Dagblaðið Vísir - DV - 16.05.1987, Page 16

16
LÁUGÁRDAGUR 16. MAÍ 1987.
Hard Rock Café London
Texti: Oðinn Helgi Jónsson — Ljósm.: Hjörtur Hjartarson
Við vorum á leið til stórborgarinn-
ar London í íþróttalegum erinda-
gjörðum. Farseðlarnir voru afhentir
hjá Ferðamiðstöðinni hf. og okkur
til óblandinnar ánægju fylgdi þeim
boðsmiði á Hard Rock Café í frían
drykk að eigin vali.
Eins og flestir vita er nánast
ómögulegt að reikna út skap veður-
guðanna í London. Þar getur fljótt
skipt úr þoku yfir í rigningu og ef
heppnin er með jafnvel í sól. Verst
að breskir vísindamenn skyldu ekki
vera búnir að uppgvöta og hanna
klæðnað er gæti hentað jafnhliða í
öllu veðurfari. Ljóst er að slíkur fatn-
aður væri einnig vel markaðsfær við
íslenskar aðstæður og jafnvel víðar.
Þessi hugsun flaug um huga minn
er ég leit yfir víðáttulanga röð fólks
sem beið eftir inngöngu á Hard Rock
Café kl. 11.30 á fimmtudagsmorgni.
Það er eiginlega ótrúlegt en þetta
var í fyrsta skiptið sem ég hrósaði
happi yfir að hafa reynslu af raðar-
stemmningu fyrir utan íslenska
skemmtistaði. Munurinn er aðeins
sá að Bretar eru kurteisir, þeir troð-
ast ekki.
Það munaði minnstu að ég hefði-
lofað veðurguðunum frímiða minum
ef þeir aðeins héldu sómasamlegu
veðri um óákveðinn tíma. Mér sner-
ist þó fljótlega hugur því röðin
þokaðist nokkuð hratt nær inngang-
inum.
Listilegir taktar
Mér var vísað kurteislega inn á
barinn þar til kunningjar mínir
kæmu og borð myndi losna.
Ég leit hratt yfir kokkteillistann.
Pantaði eitt af þessum skaplegu
nöfnum hans án þess að hafa
minnstu hugmynd um bragðið, hvað
þá litinn. Það var ánægjulegt að
fylgjast með barþjóninum beita listi-
legum töktum við blöndunina. Greip
hinar og þessar víntegundir nánast
blindandi fyrir aftan sig og hellti í
glasið eftir tilfinningu, hristi og skar
út ýmsa ávexti og skreytti glasið.
Gjörsovel.
Allt þetta tók ekki nema augna-
blik. Ég þóttist nokkuð sannfærður
um að þessi maður hefði gert svona
hluti einhvern tímann áður.
Amerísk matargerðarlist til
Evrópu
Upprunalega Hard Rock Café í
London var stofnað 1971 af Isaac
Tigrett. Hann hugsaði sér að gefa
Evrópu sýnishom af því besta í amer-
ískri matargerð á sanngjörnu verði.
Hard Rock Café „staðirnir" eru níu
talsins. Dreifðir um Bandaríkin og
þegar í tveimur Evrópuríkjum: Eng-
land/London og Svíþjóð/Stokkhólmi.
Brátt bætist tíundi staðurinn við og
þriðja Evrópuríkið, Ísland/Reykja-
vík.
Einnig er mikil áhersla lögð á
poppminjar eða rokkminjar. Hard
Rock Café hefur á að skipa einu
stærsta tónlistarminjasafni veraldar
sem skiptist á milli matsölustaðanna.
Meðal frægustu minjagripa safns-
ins má nefria:
Flauelsfot af Elvis Presley,
Hard Rock Café London: Virðulegt útlit.
fimm strengja gítar Keith Richards,
gítarinn „Lucille" er B.B. King not-
aði,
yfir 200 ekta gullalbúm sem tilheyra
Bítlunum,
Bech Boys o.fl.
Hard Rock Café lætur fylgja hverri
máltíð einhver andleg skilaboð eða
málshætti.
Útlit og innréttingar
Hard Rock Café, London, er stað-
sett syðst í Mayfair hverfinu, 150 Old
Park Lane. Gamalt huggulegt hús
með reisn. Staðnum er skipt í fimm
hluta, allir örlítið upphækkaðir
nema sjálfur miðsalurinn sem er í
götuhæð. Þessi hönnun nýtist nokk-
uð vel því lofthæð er mikil.
Þrátt fyrir upphækkanir og niður-
hólfun er útsýni um allan staðinn
enda verður svo að vera til að rock-
minjagripirnir fái notið sín.
Innréttingarnar eru úr viði, svört-
um og dökkbrúnum. Á lágum milli-
veggjunum er skipta staðnum eru
nett handrið úr gylltum málmi. Sæt-
isáklæði eru litskrúðug, beinröndótt.
Gólf eru viðarklædd. Veggir og loft
eru í beis-lituðum tón. Rimlaglugga-
tjöld prýða stóra gluggana. Niður
úr háu loftinu hanga margir grænir
Ijósaskermar, einkennilegir að lög-
un, - svokallaðir kjarnorkusveppir
sem minna á lögun sprengjunnar
miklu (í sprengingu).
Heildaryfirmynd er frekar þung en
jafnframt frjálsleg og er það að
þakka hinum stórglæsilegu „rock-
minjum" er þekja nánast alla veggi
og draga athyglina frá því sem miður
hefur farið við hönnunina.
Matseðill
Láta má nærri að Hard Rock Café
hafi tekist þokkalega að nálgast
Ég hrósaði happi yfir að hafa reynslu af raðar-stemmningu fyrir utan ís-
tenska skemmtistaði
markmið sitt með að bjóða sýnishorn
af því besta er gerist í amerískri
matargerðarlist. Þeir bjóða upp á
nokkuð fjölbreyttan matseðil er
skiptist í sex hluta:
Forréttir: (dæmi) Súpa dagsins,
ostrur, chili-réttur, korn-
stangir.
Aðalréttir: (Specialites of the Ho-
use) - Hinar frægu
bandarísku risasteikur
sem eru allt að 370 g. (Til
gamans má geta þess að
fullnægjandi skammtur
fyrir vinnandi fullorðinn
mann er talinn 200-220 g
af kjöti eða fiski). Einmitt
þessar steikur eru Banda-
ríkin hvað þekktust fyrir
og eru þær bornar fram
með bakaðri kartöflu eða
frönskum og grænu salati.
-Bar-b-que réttir (svína og
kjúklinga) og reyktar
kjúklingabringur. Einnig
er boðið upp á tvo fisk-
rétti, grillaðan kola og
áhersla lögð á grillaðan
sverðfisk borinn fram með
sinnepssósu, bakaðri
kartöflu eða frönskum og
grænu salati.
Samlokur: Eins og þær gerast ein-
göngu í Ameríku. Of langt
mál væri að telja upp allt
það úrval sem er í þessum
samlokum. Vægt til orða
tekið þá eru þær mjög
þykkar og girnilegar.
Salöt: (3 teg.)
- Blandað grænmetissalat
með osti, kjúklingi,
reyktu svínakjöti og val
um dressing.
- Kjúklingasalat.
-Ávaxta og avocadosalat.
Hamborgarar: Sérgrein Banda-
ríkjanna, hamborgarar af
stærri gerðinni, einfaldir,
tvöfaldir, osta- og beikon-
ostborgarar með öllu
mögulegu.
(Ljósmyndari greinar-
höfundar er veraldarvan-
ur og hefur bragðað þessa
fæðutegund víða. Hann
telur þetta með bestu
hamborgurum heimsins).
Ég leyfi mér að láta vaxta-
lag Ameríkubúa vitna um
bragðgæði þessara ham-
borgara.
Eftirréttir: Hér er boðið upp á um
10 teg. af ýmiss konar ís-
réttum af öllum möguleg-
um og ómögulegum
gerðum. Sökum gæða og
fjölbreytileika er best að
nota ugla sat á kvisti -
aðferðina við val á eftir-
réttinum.
Aukinn hárvöxtur. . .
Kokteillistinn er einna líkastur
reyfara því nöfnin á drykkj unum eru
með ólíkindum og hreint frábærar
lýsingar á einkennum og áhrifum
hvers drykkjar. Óhjákvæmlega gat
ég ekki annað en lesið allan listann.
En varhugavert gæti reynst að
bragða á öllu úrvalinu því varla er
hægt að ábyrgjast útlit þess aðila
eftir á.
Mér varð ekki um sel þegar ég sá
nafnið og áhrifalýsingarnar á
drykknum er ég hafði bragðað með-
an ég beið eftir kunningjum mínum.
Hann hét „stóri varúlfurinn í Lon-
don, engin ábyrgð tekin á hegðun
neytandans og hárvöxtur á ýmsum
stöðum myndi aukast til muna“. Mér'
leið þó fljótt betur er ég fann fingur-
góma mína strjúkast við bera bringu
mína. Það er spurning hvort þessi
drykkur henti ekki betur eldri mönn-
um með staðnaðan hárvöxt á efstu
hæðum.
Þjónusta
Sérstaka athygli manns vekur hin
lipra og hraða þjónusta á Hard Rock
Café í London. Meðal þeirra sem
gegna þjónustuhlutverki á staðnum
eru nokkrar eldri konur. Það er þeim
að þakka hversu hlý og persónuleg
þjónustan er. Þetta gefur staðnum
bjart viðhorf sem hefur sterk áhrif á
heildarmynd hans. Óhætt er að segja
að þessar konur skapi heimilislegt
andrúmsloft sem eflaust margir sam-
keppnisaðilar vildu með glöðu geði
geta skapað á sama hátt og Hard
Rock Café gerir.
Tónlistarminjasafn
Eitt af helstu gullkornum staðarins
er hið fjölbreytilega rokkminjasafn
sem þekur nær alla veggina. Um 175
rokkminjar eru til sýnis. Hægt er að
fá númeraðan lista yfir alla munina
með útlistunum um hvern og einn
þeirra. Flestir þeir gripir sem þarna
eru hafa frægir hljómlistarmenn gef-
ið eða lánað Hard Rock Café. Margir
munanna eru áritaðir eða þeim fylg-
ir orðsending frá listamönnunum
sjálfum. Ég nefni hér örfá dæmi um
þá hluti sem hægt er að berja augum
í London:
Little Richard: Leður- og snáka-
skinnsstigvél.
David Bowie: „Levis 501“ gallabux-
ur.
Pete Townshed: HvíturGibson gítar.
Eric Clapton: „Fender Lead“ gítar.
Jimi Hendrix: Silfurbelti.
Debbie Harry: Áritaður T-bolur.
The Beatles: Ýmsar gullplötur.
Ringo Starr: „Ludwig“ tromma.
John Lennon: Teikning eftir Lennon,
„To Mo“, og flauelsjakki.
Elton John: Gullplötur.
Rod Steward: Gullplötur.
Þetta safn er í fáum orðum sagt
ómetanleg heimild i tónlistarsögu
mannkynsins.
Eins og nafn staðarins gefur til
kynna þá er leikin tónlist allan opn-
unartimann. Þessi tónlist er þver-
skurður af því sem hefur gerst og er
að gerast í poppheiminum. Sökum
þess hversu hátt stillt tónlistin er þá
hefur hún pirrandi áhrif á taugakerf-
ið og kemur í veg fyrir samræður i
eðlilegum raddstyrk.
Staðurinn er því frekar hávær en
jafnframt líflegur og hressilegur
enda varla hannaður með rólegheit
og afslöppun í huga.
Það er sannarlega ánægjulegt að
jafnfrægur staður og Hard Rock
Café skuli nú bráðlega verða opnað-
ur hér í Reykjavík. Að vissu leyti er
það heiður fyrir Island að vera þriðja
Evrópuríkið er Hard Rock Café velur
undir starfsemi sína. Ég vona að
HR’C undir stjórn Tómasar Á. Tóm-
assonar og Isaac Tigrett nái að skapa
fjölbreytni í menningarlíf okkar Is-
lendinga.
Virðingarvert væri ef mannskepnan
tæki tillit til margra af stikkorðum
Hard Rock Café’s:
- Save The Planet (björgum plánet-
unni).
- Love All - Serve All (elskum alla,
þjónum öllum).
- AIl is one (allt er eitt/allir eru einn).
- Engin eiturlyf eða kjarnorkuvopn
leyfð innandyra.
Helstu kostir:
- Vel heppnaður matseðill.
- Sögulegt rokkminjasafn.
- Þægileg og persónuleg þjónusta.
- Kristilegt verð.
Helstu gallar:
- Hávær tónlist.
- Matsölustaðir með hugsjón ættu
að hafa heita máltíð úr jurtaríkinu
á matseðli.
Óðinn Helgi Jónsson
Hluti af rokkminjasafni HRC, gullplötur heimsþekktra hljómlistarmanna.