Alþýðublaðið - 23.01.1968, Blaðsíða 12

mtírn
'Wm
Umferðarskólinn
Merkileg nýjung er umferöarskólinn okkar.
og aldrei var þarflegri menntastofnun á feröinni,
þangað sækja nú fræðslu fjörmiklir hnokkar
og fyllast lifandi áhuga á bílamergðinni.
legra er það fremur undir smá-
sjánni en önnur hverfi bæjarins,
þó að vitaskuld geti verið, að
morðinginn sé svo útsmoginn, að
hann hafi tekið áhættuna og fram
ið verknaðinn í öðru hverfi en
•hann býr í til i>ess að villa um
fyrir lögreglunni. . .
MOGGI.
Og fárra ára snáðar, sem fá oft á sunnudögum
að fara niður að Tjöm að gefa öndunum,
taka nú próf í umferð og ökulögum
og arka heim með Ijómandi skírteini í höndunum.
Að vísu má alltaf um úrræði deila og spyrja,
hvað einstaklingnum sé fyrir beztu og heildinni.
Og ef til vill væri eðlilegast að byrja
umferðarskólann strax á fæðingardeildinni.
Þetta minnir mig nú á fræg orð
úr Ævintýri á gönguför: — Þeir
eru svo útspekúleraðir, þessir
andskotar. . .
Vor d 'agi legi BAi K-stur
H-dagurinn er í nánd, H-stemmdar og h-tíðlegar áminn-
ingar skella á landslýð jafnt í h-deginu sem aðra tíma
dagsins. Margtr eru h-lf uggandi vegna breytingarinnar, en
aðrir horfa til h-dagsins sem h-tíðar. H-ðfuglar fjalla um
málið í h-ði og fundum h menn h-alvarlegar og heitar um-
ræður um þetta, og sums staðar er loftið rafmagnað h-spennu.
Menn öskra sig jafnvel h-sa. Mikill h-vaði fylgir oft slíku
tali. Það er talað um skóla til að annast undirbúning að h-
degi og væri þar kominn annar h-skóli íslendinga. Sumir
segja að með því að innleiða h-umferð séum við að hætta
okkur út á h-lan ís og þessu fylgi h-ski mikill, Þessir menn
sjá að jafnaði h-rautt sé þetta málefni nefnt, og bæta því
við að tala umferðarslysa eftir breytinguna verði mjög h.
Annars tel ég þetta allt til h-borinnar skammar. Til hvers
í andsk. erum við að þenja okkur endilega yfir til hægri.
Það er ekki h-leit hugsjón að apa eftir útlendingum í sí-
fellu. T.d. hefur það valdið h-vaða og látum er ungviðurinn
lætur h-r vaxa að dæmi bítla í því h-a Bretlandi, Við skul-
um skapa okkur h-menntaða þjóðareinkenni og halda okkur
á vægi þar sem okkur þykir bezt þykja. Við þjóðin h-norðri
h-ttvirt og h-vær á ekki að heyja sifellda baráttu við að vera
eins og aðrar þjóðir. Við sem forðum h-muðum í okkur h-
karlinn og h-ðum margar og frægar orustur eigum að ganga
stoltir um foldu jafnt um h-bjartan daginn sem um h-nótt,
sérstæð og óli-ð. Ég h-bölva þessu og skora á alla h-ðbíta
landsins að hæðast sem mest þeir mega að þessu h-boma
skammarmáli.
Ég ætla ekkert að vera h-fleygur, ég gæti farið að h-gráta
yfir þessu. Má ég vefja höndum utan um li-lsinn á þér og
h-gráta H-mundur minn.
Að hugsa sér að h-launaðir h-menntaðir menn skuli geta
orðið svo h-raustaðir og h-róma fylgjendur þessarar vitleysu.
H-karl,
SÁ SPAKI SEGIR . . .