Dagblaðið Vísir - DV - 18.09.1992, Blaðsíða 12

12
Spumingin
FÖSTUDAGUR 18. SEPTEMBER 1992.
Hvað lest þú fyrst
í dagblöðunum?
Ágúst Stefánsson nemi: Oftast nær
forsíöuna og þaðan áfram.
Kristján Kristmundsson sölumaður:
Forsíöuna og síðan íþróttasíðuna.
Valgarður Bragason bókmennta-
fræðingur: Spumingu dagsins.
Heiða Dögg Liljudóttir nemi: Fyrir-
sagnimar, bíóauglýsingar og teikni-
myndasögur.
ína Dögg Eyþórsdóttir nemi: Bíóaug-
lýsingar og skrýtlumar.
Sigurður Jökull Ólafsson nemi: Bíó-
síöuna og fréttir aftan á blaðinu.
Lesendur
Fjárfestingar
Ivfeyrissjóðanna
Einar Guðmundsson skrifar:
Það em margir orðnir undrandi á
því hvemig forráðamenn lífeyris-
sjóðanna hafa launþegana sem í þá
greiða að leiksoppum. Það er ekki
einungis að koma 1 ljós aö margir
lífeyrissjóðanna geta ekki staðið við
skuldbindingar sínar innan örfárra
ára, þær er lög mæla fyrir um, held-
ur hafa forráðamenn sjóðanna tekið
sér vaid til að „fjárfesta" fyrir um-
bjóðendur sína í miður stæðum fyrir-
tækjum. Og þar er ekki um neina
smámuni aö ræða sums staöar. Al-
kunnugt er að t.d. Lífeyrissjóður
‘ verslunarmanna hefur lagt í hluta-
I bréfakaup h)á Flugleiðum hf. og all-
sendis ótryggt að nokkur arður verði
j af. Og það sem verra er: Það var allt-
! af vitað fyrirfram að rekstur hjá
i svona stóra fyrirtæki getur bragðiö
til beggja vona og hefur raunar gert.
Ég er sem betur fer ekki aðili að
VR-sjóðnum. En ég tel furðu sæta að
eigendur þess sjóðs, launþegamir,
sem hafa allra hagsmuna að gæta,
skuli ekki fyrir löngu hafa látið forr-
áðamenn þess sjóðs fá til tevatnsins.
Raunar er það svo að flest það er sá
stóri sjóður hefur aðhafst - utan
byggingar fyrir aldraða félagsmenn
- er reginhneyksli, þ.m.t. hvemig
hann hefur hlúð að forsvarsmönnum
sjóðsins í launakjörum og fríöindum.
Margir era famir að líta alvarlega
til þess tíma aö einhveijir þingmenn
(og þá fleiri en einn eða tveir) taki
Aðeins einn þingmaöur, Guðni Agústsson, hefur haft kjark til að taka fyrir
lífeyrissjóðsmálin á Alþingi, segir hér m.a.
sig á og geri lífeyrissjóðunum í al-
menna kerfinu skylt að afnema
skyldugreiðslu til þeirra og mönnum
sé heimilt að greiða lífeyri sinn hvert
annað sem þeir óska. Og þá ásamt
þeim hluta sem frá vinnuveitanda
kemur. Það væri sanngjamast að
leysa lífeyrissjóðina upp, gera upp
við þá sem skulda og endurgreiða
þeim sem hjá þeim eiga og vilja leggja
sína löglega fengnu fjárhæðir á eigin
reikning.
Aðeins einn þingmaður, Guðni
Ágústsson (Framsóknarflokki), hef-
ur haft kjark til að brydda á þessu
þarfa máli á Alþingi og lagt ffam til-
lögu. Þetta er aö verða eitt brýnasta
hagsmunamál launþega um þessar
mundir, miklu brýnna en margt ann-
að sem þingmenn eru aö fást viö í
trygginga- og félagslega kerfmu.
Vonandi verður þetta rætt frekar á
þinginu í vetur.
Málf lutningur svartsýnishópsins
Ingibjörg Jónsdóttir skrifar:
Þegar rætt er um hugsanlegt sam-
starf íslendinga við aðrar þjóðir hef-
ur fámennur hópur manna haft sig
mjög í frammi. Málflutningur þessa
fólks hefur verið mjögá einn og sama
veg. Þegar talað var um Atlantshafs-
bandalagið taldi það að innganga í
NATO væri svik við land og þjóð og
þar meö hrein landráð. Innganga í
EFTA var talin af hinu illa. Stóriðja
í Straumsvík var sögð af versta tagi.
- Nefna mætti fleira af sama toga.
Ráðamenn þjóðarinnar tóku sem
betur fór ekki mark á svartagalls-
rausi þessa fólks. Þáverandi ráða-
menn vissu sem var að flest af svart-
sýnisliðinu var mjög undir áhrifum
af kenningum safnaðar Stalíns og
þeirra Ulbrichts, Honeckers, Sjásek-
ús og Castrós. Það hefur líka komið
í Ijós síðar að þetta fólk hefur hreint
ekki bilað í trúnni þrátt fyrir upp-
Ijóstranir um hryðjuverkin í hinum
austrænu ríkjum.
En nú hefur fyrmefndur hópur
fundir sér nýtt viðfangsefni. Þar er á
ferðinni EES-málið. Gegn því máli
er þetta fólk að beijast þótt þar sé á
ferðinni mikið hagsmunamál fyrir
okkur íslendinga, einkum þó vegna
lækkunar tolla á útflutnigsvöram
okkar. Sú lækkun gæti numið allt
að 90% (níutíu af hundraði!). Nefna
mætti margt fleira sem verður okkur
ávinningur þegar stundir líða fram.
En aftur að málflutningi svartsýn-
ishópsins. - Þar er það nýjast að ein-
stakir liðsmenn hópsins era nú tekn-
ir að yrkja vegna málsins (þótt þar
sé raunar um heldur slakan kveð-
skap að ræða) og taka þar upp í kveð-
skap sinn ljóðlínur frá Bólu-Hjálm-
ari. Sá sem þar á hlut að máh vakti
raunar nokkra athygli þegar kjör-
dæmabreytingin var á döfinni 1959.
- Þá breytingu taldi hann jafngilda
því að ryðja Lögbergi ofan í Al-
mannagjá! - Vitið þér enn, eða hvað?
Sóðaskapur,
skemmdarverk
oginnbrot
Bréfritari vill að fjársektum verði
beitt fyrir umgengni af þessu tagi.
Hrtngíð í síma
632700
mllUkl. 14ogI6
-eóa skrifid
Nafnog slmanr. verður afl fylgla brtfum
Þórarinn Björnsson skrifar.
Það er meira en tími til kominn að
taka upp í skólum svo sem klukku-
stundar kennslu á dag og kenna
bæði bömum og lengra komnum að
ganga þrifalega um á almannafæri
og kannski ekki síður í hýbýlum sín-
um. Bæði böm og fullorðnir ganga
um líkt og mannýg naut í flagi.
Hjá ökumönnum era sjaldséðir
raslapokar í bílunum. Rusli er fleygt
út um glugga í tíma og ótíma og
margir fleygja enn úr öskubökkun-
um í rennusteina eða jafnvel beint á
götuna þar sem ökutæki þeirra
stansa. Það sem best lýsir þó hugar-
fari sumra er þegar þeir sturta úr
öskubökkunum við innkeyrsluna
þjá sér og á bílaplönunum eða utan
við verslanir og stofnanir þar sem
þeir koma. - Strætisvagnar fara ekki
varhluta af þessum ósköpum. í þeim
mörgum era sæti rifin og í biðskýl-
unum era notaðir úöabrúsar til að
sprauta á veggina. Upplýsingatöflur
fyrir vagnana era heldur ekki látnar
í friði.
Auðvitað ætti að sekta á staðnum
fyrir svona athæfi. Fjársektir gætu
líka komið löggæslunni til góða.
Þá era það bílstjóramir sem aka
og eyðileggja graseyjamar. Jafnvel á
gatnamótum aka þeir upp á þær til
að troðast fram fyrir aðra. Þetta er
hrikalegt. Og menn borga fyrir skað-
ann í auknum sköttum, það dettur
víst engum í hug. Ég skora hreinlega
á biffeiðarstjóra svo og skátafélögin
að hefia nú herferð gegn þessu at-
hæfi öllu. Það má hafa hjá sér vasa-
bók og ná niður bílnúmerum þeirra
sem svona haga sér. Afhenda þau
síöan lögreglu sem gæti sektað þá.
Mig langar að koma á framfáeri
þakklæti til Stoðtækjaframleiðsl-
unnar Össurar hf. í Reykjavík.
Þannig er mál með vexti að ég
er búsettur í Vestmannaeyjum, á
dvalarheimili aldraðra að Hraun-
búðurn. Ég þarf að nota gervifót.
Svo bar við um daginn að ég
þurfti að koraa gervifætinum í
viðgerð. Ég sendi hann áleiðis
með flugi frá Vestmannaeyjum á
níunda tímanum aö morgni dags.
Ég fékk hann aftur eftir viðgerö-
ina klukkan 15 þann sama dag.
Þetta þykir mér frábær þjónusta
sem ég vil sérstaklega þakka fyr-
Þá vil ég nota tækifærið og
koma á framfæri þakklæti til
allra í Hraunbúðum fyrir góða
og alúölega umönnun.
Óþarfiaö
hrópa húrra
Sigurborg hringdi:
Fjölmiðlar sögðu ítarlega frá
kók-tónleikunum sem haldnir
vora um síðustu helgi. En eitt var
það í þeirri ffásögn sem truflaði
mig svolítið. Það var að sérstak-
lega skyldi tekið ffam og þakkaö
að unglingamir skyldu haga sér
eins og fólk.
Hvers slags hugsunarháttur er
þetta eiginlega? Ég bara spyr.
Hingað til hefur ekki þurft að
þakka fólki þótt það sýni sæmi-
lega kurteisi og geri ekki allt vit-
laust i kringum sig. En þaö er
greinilega liðin tlð. Nú er hrópað
ferfalt húrra fyrir unglingum
sem koma saman án þess að
sleppa ffam af sér beislinu. Skyldi
þetta líka eiga við um fullorðna?
Forkastanleg
meðferð
Björg Jónsdóttir skrifar:
Aiveg blöskraðu mér fréttirnar
af því að svo og svo mikið magn
gæludýra væri brennt með vissu
miHibili. Þetta sannar raunar það
sem lengi hafði verið haldið að
fólk er mjög ábyrgðarlaust þegar
slík dýr era annars vegar. Bömin
á heimfiinu biðja um hund eða
kött til þess að leika sér að og það
er látíð eftir þeim án umhugsun-
ar. En fijótíega breytist draumur-
inn í martröð. Dýriö, sem átti að
vera einungis til skemmtunar,
þarf líka sinn tíma og sína
umönnun. Endirinn verður sá aö
allir gefast upp og þessum „heim-
ilisvini" er lógaö i snarhasti.
Þessu verður að linna.
Umræðaaf
hinugóða
Unnur Jörundsdóttir hringdi:
Öll umræða um trúarbrögð er
af hinu góða þvl að trúarbrögðin
byggjast á þvi að gera hvorki
sjálfum sér né öðram mein. Mér
finnst DV eiga heiður stólinn fyr-
ir það að leyfa fólki að fialla svo
ffjálslega um þessi mál sem raun
ber vitni.
Persónulega tel ég gyöinga-
trúna vera ofar öðram trúar-
brögðum en lúterstrú koma þar
næst. Mér finnst að kirkjan þurfi
að fá stuðning frá ríkinu hér eftír
sem hingað til því ekki væri gott
ef fólk þyrfti að greiða háar fjár-
hæðir sem meðlimir sérsafnaöa.
um þá hugdirfsku að lítiö bæjar-
felag ætlaöi sér aö stofiia ópera.
Landsmenn ættu ffekar að leggja
krafta sína 1 að styðja við bakiö
á þeirri óperu sem þegar er kom-
inn vísir að. Ég treysti Hafhfirð-
ingum til þess að endurskoða
þessa hugmynd sína.