Alþýðublaðið - 14.08.1968, Blaðsíða 8

Hann er 26 ára, hún 42:
ÞAÐ vakti á sínum tíma almenna athygli um alla Svíþjóð og
langt út fyrir landsteina, er þau tóku saman, liín fertuga óperu-
söngkona Kjerstin Dellert og tuttugu og fjögurra ára gamall
balletdansari, Nils-Aake Hággbom. Þau hafa nú búið saman í
tvö ár og í eftirfarandi grein skulum við kynna okkur, hvernig
þessi sérstæða sambúð hefur tekizt.
Það eru til
sterlcari bönd en
hjónsbandið
— lástin að elska og vera
lelskuð er í 'því fólgin að halda
sér uimgri, siegir Kjercitin Dellert,
hin þe'kfeta sæms'ka óperusöng-
kona, sem stundum heifur verið
nefnd „Maria Oallas Svíþjóðár“.
Hún er nú 42 ár'a og býr í
óvígðri en haniingjusamri sam-
búð með hinum 26 ára g'amla
haiHiettdansara, Nife Aake Hagg-
bom, sem er einn hinn efnileg-
asiti á Sínu isviði í Svíþjóð og á
Norðurlöndum ölluim um þess-
ar mundir. hau eru aHtaf eins
og þ'au i?éu nvtrúlofuð, bókstaf-
lega Ijóma taíf hamingju að sögn
blaðamannsins!
Um aldursmun. þeirra farast
honum o>rð á þessa 'ieiS:
— Það að ég skuli vera 26,
en Kjerstin 42 ára skiptir oikk-
ur hneint engu. Við hugsum ekki
einu sinni um það . . .
Og hún tekur undir:
— Það þyikir ekkert afhugaVert
við það, Iþó 'að ferlugur karl-
maðu-r giftist tvítugri istúlku og
það j'afnvel þó >að m.aðurinn sé
ekkert aðlaðandi útlits. En fái
korna sér yngri mann — >að ekki
isé nu talað iu,m rniklu yngri —
aatlar aílt viitteuist að verða.
— Niils-Aíake, 'heldur hún
áfram, er 26 ára á opnbe-rum
skýrslum, en í raun rét-tri er
hann m>u>n þroskaðri en >sá aldur
gefur -til kynna. Hamm hefur
viss m-eðfædd hyggindi til að
bera. í fjölsky-ldíum okkar beggja
hafa líka laHtaf blandazt ólíkar
kynslóðir rnieð ágæituim árangri.
Svo að við erum >ekker>t eins-
daami.
B'laðamaffur viarpar fram þeirri
spurningu, hvort þau thafi orðiff
fyrir nokkru uitanaðkomandi að.
kasti vegnia hins augljósa aldurs-
munar.
Bæði svara hiklaust neitamdi.

Þau lifa að mestu leyti m-effal
'leikhús-fólks og listamiatninia, seni
líta svona hluti öðrum auigum
en hinin almenni borgari, Lista-
fólik er fordómalausara en ann-
að fólk, segja þau. En þau tafca
það fram, að he-fðu þa-u staðið
annars staffar í stétt, myndu
viffbrögðjn sjálfsagt hafa orffið
önnur og verri.
Foreldrar þeirra beggja tóku
þasiriu ve-1 og hreyfðu engum
mótmælum. Það varð þeim báð-
u-m ósegjanlegur lé-ttir. Andstaða
ihefði orðið þeim afair örðug.
— Og þið hyggið auðvitað á
giftingu, lieldur blaðamaður
áfraim.
— Við hyggjum á áframhald-
andi sambúð, svarar Nils-Aake.
Það eru til sterkari bönd en
hjónab-andið.
Nils-Aake varpar um leið fram
þeirri tilgátu, að líklega sé hjóna
bandið að líða undir iok. Ef til
vill séum við síffasta kynslóðin,
sem 'bundin sé hjónabandi?
— Hjóniabandið bindu-r lemgan,
segir Nils-Aake. Þar þarf annað
og mjeira til. Þar þar-f ást . . .
ViS treystum á
tryggðina
Kjier®tin Dellert er kona kom-
in til vits og ára. Hún ge-riir sér
Ijóst, að hanúngjan >er ekki
ævnandi! En hún hefur jafn-
framt vit á að njóöa henn-ar með
an hún varir. Hún reynír held-
ur efcki aff dylja elskhuga sinn
neins, ke-mur þar til tíyranna
eins og hún er klædd. Hún reyn-
ir að vera ung, ekki bara að
sýnast ung! Til dæmis málar
hún -sig yfirleitt ekki.
Kjerstin segisit hiklaust vera
á þeirri skoð-un, að fjölmargar
þrosfcaðar -konur kysu sér yng-ri
elsfchuga effa leigimmenn, en þori
efeki að láiba að þeirri ósk sinni
af ótta við -aðfcaöí og almennings
álit.
— Maður á sízt af öllu aö
setjast niður, þegar miaður
tstiendur á fertugu, segir Kjersitin
og hu-gsa með sér: jæja, þá er
m'að-ur búinn að ljfa sitit feg-
ursba! Þverí á móti á maður
að gefa sig fnamitíðinni á vald
a-f fullkominni bjartsýni. Þá er
góður möguleiki á 'að lifa
skeimmtile-gu og tilbreyitingarriíifeu
lífi. Það getur lífea h-aft örðug-
-leifca í för imeð sér að irjúka í
ski-ln-að, þó að eitth-vað bjáti
á . . .
Kjerstin er sér ve-1 meðvit-
lamdi um sérstöðu -siína, hú-n ger-
ir sér glögga grein fyrir því,
-að henni hefur fallið meiri og
vandmieðfarnari hamingja í skaut
e-n f'Iestum konum á hennar
faildri. Hún stundr starf við sitt
hæfi, hefur tiltöMe-g góðar
tekjur og býr við manni, sem
er henni að skapi.
Kjerstin D-elIerfc er frískleg
feona, og blaða-maður á bágrt með
að ímyndia sór iað hún hafi nokkru
tsinmi áitit við huga-raingur að
stríða. Samt er ~nú -raunin sú.
Eins og aðri-r li-stamenn hefur
>hún lifað sín erfiðleiifeatiím'abil,
sín harðæri. Á fimmtán árum
við Stokkhólmsóperun'a hefur
hún farið með 45 hluitverk, þ'ar
iaf 17 aðaihluifcverk. Slíkit hlýtur
að taka á íaugarnar, >reyma þol-
rifin!
Nils-Aake hóf gtörf við Stokk-
hóilmisóperuna árið 1954, þá 12
ár-a gam-all. Fljótilega upp úr
því fóru Kjerstin >að herast
mafnlausir blómveindir við - öll
möguleg tækifæri. Fyrsit í stað
vis-si hún >eikki, hvaðain á bana
stóð veffrið, en þa>r kom >að ,hún
komst að sannileifcanum! Blóm-
in voru frá hinium unga Nils-
Aake! Þanni'g urðu þ.eirra fyrstu
kynni. En sú vináUa þróiaðist
upp í 'ást, einis og gengur. og
geri't, utan leiksviðs se-m innan.
Svo einfalt var þlað.
• V
Og hún ita-lar onnsfcátt um
isamband þeirra Nils-Aake:
— Við byggium -sambúð okk-
ar á alveg fösi.mn grundvelli.
Við trieys+um >á -tirvggðina En hún
verður -ekiki feniain, mma með
því að gjalda í sömu mynt . . .
E>n hún ihefuir ©kki trú á.því,
að hamingjan iendis+, Maður á að
gera sér gnein fyrir fallveltl
hennar, en reyna þess í stað
'að gers sér mat úr henni, með-
an tækifæri er itil. Er á meðan
er, -eins og þar síiemdur. Af-
i -að ger'a >sig ánægðan
með það, -sem maður líefur, í
sfað þess að heimta ®lltaif meira
o-g meiria. Það er öll li-stin!
Að komiast fram úr hvers-
dae-Ieik’anum. Þiað ier kanmiski
erfiffast af ölu. Liífið er jú hvers-
daigs'Ieiki að 9/10. Og við leik-
hú'fólkð lerum líka venjulegt
fólk m'eð venijuriegar mannleg-
ar þarfi-r: Við iþ'urfumiað ryksuga
bú-a rtil mat, þvo upp o.s.frv. o.sv.
frv.
Að vita hanEi Sifa...
Kjerstin tekur Nils-Aake
mjög alvarle-ga sem listamann,
enda hefur hann getið sér góð-
an orðstír sem slíkur; er löngu
orðinn sóló-danisari við 1-eikhúsið
og nýtur vaxandi hylli.
Ég 'hef alltaf taft >áhuiga á
ballett, segir Kjersitiin, en augu
mín opnuðust fyrir alvöru, þeg-
ar ég kynnfcist Nilis-Aa-ke. Aff
njcta reynslu annarra, er ein a-f
mikilvægustu hliðum Iífsins. —
Þaff áð við vinnum á sam.'a sviði
þó með ólíku-m hætti sé, tneyst-
ir samheldni ofekar enn -að mun;
við verðum virkari þáitttakendur
hvort í annars lífi. Og einis og
ég sagði víst áðan er óperan
okkur annað heimili, Það ei’
alliiaf jafn yndislegt -að komá
þar inn úr dyruinum: sjá félag-
ana, finna ferðlailminn í loftinij,
8 14- ágúst 1968
Nils-Aake Hággbom og Kjerstin Dellert.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ