Alþýðublaðið - 29.09.1968, Page 7

29- september 1968 ALÞYÐUBLAÐIÐ 7
Guðmundur Magnússon, skólastjóri.
unum, t.d. í gagnfræðaskólun-
um og menntaskólunum og
víðar. Lausblaðamöppurnar
hafa sjálfsagt sína góðu kosti,
en þær eru ekki almennt not-
aðar enn í barna- og ungl;nga
skólunum, en þekkjast þó.
Hvað se'gir þú um fjárreið-
ur nemenda? Hafa börn- og
unglingar of mikla peninga
undjr höndum í skólanum?
,,Börnin virðast mjög oft
vera með penjnga á sér í skól
anum, og svo ber allt of oft
við, að þau týni peningunum
og koma þá til vandræði, sem
ekki yrðu, ef þess værj betur
gætt, að börn væru alls ekki
með peninga í skólanum að
þarflausu. Oft kemur fyrir, að
börnin séu með 100 krónur eða
jafnvel hærri upphæðir, án
þess að skólinn sé með nokk-
uð það á prjónunum, sem rétt
lætir það, að börnln séu með
svo mjkla pen'nga undi.r hönd
um. Á undanförnum árum hef
ur reynslan verið sú, að nem-
^ndur hafa haft óhóflega mik
il fjárráð. Þá hefur mér virzt,
að þess hafi ekki ver ð gætt
sem skyldj að kenna börnun-
um að fara með peningana.
Virðingarleysið fyrir pen ng-
unum og meðferð þeirra virö-
jst oft vera sláandi, en vafa-
laust er v.ð okkur fullorðna
fólkið að sakast í þessu efnþ
Er ekki hlutverk skólanna
að einhverju leyti að kenna
börnunum að fara með pen-
inga?
„Það er alveg rétt, það er
vissulega hlutur skólanna og
það hafa þeir reynt að rækja
eft r því, sem þeir hafa get-
að. Það má benda á starfsemi,
jsem kölluð er sparifjársöfnun
skólabarna. Hún hefur verið
istarfrækt um nokkurra ára
skejð og víða gefizt allvel.
Menn eru þó ekki alveg á einu
máli um framkvæmd hennar,
en t lgangur hennar er vissu-
leg mjög góður. Um peninga-
málin er fjallað í átthagafræði
kennslunni í yngri deildunum
og svo í þjóðfélagsfræðinni,
þegar upp á gagnfræðast gið
er komið, þá er beinlín^s kom
ið að þessum hlutum í bókun
um, fyrjr utan það, að kenn-
arar, margir hverjir, reyna að
sjálfsögðu að hafa áhrif á nem
endur sína í þessum efnum,
bæðx beint og óbeint“.
Tíðrætt hefur verið um þann
vanda, sem af því verður. þeg
ar ve'rzlanir eða sjoppur eru
staðsettar í næsta nágrenn;
við skólana. Hvað viltu segja
varðandi þann vanda?
,,Ég held, að þetta vandamál
sé fyrir hendi víða. Hér hjá
okkur er að vísu eng.n verzl-
un eða sjoppa alveg við skóla
lóðina, en rétt hjá hennj. Vjð
reynum hins vegar að fram-
fylgja þeirri reglu mjög stíft,
að nemendur fari ekki út af
skólalóðinni á skólatíma. Þetta
vandamál mun vera allmjkið
víða í borginni og sums stað
ar virðast h.nar svonefndu
sjoppur vera beinlínis settar
njður sem skemmst frá skól
unum. Raunverulega er það
fráleitt gagnvart vjðskjptavin-
um verzlananna, að nemend-
ur troð.st kannski tugum eða
jafnvel hundruðum saman
inn í þær á tíu eða fimmtán
mínútum til að fá afgreiðslu“.
Félagsstarf er mikjlvægur
þáttur í skólastarfinu. Hvern-
ig koma skólarnir á móti þörf-
um nemenda í þessum efnum?
„Undanfarin ár hefur farið
fram danskennsla í tólf ára
bekkjum barnaskólanna hjá
danskennurum borgarinnar.
Vjð höfum með þessu ' viljað
stuðla að því, að börniu lærðu
að dansa. Fyrjr nemendur á
gagnfræðastiginu eru haldnar
skólaskemmtanir, sem eru á-
kaflega vjnsælar meðal nem-
enda yfirleitt. Þrátt fyrir
danskennsluna virð st oft sem
nemendur notfærj sér ekkj
hekk'ngu sínu í dansj, þegar
t'l skólaskemmtananna kem
ur. Þá verður aldarandinn og
ný danstízka oft yfirsterkar'’,
en hjnn eiginlegj dans hverfur.
Að öðru jöfnu tel ég, að það
sé afar heppilegt og eðlileg,
ast, að a-ni.k. nemendur á ung
linga- og gagnfræðaskólast'gi
ejgi þess kost að verja tóm-
stundum sínum einmitt í skól
unum, ef hægt er að koma því
við. Ég álít, að skóljnn, sem
er í ákveðnu hverfi, e'gi að
gegna þessu hlutverki. Tjl þess
að skólarnir geti innt þetta af
hendi og veitt þessa þjónustu
þarf auðv'tað bæði launað
fólk, sem vjll taka þetta að
sér, og aðstöðu í skólunum.
Það er tvímælalaust æskileg-
ast, að þessi þjónusta sé veitt
í hverfunum. Undanfarið hef-
ur verið um það rætt, að reisa
hVcrSamiiðstöðvar fyir'r tóm-
stundastarf barna- og ung-
ljnga, en ég tel, að á meðan
við höfum nóg með peningana
að gera, þá ættum við að hag
nýta skólana í þessu efni. Við
höfum húsnæðið fyr'r hendi
að verulegu leytj, en ýmis
önnur aðstaða, tæki, fólk og
ým'slegt fleira er nauðsynlegt
til að skólarnir geti gegnt
þessu mikilvæga hlutverkj.
Hér í Laugalækjarskólar.um
höfum við verið með tóm.
stundakvöld einu s'nni í viku
undanfarna vetur fyrjr þá
nemendur, sem áhuga haf?;
haft á ákveðnum greinum.j
Þessu tómstundastarfi hefur
verið stjórnað í samráði við
Æskulýðsráð Reykjavíkur og
hefur þetta starf verið ákaf-
lega v'nsælt. Á tómstunda-
kvöldunum hefur verið kennd
skák, leðurjðja, alls konar
föndur, tennis, upplestur.
framsögn, teiknun og ýmislegt
fleira. Börnin greiða vægt þátt
tökugjald, en bera kostnað af
efni, þegar um slíkan kostn-
að er að ræða“.
Notkun kennslutækja eykst
stöðugt. Hvað viltu segja um
notkun kennslutækja í barna-
og gagnfræðaskólum?
„Kennslutækj eru mikils-
verð, ef þau eru notuð á rétt
an hátt. Mörg þeirra kennslu
tækja, sem við eigum hér í
skólanum, eru mjög góð. Við
höfum, svo dæmi séu nefnd,
segulbönd, skuggamyndavélar,
kvikmyndavél, veggsjá, ljós-
rita, ritvélar, fjölrjtara og
ýmjslegt fleira af þessu tagi.
Notkun þessara tækja bygg-
ist auðv'tað fyrst og fremst
á því, að kennararnir hafj
skilning og áhuga á því að
beita þeim í kennslunni. Það
verður auðv'tað að segjast
eins og er, að það er nokkuð
mjsjafnt, hversu mjkíð og
hvernig kennslutækin eru not
uð, en þar sem fer saman kunn
átta og áhugi á notkun þeirra.
hafa þau tvímælalaust mjög
m'kið gildi“.
Er ekki aðstaða barna- og
unglinga afar misjöfn til að
sinna heimanámi?
„í sannleika sagt er það 1
raun og veru óréttlætanlegt
að gera sömu kröfur um
he'manám tjl allra nemenda.
í fyrsta lagi vegna þess að eng
ir tveir nemendur eru eins,
einum er meira gefið en öðr-
um, og í öðru lagj sérstaklega
vegna þess að aðstaðan he.ma
fyrir er svo misjöfn. Ég tel,
að þegar vitað er, að hejmilin
eru þess ekki megnug að vejta
börnunum aðstöðu t'l að sinna
heimanámi sínu, þá beri skól
unum að veita þessa aðstöðu.
Vjð höfum barjzt fyrir því
margir skólamenn, að skólarn
?r tækju þetta að sér, og horf
ir nú betur en áður, að svo
verðj í framtíðinni.
Ég vil fyrjr mitt leyti, að
unnt verð'. að veita þeim nem
endum, sem ekki hafa aðstöðu
til að sinna nám'nu heima. að-
stöðu t'l þess í skólanum. Þeir
fengju þannig ákveðinn tíma
dagsins eftir að venjulegum
skólatíma er lokjð t;l að undjr
búa starf sitt fyr'r næsta dag,
en síðan verði engar kröfur
gerðar til þeirra um frekara
heimanám. Það er margt, sem
getúr valdjð því, að börnin og
unglingarn'r hafi ekki aðstöðu
til að sinna náminu á heimjl-
unum. Álgengar ástæður eru
þrengsli, barnamergð, óregla,
fátækt, ónæði af völdum fjöl
miðlunartækja o.fl.
í þessu glumdi í skólabjöll-
unnj og þakkaði fréttamaður
nú Guðmundi skólastjóra
Laugalækjarskólans fyrir rabb
ið. H.E.H.