Dagblaðið Vísir - DV - 07.02.1994, Síða 28

40
MÁNUDAGUR 7. FEBRÚAR 1994
Sviðsljós
GJAFAHANDBÓK
///✓////✓/✓/✓////✓////////////
í hringiöu helgarinnar
Fyrir stuttu voru 10 aðilar gerðir að heiðursfélögum í Framsóknarfé-
lagi Reykjavíkur. Á myndinni tekur Halldór E. Sigurðsson, fyrrv. ráð-
herra, við heiðursskjali úr hendi Alfreðs Þorsteinssonar, formanns Fram-
sóknarfélagsins, en aðrir sem voru heiðraðir voru Björn Guðmundsson,
Garðar Þórhallsson, Hannes Pálsson, Helgi Bergs, Ingólfur Jónsson, Ing-
var Bjömsson, Jónína Jónsdóttir, Kristján Benediktsson og Vilhjálmur
Jónsson.
Á afmælishátíð hestamannafélagsins Sörla í Hafnarfirði sýndu hópar
hestafólks á öllum aldri listir sýnar. Yngsti hópurinn samanstóð af þeim
Sigrúnu Bjarnadóttur, Ingvaldi Erlendssyni, Bryndísi K. Sigurðardóttur,
Þórhalli Sverrissyni, Unni Olgu Ingvarsdóttur, Sigurði Þórhallssyni, Gyðu
Kristjánsdóttur og Bryndísi Snorradóttur. En á bak við þau leynist hestur-
inn Sörli sem er nafni félagsins.
Það voru næstum fjögur hundruð stangaveiðimenn og konur sem mættu
í Perluna á laugardagskvöld þegar Stangaveiðifélag Reykjavíkur hélt árs-
hátíð sína. Þar á meðal voru þeir Ingvi Hrafn Jónsson, fréttastjóri Stöðv-
ar 2, og Bjarni Árnason, veitingamaður í Perlunni. DV-mynd G.Bender
Þrjú verk í eigu Listasafns ísiands á sýningunni Ný aðföng.
DV-mynd HMR
Ný aðföng Listasafns íslands:
Kjarnyrði á myndmáli
Á sýningu þeirri sem opnuð var í Listasafni íslands
á laugardag á nýjum aðföngum gefst kærkomið tæki-
færi til þess að velta fyrir sér megineinkennum mynd-
listar samtímans. Hér eru verk tuttugu listamanna,
flestra af yngri kynslóð, sýnd í tveimur efri sölum
safnsins auk þess sem myndbönd eftir einn þessara
tuttugu og þrjá til viðbótar eru sýnd í kjallara á aug-
lýstum tíma. Verkin eru öll gerð á síðustu sex ánun
og sýnendur eru allir á milli þrítugs og fimmtugs að
Jóhanni Eyfells undanskildum og tengjast hvorki
Septem né SÚM. Því má ætla að hér birtist í senn
nýjabrumið í listinni og það sem verður síðar meir
talið marka anda okkar tíma. Það sem eftir stendur
þegar sýningin hefur verið skoðuð er knappur en fjóð-
rænn þráður, eins konar kjarnyrði á myndmáli.
Myndræn einföldun
Segja má að tilhneigingin til myndrænnar einföldun-
ar hafi fyrst komið fram í hérlendri list með afgerandi
hætti á flórða áratugnum í verkum listamanna á borð
við Ásmund Sveinsson, Sigurjón Ólafsson, Þorvald
Skúlason, Snorra Arinbjamar og Nínu Tryggvadóttur.
Þeim var sameiginlegt að sníða hinu séða þröngan
stakk í verkum sínum og draga saman í einfalda hnot-
skum víðtæka þjóðlífslýsingu. Þeir listamenn sem eiga
verk á aðfangasýningu Listasafnsins hafa flestir hveij-
ir eiginleika efnis og hugmyndir að leiðarljósi fremur
en afmörkuð sjónarhom á veruleikann. í millitíðinni
hefur abstraktgeómetrían og hugmyndalistin ásamt
tilheyrandi stefnum og straumum snúið athygli mynd-
listarmanna inn á við í stað heföbundinna út á við
fyrirmynda- og fyrirsætuverka.
Frásagnargleði og Ijóðræn taug
Þó að fyrirsætur séu uppistaðan í verkum Birgis
Andréssonar er viðfangsefni hans ekki stílfæring port-
rettanna heldur spumingin um þaö hvort meðal-
niennskan sé að útrýma sérvitringnum sem fullgildri
ímynd íslensks þjóðernis. Hið staðbundna og þjóðlega
er ekki síður viðfangsefni þessara verka en mynda
krepputímans samanber hraungrýtisverk Halldórs
Ásgeirssonar og lopaverk Ástu Ólafsdóttur. Frásagn-
argleði og gráglettni er annað einkenni sem hefur
haldist í gegnum þykkt og þunnt í hérlendri list saman-
ber verk Huldu Hákon og Daniels Þorkels Magnússon-
Myndlist
Ólafur J. Engilbertsson
ar. Frá og með SÚM hefur jafnframt þroskast ljóðræn,
hnyttin og knöpp taug í hérlendri list sem nýtur sín
vel í verkum himia ofantöldu og einnig t.d. í hinum
sérkennilegu Vísirósum Bjama Þórarinssonar.
Sundurgreiningartilhneiging
Hátæknilegt yfirbragð og efnisleg sundurgreining
einkennir jafnframt flest verkin á þessari sýningu og
má deila um það hvort þar hafi sérviskan hopað fyrir
meðalmennskunni eða hvort þar sé einfaldlega um að
ræða sannfærandi brotabrot af hversdagsleikanum.
Áberandi er hve mörg verkanna geta flokkast undir
lágmyndir. Það er e.t.v. hægt að færa fyrir því rök að
á tímum sem einkennast af miklu fijálsræði í efnis-
notkun og myndrænni framsetningu og jafnframt af
efnahagslegri kreppu sé lágmyndin nærtækasta og
jafnframt hagnýtasta formið. Fróðlegt heföi veriö að
fá fræðilega úttekt á myndmáli þessa tíma sem liðinn
er frá því Listasafnið fluttist í eigið húsnæði. Er von-
andi að úr því verði bætt í næstu árbók eða tvíæringi
safnsins. Sýning þessi á nýjum aðföngum Listasafns
íslands er hin fyrri tveggja sýninga og stendur til 13.
mars.
FERMINGAR-
GJAFAHANDBÓK
1994
Miövikudaginn 9. mars mun hin sívinsæla
FERMINGARGJAFAHANDBÓK fylgja DV.
Hún er hugsuð sem handbók fyrir lesendur
sem eru í leit að fermingargjöfum.
Þetta finnst mörgum þægilegt nú, á dögum
tímaleysis, og af reynslunni þekkjum við
að handbækur DV hafa verið afar vinsælar.
Skilafrestur auglýsinga er til 2. mars
en með tilliti til reynslu undanfarinna ára
er auglýsendum bent á að hafa samband við
Selmu Rut Magnúsdóttureða Ragnar Sigurjónsson,
auglýsingadeild DV, hið fyrsta, í síma 63 27 00,
. svo að unnt reynist að veita öllum
sem besta þjónustu,
ATH.! Bréfasími okkar er 63 27 27.
Þverholti 11 105 Reykjavík
Sími 91 -632700 Simhréf 91 -632727
Kammertónlist
í Garðabæ
Tónlistarskóli Garðabæjar stóð fyrir'tónleikum í
Kirkjuhvoli í gær. Bryndís Halla Gylfadóttir sellóleik-
ari og Steinunn Bima Ragnarsdóttir píanóleikari léku
kammertónlist. Flutt voru verk eftir Ludwig van Beet-
hoven, Robert Schumann, Ríkarð Örn Pálsson og Dim-
itri Schostakovits.
Tilbrigði Beethovens um stef úr Töfraflautunni eftir
Mozart virðast njóta vinsælda hérlendis um þessar
mundir og standa þau fyllilega undir því. Stefið ljómar
af þeim þokka sem Mozart er eiginlegur og tilbrigðin
eru hugmyndarík og markviss. Fantasiestucke eftír
Schumann eru vel gerðar og fallegar tónsmíðar.
Stíllinn er svo alkunnur að við liggur að tónlistin renni
í gegnum hugskot hlustandans of átakalítið. Meira
nýnæmi var að Tveimur sönglögum eítír Ríkarð Öm
Pálsson. Þau eru í rómantískum stíl, en höfundi tekst
samt aö gefa þeim sitt eigið svipbragð með góðum
árangri. Síðasta verkið á tónleikunum var sónata í d
moll eftir Schostakovits og gat undirritaöur því miður
ekki hlýtt á það þar sem hann þurfti að fara á aðra
tónleika. Því miður gerist það of oft að tónleikar em
haföir á sama tima sem ætti að vera óþarfi með aðeins
betri skipulagningu. Ekki er langt síðan Rut Magnús-
son og Kristín Sveinbjömsdóttir höföu tónleikaþjón-
ustu sem gaf kost á skipulagi tónleika og reyndist
vel. Vonandi kemst eitthvað slíkt á laggimar aftur.
Tónlist
Finnur Torfi Stefánsson
Bryndís Halla er ein skærasta stjaman í hópi ís-
lenkra flytjenda. Hún sýndi á sér sínar bestu hliðar á
þessum tónleikum. Hvergi var örðu aö finna, tónninn
fagur og túlkunin hlý. Steinunn Bima fylgdi stöllu
sinni fast eftir og skilaði sínu hlutverki mjög vel. Fyr-
ir tónleikana var boðið upp á kaffi og meðlæti og gátu
viöstaddir haldið bollum sínum og fengið sér sopa
milli þátta. Kom það vel og furðu truflunarlítíð út.