Dagur - 31.08.1944, Blaðsíða 7

Fimmtudaginn 31. ágúst 1944
D AG U R
7
IÐUNN AR-SKÓR
eru glæsilegasta tákn þeirrar undraverðu
framfara, sem orðið hafa nú síðustu árin
í íslenzkum iðnaði. —
Iðunnar-skór eru nú beztu skórnir, sem
fáanlegir eru í landinu. — Þar fer saman
lágt verð ®g gæði.
SKINNAVERKSMIÐJAN I Ð U N N.
BOLLAPÖR
fyrirliggjandi
KAUPFÉLA6 EYFIRÐIM6A
Járn- og glervörudeild
FRÁ BARNASKÓLANUM
Skólinn tekur til starfa með 7, 8 og 9 ára börn (sömu aldurs-
flokka og í vor) þriðjudaginn 12. september næstkomandi
kl. 10 fyrir hádegi.
SKÓLASTJÓRINN.
r>KHS<HS<K><H><H*<H'H*<H><H><H><H><H><H><H><H><H><H><H><H><H>^^
ORÐSENDING
Ákveðið hefir verið að verð á síldarmjöli á inn-
lendum markaði verði kr. 52.19 pr. 100 kg. frítt
um borð, ef mjölið er greitt og tekið fyrir 15. sept-
ember næstkomandi. Sé mjölið ekki greitt og tekið
fyrir 15. september næstkomandi, bætast frá þeim
tíma vextir og brunatryggingarkostnaður við mjöl-
verðið. Sé hins vegar mjölið greitt fyrir 15. septem-
ber, en ekki tekið fyrir þann tíma, bætist aðeins
brunatryggingarkostnaður við mjölverðið, ef kaup-
andi hefir ekki tilkynnt Síldarverksmiðjum ríkis-
ins fyrir þann tíma, að hann hafi sjálfur vátryggt
mjölið á á fullnægjandi hátt að dómi Síldarverk-
smiðjanna. Sama ákvæði viðvíkjandi brunatrygg-
ingu gildir einnig fyrir það mjöl, sem ekki er greitt
né tekið fyrir 15. september næstkomandi. — Allt
mjöl verður þó að vera pantað fyrir 30. september
næstkomandi og greitt að fullu fyrir 10. nóvember
næstkomandi. Vinsamlegast sendið pantanir yðar
sem fyrst.
Siglufirði, 24. ágúst 1944.
SÍLDARVERKSMIÐ JUR RÍKISINS.
VÍNRABARBARI
tekinn upp á næstunni. Þeir sem ætla að
fá rabarbara hjá okkur eru beðnir að
, senda pantanir sínar sem fyrst.
Verzl. Eyjafjörður h.f. 1
PISTILINN SKRIFAÐI
POSTULINN JAKOB.
(Framhald af 2. síðu).
Hvað gefur Stalin fyrir þessa
vöru?
Postulinn þykist vera stór-
hneykslaður yfir því, að stjórn-
málaritstjóri Dags hafi ekki tak-
markalausa trú á hverri þeirri
stjófn, er styðst við meirihluta
þings. í því efni var vitnað til
hinnar aumu stjórnar, er komm-
únistar studdu til valda 1942.
Hún var þó þingræðisstjórn. En
hvernig var það með þjóðstjórn-
ina frá 1939—42. Var hún ekki
þingræðisstjórn? Jú, vissulega.
En þó er eins og menn reki
minni til þess, að kommúnistar
töldu hana allt að því glæpa-
stjórn. Þeir eru ekki ætíð sjálf-
um sér samkvæmir, komma-
skinnin.
Annars kemur það úr hcirð-
ustu átt., er kommúnisti gerizt
vandlætari um þingræðisregl-
tma, þar sem vitanlegt er, að
kommúnistar lúta stjórn í er-
lendu ríki, þar sem ekkert þing-
ræði er, a. m. k. ekki á okkar
mælikvarða.
EG UNDIRRTAÐUR
votta hér með, að allt slúður um
að Karl Þorleifsson á Hóli hafi
valdið skemmdum eða óspektum
á Karlsá, er tilhæfulaust með
öllu og pilturinn alsaklaus í því
efni.
Dalvík, 15. ágúst 1944.
Jón H. Lyngstað (sign.).
Votta undirskriftina:
Tryggvi Jónsson (sign.), (oddviti
S varf aðardal sh repps).
TIL SÖLU:
Ungt naut af góðu kyni. —
Upplýsingar gefur Oddur
Ágústsson, Hrísey, sími 9.
20-30 þúsund manns
víCsvegar á landinu
leea Dag að staðaldri.
Auglýsendurl
Sálmaskáldiö séra Björn pró-
fastur Halldórsson (t. 4. nóv.
1823, d. 19. des. 1882) þjónaði
Laufásprestakalli frá 1852 til
1882 eða rétt 30 ár. Hann mun
hafa verið maður góðlátlega
élettinn að eðlisfari, og gætti
þess nokkuð í smákveðlingum
og lausavísum hans. Á bernsku-
árum mínum á Svalbarðsströnd-
inni lifði allmikið á vörum fólks
af ýmiss konar kímnivísum, sem
honum voru eigrtaðar. Góð skil
kunnu menn oftast á tildrögun-
um og jók það gildi kveðskapar-
ins á kunnugum slóðum. Mikið
þótti okkur unglingunum til
þessa kveðskapar koma. Við
skildum hartn svo vel og okkur
fannst hann svo auðlærður. Því
miður skrifaði eg lítið sem ekk-
ert upp af þessuin kveðskap,
sem þá var á hvers manns vör-
um, og sé nú mjög eftir því.
Hefi eg mörgu eða flestu
gleymt, og tel það skaða. —
Sýniihorn af því fáa, sem eg
karrn enn af lausavísum og smá-
kveðlingum séra Björns, fer hpr
á éftir. Um sumt styðst eg við
gömul handrit.
★
Sagt er, að eitt sinn að vor-
lagi hafi prófastur verið
snemma á fótum og komið inn
í baðstofuna um morguninn,
þegar vinnufólkið var að vakna.
Meðal annarra hjúa hans var
þar stúlka, er var „hægri hönd
maddömunnar“ við matseld og
skömmtun, og mátti þvi með
nokkrum sanrú kalla hana
„ráðskonu“. Varð prófasti sér-
staklega litið til hennar, þar sem
hún reís upp í rúmi sinu og tek-
ur til að teygja úr sér, klóra og
aka sér, eins og gerist og geng-
ur um morgunsvæft fólk. Varð
honum þá að orði:
Ráðskonan mín rís nú upp
rétt sem tungl í fylhngu;
klórar hún sér á hægri hupp
með hátíðlégri stillingu.
★
Einu sinni bar svo við, að pró-
fastur varð þess áskynja að
hugir ungrar stúlku og vtnnu-
martns eins drægjust saman, en
það var honum ógeðfellt af ein-
hverjum ástæðum. Þóttist hann
eitthvað hafa að segja í þeim
efnum, sakir tengda eða frænd-
semi. Drógst því gifting nokkuð
af þeim sökum eða allt þangað
til auðsætt þótti að hamsvori
væri hjá stúlkunni. Lét hann þá
af mótstöðu sinni, og kvað
sæmilegast að þau giftust, úr
því sem komið væri, og varð
það úr. Þess má geta, að pró-
íastur reyndist hjónum þessum
prýðilega, eins og hans var von
og vísa, þó að ráðahagurinn
væri honum á móti skapi. í
veizlunni bar svo við, að einn
bezti söngmaðurinn í sveitinni
hóf upp raust sína utan við
stofugluggann, þar sem veizlan
fór fram, og söng vers það er
hér fer á ettir, að sögn að undir-
lagi prófasts, enda á hann að
haía ort versið sjálfur, en það er
svona:
Nú gengur allt sem náðugast,
nú er loks björn-irm ) unrúnn,
hjónabartdsþráður heftur fast,
hvernig sem hartn er spunrúnn:
konan er ólétt; — ekki þarf
ofan á bóndans leggja starf,
né bæta í fullan brunninn:
') Eða Björn-inn. Svo í
gömlu handriti.
V. Sn.
(Framhald).
Athuglð- að Dagur er
beztð auglýsingablað
dreUbýlislns.

j
/
A