Alþýðublaðið - 06.08.1967, Blaðsíða 9

Sunnudags Alþýðublaðið — 6. ágúst 1967
$

Þættir frá Neskaupstað
síldin, smábáfaúfvegur
og bærinn crð sumarlagi
Það var kaldranalegt að
horfa niðrá Héraðið úr Flug-
sýnarvélinni á föstudaginn á
leið til Norðfjarðar. Nýfallinn
snjór niðri í byggð og næstum
haustlitir á jörðinni. Við í vél-
inni vorum dálítið hiss£, þegar
hún tók að lækka sig bfan við
Eiða og vissum varla tívaðan á
okkur stóð veðrið, þegar hún
lenti á Egilsstöðum. ' Konan,
sem sat fyrir aftan rþig, leit
út um gluggannn og spurði í
mesta sakleysi, hvort þetta
værr Norðfjörður. Vissulega
væri smekklegra hjá þeim
Flugsýnarmönnum að láta far-
þegana vita, þegar ekki er
hægt að komast á áfangastað í
stað þess að láta sem allt sé
í himnalagi. Farþegarrjir höfðu
sem sagt 'ekki hugmynd um,
hvort verið væri að millilenda
eða hvort ekki væri farið
lengra.
Hráslaginn og hra^landinn
náði alla leið niður á Reyðar-
fjörð, en þar var sólskin en
kalt. -í
Reyðarfjörður og Eskifjörður
báru síldarleysinu gi-einilegt
merki, varla íólk á Sferli og
síldarbræðslurnar hírrídu tand
urhreinar og tómlega|', engir
bátar vou' sjáanlégir,| dauða-
drungi yfir öllu. }
Heimreiðin í Neskaupstað
hefur ekki batnað síðaji í fyrra
sumar, forarpyttir Qg drullu-
dammir. Ný síldarvei’ksmiðja
hefur risið upp inni ái strönd-
inni rétt fyrir innán |á eldri.
Það má því búast vií sæmi-
legri reykjarbrælu yfir pláss-
inu, þegar þær taka báðar að
mala. þ
t
Sigurður Hinriksson stundar
smábátaútgerð og ég tíitti
hann á bryggjunni og spurði
hann frétta.
— Það hefur gengið sæmi-
lega vel hjá mér það sem af
er. Báturinn hefur verið við
.Langanesið, fjórir á og þar af
þrír Færeyingar. Þeir eru á
færum og ef sæmilega tekst
til í þessum túr hafa þeir los-
að þrjátíu þúsund í part þenn-
an mánuð. Einn trillukarlinn
hér hefur lagt á land afla fyr-
ir hálft annað hundrað þúsund
síðan í maíbyrjun og er bara
einn á.
Ég spyr um sílcJina:
Hún er óútreiknanleg en auð
vitað kemur tíún fyrir haustið.
Það er vont að stóla svona mik
ið á hana, við verðum að hafa
meiri fjölbreytni í veiðiskapn-
um.
Grimsbytjalli er að leggja
upp að bryggjunni en þeir eru
nærri daglegir gestir liér tjall-
arnir, fá hér alls kyns þjón-
ustu og oft setja þeir svip á bæ
inn kallarnir í hvítu bússunum
með flaksandi hárlubba og há-
vært tal og stundum dálítið
vaggandi í göngulagi. Þeir
skera sig úr, þó ekki sé af
öðru en því, að þeir virðast
unmgangast vatn og sápu með
meiri varkárni en gengur og
gerist með öðrum starfsbræðr-
um þeirra.
Nokkrir síldarbátar liggja
við höfnina og einn er á leið í
land með slatta. Hann kemur
frá Hrolllaugseyjum og karl-
arnir segja, að þar sé ekkert
að hafa, þetta sé bölvaður ræf-
ill og standi stutt uppi og þá
helzt um ljósaskiptin.
Barði NK 120 er einn af bát
um Síldarvinnslunnar hér á
Norðfirði og sá elzti af fjór-
um, smíðaður í Austur-Þýzka-
'landi, hið myndarlegasta skip
og skipstjóri á honum er einn
af þremur bræðrum, sem stýra
skipum Síldarvinnslunnar. AU-
ir eru þessir bræður ungir
menn og aflaklær liinar iméstu
og má þar ekki milli sjá.
Hjörvar heitir skipstjórinn
og er yngstur bræðranna
þriggja en þ'eirra tíæstur, það
sem af er þessari vertíð, hefur
þegar lagt á land rúm seytján
hundruð tonh.
-*■ Já, ég kom í gærkvöldi,
segir Hjörvar. Þetta er feikna
stím, rúmar sjö húndruð míl-
ur og það er annað en gaman
að ferðást alla þessa vegalengd
til að losna’ við aflann. Þetta
er enginh meining að hafa
ekki fleiri flutningaskip, þeg-
ar svona langt er só.tt.
í brúnni tíjá Hjörvari er Jó-
hann Sigurðsson, útgerðarstj.
hjá Síldarviniislunni, sívak-
andi hörkumaður, sem vafa-
laust á drjúgan þátt í velgengni
bátanna^ '
— Síldarbræðslurriar hér fyr,
ir austan hefðu þurft að kom-
> ast«yfir. flutningaskip,ísegii' Jó
hann, þetta er fjandakornið
ekki hægt að eyða öllum þess-
um tíma í stímin til og frá
miðunum. En auðvitað skilja
þeir þetta ekki þama fyrir
sunnan, þeir eru nefnilega af-
ar tregir á að komast í skiln-
ing úm þann einfalda sann.
leik, að ef síldih bregzt hér
fyrir austan, þá standa þeir
vonum fyrr 'á nærbuxunum,
rúðir inni að skinni,' eða hvað
halda þeir annars að hægt sé
að flytja lengi inn bíla og þess
tíáttar ef enginn fæst gjaldeyr-
jrinn.
Við spjöllum góða stund um
síldina og horfurnar. Þeir eru
vongóðir, skipstjórinn og út-
gerðarstjórinn og ég geng létt
Frh. á 10. síðu.