Dagur - 25.01.1945, Blaðsíða 5

Dagur - 25.01.1945, Blaðsíða 5
Fimmtudaginn 25. janúar 1945. D AG U R 5 HVERJIR HAFA ROFIÐ EININGUNA í VERKAMANAFÉLAGI AKUREYRAR- KAUPSTAÐAR? Eg tel það rétt, að verka- irgangi ef þeir hefðu meirihluta- menn í Verkamannafélagi Ak- . aðstöðu í stjórn félagsins. Þessi ureyrarkaupstaðar fái, í sam- ákvörðun okkar „hægri“ manna bandi við væntanlega stjórnar-1 um að koma fram með sérstakan kosningu í félaginu, sem gleggst lista er því sú, að hindra það að yfirlit yfir hversvegna ekki náð- j einn flokkur sé einráður um ist samkomulag í stjórn og trún- stjórn félagsins, og ekki náði aðarráði félagsins, um stjórn í nokkurri átt að „semja“ um slíkt. félaginu, eins og í fyrra, og jafn- framt að lýsa afstöðu minni til þessara mála. Um þetta er rætt í smágrein En l’ái þeir hreinan meirihluta við væntaulegar kosningar í fé- laginu, sem eg tel ekki líklegt, er öðru máli að gegna. Eins og mál- blaðinu „Verkamaðurinn“, er ; in liggja nú fyrir tel eg sjálfsagt kom út 20. jan. s. 1., og tel ég ástæðu til að taka þá grein til umræðu, þar sem í grein þessari er mjög hallað réttu máli. Blað- ið telur, að þegar félagið var 'stofnað, „hafi náðst samkomu- lag á þeim grundvelli að vinstri menn væru þar í meiri hluta“. í þessari stjórn voru 2 flokks- bundnir kommúnistar, 2 flokks- bundnir alþýðuflokksmenn og 1 flokksbundinn Framsóknar- maður. Hingað til hafa komm- únistar ekki talið, að þeir fylgdu sömu stefnu og alþýðuflokks- menn í verkalýðsmálum, og það hlaut þeim að vera ljóst að ég studdi verklýðsmálastefnu al- þýðuflokksmannanna. Þessi stjórn var því mynduð að meiri- hluta af „hægri mönnurn", þ. e. a. s. þeim, sem ekki aðhyllast stefnu kommúnista í verklýðs- málum, enda hefði ég aldrei tek- ið í mál að taka þátt í stjórn, þar sem kommúnistar voru í meiri- hluta. að félagsmenn, með allsherjarat- kvæðagreiðslu, fái að hafa áhrif á það, hvernig félaginu skuli stjórnað í framtíðinni og hverjir eigi sæti í stjórn þess. í frásögn blaðsins af því, að ef Alþýðuflokksmenn liefðu haft meirihluta á síðasta Alþýðusam- bandsþingi, þá liefðu þeir tekið Verklýðsfélag Akureyrar inn í Alþýðusambandið, en vikið Verkamannafél. Akureyrarkaup- staðar úr því, er farið með algerð ósannindi. Verkamannafélag Ak- ureyrarkaupstaðar var tekið inn í Alþýðusambandið með at- kvæðum svo að segja allra full trúa þingsins, og engin mótmæli komu fram á þinginu gegn því að það væri tekið inn. Verka lýðsfélag Akureyrar sendi kæru til þingsins yfir brottrekstrinum, sem það vitanlega hafði fullan rétt til og lagði fram gögn, sem það taldi sanna það, að brott vikningin Jiefði verið ástæðu- laus. Allmargir þingfulltrúar í fyrirsögn greinarinnar er vildu láta athuga gögn þessi, og talað um einingargi-undvöll, og að hann hafi verið rofinn, en þessi einingargrundvöllur virð- ist eftir dómi ltlaðsins vera sá, að vinstri rnenn séu í meirililuta í stjórninni. Ef svo er ekki, þá er einingin rofin, og ekki skilyrði fyrir samkomulagi um stjórnar- myndun. Mín skoðun er sú, að stjórn, sem mynduð er af fleiri flokkum, eigi að mynda þannig, að enginn einn pólitískur flokk- ur eigi hreinan meirihluta í stjórninni, en með því móti væri komið á einræði eins flokks í stjórninni, en það er einmitt það, sem kommúnistar stefna að Og enginn þarf að láta sér detta í hug, að ef þeir hefðu meiri- lilutavald í stjórn og trúnaðar- ráði félagsins, myndu þeir stjórna öðruvísi en eftir sínum eigin geðþótta, en ekki koma til móts við skoðanir annarra, en á því byggist heilJjrigt samstarf, þar sem taka þarf tillit til mis- munandi skoðana. í stjórn þeirri er verið hefir í félaginu frá stofnun þess voru fulltrúar kommúnista þeir Jó- haúnes Jósefsson og Þórður Valdemarsson. Báðir þessir menn liafa reynst mjög vel í samstarfi, enda varð enginn sá ágreiningur í stjórninni, sem ekki tókst að jafna án þess að fé- lagsfundur þyrfti að skera úr. — Hins vegar er vitað með menn þá, er kommúnistar vildu að nú tækju sæti í stjórninni, að þeir voru líklegir til þess að fylgja sínum skoðunum fram, án tillits tii annarr^ og beita frekju og yf lét eg Jrað hlutlaust, þar sem eg er það kunnugur þessum málum að rannsóknin hlaut að leiða til þeirrar niðurstöðu, að sú ákvörð- un fyrrverandi stjórnar Alþýðu sambandsins, að víkja félaginu úr Aljrýðusambandinu, lilaut að verða samþykkt. Kommúnistar lögðu mikla áherzlu á, að málið væri afgreitt í flaustri, án þess að málið yrði sett í nefnd eins og Jreir væru dauðhræddir við að skjöl Verklýðsfél. varðandi þetta mál, yrðu athuguð, og gat það sýnzt Éortryggilegt í augum þeirra manna, sem ekki þekktu málavexti. Eg vil að síðustu leyfa mér að skora á félagsmenn í Verka mannafélagi Akureyrarkaupstað ar, að koma með atkvæðum sín um í veg fyrir það, að kommún istar fái einir umráð yfir stjórn félagsins og stjórni því að vilc sinni, enda er saga þeirra i verk lýðsmálum ekki svo glæsileg, að ástæða virðist til'Jress að gefa þeim völdin í félaginu. Hins veg ar tel eg sjálfsagt, að fulltrúar allra flokka eigi sæti í stjórn fé lagsins, svo að þeir liafi aðstöðu til.að koma þar fram með sín sjónarmið, og að í stjórnina séu valdir það sanngjarnir menn og samvinnuþýðir, að þeir taki liæfilegt tillit til annarra skoð ana, enda er listi okkar „hægri manna alls ekki settur fram í þv skyni, að nokkur einn flokkur fái alger yfirráð í félaginu, held ur til þess að liindra Jrað. Af því að eg tel það sjálfsagt og nauðsynlegt, að félagsmenn FELAGSRAÐSFUNDUR KEA (Framltald af 1. síðu). 4.181.000 lítrum eða .aukning tæplega 370.000 lítrar frá 1943. — Útborgað liefir verið til bænda að meðaltali 98 aurar á ítrann í stað 83 aura 1943. — Auk framangreindra landbún- aðarafurða, sem teknar hafa ver- ið til sölumeðferðar í umboðs- sölu, hefir félagið keypt ýmsar lándbúnaðarafurðir föstu verði gegnum Kjötbúðina, svo sem nautakjöt, svínakjöt, smjör, egg, grænmeti o. 11. fyrir alls um 700 nis. kr. Sjávarafurðir. Aí framleiðslu sjávarafurða t(ik félagið til söl umeðferðar leldttr meira magn en árið áð- ur. — Mestur hluti liskjarins var fluttur út í ís með færeyskum skipum. — Fer hér á eftir iaus- egt yfirlit yfir helztu útflutn- ingsvörurnar: í s f i s k u r: Selt hefir verið alls á árinu 5092 tonn eða 1101 tonn afhausaður fiskur og 3991 tonn fiskur með haus. Salan var 1943 3819 tonn og 1942 5033 tonn miðað við haus- aðan fisk. — Andvirði ísfiskjar var 1944 kr. 2.458.000.00, 1943 kr. 2.208.000.00, 1942 2.406.000.- 00. - Hraðfrystur f i s k u r: Fratnleiðsla: 1944 318 tonn. 1943 356 tonn. 1942 235 tonn. Verðmæti 1944 kr. 682.000.00. Frosin beitusíld: Auk frystingar í Hrísey og Dalvík til notkunar fyrir fiski- báta frá Eyjafirði var fryst á Ak- ureyri til sölu ca. 230 tonn. Verðmæti ca. kr. 138.000.00. Síldarsöltun: Saltað á Siglufirði (miðað við ápakkaða síld) 1553 tunnur. Verðmæti ca. kr. 200.000.00. Útflutningsvörur landbúnað- arins 1944, svo sem ull, gærur og kjöt, er enn óselt og engir samn- ingar hafa enn farið fram um sölu. Helztu verklegar framkvæmd- ir, sem félagið hafði með hönd- um á árinu voru eftirfarandi: Lokið við bvggingu hótelsins 4við Kaupvangsstræti. Tók hótel- ið til starfa í júnímánuði. — Lok- ið við byggingu geymsluhólfa í Frystihúsinu á Oddeyri og þau tekin til afnota sl. haust. Byggt vörugeymsluhús á Oddeyrar- tanga, aðallega ætlað til geymslu fóðurbætis. Hafin viðbótarbygg- ing við Frystihúsið á Dalvík og nokkur hluti þeirra byggingar tekinn til afnota sl. haust. Hafin viðbótarbygging við Frystihúsið fái sem gleggst yfirlit yfir það hvernig J)essi mál liggja fyrir, tel eg rétt, að Jiegar frestur til framboðs er útrunninn og fram- boðslistar hafa komið fram, verði haldinn fundur í félaginu til að ræða þessi mál, og vil eg fara þess á leit við þá, sem standa að öðr- um lista en þeim, sem eg og mín- ir fylgismenn koma fram með, að þeir verði við þessari áskorun minni. Marteipn Signrðsson. í Ólafsfirði og byggt nýtt slátur- ’líiis í sambandi við Frystihúsið. Félagsmönnum fjölgar. 202 nýjir félagsmenn hafa bætzt við á árinu og er því tala élagsmanna nú rúmlega 4000. Hagur félagsmanna gagnvart félaginu hefir batnað talsvert á árinu, Jrannig að einneignir í reikningum og innlánsdeild hafa aukizt, en engar skuldir mynd- ast. — Er vonandi að félags- mönnum geti sem lengst haldist á þessúm innstæðum sínum og notað þær til aukinna fram- kvæmda, Jregar verðlag færist aftur nær því, sem áður var. — Framtíðin. An efa eru erfiðir tímar fram- undan. Dýrtíðin er enn í al- gleymingi og ekki útlit fyrir að breytingar til Jress betra séu ná- lægar. — Er því erfitt að spá nokkru um, hvernig samvinnu- mönnum og öðrum landsmönn- um muni takast að varðveita þau efni, sem aflað hefir verið nú undanfarin ár. — En á hverju sem veltur, er Jiað von mín og trú, að fél.agsmenn Kaupfélags Eyfirðinga muni bera gæfu til, nú eins og ætíð áður þegar að þrengir, að standa saman um þann féálagsskap, sem fært hefir þeim stöðugt batnandi lífsaf- komu og á vonandi enn eftir að hafa forgöngu um mörg mál til eflingar og blessunar þessu hér- aði og landinu öllu. — Miklar umræður urðu á fund- inum um skýrslu framkvæmda- stjórans. Fúndurinn samþykkti ýmsar lillögur og ályktanir í sambandi við störf félagsins. — Verður þeirra e. t. v. nánar getið síðar. Vettlingatökin í sjúkrahúss- málinu. (Framhald af 3. síðu). þeim mun verri. Þar við bætist svo það, að ríkið hefir hlaupið fram fyrir skjöldu með afskipti af launagreiðslum þessara stbfn- ana. í nýju launalögunum er hækkað kaup hjá starfsfólki spítala. Er sízt óréttmætt, að starfsfólk spítalanna fái bætt kjör í samræmi við aðrar stéttir. En þótt ríkið neyði bæjarsjúkra- húsin til Jress að aðhyllast hina nýju stefnu í launamálum gerir ríkisvaldið engar ráðstafanir til þess að bæjar- eða sveitafélög fái nýja tekjustofna til þess að mæta J^essum auknu greiðslum. Er ekki vitað, að nein breyting sé í uppsiglingu í stefnu ríkisins, að innhéimta skatta, tolla o. fl. af almenningi m. a. til þess að standa undir heilbrigðismála- framkvæmdum þjóðarinnar, nema J)á til hækkunar til hags fyrir ríkissjóðinn. Verður J)á vart um annað að gera fyrir bæjar- og sveitarsjóði, en hækka daggjöldin enn. Eykst þá enn ósamræm- ið rnilli daggjalda Lands- spítalans og þessara sjúkrahúsa og óréttlætið gagnvart þeint. sem úti um land búa. Enn má svo benda á það, að á sjúkrahúsinu hér og víðar á landinu eru sjúklingar, sem rík- ið á raunverulega að kosta, svo sem geðveikt fólk og berklasjúkl- ingar. Ríkið greiðir engan styrk með geðveiku fólki, nema það sé á Kleppi. Kleppur er þó svo iull- setinn, að hann getur ekki tekið við því. Sjúkrahúsin verða því að hafa þessa sjúklinga og bæjar- og sveitarsjóðir að bera hallann. Ríkið hefir heldur ekki greitt allan kostnað vegna þeirra berklasjúklinga, sem hér dvelja, og er svo að sjá sem ekkert sam- ræmi sé í greiðslum heilbrigðis- stjórnarinnar til hinna ýmsu sjúkrahúsa fyrir þessa sjúklinga. Hvert sem litið er ber mest á káki og handahófsaðgerðum í þessum málum. Ekkert fast skipulag er ríkjandi, hvorki í rekstri, byggingu eða stvrkveit- ingum af ríkisins hálfu. Sjúkl- ingar og sveitarsjóðir óspart látnir gjalda þess, að þeir eru fjarlægir höfuðstaðnum. Hið nýja frumvarp er lítil lækning, og í því er að finna,ýms ákvæði, sem virðast helzt vera til þess að torvelda framkvæmdir, svo sem heimild fyrir ráðherra til þess að neita styrkveitingu ef öll sveitar- félög í nálægð við fjórðungs- sjúkrahús treystast ekki til þátt- töku í byggingu og rekstri. Fullum jöfnuði verður ekki komið á, nema ríkið geri annað tveggja, byggi fjórðungssjúkra- hús og reki þau á sama hátt og Landsspítalann, eða veiti bæjar- félögunum svo ríflegan bygg- ingastyrk, að þau geti reist fjórðungssjúkrahúsin sjálf og styrki reksturinn síðan á þann hátt, að hvorki bæir, sveitir né einstaklingar þurfi að greiða hærri daggjöld en ákveðin eru á Landsspítalanum. Það virðist óþarfi að fara krókaleiðir að þessu marki, svo sem gert er með frumvarpi því, sem nú liggur fyrir þinginu. Þetta mál er eitt af mestu nauð- synjamálum, sem nú eru á döl- inni, og almenningur krefst skjótrar og réttlátrar afgreiðslu þess. || AKUREYRARBÆR AÐVÖRUN: Lögtök fyrir ógoldnum útsvörum, ásamt drátt- : ij arvöxtum, hefjast í Akureyrarkaupstað um j :j næstkomandi mánaðarmót. i AKUREYRI, 23. JAN. 1945. BÆJARGJALDKERINN Á

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.