntist Magga Bergs þar og hann
gabbaði mig á æfingu hjá Val. Það æxl-
aðist þannig að ég gekk í félagið og
vann marga titla með liðinu enda góðir
menn saman komnir.”
Félagsskapurinn
— Voru KR-ingar ekki æfir yfir því
aömissa þig?
„Eitthvað reyndu þeir að halda í
mig. Ég man alltaf eftir því að þjálfar-
inn kom heim til mín.
Þegar ég var sextán ára gekk ég í
Fram. Ég spilaöi senter á þessum ár-
um og skoraöi mikið. Ég man þó eftir
því aö ég var látinn spila haffsent um
tíma hjá Val en gekk bara ágætlega að
skora þrátt fyrir þaö! ”
— Pétur var einn þeirra sem komust
mjög snemma í meistaraflokk, strax á
fyrra ári í öörum flokki. Ég spyr hann
hvað valdi því að menn komnir á
þrítugsaldur, jafnvel komnir í hús-
byggingar, hjónabönd, og barnaupp-
eldi, standi í þessu streöi kauplaust.
„Það er félagsskapurinn fyrst og
fremst og svo er þetta bara skemmti-
legt! En það fer mikill tími í að leika
knattspymu, svo mikið er víst. Þaö er
æft fjórum til fimm sinnum í viku og
spilað tvisvar. En þegar vel gengur
gleymist þaðfljótt.”
Fékk krampa í
fótinn fyrir fyrsta leik
— Pétur hleypti heimdraganum og
gerðist atvinnuknattspyrnumaður með
Fortuna Diisseldorf. Hvemig atvikað-
ist það?
„Það kom mest til af því aö Willy
Reinke umboðsmaður fylgdist með
íslenskum knattspyrnumönnum á
þessum tíma. Kveikjan að þessu var
að hann fylgdist með landsleik okkar
við Dani úti og var með forráðamönn-
um Fortuna. Nei, ég átti ekkert sér-
stakan leik, en þeim leist á mig.”
— Var þaö draumur þinn að gerast
atvinnuknattspymumaður?
„Ja, mér fannst spennandi að prófa
þetta. Ég fór til Diisseldorf og æföi um
tíma en fðr svo til Irlands til aö spila
meö Fram í Evrópukeppninni. Eftir
þann leik komst málið á hreint og ég
skrifaði undir samning. Um svipaö
leyti keypti Fortuna Atla Eðvaldsson
frá Dortmund.
— Pétur lék þó ekki fyrsta leik sinn í
þýsku deildakeppninni fyrr en aðeins
seinna. Þetta var haustiö ’81. Það var í
leik gegn Stuttgart (áður en Ásgeir hóf
að leika með þeim) að Pétri var skipað
að byrja aö hita upp.
Og það var markl Pétur lyftir knettini
„Það vesri erfiflara núna afl fara í atvinnurnennsku. Maflur var einhleypur
þá, en núna er maður mefl fjölskyldu." Pétur mefl fósturdéttur sina,
Maggý Helgu.