Dagblaðið Vísir - DV - 17.07.1992, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 17. JÚLÍ 1992.
Spumingin
Hver er uppáhalds ís-
lenska hljómsveitin þín?
Svandís Sif Þórðardóttir nemi: Ný
dönsk. Annars held ég mikiö upp á
Nirvana og Queen.
Jenný Björk Þorsteinsdóttir nemi:
Ný dönsk.
Katrin Halldórsdóttir nemi: Sálin
hans Jóns mins.
Friðgeir Einarsson nemi: Ég veit það
ekki.
Guðmundur Bjarnason nemi: Ajax.
Pétur öm Pétursson, sölumaður hjá
Krossinum: Ný dönsk.
Lesendur
Veðurstofan vita
gagnslaust apparat
Fer tiltrú manna á Veðurstofunni minnkandi?
Gunnar Einarsson skrifar:
Þar sem ég hef þurft að fylgjast
með veðurfréttum frá Veðurstofunni
vegna starfa minna (er þó hvorki sjó-
maður né bóndi) og hef slæma
reynslu af spá hennar að öllu jöfnu
get ég ekki á mér setið að hripa niður
stutta hugleiöingu um nokkur atriði.
Engan veginn fræðilega heldur eigin
hugarsmíð er viröist þó furðu sam-
hljóma því sem ég hef heyrt fólk
ræða um.
Það er ekki bara upp á síðkastið
sem Veðurstofan hefur ekki verið
ýkja sannspá um veöurfar hér á
landi. Mætti nefna mörg dæmi. Eitt
er frá föstudeginum 1. maí sl. Spáin
fyrir laugardaginn 2. maí var sú að
bjart yrði um allt land nema á Norð-
austurlandi. Raunin varð sú að lægð
myndaðist sunnan við Vatnajökul
(veðurfræðileg staðreynd) og skýjað
var um allt land nema á Raufarhöfn,
þar var sólskin.
Skemmst er auðvitað að minnast
spár Veðurstofunnar nokkra síðustu
daga, svo og dagana þar á undan
þegar rigndi sem mest. Þá daga sást
á skjákorti Veðurstofunnar í Sjón-
varpinu að ýmist var teiknað inn
sólskin í Reykjavík með hálfum
hring eða einum fjórða. Þá daga var
ailtaf rigning. í gær (mánudags-
kvöld) var sérstaklega spáð sólskini
um allt land, sýndist aigjörlega óum-
deilanlegt. Allir muna að daginn eft-
ir, þriöjud. 14. þ.m., var alskýjað hér
í Reykjavík og raunar víðar.
Raunin er sú að mér fmnst DV spá-
in, sem byggð er á ACCU spánni
bandarísku, vera um 15% réttari en
sú sem kemur beint frá Veðurstof-
unni. Ég veit ekki hvort þetta hefur
nokkuð að gera með veðurfræðing-
ana sjálfa, þeir kunna að hafa lært
sín fræði og þekkja vel þær forsendur
sem spáð er eftir. Ég gleymi nú samt
aldrei veðurfræðingnum (konu
einni) sem var spurð á hraðbergi að
því í hvaða sæti hún héldi að íslenska
lagið myndi lenda í síðustu Evrópu-
söngvakeppninni. Hún svaraöi að
bragöi: Annaðhvort í því fyrsta eða
því síðasta! Einhver hefði nú farið
milhveginn og nefnt tölur frá svo
sem 3 og upp í 15. Varla er spá Veður-
stofunnar svona handahófskennd.
En manni dettur stundum margt í
hug.
Ekki gat ég heldur fengið mikinn
fróðleik út úr veðurstofustjóra sem
sat fyrir svörum í Þjóðarsáhnni ný-
lega. Inn hringdu menn sem aðallega
vildu fá réttan rithátt á orðunum
úrsynningur og útsynningur, auk
manna sem vildu að veðurfræðingar
byðu gott kvöld á skjánum hjá RUV!
Ég held í sannleika að þeim fari ört
fækkandi sem hafa nokkra trú á
spám Veðurstofunnar og starfsemi
hennar yfirleitt. Ég legg t.d. eindreg-
ið til að Veðurstofan verði seld
áhugasömum veðurfræðingum og
vísindamönnum sem vilja heíja hana
til nokkurs vegs og virðingar. En th
vara vh ég láta leggja Veðurstofuna
niöur, hún er vita gagnslaust appar-
at.
Svíar og Finnar leita skjóls
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
í umræðunni um EES og EB gætir
oft mikhs áróðurs. Heyrist t.d. hróp-
að: Við verðum að fylgja Norður-
löndunum svo að við einangrumst
ekki og verðum áhrifalausir. Slík
slagorð eru út í loftið. - Danmörk er
óaðskhjanlegur hiuti meginlands
Evrópu og hagkerfm nátengd.
Finnar ákváðu skyndhega að sækja
um EB-aðhd vegna ótta viö Rússa
sem hafa flutt nálega allan heraíla
sinn, menn og vopn th norðurs, að
íshafmu.
Þess utan hefur næststærsti stjóm-
málaílokkur Finniands, sem telur 8
mhljón manns, á stefnuskrá sinni að
endurreisa gamla keisaradæmið, og
þar með innlima bæði Finnland og
Eystrasaltslöndin. Formaður flokks-
ins fór ómhdum oröum um afskipti
Jóns Baldvins af sjálfstæði Litháens
á sínum tíma. Kvað hann ísland ein-
ungis þjóðarbrot sem hefði engan th-
verurétt og ætti að láta sem minnst
á sér bera á alþjóðavettvangi.
Svíar em haldnir sama ótta og
Finnar enda era rússneskir kafbátar
á stöðugu sveimi í landhelgi þeirra.
- Báðar þessar þjóðir, Finnar og
Svíar, leita skjóls og öryggis innan
Evrópubandalagsins og eru þess ut-
an bæði löndin þróuð ríki. - Það er
okkar land ekki, og viö njótum her-
vemdar Bandaríkjanna.
Innan EB munum við í smæð okk-
ar hverfa og engu ráða. Sem sjálfstæð
þjóð úti í miðju Atlantshafi eram við
í augsýn alheimsins. Við eigum að
lifa í friði - og láta sömuleiðis aðra
í friði.
Eru árásarmenn í uppáhaldi?
Einar Þorsteinsson skrifar:
Það er fariö að vekja eftirtekt fólks
hve árásarmenn hér á landi eru
orðnir frekir th óhæfuverka. Dagleg-
ur viðburður er að ráðist sé á menn
og konur og þau rænd. Oftar en ekki
fylgja misþyrmingar af ýmsum toga
og fómarlömbin skilin eftir í sárum
sínum eða öngviti eftir atburðinn.
Síðasta ódæðisverkið, sem ég las
um, var þegar sjötug kona var rænd
veski sínu að kvöldlagi í miðju íbúða-
hverfi í höfuðborginni. Þar var um
svo fólskulegan verknað ódæðis-
manna að ræða að engum málsbót-
um verður við komið. Eftir ránið
drógu þeir konuna hangandi í bíln-
um þar sem hún vhdi ekki láta hlut
sinn. Dróst konan með bhnum þar
th hún varð aö sleppa. Konan festi
Hringlð í síma
xnillikl. 14 og 16
- eða skrifið
Nafti ogslmanr. verður að fylgja bréfum
ökunúmer bhsins í minni og því náð-
ust glæpamennimir.
Þeir játuðu ránið samstundis við
handtöku, vom færðir í yfirheyrslu
en síðan sleppt lausum. Ekki var aö
furða þótt konan, fómarlambið, væri
hneyksluð á þeirri ráðstöfun lögregl-
unnar. Og það er þetta sem almenn-
ingur getur ekki skhið. Hvers vegna
ofbeldismönnum, sem búnir em að
játa á sig óhæfuverk, svo sem rán
og barsmíðar, er sleppt lausum á ný.
Em árásarmenn kannski orðnir í
uppáhaldi? Hveijir stuðla að því aö
þeim hópi manna, sem uppvís verður
að ofbeldi, er sleppt? Þetta er orðiö
vandamál númer eitt í dóms- og lög-
gæslukerfi landsins.
Og hvers vegna er þeim svo sleppt lausum? er spurt i bréfinu.
1»
Pétur Stefánsson hringdi:
í Alþýðublaðinu sl. þriöjudag
er viðtal við Guðrúnu Helgadótt-
ur alþm. vegna átaka um fortíð
Alþýðubandalagsins. Guðrún
segir þar margt rétt og bendir á
Bessý Jóhannsdóttur sem einn
helsta samskiptaaðha hér á landi
við Sovétríkin. Margt er vit-
lausara en það.
Hitt, sem Guðrún slær fram i
spumartóni, hvort nú eigi að fara
fram rannsókn á fortið dáins
fólks, finnst mér í skondnara lagi.
Vill hún leggja sagnfræði niður?
Hvað er sagnfræði annað en fort-
íð dáins fólks? Auðvitað verður
það verkefni okkar um ókomin
ár aö kanna fortíðina. Mér fynd-
ist þó enn fróðlegra ef hægt væri
að kanna framtíð dáins fólks. En
þaö er önnur saga.
Uppantirmenga
Halldóra skrifar:
Ég las í Alþýðublaðinu að sam-
kvæmt norskri skýrslu og hag-
stofunni þar í landi væru það
auðugir karlmenn á aldrinum
30-40 ára og aðahega Vestur-
landabúar sem yhu mestri meng-
un. Ekki vantar nú gorgeirinn í
Norsarana. Mér dettur ekki í
huga að þetta eigi viö ísland og
islendinga enda eru upparnir
hér, strákamir á síðu frökkun-
um, flestir í verðbréfabransanum
og ná því ekki að menga út frá
sér aö neinu marki.
þeir vilja
J.G. skrifar:
Við dyr fjölsötts staöar í
Reykjavfk er (elnkum um helgar)
á sveimi liðsafli nokkur er safnar
undirskriftum gegn EES. - Glögg-
ir menn kenna þar hið sama fólk
og niðja þess, sem áður mótmælti
NATO, EFTA og álveri í Straums-
vík. - Varla þarf að taka fram að
þarna er á ferðinni sami liðsail-
inn og áöur fór í heimsókn til
þeirra Ulbrichts, Sjáseskús og í
uppskeruvinnu til félaga Kastrós
á Kúbu - en keppíst nú við að
sverja af sér öh kynni við þá
kumpána.
Góðlónlistá
Dansbarnum
F.V. hringdi:
Við hjónin vomm á ferð i borg-
inni nýlega og ætluðum að líta
inn á einhvern veitingastaðinn th
að slappa af og eiga góða stund.
Flestir hinna svoköhuðu pöbba
vom yfirfullir af fólki og hávaði
og troðningur var mhdll. Viö
hreinlega lögðum ekki í að
staldra við. Á leið okkar tíl baka
rákumst við á stað sem heitir
Dansbarinn og er við Grensásveg.
Viö Htum inn og þar var alit ann-
að og betra andrúmslsoft að okk-
ur fannst. Þarna var t.d. góð tónl-
ist leikin og söngkonan Anna Vh-
hjálms söng. - Þetta vhdi ég benda
fólki á sem vhl eiga notalega og
þæghega stund án þess aö þurfa
að troðast og stympast.
Vísanum
landabruggið
Sveinbjörn Beinteinsson skrifar:
í DV11. þ.m. birtist vísa, eignuð
mér. Ég kannast viö vísuna, en
ekki í þeim búningi sem hún
skartar þama. Thefhið var að
Láms Salómonsson fann landa-
brugg einhvers staðar. Þetta var
nálægt 1950. Og rétt er vísan
þannig:
Vinland þar, og vinland hér, :
varasamur staöur.
Leifiir var, en Lárus er,
iandafundamaður.
Ég kynntist Lámsi nokkuð á efri
árum hans. Hann var vel máli
farinn eins og bræður hans, fróö-
ur og minnugur, skáldmæltur og
lagði stund á bragfræði. - Láms
haföi gaman af þessu vísukomi.