Alþýðublaðið - 11.01.1968, Blaðsíða 9

Hljóðvarp og sjónvarp
Til HUÓÐVARP
Firamtudagur 11. janúar.
7.00 Morgunútvarp.
VeSurfregnir. Tónleikar. 7.30
Fréttir. Tónleikar. 7.55 Bæn. 8.00
Morgunleikfimi. Tónlelkar. 8.30
Fréttir og veSurfregnir. Tónleik-
ar. 8.55 Fréttir og útdráttur úr
forustugreinum dagblaSanna. 9.10
VeSurfregnir. Tónleikar. 8.30 Til
kynningar. HúsmæSraþáttur: Dag
rún Kristjánsdóttir húsmæSra-
kennari talar aftur um krydd og
kryddjurtir. Tónleikar. 10.10 Frétt
ir. Tónleikar.
12.00 Iládegisútvarp.
Dagskráin. Tónleikar. 12.15 Til-
kynningar. 12.25 Fréttir og veSur
fregnir. Tilkynningar.
13.00 Á frívaktinni.
Eydís Eyþórsdóttir stjórnar óska
lagaþætti sjómanna.
14.40 ViS, sem heima sitjum.
Svava Jakobsdóttir les þýSingu
sina á grein um Maríu Theresíu
drottningu Austurríkis.
15.00 MiSdegisútvarp.
Fréttir. Tilkynningar. Létt lög:
Tijuana-hljómsveitin leikur og
syngur, Eduardo Falu leikur suS
ur-amerísk lög á gítar, George
Fame og Peter Kreuder leika og
syngja með félögum sinum.
16.00 VeSurfregnir. SíSdcgistónleikar,
Elsa Sigfúss syngur lög eftir
Árna Thorsteinsson og Emil Thor
oddsen.
CBC-hljómsveitin leikur Sinfóniu
i C-dúr eítir Stravinsky; höf. stj.
16.40 FramburSarkennsla i frönsku og
spænsku.
17.00 Fréttir.
Á hvítum reltum og svörtum.
Sveinn Kristinsson flytur skák-
þátt.
17.40 Tónlistartíml barnanna.
Egill Frlðleifsson sér um tímann.
18.00 Tónleikar. Tilkynningar. 18.45
VeSurfregnir. Dagskrá kvöldsins.
19.00 Fréttir.
19.20 Tilkynningar.
19.30 ViSsjá.
19.45 Úr ýmsum áttum.
Einar Ól. Sveinsson og SveiDD
Einarsson lesa sögur úr fornnm
bókum og Vökunóttum eftir Eyj-
ólf GuSmundsson á Hvoli.
ÁSur útv. á annan dag jóla.
20.30 Sinfóniuhljómsveit íslands leihur
i Háskólabíói.
Stjórnandi: Ragnar BJörnsson.
Einleikari á píanó: Frederick Mar
vin frá Vínarborg.
Á fyrri hluta efnisskrárinnar:
a. SiSdegi fánsins cftir Debussy.
b. Fantasía fyrir píanó og hljóm
sveit op. 56 eftir Tjaikovskij.
21.15 Útvarpssagan: MaSur og kona
eftir Jón Thoroddsen.
Brynjólfur Jóhanncsson leikari
les (11). j
22.00 Fréttir og veSurfregnir.
22.15 t’m skólamál.
Magnús Gestsson flytur erindi.
22.40 Tónlist eftir tónskáid mánaSar-
ins, SigurS ÞórSarson.
a. ísland og Skín frelsisröSull
fagur. Karlakór Rcykjavíkur
syngur undir stjórn höfundar.
Einsöngvari í fyrra iaginu: Geð-
mundur Jónsson.
b. Ömmusögur, svfta. Sinfónfn-
hljómsveit íslands leikur; Páll-P.
Pálsson stj.
23.15 Fréttir í stuttu máli.
Dagskrárlok. |
BRAUÐHVSID
SNACK BAR
Laugavegi 126.
sími 24631.
Smíðum allskonar innréttingar.
gerum föst verðtilboð, góð
vinna, góðir skilmálar.
Trésmíðaverkstæði
Þorv. Björnssonar.
Símar 21018 og 35148.
SMURT BRAUÐ
SNITTUR
BRAUÐTERTUR
SERVÍETTU-
PRENTUN
BÍMI S2-10L
LAUSALEIKSBARNIÐ________20
þolinmóð og hún gerði sitt bezta
til að bilið milli hennar og kon-
unnar, sem var móðir hennar,
minnkaði. En Tony vissi ekki,
hvað þolinmæði var og liann
skildi ekki að þetta væri nauð-
synlegt.
— Ætlar þú ekki að spyrja
Irene, hvernig fór við réttar-
höldin, mamma? spurði hann
hvasst.
— Það kemur mér ekki við.
— Heldur ekki þó að hún
hefði fengið tíu ára fangelsi.
— Ef hún óskar ekki eftir að
segja, hvað gerðist, kemur mér
það ekki við. Hún hefur ekki
sagt okkur, hver er ástæðan fyr-
ir þessum látum, var hið kulda-
lega svar. — Mig langar ekki
til að vita neitt um þetta.
Tony lagði hnífinn frá sér.
— Fyrr eða síðar verðurðu
að hætta að koma fram við Ir-
ene eins og hún væri öskutunnu-
matur, sagði hann.
— Hættu þessu Tony, bað
Irene.
En hann hafði verið reiður í
marga daga og nú gat hann ekki
þagað lengur.
— Mér er svo sem sama, þó
að þú viljir ekki að allur heim-
urinn viti, að hún er dóttir þín,
en hún verður tengdadóttir þín
innan skamms.
— Það samþykki ég ekki og
mun aldrei samþykkja, sagði
Emily. — Ég ætla ekki lengur
að dylja viðbjóð minn á' því að
þú skulir ætla að giftast henni.
— Hvers vegna?
—Ég hef viðbjóð á því og svo
er ekki meira um það að segja.
— Þá skaltu líta öðrum augum
á málið hér eftir, sagði Tony
og leit hörkulega á hana. —Því
þessu verður ekki breytt, hvað
svo sem þér finnst um það. Við
giftum okkur eftir fimm eða sex
vikur.
—Þegiðu, hrópaði frú Harr-
idge og stappaði niður fætinum.
—Þú skalt ekki reikna með því
að þú getir gert hvað sem þú
vilt og hundsað óskir minar.
Mundu eftir því hve háður þú
ert mér. Vinna þín, tekjur þín-
ar,— allt kemur frá mér. Heim-
ili og kona kostar peninga—ég
hjálpa þér ekki. Ég vil ekki að
þú giftist henni og þú gerir það
ekki fyrir mína peninga. Hugs-
aðu þig vandlega um fyrst.
TUTTUGASTI OG SJÖUNDI
KAFLI.
Alice Farrow var ákveðin
stúlka og hún hafði takmark sem
rak hana áfram. Hún vissi fyrir
víst, að leyndardómurinn um ör-
lög Frank Westons var á valdi
Irene og með hverjum degi var
hún sannfærðari um, að niaður-
inn, sem hún hafði elskað, hafði
ekki svikið hana vegna annarr-
ar stúlku. Það var eitthvað ann-
að, sem lá þarna að baki, eitt-
hvað sem gat bjargað stolti henn
ar, ef hún aðeins gæti fundið
hvað það var.
Alice fór ekki til Thickey Warr
en eftir að hún hafði verið við-
stödd réttarhöldin yfir Irene,
heldur kom sér fyrir þar sem
hún gat fylgzt með ferðum henn-
ar. Hún bjó nefnilega í húsinu
við hliðina á heimili frú Harr-
idge.
Þar bjó skozk fjölskylda, sem
hét Murray og eftir tvo daga
voru þau sannfærð um að þau
hefðu verið einstaklega heppin
með val sitt á' stofustúlku.
Á miðvikudaginn eftir réttar-
höldin, opnaði Mary fyrir póst-
inum. Það voru þrjú bréf til
Murray fjölskyldunnar og eitt til
hennar heiman frá. Hún i'ékk
líka dagblað að heiman. Hún tók
á móti því til að lesa, hvað hefði
verið skrifað um réttarhöldin,
þegar hún kom auga á dálítið
sem vakti enn meira athygli
hennar.
Bréfið sem lá efst i hrúgunni
var einnig frá Thiekey Warren
en það var stílað til Irene. Hún
var sannfærð um að allt, sem
hana langaði til að vita stæði
skrifað í þessu bréfi.
—Er þetta ekki líka til okkar?
spurði hún og lét sem hún ætl-
aði að taka bréfið.
— Þetta? Nei, það er til ung-
frú Bruton í húsinu við hliðina
á. Hún er lagleg ung stúlka.
4
TUTTUGASTI OG ÁTTUNDI
KAFLI,
Mary Bruton skrifaði ekki
langt bréf—aðeins eina örk. Hún
sagðist hafa dagblaðið og að allt
þorpið væri að tala um trúlofun.
Irene.
„Þú átt að lifa þínu eigin lífi
og ekki þarftu að skammast þín
fyrir að vera lofuð jafn indæl-
um ungum manni og Tony,” las
Irene. „Ég er bæði glöð og stolt.
En kjaftagangurinn hefur aukizt
mjög og fólk er ákafara eftir að
vita, hvað varð af vesalings
Frank. Ég lifi sæmilegu iífi og
læt hverjum degi nægja sína
þjáningu. Ég vona, að þér verði
hlíft, ef eitthvað vont kemur
fyrir.”
— Eru þetta slæmar fréttir,
vina mín? spurði Tony.
— Hvers vegna heldurðu
það?
— Af því að þú fékkst tár í
augun.
— Ég var að hugsa um
mömmu og þrá hana. Hún sendi
sveitablaðið og ég þori varla að
opna það. Ég þori ekki að hugsa
um, hvað hefur verið skrifað um
okkur.
— Hentu því þá í eldinn &n
þess að lesa það, sagði Tony og
benti á bréf, sem hann hafði
verið að fá. — Ég hef góðar
fréttir að færa þér. Ég fékk
tilboð frá Marson & Dell um að
vera forstjóri fyrir útibúi þeirra
í Streatham. Hann var glaðleg-
ur. — Ég bjóst aldrei við að fá
forstjórastöðu. Finnst þér það
ekki stórkostlegt?
— Nei, Tony! sagði Irerte. —
Þú myndir kremja hjarta móður
þinnar, ef þú tækir við stöð-
unni — og ég fengi alla sök-
ina.
— Það ásakar mig enginn fyr-
ir að lifa á' annarra fé, sagði
hann.
— Það er gott að vita, að
maður getur staðið á eigin fót-
um, jafnvel þó að maður standi
á líkþornum annars manns. —
Mamma verður að læra að líta
skynsamlega á málin. Við skul-
um líta í blaðið þitt og vita,
hvað er skrifað um okkur?
Það voru þrír dálkar, þar
sem var skrifað um réttarhöld-
in og trúlofunina. Þeini hafðl
tekizt að ná í gamla mynd af
Irene og það var skrifað ítar-
lega um Tony. í hvaða skéla
hann hefði gengið, hvaða íþrótta-
verðlaun og hver staða hans
væri hjá' fyrirtækinu.
— Loksins varð ég frægur,
sagði Tony. — Þeir hefðu ekki
skrifað meira um þetta, þó a0
það hefði verið um morðmál að
ræða.
— Ætlarðu að taka stöðuna,
sagði Irene til að skipta um um-
ræðuefni.
— Hún er ekki eina staðan,
sem ég hef von um, sagði Tony
og yppti öxlum. — Ég sótti um
stöðu hjá tveimur öðrum fyrir-
tækjum. En ég ætla að bíða 1
einn eða tvo daga, ef það gleður
þig, bætti hann við.
Hún kyssti hann þakklátsam-
lega og um daginn skrifaði hún
mömmu sinni.
,JÉg reyni að vera glöð cg
hamingjusöm, en vitanlega
liggur þetta þungt á samvizku
minni. Ég get ekki um annað
hugsað, en að allir hljóti að
komast að þvi innan skamms að
Frank er dáinn og hvernig hann
dó. Við verðum að láta hverj-
um degi nægja sína þjáningu
eins og þú segir og vita, a8
við stöndum alltaf saman.”
Hún skrifaði utan á umslagið
og fór út til að setja bréfið 1
póst. Alice Farrow var að gera
það sama og hún gerði hundrað
sinnum daglega — nefnilega
fylgjast með húsi frú Harridge.
Hún sá Irene koma út mcð
bréf i hendinni og gat þess til
að þetta væri svar við bréfi móð-
ur hennar. Þar hefði hún áreið-
anlega skrifað eitthvað um
blaðagreinina og kannski eitt-
hvað meira? Irene og móðir
hennar höfðu farið í bíl Franks
og þær vissu báðar, hvað komið
hafði fyrir hann.
Alice langaði svo óstjórnlega
til að ná í bréfið, að hún gal
sér engan umhugsunarfrest. Húu
þaut út úr húsinu og náði i Id-
effir J.Nl.D. Young
11. janúar 1968 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ $