Dagblaðið Vísir - DV - 30.01.1986, Page 16

16
DV. FIMMTUDAGUR 30. JANÚAR1986.
Spurningin
Finnst þér sjónvarpið hafa
breyst til hins betra eða
verra að undanförnu?
Vilbert Stefánsson, vinnur hjá
Miðfelli: Já, það hefur ekki versnað,
ég er hrifinn af krummum. Það er
orðið léttara og skemmtilegra en það
var. Það var um tíma ansi lélegt en
hefur batnað til muna. Nú greiði ég
afnotagjaldið um leið og ég fæ rukk-
unina. Það eru þarna hjá sjónvarp-
inu núna réttir menn á réttum stað.
Stefán Garðarsson, í verslunar-
störfum: Það hefur breyst til hins
betra. Sérstaklega finnst mér ís-
lensku skemmtiþættimir merki um
það, og poppþátturinn um síðustu
helgi var góður.
Guðmann Hannesson ellilífeyris-
þegi: Það er orðin meiri fjölbreytni,
margir góðir þættir, sérstaklega er
þátturinn hans Ómars góður. Já, það
er margt mjög gott í sjónvarpinu.
Sæmundur Á. Tómasson nemi:
Betra, t.d. kvikmyndakrónikan á
sunnudagskvöldið og Blikur á lofti.
Svo held ég líka að það sem kemur
í stað Dallas verði mjög gott.
Stefán Jónsson verkamaður: Frek-
ar til hins betra, t.d. með þessu á
miðvikudögum og þættimir sem
voru á laugardögum voru líka merki
um að sjónvarpið væri að breytast
til hins betra. Svo eru líka lýsingar
á landsleikjum og fleira gott.
Anna Ásgeirsdóttir klæðskeri: Til
hins betra, aukið úrval af músík t.d.
Svo er þáttur eins og Á líðandi stund
sem ermjög gaman að
Lesendur Lesendur Lesendur Lesendur
Hver er hræsnari?
Gunnlaugur skrifar:
Ég hef aldrei heyrt aðra eins
hræsni og fram kemur í grein
Guðjóns nokkurs Guðmundssonar
í blaði ykkar þ. 9. janúar sl.
Hvernig er hægt að réttlæta
hryðjuverk á saklausu fólki með
því að benda á að gemingsmenn-
imir séu í stríði við ísraelsmenn
eða einhverja aðila? Ekki ætla ég
að verja gerðir ísraelsmanna né
annarra í þessu sambandi því að í
mínum augum em þær þjóðir, sem
í hemaðarbrölti standa, hver ann-
arri verri. Ég verð að telja að
Guðjón sé sæmilega upplýstur
maður en hvemig getur hann rétt-
lætt morð á saklausu fólki með því
að beina athyglinni í aðra átt, þ.e.
í þessu tilfelli til ísraelsmanna?
Heldur Guðjón kannski að ef
almenningur, sem hann virðist
telja illa upplýstan, væri upplýstur
um ástæður umrædds stríðs myndi
hann sætta sig við umrædd hryðju-
verk?
Ég get engan veginn kyngt því
að Palestínumenn séu að berja á
ísraelum með því að fremja hryðju-
verk á hverjum sem er og í flestum
tilfellum á fólki sem lítið sem ekk-
ert þekkir til ágreiningsefna um-
ræddra aðila. Ætli ástæðan sé ekki
frekar sú að Palestínumenn hafa
ekki riðið feitum hesti frá átökum
við ísraelsmenn á þeirra heima-
slóðum og vilja frekar beita sér þar
sem lítið sem ekkert er um vamir,
þ.e. á vammlaust fólk.
Vonandi veit Guðjón að í okkar
heimi eru víða styrjaldarátök, bæði
milli þjóða og þjóðarbrota, en
skyldi það vera algengt hjá þessum
aðilum að sprengja upp saklaust
fólk til að vekja samúð með sínum
málstað? Ég ætla að láta Guðjóni
eftir að kanna það,
Guðjón talar um þjóðarmorð
ísraela á Palestínumönnum og líkir
því við þýsku nasistana. Gerir
maðurinn sér einhverja grein fyrir
því um hvað hann er að tala? Ég
ætla ekki að upplýsa Guðjón um
helför gyðinga í seinni heimstyrj-
öldinni en þessi samlíking hans er
siðlaus og ekkert annað en hræsni
af verstu tegund.
Varðandi skrif hinna ýmsu fjöl-
miðla um stríðshörmungar þá eru
þau kapítuli út af fyrir sig. Skrifin
og umfjöllunin er í flestum tilfell-
um pólitísk og ekkert við því að
gera nema reyna að mynda sér
sjálfstæða skoðun sem oftast er
næsta brengluð vegna þeirra ein-
hliða skrifa sem maður les í sínu
pólitíska málgagni.
Fróðlegt er t.d. að bera saman
fréttaflutning frá dögum Víetnam-
stríðsins og þess sem í dag er skrif-
að um átökin í Afganistan. Þegar
Víetnamstríðið stóð yfir voru
stanslausar mótmælagöngur gegn
hemaði Bandaríkjamanna og
glæpaverkum þeirra svo ekki sé
talað um alla þá umfjöllun sem
stríðið fékk í fjöimiðlum.
Hvernig standa málin í dag? Jú,
því verður ekki neitað að nokkur
umfjöllun er um stríðið í Afganist-
an en ekki er hægt að líkja þeim
skrifum né annarri umfjöllun fjöl-
miðla við þau stórfenglegu umbrot
í fréttaflutningi sem áttu sér stað
á dögum stríðsins í Víetnam. Hvað
skyldi valda? Ástæðumar em
margar, svo sem áhugaleysi le-
senda sem orðnir em ónæmir fyrir
•styrjaldarátökum, hlutdræg skrif
pólitískra blaða, bann Rússa við
vestrænum fréttamönnum í Afgan-
istan og fl.
Ekki get ég annað en furðað mig
á því að jafn „samviskusamt blað“
og Þjóðviljinn skuli ekki skrifa
meira um átökin í Afganistan en
raun ber vitni. Þeir vilja kannski
meina að Rússar séu að vemda
hagsmuni sína eins og Bandaríkja-
menn þóttust forðum en ekki tel
ég líklegt að almenningur leggi
trúnað á slíkt kjaftæði frekar en á
dögum Víetnamstríðsins. Þjóðvilj-
inn, sem oft hefur viljað vera sam-
viska lítilmagnans, hefur kannski
ekki áhuga á svona „smávægilegu
stríði", heldur einbeitir sér að af-
skiptum Bandaríkjamanna hér og
þar í veröldinni. Fólk skyldi þó
ekki halda að t.d. Morgunblaðið
sé nokkm betra þegar á reynir.
Við íslendingar skulum hafa það
hugfast að hryðjuverk em ekki
einkamál annarra þjóða. Frá mín-
um bæjardyrum séð þá er ekki
spuming hvort heldur hvenær við
lendum inn í þessum vítahring
nútímaþjóðfélags og það er ekkert
sem við getum gert til að útiloka
það.
Milljónir horfa
á knattspyrnu
Knattspymuáhugamaður skrifar:
Það hefur löngum verið svo að
íþróttamenn hafa ekki verið sam-
mála um hvað skuli sýnt í íþrótta-
þætti sjónvarpsins. Nú undanfamar
vikur hafa nokkrir sannir áhuga-
menn um íþróttir sýnt sitt rétta
andlit og sinn rétta íþróttaanda. Á
ég þar við þá „Gísla“ og „Ólaf Áma“
sem hafa verið að fárast yfir knatt-
spymusýningum og birtingu úrslita
úr ensku knattspymunni í sjónvarp-
inu.
Ég er viss um að Bjami Felixsson
getur svarað fyrir sig, en til þess að
hann viti að til em þeir áhugamenn
um knattspymusýningar sem eru
tilbúnir að verja áhugamál sitt þá
skrifa ég þetta bréf. En fyrst er því
til að svara um getraunir að það er
eins og þeir Gísli og Ólafur Ámi viti
ekki að sala á getraunaseðlum er
undirstaða margra íþróttafélaga.
Með því að selja getraunaseðla tekst
íþróttafélögunum að standa undir
rekstri sínum. Þetta á ekki aðeins
við um knattspymufélög heldur
einnig blak- og frjálsíþróttafélög.
í stuttu máli þá er knattspyma
vinsælasta íþrótt í heimi. Milljónir
manna horfa á knattspymusýningar
í sjónvarpinu víða um heim. Beinar
sýningar úr ensku knattspyrnunni
em ekki einskorðaðar við Island
heldur einnig mörg Evrópulönd og
Afríku og víðar. Veit ég þess ekki
dæmi að aðrar íþróttir séu jafnvin-
sælar. Ég spyr: Hvað koma margir
áhorfendur að sjá blakleiki eða á
frjálsíþróttamót. Er hér um nokkra
viðmiðun að ræða?
En það sem er furðulegast er þessi
öfundsýki sem skín í gegn í greinum
þeirra Gísla og Ólafs Áma. Það er
verið að sýna knattspymu á meðan
ekki er sýnt blak og aðrar íþróttir.
Þetta er auðvitað rangt. Mikið er
sýnt af öðrum íþróttum. Knattspym-
an er sýnd á laugardögum frá klukk-
an 15-17. Ég spyr: Halda menn að
einhver önnur íþrótt kæmi í staðinn?
Frjálsar íþróttir em ákaflega lítið
stundaðar á vetuma þannig að lítið
efni er til frá þeim. En ég veit ekki
betur en að mikið sé sýnt frá öðmm
Aðstaða starfsfólks
á Kópavogshæli
Starfsmaður Kópavogshælis skrifar:
Mig langar að bæta ýmsu við umsögn
Aðalheiðar Bjamfreðsdóttur um Kópa-
vogshæli sem birtist í blaðinu 20. jan.
síðastliðinn.
I fyrsta lagi em þetta ekki eingöngu
Sóknarkonur sem þessi mál varðar
heldur Sóknarstarfsmenn, en orða
mætti það svo að karlmenn séu í sókn
í þessum störfúm. Rekstrarfyrirkomulag
þessarar stofriunar er þjóðinni allri til
háborinnar skammar hvað varðar
vægast sagt alla hluti nema þá kannski
einstaklega gott ög dugandi starfsfólk.
Undanfarið hafa augu almennings þó
einkum beinst að hinum hiyllilega at-
burði sem átti sér stað þar hinn 8.1. sl.
er eldur kom upp í einum af svefhskálum
hælisins þar sem einn vistmaður lét h'fið.
Þetta er aðeins eitt af mörgum atriðum
sem ég ætla að tína til. Aðbúnaður og
umhverfi sumra hverra sem þama eiga
sér heimili er svo viðbjóðslegur að ef
nm andleira heilbritrt fólk væri að ræða
þori ég að leggja við líf mitt að þetta
væri ekki talinn mannabústaður.
Ekki má heldur gleyma starfsfólkinu.
Aðstaða okkar er engu betri en vist-
fólksins. Munum við varla láta bjóða
okkur þetta öllu lengur. Okkur er ein-
faldlega ýtt út í hom og virðumst ekki
vera talin afskipta verð. Er ekki nóg
komið og er ekki kannski helst til seint
í rassinn gripið núna? Þarf þetta að
vera svona þó svo það kosti mannslíf
og misnotkun á starfsmönnum?
Á ég vart orð til að lýsa þakklæti
mínu í garð Kiwanishreyfingarinnar
sem um þessar mundir stendur fyrir
söfiiun fyrir fullkomnu brunavamakerfi
íjrir hæhð. í þeirri hreyfingu er fyrst.
og fremst starfað af hugsjón. Skyldu
ráðamenn pyngju vorrar einnig starfa
af hugsjón? Þeir fa þó greidd há laun
fyrir sína vinnu. í ríkisstjóm er um
margt að hugsa og að mörgu þarf að
hyggja og skal það játað hér að því
fleira sem um þarf að hugsa því fleira
(jpi-iirrrlrnrmr* t>nðernúhara mannlegt.
Tel ég að ekki sé rétt að það sé of seint
að byrgja brunninn þó bamið sé þegar
dottið í hann. Sérstaklega á þetta þó
við um Kópavogshæli því þar er mikið
af bömum. Er það mín skoðun og eflaust
flestra annarra að fyrst það er verið að
reka slíkar stofhanir á líka að gera það
á mannsæmandi hátt
f sambandi við lyfjagjafir á stofhun-
inni þá hefur það viðgengist hingað til
að starfsfólk sjái um þær. Ábyrgðin, sem
er því samfara að gefa öðrum lyf, er
eins og allir vita gífurleg. Það er mín
skoðun að við ættum að eiga okkar
sérstaka fúlltrúa í yfirstandandi samn-
ingaviðræðum sem gæti kannski orðið
til þess að við næðum þeim kjörum sem
okkur em samboðin. Þætti okkur mjög
sárt að hverfa frá störfúm okkar fyrir
ekki meira mál en þetta í raun er, þ.e,-
as. htið mál að laga.
Að þessum orðum sögðum vil ég
aðeins færa landsmönnum öllum mínar
bestu óskir um bjartari framtíð Kópa-
voiTshælis
íþróttaviðburðum, svo sem körfu-
bolta, handknattleik og vetraríþrótt-
um. Muna sjónvarpsáhorfendur eftir
því þegar íþróttafréttamenn sjón-
varpsins vom tveir með hvor sinn
íþróttatímann og hvor sitt íþrótta-
efnið. Þá hafði Bjarni Felixson
vinninginn með knattspymusýning-
ar og annað gott efni.
Það er leitt er íþróttamenn geta
ekki unnt öðrum íþróttamönnum
þess að fá að sjá áhugamál sín í
sjónvarpinu. Það er lágt lagst að
reyna að eyðileggja ánægju annarra,
vitandi það að ekki er hægt að koma
á beinum sýningum í stað ensku
knattspyrnunnar á laugardögum.
Ekki hef ég og félagar mínir, sem
áhuga hafa á knattspymú, neitt við
það að athuga þó að blak og aðrar
íþróttir séu sýndar í sjónvarpinu.
Vonum bra að allir fái sitt áhugamál
á skjáinn. Það er hinn sanni íþrótta-
andi.
Rósa Jónsdóttir skrifar:
Ég ætla nú ekki að hafa hátt,
bara læða að nokkrum orðum um
svo sem ekki neitt. Ég ætla að
skammast svolítið, það em alltaf
einhverjir að skammast. Ég ætla
að gera það líka. En ég vona að
enginn taki það neitt nærri sér,
það er nefnilega hann Bubbi
Morthens söngvari sem var í
sjónvarpinu um daginn. Ég þekki
manninn ekki neitt en mér þótti
þetta samt alveg agalegt. „Ef
kynfæri þitt er of stutt, þá gakktu
feti framar“ og fleiri ljótir textar
sem hann söng. Þeir fóru fyrir
brjóstið á mér og svo er um
margar fleiri. Ég vona mikið að
þetta komi ekki fyrir aftur. Það
má ekki, Hrafh.