Alþýðublaðið - 11.01.1968, Blaðsíða 12
gjy-jií
Happdrætti og skattar
.................................
JANÚAít €r drungalegur mánuð-
ur. E£ við höfum ekki liafís, 20
eiiga frost eða hitaveituvandræði
«ná búast við að við höfum ekk
•ert til að tala ura, og þegar við
tiöfum e-kkert til að tala um, fer
okkur að leiðast, og það er þeg-
ar mönnum leiðist, sem þeir
íara. að grípa til einhverra ör-
þrifaráða, brjótast inn og stela
eða drekka íbrennivín úr hófi
fram.
En forsjónin 'hefur séð fyrir því
að janúar er líka merkur mánuð
ur. Hún kom skattskýrslunni fyr
ir í janúar og henni þóknaðist
að Iáta jþann mánuð vera mánuð
happdrættanna. A. m. k. tvö stór
•íappdrætti hafa sín áramót í jan
úar, og toin láta mörg uppskátt
í þeim mánuði hver 'hafi hlotið
vinning, og það er jú einna mest
spennandi af öllu saman.
Oft hef ég velt því fyrir mér
hversu ilia maður væri á vegi
sl&ddur, ef ekki væru til happ-
drætti, óvíst að menn geri sér
almennt nokkra grein fyrir því
.♦ivílík þjóðþrifafyrirtæki þau eru
ölj upp til hópa.
Það væri fróðlegt að vita hversu
mörg happdrætti eru til í land-
fnu, og hversu miklu þau skila í
vinningum til almennings, þótt
hínu sé auðvitað ekki að neita
<að enn meira gaman væri að vita
hversu gífurlegum fjárfúlgum
freim tekst að smúla út úr fólki
án þess það viti af, fé, sem það
•ætur fagnandi af hendi eins og
stdrsyndari á banabeði sem er
að gefa fyrir sálu sinni.
Kostir happdrættanna eru vafa
•aust margir, en einn er þeirra
tnestur. Þau koma í veg fyrir gíf
Vilegar skattahækkanir.
Dettur nokkrum í hug að við
Jslyppum við M láta af hen'di
- fietta fé sem happdrættin ná af
enanni þó að þau væru öll með
iölu lögð niður?
'Nei, auðvitað ekki, það mundi
aðeins þýða hærri skatta. Það
‘væri ekkert spaug að eiga við
slcattskýrsluna núna seinna í
þessum mánuði ef þeim) væri ekki
•hl að dreifa.
Hærri skattar, það er einmitt
fiað sem menn hræðast mest af
»llu.
■ í gamla daga var til að menn
fengju hótunarbréf með svartri
Það er haft eftir læknum í
einhverju blaði í gær, aff þaff
sé ekki útlenzk flensa heldur
íslenzkt kvef, sem er aff
leggja fólkið í rúmið þessa
dagana. Þaff gretur veriff að
einhverijumi sé þetta einhver
huggun af þjóðernislegum
ástæffum, en einhvers staffar
hef ég þó fengiff þaff inn í
hausinn aff flensan hafi
þann kost fram yfir kvefiff,
að við henni séu til meðöl,
en kvefinu ekki.
40 skráðir atvinnulausir. — Hve
nær skyldi mér gefast tækifæri
til að gerast atviruiuieysingi?
Þoi'r verkamenn sem éru alvinnulausir í Hafnar-
fir'ði eru vinsámlegast beðnir að' koma til viðtals
á skrifstofu V.M.F. Hlífar Vesturgötu 10 n.k.
fimmtudag kl. 4—7 e.h.
Stiórn verkBkvennafélagsins Hlífar.
rönd í kring; eða viðvörunarbréf
eins og þetta: ,,Flýðu land, allt
er komið upp“. — Sumir flúðu
land eins og byssubrenndir, en
aðrir fengu slag, eftir því hvaða
stíll þótti hezt viðeigandi í sög-
unni, gripu hægri hendi hátíð-
lega sér á hjartastað og hnigu
svo niður, kannski örendir, en í
öllu falli llmigu þeir niður ef
ekkert 'hart eða óslétt var fyrir
sem gat meitt þá í fallinu.
Nú tíðkast ekki slík hréf. En
skattaskýrslan kemur í staðinn.
Ég hef þá trú að Qiugmyndin
um Hjartavernd hafi annað hvort
komið fram í janúar, þegar menn
eru að semja skattaskýrsluna —
(sem er jú einasta snilldarverk
bókmenntalegs eðlis sem peninga
lega sinnaðir menn láta frá sér
fara) ellegar að sumrinu um bað
bil sem skattaskráin kemur út.
Heilsufarið yrði slæmt ef happ
drættisfénu yrði miskunnarlaust
dembt ofan á skattana. Þá væri
naumast hægt að afstýra þjóðar-
voða.
En það eru allir til með að
bæta svolitlu ofan á skattana í
formi happdrættismiða.
Happdrættin koma til fólks
með brosi, oft í líki ungrar konu
og segja: — Við gefum þér kost
á að kaupa happdrættismiða og
það getur verið að þú fáir milljón
krónu vinning.
Hvílíkur greiði!
En vinningarnir hafa oftast þá
náttúru að koma upp á óselda
miða.
Skattavesenið kemur aftur á
móti í formi geðvondra rukkara
sem eru með mínu, fletta blöðum
drýgindalega og muldra í barm
sér: —■ Gerðu isvo vel og borg-
aðu þetta á hverjum mánuði, ell
egar ég sel ofan af þér húskofann,
lagsi. Um bílinn er ekki að tala,
hann er hvort sem er verðlaus.
Menn verða desperat. Annað
en gaman að standa með kerling-
una og krakkana úti á götu og
hafa ekki einu sinni efni á að
kaupa happdrættismiða — sem
„kannski" gæti gefið manni nýtt
hús í vinning.
Og hjartabilun, meltingartrufl
anir með vindverkjum og til-
heyrandi músík (aðallega 'á lágu
nótunum) verður að sjálfsögðu
afleiðingin.
Og svo kemur liér aðalatriði
málsins:
Því ekki að hreyta öllu skatta-
og tollveseninu í eitt allsherjar
happdrætti til stuðnings vesa-
lings ríkiskassanum og öðrum að
skiljanlegum kössum þessa lands?
Litli bróðir kann ekkí aff
lesa og hann veit heldur ekki
hvaff hægrri og vinstri er, en
hann verffur samt drifinn í
bréfaskóla til aff læra, hve-
nær á aff beygja til hægri og
hvenær til vinstri. Þaff græti
nefnilegra orðiff til þess aff
hann lærffi mcð hvorri hönd
inni hann ætti aff heilsa.
Fyrstu verfflaun ihöfum við 8
dagra ferff til Parísar. Önnur verff
laun höfum við einnig 8 daga
ferff til Parísar, — en meff eig-
inkonu . . ,
Orðsending
til hafnfirzkra verkamanna
i
MORGUNBLAÐEÐ
ORÐSENDING
til hafnfirzkra kvenna. "
Þfcir verkamenn s.em eru atvinnulaus'Jr í Hafnarfirði em
vmsamlega beðnir að koma lil viðtals í skrjfstofu V. M. F.
Iilifar, Vestúrgötu 10, n.k', fimmtudag og föstudag k).
4-7 e.h.
Stjórn Verkamánnafélagsins Hlífar.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ