Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.1989, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 8. DESEMBER 1989.
Spumingin
Lesendur
Gætirðu hugsað þér að
Sigríður Gunnarsdóttir: Nei, ég er
svo mikill íslendingur í mér að ég
gæti ekki hugsaö mér það.
Fiona Mactavish: Já, ég er sjálf ensk.
Mér fmnst bara ágætt að halda þau
á íslandi.
Guðmundur Jónsson: AUs ekki, eg
vil hafa jólastemninguna héma
heima.
Þórir Kjartansson: Nei, það er alveg
á hreinu. Maður vill halda þau
hérna.
Þorbjörn Bjarnason: Því ekki þaö -
alveg eins.
Lára M. Theódórsdóttir: Eiginlega
ekki. Ég er svo mikill íslendingur og
fóst í hefðum.
Staðsetning stóriðju:
Hvað meinar
bankastjórinn?
Eitt sinn var rætt um Dysnes við Eyjafjörð sem heppilegan stað fyrir stóriðju. - Kannski verður Eyfirðingum að
ósk sinni í þetta sinn.
Sigurður Guðmundsson skrifar:
Nú eru málefni stóriðjunnar komin
á dagskrá eina ferðina enn, og nú er
það staðsetningin sem deilt er um.
Ég held að við ættum nú bara að bíða
eftir því að einhver þriðji aðili finn-
ist erlendis til að fylla hópinn um
samstarfsaðila, áður en við hér för-
um að rífast um staösetninguna.
Það þarf svo engan veginn að ganga
að því vísu að einhver þriðji aðili
finnist, eftir að Svisslendingar og
Austurríkismenn hafa horfið frá
þátttöku. Þeir eru áreiðaniega búnir
að kanna til fullnustu að stóriðju-
framkvæmdir hér á landi eru ekki
eins arðvænlegar og við sjálfir höld-
um.
Verði það hins vegar niðurstaðan
að ákveðið verði að einhverjir er-
lendir aðilar ákveði að reisa hér ál-
bræðslu eða aðra tegund stóriðju,
hijóta þeir aðilar að ráða hvar þeim
þóknast aö reisa hana. Þaö er hins
vegar erfitt fyrir iðnaðarráðherra að
standa í defium við landsmenn um
staösetningu á meðan enn er ósamiö
við hina erlendu aðila, og hvort þeir
yfirleitt vilja koma hingað.
En Eyfirðingar, sem hingað til hafa
fundið því allt til foráttu að reist
veröi t.d. álver við Eyjafjörð, eru nú
aRt í einu fuUvissir um að hvergi
eigi slíkt álver að reisa annars staðar
en þar. Þar í sveit myndi þó stóriðja
aidrei blómstra sökum endalausra
deilna um mengunarvarnir og kvart-
anir um að stóriðja væri lýti á þeirra
umhverfi.
Svo kemur bankastjóri Lands-
bankans til hjálpar þeim Eyfirðing-
um og spyr hvort eigi bara að „strika
út“ einhver „óskráð“ ákvæði sem
sumir hafi taliö að hafi fylgt sam-
tengingu Laxárvirkjunar við hið al-
menna rafveitukerfi landsins! - Hvað
skyldi bankastjórinn meina yfirleitt
með þessari ótímabæru og fram-
hleypnu yfirlýsingu? - Varla ér
bankastjórinn svona skuldbundinn
Eyjaijarðarsvæðinu og íbúum þar
eftir að hann var kaupfélagsstjóri hjá
KEA um árabil? Eða fylgdi þetta með
í leikfléttunni um bankastjórastöðu
í Landsbankanum; kaup Lands-
bankans á Samvinubankanum og nú
stuðningur bankastjórans við*stað-
setningu stóriöju við Eyjafjörð?
Þaö er hvað um það afar einkenn-
ilegt ef nú á aö fara að gera staðsetn-
ingu frekari stóriðju að bitbeini milli
landshluta, áður en nokkuð er vitað
um hvort af henni verður yfirleitt. -
Eða er viljandi verið að koma í veg
fyrir að framhald verði á stóriðju-
framkvæmdum á íslandi með því að
efna til svona deilna? - Því gæti ég
trúað á suma heittrúar- og forsvars-
menn landsbyggöarinnar. Þau eru
ekki gleymd spellvirkin sem unnin
voru við Laxárvirkjun forðum til aö
koma í veg fyrir nauðsynlegar fram-
kvæmdir þar um slóðir.
Fækkar á vertshúsunum
llla komió hér ef ekki einu sinni veitingahúsalif heldur velli, segir meöal
Einhleypur skrifar:
Nú heyrir maður aö aðsókn að veit-
ingahúsunum, einkum vínveitinga-
húsunum, fari minnkandi. Ég er nú
ekki hissa á því. Ég er að vísu svo
til daglegur gestur á sumum þeirra
vegna þess að ég er einhleypur og
nota þjónustu þeirra talsvert mikið.
Ég fer náttúrlega ekkert endilega á
þau sem eru með vínveitingar þvi ég
kaupi einungis máltíðar og hverf svo
brott að loknum snæðingi.
Ég sé hins vegar að það hefur
greinilega fækkað gestunum og það
allverulega. Það er orðið dýrt að
sækja veitingahúsin, einkum þau
sem líka selja aðgang. Ég hef nú ekki
trú á að þetta aukist verulega fyrr
en við höfum komist upp úr þessum
öldudal sem við erum enn að fara
niður í. Og hvað þá tekur við er svo
ekkert vitað. Kannski hættir fólk þá
að sækja veitingahús eftir að það
hefur orðið fráhverft þeim í langan
tíma. Vonandi verður það þó ekki
raunin.
Ég vildi óska að veitingahúsaeig-
Mig langar til að rita nokkrar línur
um málefni sem er mér ofarlega í
huga. - Fyrir stuttu stóð Kiwanis-
hreyfingin fyrir fjársöfnun til styrkt-
ar geðsjúkum. Yfirskriftin var
„Gleymum ekki geðsjúkum“.
Ég veit að til er hópur geðsjúkra
sem hefur orðið fila úti í „kerfinu".
Þá á ég við geðsjúka, ósakhæfa af-
brotamenn sem eru látnir grotna
annars i bréfinu.
endur, einkum þeir sém sækjast eftir
matargestum, gætu lækkað vöru
sína og þjónustu því það er ekki á
bætandi ef veitingahúsalíf leggst aö
miklu leyti niður líka, ásamt mörgu
öðru sem virðist vera að dragast
saman. Það að fara á veitingahús er
niöur í fangelsum landsins í staðinn
fyrir að fá viðeigandi meðferð á geð-
deildum spítalanna sem þeir eiga
fyllfiega rétt á, samkvæmt landslög-
um.
í tilefni söfnunar Kiwanismanna
rituöu nokkrir geðlæknar greinar í
blöð. Ekki minnstust þeir „fræöing-
ar“ orði á hina ósakhæfu fanga. Þess-
ir menn töluðu fjálglega um siöferði
og réttlæti - fræðingar sem hafa neit-
einmitt það síðasta sem fólk neitar
sér um alls staðar í heiminum, jafn-
vel þar sem fátækt er viðvarandi. En
það er illt í efni ef svo er komið hér
að ekki einu sinni veitingahúsalíf
heldur velli.
að að taka viö ósakhæfum afbrota-
mönnum inn á geðdeildir sínar! - Já,
hræsnin ríður ekki við einteyming.
Hvernig væri að þessir menn og
aðrir sem þetta mál snerta sneru
bökum saman og sæju til þess að
mönnum þessum verði veitt sú lækn-
isfræðileg umönnun sem þeir þurfa
á að halda vegna geðsjúkdóma sinna?
Kristín Jónsdóttir skrifar:
Eins og kunnugt er hafa tals-
menn ríkisstjórnarinnar, einkum
þó framsóknarmenn, kennt
vondu bankavaldi um hrakfarir
sljórnarinnar í hverju máli en
þar hefur flest gengið úrskeiðis.
- Þeir hafa íjargviðrast mjög út
af háum vöxtum og fjármagns-
kostnaði eins og Stefán Valgeirs-
son gerði nýlega á Akureyrar-
fundi sínum.
En hveijir sljórna bönkunum?
Eru það ekki forvígismenn Fram-
sóknar? Tómas Árnason í Seðla-
bankanum, Kristinn Finnboga-
son í Landsbanka-bankaráðinu
og valsar ekki sjálfur Stefán Val-
geirsson með vextina í bankaráði
Búnaðarbankans? - En þar er
Stefán formaöur sem frægt er.
Og þegar minnst er á lands-
stjórnina má ekki gleyma „garm-
inum honum Katii", þ.e. Borgara-
flokknum. Ekki hefur lands-
stjórnin batnað, nema síöur sé,
eftir að þeir settust í stólana; hinri
tilvonandi umhverfisráöherra og
sá þeirra sem af starfshópi á Al-
þingi var kjörinn „leiðinlegasti
þingmaöur kjörtimabilsins“, löng-
um kenndur við Votmúla í Flóa,
En ekki vantar að stjómar-
herramir séu með nefið niðri í
öllu - allt frá hrossakjöti og kan-
ínum, melrökkum og minkum til
hinna stærri mála.
Hræsnin í hávegum höfð
H.Ö.G. skrifar: