Alþýðublaðið - 17.10.1968, Blaðsíða 10

10 ALÞYÐUBLAÐIÐ 17- október 1968
HEYRT^
SÉÐ

Or heimspressunni
í Julie Christie', sem leikur
um þessar mundir í myndinnj
„Hver var Gregory?“ kom ný-
'lega til Parísar til hvíldar. Eft
’ir nokkurra daga afslöppun
’heldur hún til Milanó, en þar
tverSur lokið við myndina.
í
o * o
i G senta frímerkin, sem gefin
“voru út í tilefni iaf því að álit
í in eru 1000 ár frá fæðingu Leifs
|Eiríkssonar, voru gefin út í tíu
imilljóna upplagi.
f
t *
r Sænsk umferðaryfirvöld
ihafa áhyggjur þessa dagana
vegna aukjnna slysa. í septem
ber s.l. dóu 95 í umferðarslys
um, en ekki nema 59 í sama
•mánuði fyrir ári. í þessu sam
bandi er nú rætt um að draga
úr hraðanum, því að 90 'km.
hámarkshraði virðjst auka
mikið slysahættu á þrengri og
ófullkomnari vegum. Ákveðjð
hefur verið að herða mjög eft
irlit úti á vegum og auka á-
róður og mjög sennilega verð-
ur ejnnig hámarkshraði minnk
aður.
NÝJUSTU, dömusíðbuxurnar
frá París hcfði verið hægt að
'finna í hverri herrabúð, áð-
ur en tízkusýningarnar voru
^ld'nar þar. Klæðnaður
'kvenna færist stöðugt nær,
karlmannafötum. ^Sjáið bux-
urnar á mynd'r«ii; með skálm
uppábrotum h.vað- þá heldur
tnnað. ' Pþrís ‘68.
Á danskri iðnaðarsýningu,
sém haldin var nýlega, var
sýnd ný tegund af innkaupa-
pokum, sem eru svo sterkjr að
hægt er að bera í þéim barn,
e'ins og myndin hér að ofan
ber meff sér. Pappírinn þolir
bleytu cn samt er ekki taliff
ráfflegt að bera vatn í pokan-
um!
ÞEGAR jámbrautavörffur
nokkur í Frakklandi eignaffist
13 bara sitt var honum í sann
leika nóg boffiff og baff for-
setann, sjálfan De GauIIe aff
verffa gufffaffir barnsins. For
setinn gekk aff því, en sendi
staffgengil sinn til aff vera viff
staddan skírnina í kirkju í
Lyon. Nafn barnsins er Olga
Rosemont.
VARFÆRINN NÁUNGI. Tveir
menn voru að tala saman og var
annar þeirra með sparisjóðsbók
í höndunum, sem hann sagðist
eiga í 83 aura, og var óráðinn í
hvort hann ætti að laka það
út eða ekki. Þá segir hinn strax:
„Taktu það út ef það er í eystri
bankanum.”

Jackie Paul frá Kenya kallar sig fakír. A dögun m var hann staddur i London og þar fékk hann
tækifæri til aff sanna fakírhæfileika sína. Hann íiagffist á hina venjulega fakír-dýnu meff odd-
mjóum nöglum og síffan setti hann ofan á sig fakír-sæng. Til aff kóróna allt saman bauff hann
holdugum manni aff stíga ofan á sængina. Á meffan horfðu blaðamenn og affrir áliorfendur
undrandi á afffarirnar en fakírinn hafffi ekki hin minnstu óþægindi af þessu.
„Isadora" kvikmyndub
Margír mupa.eltir kvikmynd-
inni um dansmeyna Isadóru
Duncan, sem sýnd' var i sjón-
varpinu fyrjr tveimur, þremur
mánuðum. Sagan um Isadóru er
míkil harmsaga, og nú er verið
að kvikmynda söguna með Van-
essu Redgrave í aðalhlutverki,
• en stjórnandi er Frakkinn Ro-
betr Hakim, sem lengi befur
dreynrc um að gera kvikmynd
um þessa frægu konu, en ekki
fundið rétta leikkonu i aðal-
hlutverkið fyrr en nú.
„Hið eina sem getur gert' heim-
inn betri er ástin. Við eigum
að elska eins og Jesús og Búdda”
var Isadora vön að segja, en hún
var lifandi tákn frjálsra tjáninga
og frjálsra ásta. Húrt var fædd í
San Fransiseo 1878, en dó 49
árum síðar í París eftir mjög
viðburðaríka ævi,
..Vanessa ér eina leikkonan
sem mér finnst koma til greina^
í þessu hlutverki”, segir Hakim.
Æftir að þau höfðu talazt við. um
hugmyndina, eyddu þau nokkr-
um vikum: á Ríveriurxni til að
leitá Upplýsiriga Uíri lífið þar í
liringum 1927 og skynja bak-
grunninn að harmsögunni um
Isadpru.
Vanessa las allt sem hún gal'
tiáð í um dánsmeyna, þar á meðal
rsjálfsævisögu hennar, sem Hákím
þræðir samviskulega . í. mynd
sinni. Vanessa þurfti einnig að
æfa sig í dansi, en það var ekki
erfið þraut, ■ því' að hún-' hafði
vérið daristriær áður eh' -Hún hóf
dð:!eika í kvikmyndunf. Mýrid’in
ei’ iekin í London, Devon óg í
Júgóslavíu, en það land var valið
til að fá- jfiyup sannari mynd af
frönsku ríveríunni eins og hún
var um 1920 —■ 1930.
Milljónamæringinn Singer. leik-
ur Jason Robards og hinn kunna
leikhúsmann Gordbn Graig leik-
ur James Fox, en með þessum
mönnum átti Isadóra tvö börn,
sem létu lífið á sviplegan hátt
— drukknuðu í Signu.
■ Anna órabelgur
Þykja þér virkilega góðar drullukökur?