Dagblaðið Vísir - DV - 02.10.1990, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 2. OKTÓBER 1990.
Fréttir
Ami Gunnarsson alþingismaöur boöar nýja Viðreisn:
Vill kosningabandalag
viðreisnarflokkanna
„Mín skoðun er sú að Alþýðuflokk-
urinn eigi að stefna að stjórnarsam-
starfi við Sjálfstæðisflokk eftir næstu
kosningar.
Þá er ég þeirrar skoðunar að það
eigi að leyfa þjóðinni að kjósa um
slíka tveggja flokka ríkisstjóm. Þjóð-
in veit sjaldnast hvaða rikisstjóm
hún kýs yfir sig þegar hún gengur
til kosninga. Stjómmálamenn lýsa
því sjaldnast yfir fyrir kosningar
hvaða ríkisstjóm þeir vilji mynda
eftir kosningar.
Þessir tveir flokkar ættu því að lýsa
því yfir fyrir kosningar að þeir hyggi
á samstarf eftir kosningar fái þeir til
þess meirihluta. En svo koma megi
á samstarfi þessara flokka verða for-
menn þeirra að leiða til lykta alvar-
legan persónulegan ágreining og
græða ýmis sár sem em afleiðingar
síðustu stjómarslita,“ sagði Ámi
Gunnarsson, þingmaður Alþýðu-
flokksins á Norðurlandi eystra, en
hann ræddi þessi framboðsmál á fjöl-
mennum fundi kjördæmisráðs Al-
þýðuflokksins sem fór fram á Akur-
eyri á laugardaginn.
Ámi, sem er sagður á leiðinni í
framboð á Suðurlandi, kom inn á
margt í ræðu sinni en vísar helst til
ákvarðana varðandi Efnahags-
bandalagið til stuðnings hugmynd-
um sínum um stjómarsamstarf.
Kvennalisti fyrir
Alþýðubandalag
„Þó núverandi ríkisstjóm hafi tek-
ist vel á mörgum sviðum, einkum í
baráttunni við verðbólguna meö
dyggum stuöningi verkalýðshreyf-
ingarinnar og vinnuveitenda, þá
ítreka ég þá skoðun mína að fjöl-
flokka samsteypustjómir era ekki
vænlegur kostur'við stjóm þjóðmála.
Það kæmi mér ekki á óvart þó Stein-
grímur Hermannsson vildi endur-
vekja núverandi ríkisstjóm eftir
næstu kosningar þó þannig að skipta
út Alþýðubandalagi fyrir Kvenna-
lista.
Þjóðin stendur nú á þröskuldi
nýrrar aldar og þarf að taka mikil-
vægar ákvarðanir varðandi Efna-
hagsbandalagið á vettvangi alþjóð-
legra peninga- og markaðsmála. Við
þá ákvarðanatöku er bæði óæskilegt
og beinlínis hættulegt ef við völd
verður ríkisstjóm sem ekki er sam-
stíga í ákvarðanatökunni. Ég tel að
samstjóm Sjálfstæðisflokks og Al-
þýðuflokks yrði hæfust til að marka
skynsamlega stefnu á þessu sviði.“
Ami benti á að stefna Alþýðuflokks
Árni Gunnarsson alþingismaður er
þeirrar skoðunar að Alþýðuflokkur-
inn eigi að stefna að stjórnarsam-
starfi við Sjálfstæðisflokkinn eftir
næstu kosningar.
og Sjáifstæðisflokks væri ekki svo
ólík á mörgum sviðum og nefndi til
velferðarkerfiö, heilbrigðiskerfið, al-
mannatryggingar og menntamál.
„Ég er þeirrar skoðunar að í sam-
starfi þessara flokka væri unnt að
ná fram heilbrigðri peningamála-
stefnu og hrinda í framkvæmd nýj-
ungum í atvinnumálum sem erfitt
myndi reynast í ríkisstjóm á borð
við þá sem nú situr.“
Ólafur Ragnar á leið
í Alþýðuflokkinn?
„Ágreiningur Alþýðubandalags og
Alþýðuflokks kristallar þann regin-
mun sem er á þessum tveimur flokk-
um, að minnsta kosti ef litið er á arf
þeirra Svavars og Steingríms J. Þar
endurspeglast sú afturhaldssemi og
sú neikvæða íhaldssemi sem alltaf
hefur komið í veg fyrir samstarf
þessara tveggja flokka og mun gera
það áfram á meðan sjónarmið tví-
menninganna og fylgismanna þeirra
fær að ráða ferðinni.
Hvort Ólafur Ragnar hefur styrk
til að leiða flokkinn út úr vítahring
gamalla kreddusjónarmiða verður
ekki ljóst í bráð. Takist honum það
ekki á hann engan annan kost en að
yfirgefa Alþýðubandalagið með sín-
um stuðningsmönnum. Það kæmi
mér ekki á óvart þó á það reyndi
fyrir næstu Kosningar. Þá getur orðið
fjörugt í framboðsmálum Alþýðu-
flokksins," sagði Ami.
-SMJ
Ný fræöslumynd:
Öruggara kynlíf
Ný kvikmynd, Öruggara kynlíf,
sem flallar um eyðni og kynsjúk-
dóma er komin á markaðinn. I mynd-
inni, sem er 25 mínútna löng, er leit-
ast við aö skýra hvemig unnt er að
lifa öraggu en jafhframt hættulausu
kynlífi þrátt fyrir hættuna á að smit-
ast af eyðni og kynsjúkdómum.
Framleiðandi myndarinnar er
Kvikmyndafélagið Nýja Bíó, Guð-
mundur Kristjánsson og Sonja B.
Jónsdóttir. Verkinu stjómaði Guð-
mundur Þórarinsson en handrit
skrifuðu Max Schoen, bandarískur
doktor í kynfræðslu á myndböndum,
Jóna Ingibjörg Jónsdóttir kynfræð-
ingur og Sonja B. Jónsdóttir dag-
skrárgerðarmaður.
Að sögn framleiðanda er myndin
gerð fyrir alia aldurshópa en sérstak-
lega er reynt að höfða til ungs fólks
og einhleyps. Reikna þeir með að
myndin verði keypt af skólum, ungl-
ingaheimilum og fangelsisstofnun-
um auk þess sem hún verður til sölu
á almennum markaði, í bókabúðum
og víðar.
Fyrir tveimur áram buðu aðstand-
endur myndarinnar Max Schoen til
landsins til handritasmíða og leið-
beiningar. Mikiii áhugi var á verk-
efninu þá en ekkert gerðist fyrr en
kvikmyndafélagið var stofnað fyrir
um ári síðan.
-hlh
Vill fleiri
Steingrímur J. Sigfússon sam-
gönguráðherra hyggst endur-
flytja þingsáiyktunartillögu um
markrissa uppbyggingu ferða-
mannaþjónustu hér á landi. Þetta
kom fram í ræðu sem hann hélt
á ársfundi íslensk-ameríska
verslunarráðsins, sem haldinn
var í Washington í síðustu viku.
Megin umræðuefni fundarins var
ferðaþjónusta og ferðamennska.
Tillaga þessa efnis var lögð fram
á síðasta þingi en fékkst ekki af-
greidd.
í ræðu á fundinum gerði Stein-
grímur grein fyrir efni tiilögunn-
ar og nauðsyn þess að íslendingar
sinni Bandaríkjamarkaði betur á
sviöi ferðamála. Benti hann m.a.
á að bandarískum ferðamönnum
hefur farið fækkandiá íslándi hin
síðari ár.
í fréttatilkynningu frá sam-
gönguráðuneytinu segir að i
þingsályktunartillögunni sé lögð
áhersla á sjálfstæði fyrirtækja á
sviði ferðamannaþjónustu gagn-
vart opinberri íhlutun. Hiutverk
hins opinbera eigi fyrst og fremst
að beinast aö sameiginiegri yfir-
stjórn í ferðamálum, skipulagi,
menntun og rannsóknar- og þró-
unarstarfi. í tillögunni kemur
fram sú skoðun að ferðaþjónusta
sé vel til þess fallin aö auka fjöl-
breytni í atvúinuframboði og við-
halda byggð sem víðast á landinu.
Ennfremur er mikilvægi um-
hverflsverndar undirstrikað og
bent á að náttúra landsins sé sú
auðlynd sem ferðaþjónusta bygg-
irá. -kaa
w
Slökkviliöið í Reykjavík var
kallað að Langholtsvegi 150 að-
faranótt sunnudagsins en þar var
eidur iaus í kjaiiarageymsiu. Rífa
þurfti töluvert af flber- og plast-
klæðningu til að komast að eldin-
um sera var kæfður von bráöar.
Skemmdir urðu óverulegar og
enginslysámönnum. -KGK
í dag mælir Dagfari
Ógn af Alþingi
Alltaf er gaman á haustin þegar féð
kemur af fjalli og er smalað í rétt
og dregið í dilka. En það skyggir
svolítið á ánægjuna og gamanið að
hluti af þessu fallega fé skuli leitt
til slátranar og gert að óseljanlegu
keti sem endar jafnvel á öskúhaug-
unum. Eins er það með alþingis-
mennina. Mikið er nú skemmtilegt
þegar þingmannahjörðin rennur til
Reykjavíkur í lok sláturtíðar og er
rékin inn í sameinaö Alþingi og svo
dregin í dilka, deildir og þing-
flokka. En það hvílir alltaf einhver
skuggi yfir síðustu þingsetningu
fyrir alþingiskosningar. Þá verður
ekki varist þeirri dapurlegu hugs-
un aö kjósendur muni farga ein-
hveijum af þessum yndislegu sauð-
um á Alþingi í yfirvofandi kosning-
um og guð má vita hvað verður um
þá.
Er nema von að þingmenn beijist
um á hæl og hnakka til að bjarga
lífi sínu í sláturtíð kjósenda og grípi
til þeirra vopna sem hendi era
næst til að komast hjá ótímabærum
pólitískum dauðdaga. Það er við
þessar aöstæður sem þingsauðimir
ráðast á garðann þar sem fjárlögin
liggja og reyna að ná þar í sem
stærsta tuggu fyrir sig og sína nán-
ustu. Og þaö er sama hvað mikið
er gefið á garðann, aldrei er þaö
nóg því þingmenn vita af reynslu
að þarfir og kröfur kjósenda eru
ótæmandi og botnlausar. Þá er ekki
um annað að ræða en að flytja og
samþykkja sem flest frumvörp og
eyða í írafári peningum sem verða
að minnsta kosti ekki til á þessari
öld.
Guðmundur jaki er sloppinn lif-
andi af Alþingi, en hann getur ekki
gleymt þeirri lífsreynslu að hafa
setið til borðs við síðustu kvöldmál-
tíð þingmanna fyrir kosningar og
horft upp á borðsiðina. Hann hefur
að undanfömu verið að vara þjóð-
ina við þeirri „ógn sem stafar af
alþingismönnum" á komandi vetri
og er lýsing hans ófogur á því sem
í vændum er. Grátklökkur með
gleraugu og neftóbak í bak og fyrir
hefur hann farið fram á það við
prestinn, sem messar við setningu
Alþingis, að hann biðji nú guð al-
máttugan heitt og innilega og alveg
sérstaklega til viðbótar öðram
bænum, að vemda þjóðina fyrir
þeirri ógn sem stafar af þingmönn-
unum, sem sitja fyrir framan hann
í Dómkirkjunni. Ekki er að efa að
presturinn bænheyiir Jakann eins
og sjálfsagt er, en stóra spumingin
er hvort guð almáttugur geti orðið
við bæn prestsins. Það er satt að
segja varla hægt að ætlast til þess
eins og Alþingi er nú skipað.
Getur nokkur guðlegur máttur
komið í veg fyrir að framsóknar-
menn allra flokka sameinist um að
sólunda milljörðum í að leiða bless-
aða sauðkindina til slátranar og á
öskuhaugana? Það bíta ábyggilega
engar bænir á Steingrím land-
búnaöarráðherra þegar búvöra-
samningur til aldamóta liggur á
borðinu og fyrir norðan bíða fjár-
margir þingeyskir bændur eftir því
að greiða atkvæði. Og þá vantar
ekki umboðsmenn laxeldis, refa-
ræktar, fóðurstöðva og hrossa-
ræktar á Alþingi. Allt er þetta
meira og minna á hausnum og hef-
ur þó ekki verið minnst á Álafoss.
Og hver ætlar að koma vitinu fyrir
Karvel? Hann fer nú létt með að fá
peninga hjá Steingrími samgöngu-
ráðherra til aö bora göt á fjöllin
fyrir vestan svo fólkið geti flutt með
búslóöina óbrotna í bæinn.
Víkur þá sögunni að heilagri Jó-
hönnu húsnæðismála. Henni er
ekkert heilagt þegar húsnæðispen-
ingar era annars. vegar og kosning-
ar hins vegar. Þýðir þá hvorki að
fara vel að henni með bænakvaki
né illa. „Peningana eða lífið,“ segir
hún þá og meinar líf ríkisstjómar-
innar. Sverrir Hermannsson hafði
ekki þrek til að minnast á Borgar-
fjarðarbrúna á sínum tíma. Dagfari
hefur naumast þrek til að minnast
á stærstu útgjaldaiiði þjóðarinnar
svo sem heilbrigðismál, skólamál
og félagsmál. Svo háar tölur kann
hann ekki með að fara og þing-
menn kunna það heldur ekki. Engu
að síður munu þeir vaða í það verk
með látum og blasir þá við vandinn
mikli: Hvernig ætla þingmenn að
fara að því að skipta peningum
þjóöarinnar á milli sín?
Engin von er til þess, eins og Al-
þingi er nú skipað og ríkisstjóm,
að þingmenn geti með hefðbundum
og friðsamlegum hætti úthlutað
hver öðrum því fé sem er í ríkis-
kassanum. TU er gömul hugmynd,
ónotuð, um úthlutun 5ár á Al-
þingi, sem Dagfari leggur til.að
beitt verði í þetta skiptið. Er það
aðferð Egils Skallagrímssonar, sem
hann lýsti m.a. á þessa leið: „Síðan
ætla ég að sá silfrinu, og þykir mér
undarlegt, ef allir skipta vel sín í
milli.“ Er það ráð nú vænst að loka
vel Alþingi og nærliggjandi götiun
síðustu þingnóttina fyrir jól og
hvolfa svo silfri því sem eftir er í
ríkiskassanum á gólf sameinaðs
Alþingis og gefa merki með þing-
bjöllu. Rættist þá draumur Egils
um að þar myndi vera hrandningar
eða pústrar, er allur þingheimur
berðist. Dagfari