Dagblaðið Vísir - DV - 14.08.1992, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 14. ÁGÚST 1992.
Spumingin
Hvaö finnst þér um árang-
ur íslendinga á ólympíu-
leikunum?
Einar G. Einarsson sölumaður: Mér
finnst hann nokkuð góður.
Hallgrímur Hansen sölumaður: Ég
er mjög ánægður með þá. Þetta er
góður árangur miöað við fólksfjölda.
Okkar menn bæta sig dag frá degi.
Heiðbrá Sæmundsdóttir hjúkrunar-
fræðingur: Mér finnst hcmn góður.
Handboltalandsliðið og Siguröur
standa upp úr.
Signý Helgadóttir kennari: Hand-
boltamennimir og Sigurður stóðu sig
vel.
Árni Valur Kristinsson, 10 ára nemi:
Þeir stóðu sig mjög vel, sérstaklega
í handboltanum.
Sigurður Vignir Sigurðsson nemi:
Mér finnst hann mjög góður. Hand-
boltaliðið var frábært.
Lesendur
Sægreifar og sérréttindi:
Undanhaldið hafið
fyrir alvöru
Ekki lengur hægt að fjarstýra ráðherrum og rikisstjórn? Ráðherrar á fundi
á Vestfjörðum.
Magnús Kristjánsson skrifar:
Það viröist vera að koma æ betur
í ljós þessa dagana að ríkisstjóminni
er fuli alvara með að draga úr þenslu
og eyðslustefnu sem hingað til hefur
verið framfylgt af hverri ríkisstjóm-
inni á fætur annarri. Má augljóslega
merkja staðfastan vilja forsætisráð-
herra og stuðningsmanna hans sem
sjá að eftir allt sem á undan er geng-
ið verður ekki lengur haldið í sama
horfi og undanhald er eina leiðin til
að koma megi þjóðfélaginu á réttan
kjöl. Undanhald frá eyðslustefnu,
undanhald frá ríkisbúskap, undan-
hald frá styrkjakerfi og þeim pils-
faldakapítahsma sem atvinnuveg-
imir hafa ánetjast.
Það kemur líka berlega fram nú
þegar samkomulag er orðið um það
í ríkisstjóm hvemig koma á til móts
við þá sem verst era settir vegna nið-
urskurðar á sjávarafla að þeir sem
áður gátu íjarstýrt ráðhemun og
þingmönnum fyrri ríkisstjóma
bregðast ókvæða við. Mismunandi
þó efdr því hvar þeir standa í stjóm-
málum. Ljóst er þó aö sérréttindi
þeirra sem með réttu eða röngu hafa
verið nefndir sægreifar eru líka á
undanhaldi og munu hverfa að fullu
innan skamms tíma.
Það verður sársaukafullt fyrir
landsmenn að ganga í gegnum þá
erfiðleika sem skapast hafa. En það
er líka fullijóst að þessir erfiðleikar
em ekki skyndilega til komnir. Það
hefur legið á borðinu að það fyrir-
komulag, sem viðgengist hefur hér í
tveimur aðalatvinnugreinunum,
sjávarútvegi og landbúnaði, hefur
verið blindsigling og það með vilja
og vitorði allra aðila. Allir bjuggust
við breytingum en vonuðu að þær
yrðu bara einhvem tíma síðar.
Það er því engin furða þótt stjóm-
völd leggi allt kapp á - jafnhliða því
að skera niður ríkisútgjöld og
minnka þátt hins opinbera í stærstu
atvinnugreinunum - að koma á viö-
skiptasamningi við Evrópska efna-
hagssvæðið. Með þeim samningi eða
öðrum jafngóðum (ef hann væri í
sjónmáli) fær atvinnulífið tækifæri
til endurhæfingar af eigin rammleik
en ekki með því að beina spjótum
sínum að ríkisvaldinu þegar á bjátar.
Raunar sjá stjómmálamenn fullvel,
hvar í flokki sem þeir standa, að eina
úrræðið nú er að geta gert þennan
margumtalaða EES-samning. Þaö
em því hrein spellvirki þegar for-
ustumenn í sljómarandstöðinni
rembast enn við að gera samninginn
tortryggilegan. Þeir myndu sjálfir
standa að sömu úrræðum væru þeir
viö völd núna.
Naf nlaust bréf gegn barnahjálp
Elsa Kristjánsdóttir skrifar:
Ég leyfi mér hér með að svara nafn-
lausu bréfi sem ég móttók 27. júlí sl.
frá konu hér á landi. í bréfi sínu
skammar hún mig fyrir að vera að
berjast fyrir böm úti í heimi en
hugsa ekkert um böm eða gamalt
fólk á íslandi. - Fleira telur hún upp
í bréfinu en það væri of langt upp
aðtelja hér.
Ég vil svara þessari konu á eftirfar-
andi hátt:
Ég veit ekki betur en að hér á landi
sé til stofnun sem heitir Trygginga-
stofnun ríkisins þar sem konur geta
fengiö meðlag með bömum sínum
séu þær einar. í þeim löndum þar
sem ég er að reyna að fá menn og
konur til að leggja tii fé með einu
bami á bamaheimili er svona stofn-
un ekki til.,
Hér eiga öll böm ættingja eða vini
sem vilja hugsa um bömin og hjálpa
þeim. En þau böm sem ég er að reyna
að hjálpa hafa ekkert nema götuna.
Bömin em glöö ef þau geta náö í
dagblöð til að sofa á og ef þau em svo
lánstöm aö vera á undan rottunum
til að komast í ruslatunnumar á
morgnana.
Ég sendi öllum stofnunum hér á
landi og þeim mörgu konum og körl-
um sem hafa á einhvem hátt sýnt
þessu vandamáli vinsemd og virð-
ingu mínar hjartans þakkir.
Konan sem ég minntist á hér í upp-
hafi bréfsins segir að þetta hafi enga
þýðingu. En athugum eitt: Þessi böm
sem við hjálpum í dag verða fullorð-
iö fólk. Geta þau þá sjálf hjálpað
löndum sínum síðar meir. - Við
mannanna böm erum öll bræöur og
systur fyrir Guði. Og þar með treyst-
ir hann okkur til að hjálpa hvert
öðm ef við getum. - Ég sendi DV og
ölium öðrum sem aðstoðað hafa
kveðjur og þökk.
Styrrinn um styrkinn frá Rússíá
rískum hætti), enginn þeirra vill tjá
sig beint og skýrt um styrkinn eða
hvert hann fór. En því fleiri tjá sig
óbeint og láta sem þeir viti svo sem
ósköp lítið. - Helst að þessir peningar
hafi verið notaðir til að þýða rúss-
nesk skáldverk á mál söguþjóðarinn-
ar. En hveijir vom bestir þýðendur
úr rússnesku á þeim tíma? Það veit
auðvitað enginn heldur!
Og Utið kom út úr svari skáldsins
sem svaraði í einu stökki (og aðeins
einu siniú, að sögn) í Morgunblaðinu.
Það var talsverð lesning en rýr að
innihaldi. Þó vora peningar enn að
berast að austan árið 1970, réttum
tveimur ámm eftir innrásina í
Tékkóslóvakíu. Varla hefur öllum
fórlast minnið frá þeim tíma.
En svona er þetta bara. Það vill
enginn viðurkenna að hafa svo mikið
sem farið í sólbaðsferð til Krímskag-
ans, ekki einu sinni örþreyttir for-
ystumenn úr verkalýðshreyfingunni
og áttu þeir þó skilið að fá á sig ann-
an lit til að vera ekki sífellt stimplað-
ir rauðir. Og enn stendur styrrinn
um styrkhm frá Rússíá, þrátt fyrir
að opnuö hafi verið „sýning" á fund-
argerðarbókum allaballa langt aftui
í tímann.
Páll Guðmundsson skrifar:
Þaö er von að menn leiti með log-
andi ijósi að styrknum til Máls og
menningar sem sumir telja að hafi
verið imdirstaðan að uppgangi þess-
arar bókaútgáfu á þrengingartímum.
Það er búið aö leita í Moskvuskjölum
og þar sést ekkert annað en það eitt
að andlegur og veraldlegur leiðtogi
menningar á íslandi í þann tíð, sem
nú er látinn, hafi gengið á fimd trú-
bræðra sinna til að sækja um styrki
til útgáfu sinnar hér.
Og það er sama hvað hamast er á
fyrrverandi kommum (nú jafnaöar-
mönnum og demókrötum að banda-
Frá Krímskaga. „Ekkl svo mlkið sem sólbaðsferðir þangað,“ segir m.a. í
bréfinu.
Styrkveiting-
Haraldur Guðnason skrifar:
Jafhan er skýrslan um styrk-
veitingar úr Vísindasjóði gleöi-
efhi og hin fróölegasta lesning.
Kemur á. óvart hversu vegir vís-
indanna eru margir og órannsak-
aöir. En verklýsingar mættu vera
ögn greinarbetri, t.d. um grein-
ingu „tvískinnungs í gærum með
smásjárskoðun húðsýna"! Hvað
er „stofnþróun sitkalúsar"? Til
hvers er „athugun á vináttu í
grískum og rómverskum ritum“?
- Þá sakaöi ekkí útskýring á því
viö hvað er átt með „skynsemi í
veröld verðmæta“.
Vel fer á því að ánamaðkurinn
skuli nú hljóta „tvíhliða rann-
sókn á vistferli ánaraaðka í lúp-
ínubreiðutn og um ánamaðka í
íslenskum túnum". Fá þá lúpínan
og maðkurinn nokkra uppreisn.
Maðkurinn er nefhilega orðinn
arðvænleg búgrein, eða a.m.k.
aukabúgrein. - Þegar eftirspum
var sem mest lögðu feitir maökar
sig á 40-50 kr. stykkið.
Skjóttu!-
Skjótahvern?
Ambjörn hringdi:
Yfirgengilega þykir raér ós-
mekkleg auglýsingin sera gengiö
hefur þessa dagana á útvarps-
stöðvunum, a.m.k. sumum, þar
sem auglýstir eru dansleikir vitt
og breitt um landið - með áhersl-
unni „Skjóttu, skjóttu". - Ég spyr
baræ hvern á að skjóta?
Mér finnst þetta vera ein hvim-
leiöasta auglýsing sem berst okk-
ur á ljósvakanum. Allir svona
nýbylgjufrasar, sem höfða í raun
ekki til nokkurs manns en setja
eins konar fábjánabrag á fram-
sett efni, era sannarlega afsiö-
andi og veitir okkur þó ekki af
því gagnstæða. Þetta ættu forr-'
áðamenn útvarpsstöðva og tjölm-
iöla yfirleitt aö gaumgæfa.
Betrifríverslun-
arsamningur
Ámi Árnasson hringdi:
Nú em Bandaríkin að ganga frá
fríverslunarsamningi við Mex-
íkó, svipuöum þeim sem áður var
geröur viö Kanada. Þetta er
samningur sem verður sá stærsti
sem gerður hefur verið hingað til
og nær til svæðis þar sem um 300
miHjónir raanna búa.
Ég fullyrði að þetta er samning-
ur sem hefði hentað okkur Is-
lendingum mun betur en samn-
ingar við Evrópuríkin. Viö emm
ekki fjölmennari en svo að okkur
nægöi að hafa markaði okkar i
vesturálfulöndunum þremur og
kaupa okkar vömr þaðan. - Eng-
ar skuldbindingar á borð við þær
sem nú er deilt um í EES og EB.
Eg skora á alla þjóðholla menn,
sem vilja stuðla að því að koma
okkur út úr þeim erfiöleikum
sem nú steðja að okkur efhahags-
lega og atvinnulega, að hvetja til
jákvæðrar afstöðu til EES-samn-
ingsins. Þjóðamauðsyn er að
hann verði samþykktur hér.
Pétur F. hringdi:
Fréttir af ólátum unghnga um
helgar eru ekki bundnar við
Reykjavík eina. Fréttir berast af
þeim hvaðanæva. Frá Akureyri,
þeim fróma hæ þar sem menn
mega ekki vamm sitt vita - og nú
síöast frá Eskifirði. - Hvaö amar
aö ungu fólki hér og hvar endar
þetta?