Dagur - 28.06.1946, Síða 6

6
D AG U R
Föstudagur 28. júní 1946
r~...........■ -—...............
CLAUDÍA
SAGA HJÓNABANDS
EFTIR
ROSE FRANKEN
L ....6. dagur ....— . ^
(Franihald).
fara á skóhlífar og þó vaf rigning og setti á sig merkissvip, þegar
liún hafði orð á því, að hann þættist of fínn til þess að vera á skó-
hlífum.
Henni leið illa allan daginn út af þessu, en ekki var iíðan hans
betri. Hann hafði ekki fengið kvef í mörg ár og skapið kárnaði
heldur á leiðinni til vinnunnar og hann þóttist sannfærður um, að
kvefið ætti rót sína að rekja til meltingatiuflana. Honum mundi
þó aldrei takast að koma Claudíu í skilning um það. Hann sá held-
ur einga leið til þess að gera henni skiljanlegt, að hjónabandið vóg
salt á glötunarinnar barrni þessa stundina — nema særa hana allt of
mikið um leið.
Um hádegisbilið lrefði hann þegið að fara heirn og skríða í rúm-
ið, en umhugsunin um Claudíu hélt aftur af honum og hann hélt
áfram að hamast \ ið teikningar sínar þiátt fyrir vaxandi ónot og
greinileg sótthitamerki. En hann gafst fljótt upp. „Eg er farinn
ráðhúsbyggingu, sem þeir voru að teikna.
Það var hætt að rigna. \7eðrið hafði glaðnað og kólnað. Það var
vetur í loftinu. Honum fannst útiloftið hressandi og frískandi.
Hann hætti við að fara með strætisvagninum og lagði af stað f'ót-
gangandi. Hann þorði þó ekki fyrir sitt litla líf að stinga útidyra-
lyklinum sínum í skrána á þessum tíma dags, því að Claudía mundi
verða yfir sig hrædd og hringja til læknis. Hann vissi vel að hann
mundi varnarlaus gegn þeim báðum og endirinn mundi verða sá,
að hann yrði látinn hátta með hitapoka. Hann beit á jaxlinn. Hann
gat ekki undir neinum kringumstæðum farið í rúmið núna, því að
hann þurfti að fara til Connecticut á morgun ogsitja fund um nýja
ráðhúsbyggignu, senr þeir voru að teikna.
Norðangjósturinn smaug í gegnum merg og bein, hann verkjaði
í ()11 liðamót og stöðugt rann úr augunum á honum, en hann hélt
álram göngunni með þrákelknissvip. Hann gat þó ekki að því gert
að hann kenndi í brjóst um sjálfan sig. Þegar eiginmaður er lrrædd-
ur við að koma heinr, skiptir það engu nráli hvort það er vegna þess
að konan bíður heima með múrstein til þess að henda í hausinn á
honunr, eða hún ætlar að kæfa hann nreð eintónrri ástúð — árang-
urinn er nákvænrlega sá sami. Hann staldráði \ ið gatnamót og tók
eftir því, að dálítill hópur fólks hafði safnast saman fyrir franran
búðarglugga. Þarna var verzlað með alls konar dýr, ketti, kanarí-
fugla, gullfiska og þess háttar. Slíkar búðir voru uppáhald Claudíu
og sjálfur lrafði lrann alltaf gaman af að konra við og skoða hvað var
á boðstólum. Þau höfðu eitt sinn talað um, að þegar þau væru orð-
in forrík, ættu stórt hús og hefðu nóg þjónustulið, skyldu þau
kaupa hálfa tylft af stærstu hundununr, sem hægt væri að finna í
borginni. Hann færði sig nær glugganunr al' gönrlum vana. Útstill-
ingin var vissulega lokkandi. Búr með snákurn, tveir, litlir apakett-
ir og nokkrir hálfblindir, persneskir kettlingar.
„Við skulunr konra héðan,“ sagði ung stúlka í lrópnunr, við pilt-
inn sem var með henni. „Annars brýt eg gluggann og tek kettling-
ana.“ Ungi maðurinn hló og leit aðdáunaraugum á hana. Honum
fannst augsýnilega allt gott, sem hún sagði.
„Þá held eg að bezt sé að við fíýtunr okkur heim,“ sagði hann og
teynrdi hana út úr þvögunni.
Davíð leizt eiginlega bezt á snákana, en lronunr varð þý starsýnna
á kettlingana, mestnregnis af því, að unga stúlkan hafði minnt hann
á Claudíu. Honunr var ekkert sérstaklega um ketti gefið, en þó
varð lrann að viðurkenna að kettlingarnir voru sérstaklega „sætir“.
Þeir voru hnellnir, kafloðnir, nreð ofurlítil, uppbrett eyru. Áður en
hann vissi lrvað hann ætlaðist fyrir, var hann kominn inn í búðina.
Kaupnraðurinn hristi höfuðið þegar lrann sá hann: „Þeir eru
ekki til sölu ennþá,“ sagði lrann og benti á kettlingana.
Kvefið hafði gert Davíð úrillan og skapstirðan. „Hvers vegna
ekki?“ spurði hann og hvessti augun á kaupmanninn.
„Þeir eru of ungir. Þér skuluð konra eftir svo senr vikutíma."
„Vikufrestur gerir nrér ekkert gagn núna,“ sagði Davíð. „Eg vil
fá einn kettling núna strax.“
„En góði nraður, þeir eru ekki sjálfbjarga ennþá. Kunna ekki að
’éta. Það er ekkert spaug að fóðra kettlinga á pelamjólk.“
„Heyrið þér nú, nraður minn,“ sagði Davíð þrákelknislega. „Þér
skil jið ekki hvað eg er að fara. Eg ætla að gefa konunni nrinni kettl-
ing. Eg vil endilega að hún lrafi eitthvað fyrir kettlingnunr. Hún
hefir gott af því. Það dreiíir huganum.“
Ofurlitlunr sanrúðarglanrpa brá fyrir í augum kaupmannsins, en
hann leyfði sér aklrei að spyrja nærgöngulla spurninga. Hann gekk
að glugganum. „Hvern þeirra viljið þér?“
Davíð sýndist þeir allir vera eins. „Takið fallegasta högnann,"
(Framhald).

Lausar stöður
Ráðskonustaðan við Heilsuhælið í Kristnesi er
laus til umsóknar frá 1. október n. k., og yfirhjúkr-
unarkonustaðan frá 1. nóv. n. k.
Laun samkvæmt launalögum.
Umsóknir sendist fyrir 15. ágúst n. k. til skrif-
stofu hælisins, sem gefur allar nánari upplýsingar.
Kristneshæli, 25. júní 1946.
Jónas Rafnar.
p^í^xSxíxSxíxíx^^xíxíxJxíxSxí^^xíxM^xSxíxíxíxíxSxí^xíxJxJxS^^xS^xS^xíx^xJxMx^iSxS
KH31KrKHKHKHKBKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKH*v<HKHKHKHKHKHKHKK
Gadclavír
fyrirliggjandi
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA
Byggingavörudeild.
<hKhkhKhKhKhKhkhs-ikhKhkhkhkh>íhKhkhKhkhKhKhKhKhkhkhkhk
$<§><$<§X§X§X§X§X§X§><§X§X§X§X$X$X§X$><$x§X§><§X§X§X§X§X$X§X§X$<§>$><$X§x§X§X$>$>$>$>$X$&$X§>Q>Qx$QbQx$&<
Atvinna
Duglegur maður, með vörubílstjóraréttind-
um, getur fengið atvinnu nú þegar.
Klæðaverksmiðjan Gefjun.
$X&§X§>$X§X§X§X$<§X§X§X§X§X§>Q>Q>$><$<§X§X§X§X$X§>^<§X§X§X§>QX§>GX§X§X§X§X§>$X§><$X§X§X§X§X§X§><§X§X§X§X§>$
Sement
fyrirliggjandi
Kaupfélag Eyfirðinga
Byggingarvörudeild.
-hKhkhkhKhkhkhkkkhkhkhkhKhkhkhkhKhKHKhKhKHKHKHKhKhKHK
Ferðatöskur
Tjöld, fl. stærðir
Tjaldbotnar
Tjaldbeddar
Bakpokar
Svefnpokar
Kaupfélag Eyfirðinga
Járn- og glervörudeild
Sniðnir
telpukjólar
úr tvisttaui
Kaupfélag Eyfirðinga.
V tífna ðarvörudei ld.
S*Sxí*$xí*3xíx$xSxSxS>«x$xíxexíxS><SxSxSxSx$xSx$xrxíxíx$xSxexexSx$>«xSxSx$x®^>$><SxS>3xS><Sx$x3x$x$x$x$xS>« I
Húsavíkurbrél
Hér í Húsavík sá íþróttafélag-
ið ,,Völsungur“ um hátíðahölcl
17. júní. Kl. 1.30 fór fjöldi
rnanns í kirkju. Hófst þar sam-
koma með því að Karl Kristjáns-
son, oddviti Húsavíkurhrepps,
flutti ávarp. Að því loknu fór
fram samfelld dagskrá. Axel
Benediktsson, skólastjóri, flutti
ræðu, sem hann las í smáköflum,
en fléttaði þar inn á nrilli ætt-
jarðarljóð og æskusöngya, senr
ýmist voru lesin upp eða sungin
af karlakórnum Þrymi, undir
stjórn séra Friðriks A. Friðriks-
sonar.
Samkoma þessi fór hið bezta
frarn og var þar hátíðarblær yfir
öllu.
Seinnihluta dagsins fór svo
fram íþróttakeppni á leikvelli
íþróttafélagsins á Höfðanum, og
um kvöldið var stiginn dans í
samkomuhúsinu. — Fánar voru
dregnir að hún um allan bæinn.
Þennan dag átti Friðrik A.
Friðriksson, prófastur í Húsavík,
fimmtugsafmæli. Barst honurn
fjöldi heillacrskaskeyta og marg-
ur varð til þess að taka hlýtt og
innilega í hönd hans. Um kvöld-
;ð var gestkvæmt á heimili þess-
ara vinsælu hjóna.
14. þ. m. kom hingað nýr bát-
ur frá Svíþjóð. Eigandi hans er
Stefán Pétursson útgerðarm. hér
í bæ. Báturinn er mjög fallegt
skip, er 50 lestir og heitir Pétur
Jónsson.
22. júní 1946.
Ráðskonustarf
Kona, með 3ja ára barn,
óskar eftir ráðskonustöðu,
lielzt á fámennu heimili hér
á Akureyri eða nágrenni.
Afgr. vísar á.
Úðun gegn blaðlús
Athugið, að úðun gegn
óþrifum á jurtum og trjám
þarf að fara fram sem fyrst.
Leitið til mín sem fyrst.
Finnur Ámason,
Sólvöllum,
eða í síma 503.
Kjósendur!
Þið, sem viljið vinna
að kosningu
Þorsteins M. Jónssonar,
komið á kosninga-
skrifstofuna og gef-
ið upplýsingar.
Kosningaskrifstofa
F ramsóknarf lokksins
á Akureyri er opin
alla virka daga. _
Sími 53.-